εκεί που μας πάει η καρδιά... ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ και ΕΛΛΗΝΕΣ... (6 + 1 βίντεο και 4 ταινίες)
Σας αρέσουν τα παραμύθια;
… υποθέτω πως ναι…
…σε ποιό παιδί δεν αρέσουν…
… ναι… ξέρω.. θα πείτε πως δεν είμαστε πια παιδιά…
… και λοιπόν;
… ευκαιρία να ξαναγίνουμε, αφού η καρδιά πεταρίζει προς το δικό μας χθες …
… οι αναμνήσεις μας στήνουν χορό, από εκείνα τα χρόνια τα παλιά, που ήμασταν παιδιά…
… τότε που η προσμονή για τα Χριστούγεννα, σήμαινε πως το οικογενειακό τραπέζι θα ήταν στρωμένο με καλούδια που δεν τα βλέπαμε παρά μόνο κάτι τέτοιες μέρες…
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, των Φώτων και την Ανάσταση… άντε και τον Δεκαπενταύγουστο…
Τα Χριστούγεννα όμως ήταν κάτι το ξεχωριστό…
Ήταν η γιορτή η δική μας…
… η γιορτή των παιδιών…
… σήμαινε το τριγωνάκι ανα χείρας και πουρνό πουρνό να κτυπάμε τις πόρτες των σπιτιών για να πούμε τα κάλαντα…
Κι έβγαιναν οι νοικοκυρές με τις ποδιές και μας τράταραν.. μια δεκάρα, έναν κουραμπιέ… ένα μελομακάρονο…
Ναι… ξέρω…
… έγινε έκρηξη στους σιαλογόνους αδένες σας μ’ εκείνες τις γεύσεις τις μαγικές, τις μοσχομύριστες…
… αυτές που χάθηκαν, μα η θύμιση τις ξαναφέρνει στο παρόν και κάπου εκεί αρχίζει να ξετυλίγεται το χθες…
Πάμε λοιπόν εκεί…
… εκεί που μας πάει η καρδιά…
… σ’ εκείνα τα χρόνια που στερηθήκαμε πολλά, αλλά η οικογένεια ήταν όλη γύρω από ένα τραπέζι κι αγαπημένη…
… ένα φτωχικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο με λιγοστές μπάλες…
… ένα τζάκι αναμένο κι όλοι μαζί περιμέναμε να γεννηθεί ο Χριστός…
ΤΟΝ περιμέναμε… ΤΟΝ πιστεύαμε…
Τότε που στις παιδικές μας ψυχές, γεννιόταν ο … δικός μας Χριστός…
Οι αναμνήσεις, δεν κοστίζουν…
… κοστίζει όμως που τις αφήσαμε κλεισμένες και ξεχασμένες σε κάποιο δωμάτιο της ψυχής, και προχωρήσαμε χωρίς αυτές….
Ανοίξτε την πόρτα κι αφήστε τες να ξεχυθούν…
Η νύχτα που πέρασε ήταν μαγική… και τούτη η μέρα είναι μαγική…
Τα δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στο βασιλιά που είχε μόλις γεννηθεί ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.
Ο Μελχιόρ έφερε τον χρυσό, που συμβόλιζε ότι το βρέφος θα γινόταν βασιλιάς.
Ο Γκασπάρ έφερε το λιβάνι, σύμβολο της θείας καταγωγής.
Και ο Βαλτάσαρ έφερε τη σμύρνα, η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού.
Εμείς, ας Του πάμε τις αναγενημμένες μας ψυχές…
καλησπέρα… ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ…
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ…
Καλλιόπη
μουσικές αναμνήσεις… εδώ… εδώ… εδώ… εδώ… εδώ… εδώ… κι εδώ…
οι ταινίες, εδώ…εδώ… εδώ… κι εδώ…
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
(παραμυθένια μουσική)
Maria durch ein’ Dornwald ging
(Η Μαρία (Παναγία) πέρασε μέσα από ένα δάσος με αγκάθια)
https://youtu.be/4GuxRWAa7mQ
1. Strophe
Maria durch ein Dornwald ging,
Kyrie eleison.
Maria durch ein Dornwald ging,
der hat in sieben Jahr´n kein Laub getragen.
Jesus und Maria.
2. Strophe
Was trug Maria unter ihrem Herzen?
Kyrie eleison.
Ein kleines Kindlein ohne Schmerzen,
das trug Maria unter ihrem Herzen.
Jesus und Maria.
3. Strophe
Da haben die Dornen Rosen getragen, Kyrie eleison.
Als das Kindlein durch den Wald getragen,
da haben die Dornen Rosen getragen.
Jesus und Maria.
1η στροφή
Η Μαρία πέρασε μέσα από ένα δάσος με αγκάθια,
Κύριε ελέησον.
Η Μαρία πέρασε μέσα από ένα δάσος με αγκάθια,
δεν είχε βγάλει κανένα φύλλο εδώ και επτά χρόνια.
ο Ιησούς και η Μαρία
2η στροφή
Τι έφερε η Μαρία κάτω από την καρδιά της;
Κύριε ελέησον.
Ένα μικρό παιδί χωρίς πόνο,
Η Μαρία αυτό έφερε κάτω από την καρδιά της.
ο Ιησούς και η Μαρία
3η στροφή
(Και) τότε τα αγκάθια έβγαλαν τριαντάφυλλα, Κύριε ελέησον.
Όταν το μικρό παιδί πέρασε από το δάσος,
τα αγκάθια έβγαλαν τριαντάφυλλα.
ο Ιησούς και η Μαρία
(παραδοσιακό προσκυνηματικό, 19ος αιώνας)
– – –
Πότε και γιατί το έλατο έγινε σύμβολο των Χριστουγέννων;
https://gr.pravoslavie.ru/150145.html
Υπάρχει μια λαϊκή παράδοση, σύμφωνα με την οποία, ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΕΣΠΕΥΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΔΩΡΑ. Η μηλιά Του έφερε μήλα, η βυσσινιά τα βύσσινα. ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΛΑΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΣΙΩΠΗΡΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΟΤΑΝ ΜΗΠΩΣ ΤΣΙΜΠΗΣΕΙ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ. ΑΛΛΑ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΥΠΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΕ με στολίδια και γλυκά, γι΄αυτό, και σήμερα το έλατο το στολίζουν στη γιορτή των Χριστουγέννων.
