Τρεις εικόνες, ένα τραγούδι, μια αλήθεια που τρομάζει... (βίντεο)
Πιστεύετε πως έχουμε μέλλον ως λαός;;; Ως Έθνος;;;
Λυπάμαι… ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝ…
Μας το τραγούδησε κάποιες δεκαετίες πριν, μ’ εκείνη την χαρακτηριστική βραχνάδα στη φωνή του… τότε ακόμα που γράφονταν τραγούδια που έμεναν ανεξίτηλα… τότε που ακόμα δεν βλέπαμε ως λαός, πως κάνουμε βήματα στο κενό…
Μουσική αξονική τομογραφία του νεοέλληνα τα τραγούδια του κι αυτό ίσως ήταν το πετράδι του…
Μας προειδοποίησε χιλιάδες χρόνια πριν, ο … παππούς ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, αλλά εμείς δεν χαμπαριάσαμε…
ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΛΑΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΝ…
Πιστεύετε πως έχουμε μέλλον ως λαός;;; Ως Έθνος;;;
Λυπάμαι… ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝ…
Και πλανάται από κάποιους λίγους, το ερώτημα:
Καλλιόπη Σουφλή
Βρε δεν βαριέσαι αδελφέ Κώστας Χατζής
Βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
Κώστας Χατζής
Μουσική: Κώστας Χατζής
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Από τον δίσκο: Ζωντανές ηχογραφήσεις με τον Κώστα Χαζτή (1996)
Στίχοι:
Kάποιο παράθυρο έχει φως, κάποιον τον τρώει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα-βήμα.
Κάποιο καράβι στ’ ανοιχτά, με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα.
Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.
Kάποιος στην άκρη του γκρεμού, κοιτάει το τέλος του ουρανού
μονάχος του πεθαίνει.
Κάποιος στην μάχη πολεμά, η σφαίρα δίπλα μας περνά
στα στήθη του πηγαίνει.
Κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτυ ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτυ ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
Έξω αστράφτει και βροντά, κάποιος διαβάτης περπατά
χαμένος μες τη μπόρα.
Κάπου δεν θα ‘χουνε ψωμί, κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα.
Κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.
Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν, σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.
Στάσου και σκέψου μια στιγμή, πόσοι σκοτώνονται στη γη
την ώρα που γλεντάμε.
Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ
κι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, βρε δεν βαριέσαι αδελφέ.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
https://www.youtube.com/@sigkinitikesalithinesistories ενα καναλι στα γιουτουμπ με φοβερες ιστοριες
Από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει…
Λίγη τσίπα δεν έβλαψε κανέναν…
Άλλα επειδή έφυγε και η λίγη…
Κάποια στιγμή θα επανέρθει ολόκληρη σε όλους ..
Απότομα…τραγικά… Πόσο ποιο τραγικά; όσο χρειαστεί … Πάσχουμε βαριά σαν λαος… Και λύτρωτικα …
Δυστιχώς…..!!!
Τα θέλει ο λόκος μας ..
Όλα τα τραγούδια του Κώστα Χατζή είναι συγκλονιστικά γιατί πιάνουν την ψυχή του έλληνα…
Θυμάμαι πως το κέντρο που τραγουδούσε στην Πλάκα, τη δεκαετία του ’70, ήταν γεμάτο κάθε βράδυ… κι αναρωτιέμαι πως μεταλλάχθηκε η γενιά μου που συγκλονιζόταν και έκλαιγε με τα τραγούδια του…
Χαθήκαμε… και χαθήκαμε σαν άνθρωποι πρώτα, πριν χαθούμε ως έθνος…
Νομίζω με συγχωρήτε… Κ. Καλλιόπη ..
Παρασυρωμενοι ή μη… Αφεθήκαμε σιγά σιγά στα πάθοι μας δίχως την έγνοια να γιατρεφτούμε… Πραγματικά … Από άγνοια; από αμέλεια; αναλόγως …
Τέλος πάντων ..
Όλα μπορούνε να βγούν σε καλό…
Αρκεί να σκύψουμε μέσα μας και εγω…! Αν το θελήσουμε πραγματικά όμως… Όχι για να σώσουμε το λόκο μας… Όχι εγωιστικά… για να κοκορεβομαστε τι καλοί που είμαστε τώρα φαρισαϊκα.. και ο Θεούλης τώρα να μας κάνει τα χατίρια.. γιατί έτσι θέλουμε έναν Θεό στα μέτρα μας … Και να περιστρεφεται γύρω από την ζωή μας… Και το κάνει… Και όχι η ζωή μας γύρω από αυτόν… όχι εγωϊστικα αλλά να γιατρέψουμε την σαπίλα μας τον άρωστο εαυτό μας… Και να μας δείνει φως να τον βλέπουμε… Γιατί μόνοι μας σίγουρα τυφλά αρμενιζουμε .. και δύναμη να αντέχουμε… Ετσι Θα είναι κατορθωτό .. μέσα από το κακό σίγουρα θα βγει το καλό…
Με τα λόγια χτίζω ανώγεια…
Στις φουρτούνες και στην πράξη φαίνεται η γυμνια…
Εκεί είναι η γιατρειά…
Αλλά πρώτα πρέπει να την γνωρίσουμε…
Αναλόγως την κράση τα τραυματα του καθένα…
Γιατί πολλοί είναι στο κρεβάτι εξαντλημένοι τραυματισμένοι από το κακό τους… Ή από το κόσμο… δυχως να ξέρουν γιατί;… Και ζητούν βοήθεια…
Εκεί φτάσαμε… Δίχως κατήχηση ..
