Γράφει η Σοφία Σοφιανίδου
Στο πέρασμα του χρόνου, ό,τι επιπλέει στην επιφάνεια, ανίσχυρο και με αμελητέο ειδικό βάρος συχνά χάνει την αντοχή του. Όπως οι φελλοί που χορεύουν στην επιφάνεια του νερού και στροβιλίζονται πηγαίνοντας όπου τους πάει το ρεύμα αναζητώντας συνέχεια την ισορροπία μεταξύ ελαφρύτητας και αντοχής.
Σε μια κοινωνία που συχνά αξιολογεί την αξία με βάση την πρώτη εντύπωση, οι φελλοί είναι οι απατηλοί πρωταγωνιστές. Μπορεί να φαίνονται ελκυστικοί επιπλέοντας πάνω στο νερό με ανεμπόδιστη άνεση, αλλά αποδεικνύονται ευάλωτοι στις αντιξοότητες του χρόνου.
Η συνήθης αποφυγή των φελλών από τις προκλήσεις του περιβάλλοντος μπορεί να συνδεθεί με την έλλειψη βαθιάς ρίζας ή σταθερής βάσης. Είναι σαν να επιπλέουν επάνω στην επιφάνεια, χωρίς να ενδιαφέρονται για τη στρώση του χώματος που μπορεί να παρέχει τη στήριξη που χρειάζονται
για να αντέξουν τις ασταθείς καταστάσεις.
Η σταθερότητα αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία χτίζονται οι μακροχρόνιες επιτυχίες και οι βαθιές σχέσεις. Είναι η ικανότητα να παραμένουμε στιβαροί και πιστοί στις αξίες μας, ακόμα και όταν οι άνεμοι της ζωής μάς πνίγουν ή αντιμετωπίζουμε προκλήσεις που αφαιρούν το χαλί κάτω από τα πόδια μας. Μάς παρέχει μια ασφαλή βάση για την ανάπτυξη και την ευημερία μας όσο βαρετή κι αν φαντάζει κάποιες φορές.
Ωστόσο, η σταθερότητα μόνη της δεν είναι αρκετή. Απαιτείται υπομονή κι επιμονή για να διασφαλιστεί σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται τη συνέπεια, την ειλικρίνεια, και τη διαρκή προσπάθεια για προσωπική, κοινωνική κι επαγγελματική ανάπτυξη. Είναι η ικανότητα να προσφέρουμε αξία σε μάς αλλά και στους άλλους, να μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας, τα παθήματά μας, τη σοφία μας -όποια κι αν είναι αυτή- και να αφήνουμε μια θετική αύρα πίσω μας.
Στον αγώνα του χρόνου, η αντοχή είναι το κλειδί για την επιβίωση και την ευδαιμονία. Η ζωή είναι γεμάτη αναταραχές, και η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με ευελιξία και αξιοπρέπεια είναι καθοριστική. Η αντοχή μας επιτρέπει να εξελίσσουμε τις ικανότητές μας, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να προχωράμε ακόμα κι όταν ο δρόμος φαίνεται δύσκολος.
Η αντοχή απαιτεί περισσότερα από την απλή επιφανειακή ελκυστικότητα. Απαιτεί δέσμευση και την ικανότητα να ριζώσουμε βαθιά για να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητά μας. Όπως τα δέντρα που μεγαλώνουν, αναπτύσσοντας παράλληλα ισχυρές ρίζες, έτσι κι εμείς χρειαζόμαστε τη σταθερότητα και τη δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που θέτει ο χρόνος.
Η σταθερότητα δεν πρέπει να υποτιμάται. Όσο ελκυστικοί κι επιφανειακά ανθεκτικοί κι αν φαίνονται οι φελλοί, η πραγματική αξία τους αναδυκνείεται στο πόσο σταθεροί μπορούν να παραμείνουν.
Έτσι, ας επιδιώξουμε να είμαστε περισσότερο σαν τα δέντρα παρά σαν τους φελλούς, αναζητώντας την αντοχή και τη βάθια σημασία που θα μας καθιστούν ανθεκτικούς στον χρόνο και στις αναταραχές της ζωής.
Σε κάθε πτυχή της ζωής, η σταθερότητα και η αντοχή αλληλεπιδρούν για να δημιουργήσουν ένα θεμέλιο ανθεκτικό στον χρόνο. Όσο εμείς οι ίδιοι εξελίσσουμε αυτές τις ιδιότητες, ενισχύουμε τη δυνατότητά μας να ανταποκρινόμαστε στην αβεβαιότητα του αύριο και να δημιουργούμε μια σημαντική παρουσία στην ιστορία του χρόνου.
Γιατί όσο ελκυστικό κι αν δείχνει να είσαι φελλός και να σε θέλουν όλοι, κάποια στιγμή θα σταματήσεις να επιπλέεις και δε θα σε θυμάται κανείς.