(περισσότερα στο άρθρο )
– – –
Πώς λεγόταν το “χριστουγεννιάτικο” δέντρο στην αρχαία Ελλάδα
https://www.dogma.gr/diafora/pos-legotan-to-christougenniatiko-dentro-stin-archaia-ellada/109203/
– – –
Χριστουγεννιάτικο δέντρο: Από την Ειρεσιώνη στο Δενδρολίβανο και σήμερα στο έλατο
https://www.olympia.gr/1522560/viral/christoygenniatiko-dentro-apo-tin-eiresioni-sto-dendrolivano-kai-simera-sto-elato/
– – –
Χριστουγεννιάτικο δέντρο: Ποιά η ιστορία του; Πότε εισήλθε στη χριστιανική θρησκεία;
https://gr.pravoslavie.ru/150145.html
– – –
Το Άγιον Ευαγγέλιο είναι το νερό που καθαρίζει τον Νούν του ανθρώπου.
Η Μελέτη παιδιά μου φωτίζει με γνώση Θεού και Πατέρα τον Νούν των παιδιών του.
Γνωσθε τον Πατέρα.
Γνώρισε το Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο μέσα στην δικιά σου ψυχή και Φοράει το πρόσωπο της θέασης της ανθρωπιάς σου.
***
Φίλοι του καλούς του Υψίστου Θεού…
Το φώς δεν έρχεται όπως ένα σπίρτο σε μία σπηλιά αλα Χάρι Πότερ που ανάβει και σβήνει μόνο του.
Το φώς με την μελέτη αποκτιέται…όπως εμαθες το ένα και ένα κάνουν δύο.
Έτσι και η κάθαρση του μυαλού από την πλάνη.
Έτσι και ο σοφός απο τα λάθη του.
Τι είναι αλήθεια και τι είναι πλάνη ;
Ακούστε τους Αγίους Πατέρες.
…
Οι “φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεωτέρων χρόνων, ο Αγιορείτης Νικόδημος, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφ. 4,13). Γι’ αυτό οι νηπτικοί πατέρες της Φιλοκαλίας υπήρξαν πάντοτε το εντρύφημα και οι αυθεντικοί οδηγοί της πνευματικής ζωής για γενεές γενεών, και διέπλασαν το ήθος των θεουμένων, υποδεικνύοντάς τους τις πρακτικές μεθόδους και τους τρόπους με τους οποίους θα φτάσουν στην κάθαρση και στο φωτισμό και θα αξιωθούν να ατενίσουν το άκτιστο φως της θείας δόξας.
Ιώ.β
Ποιον «σκοτώνεις» φέτος τα Χριστούγεννα;
Από «Αφήστε με να ζήσω!»
Γειά σου, έμαθα πως φέτος δε θα χάσεις το καιρό σου «γιορτάζοντας» Χριστούγεννα. Δε θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να συμμετέχει σε μια ψεύτικη «παράσταση», μια υποκρισία που συντηρεί τη γυναικεία υποτέλεια. Αντίθετα θα εξασκήσεις τα «αναπαραγωγικά σου δικαιώματα». Θα βρεθείς με τον δικό σου, με τον «άλλο»…. με όποιους θες, ΜΕΤΑ ΘΑ «ΕΛΕΓΞΕΙΣ» ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΟΠΩΣ «ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ», ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΣ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ. Υπάρχουν τα σεξουαλικά σου δικαιώματα, ο νόμος, η επιστήμη, η παρέα, η ιδεολογία, έχεις τη δύναμη και κάνεις δημόσια παρέμβαση.
Όχι το κοροϊδάκι της θρησκείας και της πατριαρχίας. Δεν υπάρχει Θεός εξ΄ άλλου….σωστά; Άμα πεις εσύ πως δε γιορτάζεις Χριστούγεννα, έτσι θα πουν και οι άλλοι και τελικά «Χριστούγεννα ούτε υπάρχουν, ούτε και υπήρξαν ποτέ». Εσύ ξέρεις καλύτερα γιατί είσαι μέσα στα πράγματα. Τα πάντα γύρω σου κάποιος τα έφτιαξε. Μόνο το κόσμο και την πλάση δεν την έφτιαξε κανένας. Ούτε εσένα σε έφτιαξε κανένας. ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΑΙΑ και τυχαίο είναι και το παιδί σου. Το ότι ζεις και αναπνέεις και κάνεις ανθρώπους δεν το οφείλεις πουθενά. ΔΕΝ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙΣ κανέναν. Είναι ικανότητες που απέκτησες μόνη σου…
Εξάλλου και ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ είναι απλά ένα θετικό τεστ κυήσεως. Δεν είναι άνθρωπος, δεν είναι ζωντανός, δεν έχει ψυχή, δεν θα γίνει μωρό, ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΧΑΡΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΑΘΕΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΟΛΟΙ, ΚΑΘΩΣ ΘΑ ΓΕΡΝΑΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΘΑ «ΣΠΑΕΙ» ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ «ΜΟΝΤΕΛΑ». Θα κάνεις άλλο παιδί, άμα ποτέ το αποφασίσεις. Έτσι σε έχουν βεβαιώσει. Το τεστ είναι για σένα μόνο μια χημική αντίδραση.
Εσύ ξέρεις να διαλέγεις για το συμφέρον σου. ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΕΝΟΣ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΑΛΛΟΥ ΑΝΤΡΑ, ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΜΒΛΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΩΝ, ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.
Λοιπόν, θα σε ρωτήσω κάτι.
