σ’ αυτόν που αναδεικνύει το όλον σου... (μουσικό βίντεο και ταινία)
Τελικά, η ψυχή, έχει τον δικό της χρόνο…
… τον δικό της ρυθμό…
… τον δικό της χτύπο…
Συντονίσου μαζί της, πέρα από τον χρόνο, αφήνοντας τον ρυθμό και την αρμονία της να πλημμυρίσουν την ύπαρξή σου, σ’ ένα μαγικό χορό…
… σ’ ένα ταξείδι…
Υπάρχει μια στιγμή στο ταξείδι σου, που το πριν και το μετά, ενώνονται….
… είναι η στιγμή που γίνεσαι ένα με τον ίδιο σου τον εαυτό.. όχι τον διάσπαρτο…
… σ’ αυτόν που αναδεικνύει το όλον σου…
Να έχουμε μια όμορφη μέρα…
Καλλιόπη
Στο παράθυρο του βίντεο επιλέγετε τις Ρυθμίσεις-γρανάζι, στο αναδυόμενο παράθυρο επιλέγετε το «Υπότιτλοι», στο νέο παράθυρο που θα παρουσιαστεί επιλέγετε το «Αυτόματη Μετάφραση» και τελικώς στο ακόλουθο παράθυρο επιλέγετε την γλώσσα αρεσκείας σας – Ελληνικά.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Ξέρετε τι θα πω Κ. Καλλιόπη…;
Καταρχήν καλησπέρα και σε όλους…
Θυμάμαι τότε με τον παππού μου…
Έτρεχα παιδί μέσα στα λιβάδια στο φτωχικό καλύβι που εκεί είμαι και τώρα… με τις πετρελαιολαμπες… μέσα στο δάσος στο βουνό….
Έτρεχα και έπερνα ζωή από τα πάντα…
Το καθετί … ένιωθα ζωντανό… να μου ομιλεί… να εκφράζετε… μέσα στην απέραντη δημιουργία… μέχρι και η τελευταία πετρούλα… αθώα από την θέση του…
Και αυτήν η αθωότητα με πλήγωσε στον κόσμο…
Δεν ήμουν έτοιμος πλάστης…
Ήμουν απλά ένα παιδί χωρίς Θεό…
Αλλά αυτός μου τα έδωσε πλούσια…
Ήταν έτσι για κάποτε να βρω τον δρόμο…
Δυστυχώς μέσα από την κόλαση…
Και πόσοι άλλοι έτσι…
Και πολύ πιο πολύπλοκα…
Απελπισία… κατάθλιψη… ναρκωτικά.. καταχρήσεις… αυτοκαταστροφή… όνειρα… ελπίδα… και πραγματικότητα…
Δραπέτης μέσα από μουσική… μουσική… μουσική… συναυλίες… σοβαρά προβληματισμένος με αυτά που έβλεπα και ένιωθα.. να βρω το γιατί;…
Την ουσία του χάους…
Ξερότοπος… και βάσανα…
Μέχρι και στα σύνορα στον στρατό… με τις μουσικές…. Να φωνάζουν το βράδυ χαμήλωνε οι φίλοι και γνωστοί… χάχαχα
Ένιωσα και πάλη το κάλεσμα κάτι αθώο σαν τον έρωτα… μοναδικό… όπως στο χωριό μικρός…
Κάτι το τυχερό που ένιωθα πάλη τρελή ευχαρίστηση…
Και εκεί…
Μέσα στα χιόνα… την παγωνιά… -15…
Την μαγεία μέσα στην τσίτα… της ησυχίας της φύσης…
Νιώθοντας την μητέρα πατρίδα… τα αδέλφια… την δύση… την Ελλάδα…
Την αγνότητα και συγχωρετηκότητα…
Και πολλά άλλα …
Ήταν σαν να είμαι μέσα στον όλα και το ένα…
Τέλεια… μαγικά.. μοναδικά..
Παράλου το πρόγραμμα…
Το κάθε δευτερόλεπτο.. μοναδικό… σαν να ξανά ζούσες από την αρχή.. αυτό που πάντα είναι…
Οι συγκινήσεις… το νιάσιμο… και όλα τα άλλα…
Όλα τα παιδιά πρέπει να νιώθουν την γνησία συγκίνηση των αληθινών πραγμάτων της ζωής…
Όλα τα παιδιά που τα λασπώνουν με τόνους νεοταξικης σαπίλας.. και ψεύδους…
Και αυτοί που τα βρίζουνε πρέπει να δουν…
Το κάθε ένα με τα βάροι… και τα κενά…
Με τα κακά αλλά και τα καλά…
Που τα καλά είναι η κληρονομία μας που δεν έσβησε…
Να ευχαριστηθούν την ζωή…
Και να γίνουν δότες του έρωτα της…
Πατρίδας.. φίλων… και αδελφών…
Όχι στην σαπίλα της φιλοδοξίας.. κακού ανταγωνισμού.. εγωισμού.. φθόνου και ζήλειας… της ….
Συνήθως τον δρόμο μας, μέσα από την κόλαση τον βρίσκουμε… τυχεροί αυτοί που τον βρίσκουν έστω κι έτσι… αλοίμονο σ’ αυτούς που δεν τον βρίσκουν ποτέ…χαμένες ζωές… και δυστυχώς είναι οι περισσότερες…
Μέχρη την τελευαία πνοή… Θεός φυλάξη… Υπάρχει ελπίδα…
Ο πόλεμος είναι τρομερός…
Χρειαζόμαστε ταπείνωση…
Και εγώ…
Γιατί στα λόγια μπορεί να σε θεωρούν ανώγεια .. αλιμονο… Καμία σχέση… Αν δεν τον γνωρίσεις τον άλλο…
Πολλά πράγματα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε…
Τα βασικά όμως επιβάλλετε να τα μελετάμε… με πολύ πόλεμο εννοείτε… Πρέπει να να μην απελπιστουμε…
Αλλά να ταπεινωθουμε…
Να σκύψουμε μέσα μας…
Και ζητώντας βοήθεια ανάλογος το τι έχει ο καθένας να γίνουμε καλύτεροι…
Από την θέση που είναι ο κάθε ένας…