Ετικέτα: ΠΟΙΗΣΗ

Έκανες τη ζωή σου, θεατρική παράσταση ...

Το ξέρω... δεν είναι εύκολο να βρεις την ομορφιά...  ...

Υπάρχουν καποιες στιγμές, που θες να μιλήσεις μ' έναν άνθρωπο, κι ακούς την ηχώ της δικής σου φωνής ...

Απόδραση στ' όνειρό της ...

Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων ...

Οι άνθρωποι, έρχονται στη ζωή σου για μια ώρα ...

Τον δυνατό τον άνθρωπο τον γνωρίζεις από δυο χαρακτηριστικά ...

Η κάθε μέρα σου, γεμάτη αγώνες ...

Την ΛΕΥΤΕΡΙΑ, δεν την θυμάσαι μόνο σ' ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ ...

Αν ξεκινούσαμε τη μέρα μας με αποσκευές την αισιοδοξία, το χαμόγελο και στα μάτια την προσμονή για κάτι καλλίτερο, πόσο όμορφα θα ήταν ...

Στης ζωής τους δρόμους και τα μονοπάτια, θα έρθουν φορές, που ...

Τις νηνεμίες διάλεγες παλιά ...

Σε ξερά μονοπάτια βαδίζουμε ...

Αγαπάω... άρα υπάρχω ...

"Προσπάθησα από μια χίμαιρα να φτιάξω ένα ολόκληρο πεπρωμένο" ...

Μήπως να το συνειδητοποιήσεις, πως η ευτυχία σου, προέρχεται μόνο από εσένα και όχι από κάπου αλλού; ...

Πλάσματα γεμάτα αδυναμίες, λάθη και πάθη, είμαστε ...

"Με τόσα εντυπωσιακά χρώματα στον κόσμο, είναι κρίμα να τα κάνουμε όλα άσπρο και μαύρο." ...

Βήματα σε χάρτινη ζωγραφιά ...

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως  Πριν απ' τον Έρωτα, έρωτας  ...

"Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, ...

Είν' όμορφο να μοιράζεσαι, κι όλα όσα έκανες κάποτε μόνος σου, να τα κάνεις μαζί μ' έναν άλλον άνθρωπο ...

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι ξεχωριστοί ...

Στο πρώτο ξεγλίστρημα της μέρας, όταν πάνω σου πέφτει η πρώτη αχτίδα, αποσυνδέεις τα καλώδια της μνήμης ...

Χάσαμε τον μπούσουλα ...

Μάθαμε να παίζουμε ρόλους ...

Ισορροπείς σε τεντωμένο σχοινί ...

Μια διαρκης επιθυμία η ζωή σου ...

Αν προσμένεις πιστοποιητικά από τη ζωή, μάλλον σε λάθος δρόμο πορεύεσαι ...

Μας γέμισαν άχρηστες γνώσεις ...