Γιατί θέλεις να σκοτώσεις φέτος στη ψυχή σου τον αδελφό σου, τον φίλο σου, τον μόνο που σε αγαπά και θα σου σταθεί για πάντα, το Χριστό;
ΓΙΑΤΙ ακόμη ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ και ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΣΟΥ ΦΙΛΑΡΑΚΟΥΣ, ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ;
Σκέψου το σε παρακαλώ. Μήπως τελικά ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ να «ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ» ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ…
Βλάσφημη αφίσα που αναρτήθηκε στο κέντρο της Αθήνας από κάποιες δυστυχισμένες ψυχούλες…
Σε αυτό όμως εμείς απαντάμε…
Φέτος τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ΤΗ ΖΩΗ,
ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ,
ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ΤΗΝ ΧΑΡΑ,
γιατί ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας είναι η ΖΩΗ, η ΑΓΑΠΗ, η ΧΑΡΑ…
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!
Το κίνημα υπέρ της ζωής και κατά των εκτρώσεων
«Αφήστε με να ζήσω!»
Αφήστε με να ζήσω (σελίδα πηγής)
Συνταρακτικό…
Κι αναρωτιεμαι: ΠΟΥ ΠΑΜΕ;;;
Πόπη μου καλημέρα! χρόνια πολλά! πράγματι. μακάρι οι γυναίκες να καταλάβουν τι κακό κάνουν. …πώς μπορούν και πετάνε τα παιδιά τους, γαμώ το;…
ξέχασα τον σύνδεσμο, συγγνώμη
https://www.afistemenaziso.gr/texts/epikairotita/poion-skotoneis-fetos-ta-xristoygenna
Δεν θατο καταλάβουν… συγνώμη που θα σε πληγώσω, αλλά αυτή είναι η αλήθεια… Σε μια εποχή που τα πάντα ισοπεδώνονται με ρυθμούς σπίντερ, μην περιμένεις αλλαγή…
έπρεπε να τους δείχνουν φωτογραφίες από τα βασανισμένα παιδιά των εκτρώσεων…
Μόνο που η ενοχή, γυρίζει τα μάτια της αλλού…
καλημέρα!!!!! ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!!!!!!! χρόνια πολλά!!! χρόνια καλά!!!
(ποιήματα για τα παιδιά … όλων των ηλικιών)
Άγια Νύχτα
Δες πως λάμπουν τα αστέρια
Στον καθαρό ουρανό
Το μωρό που εγεννήθη
Ταπεινά προσκυνώ.
Είναι ξανθό σαν τον ήλιο
Λαμπερό σαν αυγή
Καλώς ήρθες Χριστούλη
Να φωτίσεις την γη
❤️❤️❤️
ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ!
Σὲ λάτρευα ἀπὸ μικρὸ παιδί,
ἀγάπαγα κάθε Σου στιγμή,
ἤσουν ὁ Θεὸς τῶν μικρῶν παιδιῶν,
ὁ Βασιλιᾶς τῶν οὐρανῶν.
Ἤσουν τιμωρὸς μὰ ἀγαπητός,
Μοῦ χάριζες τὸ δικό Σου φῶς.
Μεγάλωνα, μεγάλωνες κι Ἐσύ,
ὁ λόγος Σου αἰώνια τροφή,
ἤσουν ὁ Θεὸς τῶν ἀγωνιστῶν,
ὁ Βασιλιὰς τῶν ποιητῶν.
Τὸ τραγούδι μου ὕψωνα σὲ Σέ,
Τὰ ἴχνη Σου πόθησα, Χριστέ.
Ὁ Κύριος θὰ γεννηθεῖ ξανά,
ζητᾶ μιὰ φάτνη νὰ ‘βρει ζεστασιά,
θλίψη, παγωνιὰ θἆναι μακριά,
γιατί θὰ γεννηθεῖ μὲς στὴν καρδιά.
Ὦ Σ’ εὐχαριστῶ, ἅγιά μου χαρά,
τὰ χείλη μου ψάλλουν ὡσαννά!
❤️❤️❤️
Ο μικρός Χριστούλης
Σε μια φάτνη ταπεινή
στα πολύ παλιά τα χρόνια
κάποια νύχτα σκοτεινή
μες στους πάγους και τα χιόνια.
Εγεννήθηκε μικρός
ο Χριστούλης μας παιδάκι
κι είχε απ’ τ’ άστρα πιο λαμπρό
το γλυκό του προσωπάκι.
Η μανούλα η καλή
η γλυκιά μας Παναγίτσα
τον κρατούσε σαν πουλί
στη ζεστή της αγκαλίτσα.
❤️❤️❤️
Οι ποιμένες γονατίζουν
Οι ποιμένες γονατίζουν,
ταπεινά και προσκυνούν,
κι αγγέλοι φτερουγίζουν,
και με χάρη τραγουδούν.
«Ωσαννά εν τοις υψίστοις»,
τ’ ουρανού και γης ο κτίστης,
εγεννήθηκε στη γη,
μεσ’ στης νύχτας τη σιγή.
Ας χαρεί ο κάθε πιστός,
εγεννήθει ο Χριστός.
❤️❤️❤️
Στο μικρό Χριστούλη δώρα
Στο μικρό Χριστούλη δώρα
φέραν μάγοι και βοσκοί
δώρα από την καρδιά μας
ο Χριστούλης καρτερεί.
Κι έχω πέντε στρατιωτάκια
και μπισκότα τρία κουτιά
και για τα φτωχά αδελφάκια
έχω αγάπη στην καρδιά.
Όλα θα τους τα χαρίσω
σήμερα τρανή γιορτή
κι ο Χριστούλης μες στη φάτνη
πόσο – πόσο θα χαρεί!
❤️❤️❤️
Στο Χριστούλη μας
Χριστούλη πόσο σ’ αγαπώ!
Πόσο σε νιώθω στην καρδιά μου!
Δε βρίσκω λόγια να στο πω,
φως είσαι και παρηγοριά μου.
Τη γέννησή σου με χαρά,
γιορτάζουμε όλα τα παιδιά.
Φορούμε ολόλευκα φτερά,
κι όλα μαζί σαν αγγελάκια.
Πετούμε γύρω απ’ τη σπηλιά,
στην αχυρένια σου την κλίνη,
και τραγουδάμε σαν πουλιά:
Δόξα σε της γης ειρήνη!