…Μια γνώμη γενική …
Σίγουρα υπάρχουν και πολλές άλλες εξηγήσεις … Για λύση στο πρόβλημα… Με διαφορετικά φάρμακα στον κάθε ένα…
Και ένα κείμενο
Πως ενεργεί ο διάβολος στους ανθρώπους!!!
Μπαίνει ο διάβολος ανάμεσά τους και χωρίζει πρώτα τις ψυχές…
«Κλαίω -μου είπε- την ψόφια μου ψυχή και τον κόσμο…
Ξέρεις παιδί μου, σαπίσαμε. Ηδονές, ηδονές, ηδονές, ηδονές και ευχαρίστηση δεν έχουμε!
Καίγεται μετά η ψυχή…
Σάπισε η κοινωνία γιατί χάλασε η οικογένεια.
Και χάλασε η οικογένεια γιατί δηλητηριάσθηκε η συζυγία, ο γάμος.
Όταν μια πόλη δηλητηριασθεί από το νερό, πηγαίνουν να ελέγξουν τη δεξαμενή.
Και όταν δεν βρεθεί εκεί η αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα,
τότε πάνε στην πηγή που τροφοδοτεί τη δεξαμενή.
Πηγή ο γάμος,
δεξαμενή η οικογένεια,
αποδέκτης του νερού η κοινωνία…
Τώρα η πηγή, ο τίμιος γάμος, πάει περίπατο.
Έχει τόση ακαθαρσία που το Άγιο Πνεύμα έφυγε και ο διάβολος χορεύει ανάμεσά τους.
Γι’ αυτό σκοτώνονται και χωρίζουν. Γιατί όσο περισσότερα αίσχη,
τόσο μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους και μοναξιά…
Μπαίνει ο διάβολος ανάμεσά τους και χωρίζει πρώτα τις ψυχές…
Και ψακώνουν (δηλητηριάζουν) και τα παιδάκια τους, τους απογόνους τους…
Όλα τα παίρνουνε τα κακορίζικα με το αίμα… αλλά και η ψυχή ντος τα ρουφά…
Κανείς δεν το καταλαβαίνει…
Ούτε οι ιερείς… Λένε στα κηρύγματα για αγάπες και λουλούδια, αλλά έχω καταλάβει πως αν δεν αδειάσουμε από τα σκουπίδια,
αν δεν μετανοήσουμε, ίντα θα πει αγάπη, καθόλου δεν νοιώθουμε…
Να έχομε βέβαια αγάπη.
Ετούτονα είναι το πρώτο.
Αλλά η μετάνοια κάνει την αγάπη να βγαίνει από μέσα μας.
Έτσι είναι όπως τα γράφετε… αυτό το ΕΓΩ, καταστρέφει τα πάντα…
Δυστυχώς Κ. Καλλιόπη αυτό τρώει τα πάντα..
Το Τραγούδι, με το οποίο -κατά την άποψή μου πάντα- ο Κώστας Χατζής ”θεώνει” Το ξεχωριστό Του Χάρισμα
https://youtu.be/njElhQ3srZc?t=68
Και, ως προς την προσφορά της ”φυλής” Του στην Τέχνη, πέρα από τους επώνυμους καλλιτέχνες όπως (ενδεικτικά) Αγγελόπουλος, Ζέρβας, Βιτάλη κ.λ.,
Όταν ένας Κορυφαίος Δημιουργός απετόλμησε Εμβληματικό Ύμνο, αντάξιο -έστω και εις μικρόν- Του Εθνικού Ύμνου, Εκ των Ουκ Άνευ Επιφανής Πρέσβης Των Τσιγγάνων
https://youtu.be/yAzBstMUGPQ?t=61
Πατώντας ”…περισσότερα” διαβάζεις και τους στίχους
Υ.Γ. Για την Ιστορία: Φίλος πήρε ταξί, στο οποίο ήτανε ήδη ο Χατζής. ”Τρελάθηκε” και επάνω
στην κουβέντα του είπε: ”Σας χρωστάμε πάντα ότι Εσύ, ο παλιός, καλός, original Νιόνιος, ο ”δικός μας” Αρχάγγελος, ο Σιδηρόπουλος, και οι προορατικοί, ως προς την Ευθανασία του Schwab, Socrates Drank the Conium ”σφραγίσατε” τη Νιότη μας: Εκείνη την ψευδεπίγραφα προορατική Πυθία – Μάντη Καλών που στην τραγική απάτη της δοσμένη έλεγε πως θα γινόμασταν Άλλοι.”
Κι ο Χατζής: ”Μην τα βλέπεις έτσι. Οι καλλιτέχνες είναι Είδος Υπερτιμημένο. Υπάρχουν άλλοι, πιο ωφέλιμοι από εμάς. Εάν κάνουν ισόβια απεργία οι εργάτες καθαριότητας, θα πέσει χολέρα και θα πεθάνουμε όλοι.”
Ν.Β.
Προτιμώ τον Χατζή στα παλιά του… αυτά της μπουάτ…
Όσο για τον ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΕΛΛΙΟ… αυτός ο ύμνος πάντα με συγκλονίζει και με γεμίζει πόνο, πίκρα και οργή για το κατάντημά μας ως έθνους…
Μαχαιριά στην ψυχή, αυτός ο ύμνος… κι ο ψυχές πονάνε… αιμορραγούν…