Ετικέτα: ΠΟΙΗΣΗ

Όχι.. δεν αντέχει άλλους βιασμούς η ψυχή ...  ...

Νομίζουν οι περισσότεροι, πως ο έρωτας, μοιάζει μ'εκείνα τα λουλούδια που φυτεύουν στις γλάστρες και στα παρτέρια και θέλουν κλάδεμα και φροντίδα ...

... και η ζωή συνεχίζεται ...

Μια στιγμή... αρκεί μια στιγμή ...

Είναι κι αυτοί που νοιώθουν σαν σπασμένα καράβια ...

Ξέρεις πόσο κρατάει ένα όνειρο; ...

Με τον φακό μιας φωτογραφικής μηχανής, που σημασία έχει ποιος την κρατάει… ...

Ίσιοι δρόμοι... στροφές... γκρεμοι...ανηφόρες και κατηφόρες... αυτή είναι η ζωή μας, ακόμα και στην εποχή της απαξίωσης ...

Πονάει η ψυχή και το δείχνει ...

Είναι κι αυτά τα λόγια που δισταζουν να βγουν... τ'ανείπωτα... αυτά που μέσα μας στοιχείωνουν ...

... κανένα ταξείδι χωρις αυτήν... ... ως τα πέρατα του κόσμου κι αν ταξειδέψεις ...

"Στη γωνιά μας κόκκινο τ’ αναμμένο τζάκι. Τούφες χιόνι πέφτουνε στο παραθυράκι ...

Αγάπη είναι ...

Λένε, πως όταν από το σεντούκι της μνήμης, ανασύρεις στιγμές... ημερολόγια... πρόσωπα... γεγονότα, έχεις πια μεγαλώσει κι έχεις μεστώσει εσωτερικά... έχεις βρει την εσωτερική σου Ιθάκη... ξέρεις τι θέλεις...  ...

Από χώμα το σώμα... ... από φως η ψυχή ...

Ο βιασμός της Γεωργίας, με αφορά σαν Άνθρωπο, σαν Γυναίκα, σαν Μάνα. Με αφορά και σαν κομμάτι μιας κοινωνίας, που μου προκαλεί εδώ και δεκαετίες, αηδια ...

Πυγολαμπίδες οι εικόνες της ζωής μας ...

Δεν το  'χεις καταλάβει μάτια μου,  πως όσοι κρύβονται πίσω από αψεγάδιαστες και καλοφτιαγμένες εικόνες ...

Στη μονοτονία της καθημερινότητας, εσύ είσαι που  θα λειάνεις τις ακίδες στα δύσκολα... εσύ, που θα ταιριάξεις το ρόδο και τ'αγκάθι ...

Στιγμές είν'η ζωή... γι αυτό ζήσε τη στιγμή...απόλαυσέ τη.... σκέψου, πως αυτή η μέρα, δεν θα ξανάλθει ποτέ ...

Μην ψάξεις να βρεις ψυχή στους ματσωμένους... ... αυτή στις φτωχογειτονιές φυτρώνει και στα μπατιράκια ...

Στάσου μπροστά στον καθρέπτη και κοίταξε μέσα του προσεκτικά και πες μου τι βλέπεις... ...όχι τι δείχνει ο καθρέπτης, αλλά αυτό που κρύβει η ψυχή σου ...

Έρχονται στιγμές, που νοιωθεις πως βρίσκεσαι σε αδιέξοδο... κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά ...

"Να βρεις παιδί μου, την δική σου Ιθάκη... μόνη σου να την φτιάξεις... απ' τα ταξείδια της ζωής θα προσανατολιστείς σ' αυτήν..." ...

Στην εποχή της ξεπέτας, του φαίνεσθαι κι όχι του είναι, κάποιοι είναι για τα δύσκολα ...

Το νοιώθεις πολλές φορές, πως... μάλλον γεννήθηκες σε λάθος εποχή ...

Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός η χαρα μεγάλη κι ο αγιασμός ...

Ακόμα κι όταν η ψυχή σου έχει γονατίσει απ'τον πόνο, σήκωσε ψηλά το κεφάλι ...

Στην καινούργια χρονιά, η επιλογή ν'ανοιχτείς στην αγάπη ή στον φόβο, είναι δική σου.. εσύ επιλέγεις πως ο λόγος σου μέσα από τη σκέψη, θα ορίσει τη ζωή σου ...

Επιβιώσαμε σε δύσκολες χρονιές που πέρασαν... κι αυτό μου έδωσε θάρρος ...