❤️❤️❤️
Το άστρο
Όμορφο αστεράκι,
να μπορούσα να σε φτάσω
στο μικρό μου το χεράκι
δυνατά να σε χουφτιάσω!
Κι έπειτα να σε κρεμάσω
στο σαλόνι ή στη βεράντα
κι όταν κόβεται το ρεύμα
άστρο εσύ θα φέγγεις πάντα!
❤️❤️❤️
Χριστούγεννα
Χριστούγεννα σιμώνουν
μεγάλη εορτή
χαρά σ’ όλο τον κόσμο
χαρά σ’ όλη τη γη.
Στο δέντρο του Χριστού μας
ολόχαρα παιδιά
εμπρός ας τραγουδούμε
μ’ αγάπη στην καρδιά.
❤️❤️❤️
Χριστούγεννα
Έξω φυσά ο άνεμος
σωρός είναι το χιόνι
κρύο πολύ και τσουχτερό
τη γη την περιζώνει.
Μα ξάφνου μέσα στη νυχτιά
γλυκά χτυπά η καμπάνα
«Χριστός γεννάται σήμερον»
φωνάζει και η μάνα.
Κι ευθύς ο κάθε χριστιανός
ντύνεται και κινάει
μέσα στην άγρια νυχτιά
στην εκκλησιά να πάει.
Την Παναγιά ευχαριστεί
τη χαιρετά με πίστη
γιατί αυτή εγέννησε
του σύμπαντος τον Κτίστη.
❤️❤️❤️
Χριστούγεννα
Βοριάς βογγάει στο σκοτεινό
του Δεκεμβρίου βράδυ
κι ένα ψυχρό χιονόνερο
φέρνει το αγιοκέρι.
Τι κι αν στο μαύρο ουρανό
απλώνεται σκοτάδι
πάνω απ’ τη φάτνη ασύγκριτο
φεγγοβολά ένα αστέρι.
❤️❤️❤️
Χριστούγεννα
Χριστούγεννα σημαίνουν
μεγάλη εορτή
χαρά σ’ όλο τον κόσμο
χαρά σ’ όλη τη γη.
Απόψε Χριστούλη
στη φάτνη μπροστά
εγώ το μικρούλι
σου ψάλλω γλυκά.
❤️❤️❤️
Χριστούλη μου
Έλα Χριστούλη μου γλυκέ
και χαμογέλασέ μου
έλα Θεούλη μου καλέ
και γλυκομίλησέ μου.
Να ‘ξερες πόσο καρτερώ
την γέννησή σου τώρα
έλα και θέλω να χαρώ
τούτη την Άγια ώρα.
❤️❤️❤️
Βερίτης Γ.: Δεύτε Ίδωμεν Πιστοί
Ω συ μεγάλε Αναμενόμενε
του δύστυχου πεσμένου ανθρώπου!
Για Σε ψαλμοί κι’ ωδές και σίβυλλες,
για σένα οι θρύλοι κάθε τόπου.
Για Σε ό Δαβίδ τη λύρα ανάκρουσε,
κι’ ο μεγαλόπνοος Ησαΐας,
πού διασκελίζοντας τα σύνορα
της Ιουδαίας και της Ασίας,
στης γης τα πέρατα το κήρυξε,
πώς θειο Παιδί για μας εδόθη,
π’ όλοι θα βρουν σ’ Αυτό την πλήρωση
οι πανανθρώπινοι μας πόθοι.
Τον ερχομό Σου, ώ! πώς τον πρόσμενε
του βράχου ό τραγικός Δεσμώτης,
όσο τα σπλάγχνα τ’ όρνιο εσπάραζε
της αδαπάνητης του νιότης!
Κι ήρθες! Δεν ήρθες μ’ αστροπέλεκα
και με βροντές και καταιγίδα.
Ήρθες σαν αύρα, σαν πνοή, σαν φως,
σαν ορθρινή δροσοσταλίδα.
Ήρθες! Μπροστά σου γονατίζουμε
-Μάγοι φτασμένοι από τα ξένα,
και ταπεινά σε χαιρετίζουμε
τον λατρευτό μας και τον Ένα.
❤️❤️❤️
πολλά περισσότερα εδώ :
https://hamomilaki.blogspot.com/2013/11/Poems-for-Christmas-and-NewYear.html
Τι γλυκό.. παιδικά τραγουδια… κι εμείς ξεχάσαμε πως κάποτε ήμασταν παιδιά…
θα τα θυμηθούμε Πόπη μου…. κάτι έχει απομείνει σε όλους μας
Λίγοι θα τα θυμηθούν… κι όσο περνάνε τα χρόνια, ακόμα λιγότεροι…
Φθήνει το έθνος μας, χάνει τις αξίες του, και αυτό πληγώνει βαθιά…
ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ,
“ΞΗΜΕΡΩΝΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”
Οι εκκλησιές σημαίνουν,
κουνιούνται τα καμπαναριά, κι οι φωνές που βγαίνουν
απ’ το βαθύ και δίπλα το κάθε καμπάνας στόμα,
μοιάζουν χερουβικούς ψαλμούς, σαν απ’ το ουράνιο δώμα.
Χιλιάδες τα Χριστούγεννα τα τραγουδούν οι άγγελοι,
και κάθε αχτίδα από ψηλά, που κάθε αστέρι στέλλει,
μοιάζει αγγελική ματιά. Θρησκεία! Γλυκιά μάνα,
τι όμορφη δίνεις εσύ λαλιά και στην καμπάνα,
και πόσο εκείνη η λαλιά σαλεύει την καρδιά μας!
Πόσες εκείνος ο σταυρός απ’ τα καμπαναριά μας
στην αντιλιάδα χύνοντας, τόσες χρυσές αχτίδες,
χύνει βαθιά μας στην ψυχή, γλυκές χρυσές ελπίδες!
Κ’ οι δυο εκείνες χαραυγές που οι άγγελοι κατεβαίνουν
μες’ απ’ τον ουρανό ψηλά κι έρχονται και σημαίνουν
Χριστούγεννα κι ανάσταση, ω! τι μυστήριο χύνουν.
Τι χαραυγούλες είναι αυτές, πόση ζωή μας δίνουν!
Λάμπουνε τ’ ασυγνέφιαστατα ουράνια Σα ζαφείρια,
Σαν μάτια π’ αγρυπνήσανε φέγγουν τα παραθύρια.
Χαρούμενες και σιγανές μιλιές σμίγονται γύρα,
και από κάθε θύραπου ανοίγεται,
βγάνουν μορφές γελούμενες, λουσμένες,
γλυκές , καλοντυμένες.
Κρατούν στα χέρια τους κεριά λαμπάδες .Στη ματιά τους
λάμπ’ η χαρά που νιώθουνε βαθιά μες στις καρδιά τους.
Ξημέρωσαν Χριστούγεννα! Θύρες ολούθε ανοίγουν
κι ολούθε τώρα οι Χριστιανοί στις εκκλησιές μας σμίγουν.
– – –
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑΣ,
“ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”
Στην γωνιά μας κόκκινο τ΄αναμμένο τζάκι
Τούφες χιόνι πέφτουνε στο παραθυράκι!
Όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό!
Έλα, Εσύ που Αρχάγγελοι σ’ανυμνούνε απόψε
πάρε από την πίτα μας, που ευωδιά και κόψε!
Έλα κι η γωνίτσα μας καρτερεί να ‘ρθεις……
Σου ‘στρωσα, Χριστούλη μου, για να ζεσταθείς!
– – –
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ,
“ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ” (1927)
Μια λιόλουστη μέρα του χειμώνα η Παναγιά, στενεμένη από τους πόνους, αφήνει το σπιτικό της και βγαίνει στον κάμπο τρεκλίζοντας κι αγκομαχώντας. Κάθεται χάμου στο πράσινο χορτάρι, που το φωτίζουνε δω κι εκεί άγριες βιολέτες, κυκλάμινα, κρόκοι· και σφίγγοντας την κοιλιά της με τα δυο της χέρια κλαίει και δέρνεται, κουνώντας τ’ άμαθο κορμί της δεξιά κι αριστερά, όπως οι μοιρολογίστρες της Ανατολής.
Σπιτάκι μου — στανάχωρο, και κάμαρά μου, — χαμηλή!
Πόνοι μού σφάζουν το κορμί, μα την ψυχή μου πιο πολλοί.
Πήρα το δρόμο το δρομί στον κάμπο να καθίσω.
Αντρούλη μου, σα δε με βρεις με την καρδιά σου την καλή,
ο πόνος, που με κυνηγά, θε να με φέρει πίσω.
Ω χώμα, που τραγουδιστά σε πίνει ο πεύκος ο βαθύς,
όσο που μπάρσαμο πικρό στα φύλλα του να σουρωθείς,
μέσα σου χώνομαι κι εγώ, τα σπλάχνα γλύκανέ μου.
Αχ, χάιδεψέ μου τα μαλλιά της κεφαλής μου της ξανθής,
πάρε τη σκέψη μου πολύ μακριά, πνοή του ανέμου!
Σαν καρδερίνα του Μαρτιού με τα φτερά τ’ αστραφτερά,
που σε βαθιά τριανταφυλλιά, πλάι σε τρεχάμενα νερά,
μ’ άχερα, λάσπη και μαλλί ζεστή φωλιά κρεμάει,
την κούνια σου, παιδάκι μου, με ξύλα φκιάνω ευωδερά
και βάνω προσκεφάλι σου τον ήλιο του Ανθομάη.
Ονείρατα, που γαλανά στο μισοξύπνι τ’ αυγινό
από τα μάτια τα γλαρά σαν τον αφρό, σαν τον αχνό
περνάτε μια και χάνεστε, σκήμα χωρίς και θώρι,
ελάτε κι άλλη μια φορά, πείτε μου να μην το ξεχνώ,
πως το παιδί, που καρτερώ, το πρώτο, θα ’ν’ αγόρι.
(Εδώ η Παναγιά μιλά για το όραμα του Αγγέλου).
Κάνε ψαρά, πεζόβολο στ’ ακροθαλάσσι να πετάς,
κάνε σε κάδο τρυγητή γλυκά σταφύλια να πατάς·
κάνε γκαμήλες να ποτίζεις σ’ έρημο πηγάδι·
καν’ αναγνώστη στο Ναό να ψέλνεις και να θυμιατάς —
πού σ’ είδα, γνώριμη αστραψιά στου νου μου το σκοτάδι;
Ήσουν ωραίος σαν άγγελος με δυο φτερούγες ανοιχτές,
η μια βυθούσε στ’ αύριο, η άλλη χανότανε στο χτες·
κάτι στο χέρι κράταγες, γιά φλάμπουρο γιά κρίνο
—χορός, που ζεστοκόπησε τις φλέβες μου τις τιναχτές!—
ό,τι ποθώ με πότισες κι ως αγιασμό το πίνω.
Μα γιατί μου ’δειξες, καλέ, δόξα πολλή για το παιδί;
Αχ, η καρδιά μου δε βαστά, το μέγα ψήλος να το δει!
Δεν τον αφήνω η Μάνα του μιαν πιθαμή να φύγει!
Μη μεγαλώσει μου ποτές κι όλα τα χρόνια, αυγή – βραδύ,
πάντα μωρό να σφίγγεται στου κόρφου μου τα ρίγη.
…………………………………………………………….
Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιό νησί του Ωκεανού, σε ποιάν κορφή ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ’ άδικο φωνάξεις.
Ξέρω, πως θα ’χεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή,
που μες στα βρόχια της οργής ταχιά θε να σπαράξεις.
Συ θα ’χεις μάτια γαλανά, θα ’χεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό,
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος ή προδότης.
Τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν’ ακούω, πουλάκι μου ζεστό,
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι
κι ύστερ’ απ’ το παράθυρο με καρδιοχτύπι θα κοιτώ
που θα παγαίνεις στο σκολειό με πλάκα και κοντύλι…
Κι αν κάποτε τα φρένα σου το Δίκιο, φως της αστραπής,
κι η Αλήθεια σού χτυπήσουνε, παιδάκι μου, να μην τα πεις.
Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.
Όχου, μου μπήγεις στην καρδιά, χίλια μαχαίρια και σπαθιά.
Στη γλώσσα μου ξεραίνεται το σάλιο, σαν πικρή αψιθιά!
—Ω! πώς βελάζεις ήσυχα, κοπάδι εσύ βουνίσο…—
Βοηθάτε, ουράνιες δύναμες, κι ανοίχτε μου την πιο βαθιά
την άβυσσο, μακριά απ’ τους λύκους να κρυφογεννήσω!
– – –
Γιάννης Τσίγκρας
ΔΕΚΑΕΤΙΑ 50
Εκείνα τα χρόνια η φτώχεια περίσσευε
Τη μαζεύαμε, λοιπόν, σε πιάτα
Και τη μοιράζαμε στους γείτονες
Η κυραΛένη τρία σαλιγκάρια στο πιάτο, για μας
Και μεις σκέτες πικραλήθρες για την κυρΑρετή
Κι αυτή, ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο
Στολισμένο με βώλους,τυλιγμένους με χρυσόχαρτα
Για να το βλέπει όλος ο κόσμος-το’ κανε χωρίς έπαρση
Τα θερινά απογεύματα, οι γριούλες έγνεθαν ποκάρια απ’ το
Γειτονικό εργοστάσιο του Τζήμα και οι νεότερες έπλεκαν
Πολύχρωμες, μ’ αυτά, φανέλες,για όλα τα παιδιά της γειτονιάς
Ένα βράδυ πέρασε απ’ τη γειτονιά μας ο Χριστός
Ζήτησε ένα ποτήρι νερό και του το ‘φεραν με προθυμία
Εκείνος ευλόγησε και χάθηκε στο δειλινό
Από τότε η φτώχεια μας έσπασε σε άπειρα κομμάτια
Μέχρι που χάθηκε εντελώς ή τη συνηθίσαμε
Κώστας Κρυστάλλης… Στέλιος Σπεράντζας… Κώστας Βάρναλης… Γιάννης Τσίγκρας…
Όποιον και να ρωτήσεις, κάτω των 60 χρόνων, ούτε που θα ξέρει ποιοί ήταν… θα σε κοιτάζει με ύφος χάνου…
Ένα έθνος, που έχασε τελείως το δρόμο του…
αν σε ενδιαφέρει τους μαθαίνεις. γιατί έχουμε σπουδαίους, ξεχωριστούς και φωτισμένους λογοτέχνες και ποιητές. από παιδιά, θυμάμαι, ο πατέρας μου μας έλεγε ποιήματα. μέχρι και σήμερα. και χρωμάτιζε ωραία τη φωνή του, που σε συνέπαιρνε κι ήθελες να ψάξεις.
Αν υποθέσουμε πως εκατό άτομα θα διαβάσουν το θέμα, η αλήθεια είναι αδυσώπητη… μόνον ένας θα ψάξει…
Έχω απογοητευθεί…
δεν πειράζει. να μην απογοητεύεσαι. και κυρίως μην περιμένεις. ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι ο άνθρωπος είναι μόνο σώμα και δεν έχει ανάγκη ούτε από Θεό ούτε από τέχνη. δε βαριέσαι.
Εκεί όπου τα Χριστούγεννα είναι «έγκλημα»
https://gr.pravoslavie.ru/136419.html
– – –
Συγκινούν τα Ελληνικά Κάλαντα στην μακρινή Ζάμπια (ΒΙΝΤΕΟ)
https://gr.pravoslavie.ru/136365.html
Σήμερα, Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου (2020) μετά την πρωινή Θεία Λειτουργία ο προαύλιος χώρος της ιεράς Μητροπόλεως Ζάμπιας γέμισε με παιδικές φωνές και χαμόγελα των παιδιών του κατηχητικού σχολείου της Ιεράς Μητροπόλεως. Υπό τους ήχους παραδοσιακών Αφρικανικών οργάνων έψαλαν τα κάλαντα στο Ποιμενάρχη κ Ιωάννη.
[…]
Δυστυχώς, οι ισχυροί του Κόσμου τούτου, του θρησκευτικού κατεστημένου και της αστικοποιημένης εκδοχής του χριστιανισμού μη εξαιρουμένων, φρόντισαν άλλοτε συγκεκαλυμμένα και άλλοτε απροκάλυπτα, μα πάντοτε μεθοδικά και αδίστακτα, χρησιμοποιώντας –πάλι κατά τον Μέγα Ιεροεξεταστή-, «το θαύμα, το μυστήριο και την κυριαρχία» να «διορθώσουν» το έργο του Χριστού, να πείσουν τους ανθρώπους να πουλήσουν την ελευθερία τους και να την ανταλλάξουν με μια δήθεν ευτυχία, μ’ ένα «κομμάτι ψωμί» που χορταίνει την πρόσκαιρη πείνα και κρατά τις συνειδήσεις αποκοιμισμένες.
Από αυτήν την μακάρια κατάσταση της επίπλαστης ευτυχίας έρχεται κάθε χρόνο ο «ενοχλητικός» Χριστός να μας αποτραβήξει, να μας αναστατώσει και να μας θέσει τα αμείλικτα και θεμελιώδη ερωτήματά Του. Γιατί όπως κι ο Ίδιος είπε «δεν ήρθα να φέρω ειρήνη στη Γη, αλλά μαχαίρι», (Μτ. 10, 34), μαχαίρι που κόβει τις δεσμά της δουλείας και προσφέρει την μοναδική πραγματική ελευθερία.
[…]
Αντέχουμε άραγε να συμπορευτούμε με τον Χριστό σε τούτους τους δρόμους; Αναρωτηθήκαμε, άραγε, όλοι εμείς οι «καθώς πρέπει» χριστιανοί μήπως πήραμε το μέρος του Ιεροεξεταστή και δεν αντέχουμε τον Χριστό που και τούτα τα Χριστούγεννα έρχεται να γεννηθεί και να μας αναστατώσει; Να μας βγάλει από τη νωχελική μας αυτάρκεια και να μας προσφέρει ακόμα μια φορά τη δυνατότητα να ανταλλάξουμε την ψεύτικη ευτυχία με την πραγματική ελευθερία που μόνο Εκείνος μπορεί να μας προσφέρει; Αυτό ίσως τελικά να είναι το νόημα των Χριστουγέννων· η δυνατότητα που μας προσφέρει ο Χριστός να ξαναβρούμε την χαμένη μας ελευθερία, η δυνατότητα να του επιτρέψουμε να γεννηθεί και στη δική μας ύπαρξη, γιατί Εκείνος είναι πάντα καταδεκτικός όσο και αν η δική μας καρδιά έχει σκληρύνει. Εκείνος πάντα μας δίνει την ευκαιρία και έχει πάντα τον τελευταίο λόγο…
– – –
“Οι γερόντισσες προειδοποιούσαν: Θα έρθουν καιροί, που αιρετικοί θα υφαρπάξουν τις εκκλησίες ” ΜΕΡΟΣ Α.
Η γερόντισσα Γιελένα (Μιχαλιόβα), η παλαιότερη μοναχή του μοναστηριού Φλωρόφσκι του Κιέβου, μιλά για τον βίο της και τις σύγχρονες διώξεις στην Ουκρανία
https://gr.pravoslavie.ru/128883.html
και
“Οι γερόντισσες προειδοποιούσαν: Θα έρθουν καιροί, που αιρετικοί θα υφαρπάξουν τις εκκλησίες ” ΜΕΡΟΣ Β.
Η γερόντισσα Γιελένα (Μιχαλιόβα), η παλαιότερη μοναχή του μοναστηριού Φλωρόφσκι του Κιέβου, μιλά για τον βίο της και τις σύγχρονες διώξεις στην Ουκρανία
https://gr.pravoslavie.ru/129066.html
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
https://www.whychristmas.com/customs/languages
(ένα πανέμορφο βίντεο (και γλώσσα) που θες να το βλέπεις και να το ακούς ξανά και ξανά)
Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου στα Αραβικά
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_887.html?m=1
Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου ὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσιν. Ράκει καθάπερ βροτός σπαργανοῦται ὁ τῆ οὐσίᾳ ἀναφής. Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται, ὁ στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς. Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρίσας τῶ λαῶ. Μάγους προσκαλεῖται ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Δῶρα τούτων αἴρει ὁ Υἱός τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμεν Σου τήν Γένναν Χριστέ, Δεῖξον ἡμῖν καί τά θεῖα Σου Θεοφάνεια.
Απόδοση στη δημοτική:
Σήμερα γεννιέται από την Παρθένο Εκείνος, που στη χούφτα Του κρατάει ολόκληρη την κτίση. Με πανί, σαν άνθρωπος θνητός περιτυλίγεται Εκείνος που, κατά την ουσία Του, είναι αψηλάφητος. Ο Θεός στην φάτνη αναπαύεται, Αυτός που παλιά, από την αρχή της Δημιουργίας, στερέωσε τους Ουρανούς. Από μαστούς τρέφεται με γάλα Εκείνος που στην έρημο έβρεξε μάννα (για να θρέψει) το λαό Του. Μάγους (σοφούς της Ανατολής) καλεί κοντά Του ο Νυμφίος τής Εκκλησίας. Δώρα από αυτούς δέχεται ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμε τη Γέννα Σου Χριστέ, δείξε μας (δηλ. αξίωσέ μας να δούμε) και τα άγιά Σου Θεοφάνεια.
+ + + + + + + +
– – –
Aλλά τι να πω ή πώς να μιλήσω; Γιατί με γεμίζει από κατάπληξη το θαύμα. O Παλαιός των Ημερών έγινε παιδί, εκείνος που κάθεται σε θρόνο ψηλό και μεγαλοπρεπή, τοποθετείται σε φάτνη, Ο απλησίαστος, Ο απέριττος, Ο ασύνθετος κι ασώματος τυλίγεται με ανθρώπινα χέρια, εκείνος που σπάζει τα δεσμά της αμαρτίας, τυλίγεται σε σπάργανα, επειδή αυτή είναι η θέλησή Του. Γιατί θέλει την ατιμία να την μεταβάλει σε τιμή, την αδοξία να την ενδύσει με δόξα, την κατάσταση της προσβολής να την μεταβάλει σε τρόπο αρετής. Γι’ αυτό λοιπόν λαμβάνει το σώμα μου, για να χωρέσω εγώ μέσα μου το Λόγο Του. Kαι, αφού έλαβε το σώμα μου, μου δίνει το Πνεύμα Του, ώστε, δίνοντας Αυτός σε μένα και παίρνοντας από μένα, να μου προσφέρει το θησαυρό της αιώνιας ζωής. Παίρνει τη σάρκα μου, για να με αγιάσει. Mου δίνει το Πνεύμα Του, για να με σώσει…
~ Ιερός Χρυσόστομος
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/a-o-k-m.html?m=1
ΘΕΙΟΝ ΟΡΑΜΑ- Ανδρέας Καρκαβίτσας
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_550.html?m=1
Χριστούγεννα του Καραβαγγέλη στην Μακεδονία
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_281.html
Σαν σήμερα το έτος 1901, νύκτα Χριστουγέννων και ο Μακεδονομάχος Αρχιερέας Γερμανός Καραβαγγέλης λειτουργεί στην εκκλησία της Ζαγορίτσανης.
Νωρίτερα, υπό την απειλή πως θα σπάσει την πόρτα και θα φέρει στρατό (το είχε ήδη κάνει με την πόρτα του ιερού ναού στο Κονοπλάτι), οι βούλγαροι του έδωσαν τα κλειδιά της κλειδωμένης εκκλησίας του χωριού.
Ο ίδιος έγραφε για εκείνη την ημέρα: «Στὴν ἐκκλησία ἔβαλα τὸ ρεβόλβερ μου στὴν πέτσινη θήκη του καὶ ξέχασα μάλιστα, θυμοῦμαι, τὸν πετεινὸ σηκωμένο. Μὰ εὐτυχῶς δὲν συνέβη δυστύχημα. Πίσω ἀπὸ τὸν θρόνο ἦταν ἕνας δικός μας ποὺ στάθηκε ὅλη τὴν ὥρα μὲ τὸ πιστόλι στὸ χέρι. Ἅμα φτάσαμε στὸ σπίτι ὁ παπα-Γιώργης ἔκανε τὸν σταυρό του. “Ὅλοι οἱ κακοῦργοι ἦταν ἐδῶ” εἶπε. Ἡ ΠΡΏΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ στὴ Ζαγορίτσανη ἀλήθεια ἌΓΡΙΑ. ΜᾺ ἜΤΣΙ ἘΠΙΒΛΉΘΗΚΑ.»
(Εικόνα: Ψηφιδωτό μνημείο που απεικονίζει τον Αρχιερέα Μακεδονομάχο με τον Παύλο Μελά, στον αύλειο χώρο του Επισκοπείου της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς, έργο του Θ. Γ. Γεωργαντά.)
http://ellinoistorin.gr/%5D
– – –
Γυρνώντας σε εκείνα που αγαπήσαμε.
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_928.html?m=1
– – –
Χωρίς Χριστό όλα ανόητα!
http://aktines.blogspot.com/2022/12/blog-post_78.html?m=1
– – –
«Να κάνετε μεγάλα όνειρα»: Ο Γάνεμ Αλ Μουφτάχ γεννήθηκε χωρίς πόδια αλλά έγινε πρεσβευτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου
https://gr.pravoslavie.ru/150019.html
– – –
ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΣΚΌΤΙΣΊΣ ΤΟΥ
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός
https://pravoslavie.ru/126667.html
– – –
Φώτης Κόντογλου
Αγιασμένες μέρες
Μοναχά ο ορθόδοξος χριστιανός γιορτάζει τα Χριστούγεννα πνευματικά
https://gr.pravoslavie.ru/126673.html
– – –
Πώς εορτάζουν οι άγιοι τα Χριστούγεννα;
Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Κανάκης
https://gr.pravoslavie.ru/126298.html
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Κ ΠΟΠΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές…
Να είστε καλά ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…
χρόνια καλά με υγεία.
Αλλά που να σού πάει ή χρονιά καλά όταν θα σου ευχηθεί ο γρουσουζλαμας !!
Συμπολίτες μου σας εύχομαι καλή χρονια. Μπα ανάθεμα σε άρχισες τις απειλές από την πρώτη του έτους. χαχα
Καλά Χριστούγεννα και εύχομαι όλα ν’ αλλάξουν και να σταματήσει ο εφιάλτης που ζούμε…
Αυτό το μυστικό το πήρε μαζί του στον τάφο
Πώς να κατανοήσουμε την «Παθητική» Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι
Ντάρια Βολκόβα
https://gr.pravoslavie.ru/132133.html
(δυστυχώς, αρκετά βίντεο δεν είναι πλέον διαθέσιμα)
ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ;
ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου
http://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_25.html?m=1
– – –
Η Γέννηση του Χριστού: Ιστορικά και θεολογικά στοιχεία και οι κατά καιρούς διαστρεβλώσεις τους
π. Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας
http://aktines.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html?m=1
– – –
Ο λυτρωτικός σκοπός της γέννησης του Θεανθρώπου
Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων
https://www.petheol.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD/450-%CE%BF-%CE%BB%CF%85%CF%84%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85
– – –
Πλούτη, τιμές καί δόξες τοῦ κόσμου τοῦτου, προσκυνῆστε ταπεινά τόν Σωτῆρα τῶν ἀνθρώπων
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_49.html
– – –
Η αειπάρθενος Μαρία
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_23.html
– – –
Ελᾶτε νά πάρουμε τοῦ παραδείσου τά δῶρα μέσα στό Σπήλαιο
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_0.html
– – –
Ποιός λοιπόν ἐρευνώντας θά βρεῖ μιά τέτοια γέννηση;
ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_71.html
– – –
Η βασιλεία της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων ιδρύθηκε με την αγία Γέννηση του Κυρίου
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
Από Άρθρο του Φώτη Κόντογλου στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25/12/1954
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_68.html
– – –
Μια στάξη μόνο μελανό!
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_91.html
– – –
Οι Αρχαίοι σοφοί περίμεναν το Χριστό
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_493.html?m=1
– – –
Οι Προφητείες για την Γέννηση (ντοκυμανταίρ ΕΡΤ3)
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_687.html?m=1
– – –
«Καί ἔτεκε τόν υἱόν αὐτῆς τόν πρωτότοκον, καί ἐσπαργάνωσεν αὐτόν καί ἀνέκλινεν αὐτόν ἐν τῇ φάτνῃ»
Τά καθαρά ἄχυρα εἶναι καλλίτερα ἀπό τά βρώμικα μετάξια. Πόσο πιό ἀναμάρτητη εἶναι ἡ φάτνη ἀπό τό παλάτι τοῦ Καίσαρα, τό σπήλαιο ἀπό τή Ρώμη, τήν πρωτεύουσα τοῦ ἐξουσιαστῆ τοῦ κόσμου τούτου. Ἄσε τό θεῖο βρέφος ν᾿ ἀνακλιθεῖ στή φάτνη λοιπόν, στό σπήλαιο! Τά πρόβατα κι οἱ ἀγελάδες δέ γνώριζουν ἁμαρτία, οἱ βοσκοί ξέρουν πολύ λιγότερα τέτοια πράγματα ἀπό ἄλλους. Γιά τόν Κύριο Ἰησοῦ φῶς ὑπάρχει ἐκεῖ πού δέν ὑφίσταται ἁμαρτία. Ἡ ζεστασιά εἶναι ἐκεῖ πού ὁ ἀέρας τῆς ἁμαρτίας δέ γεμίζει τά στήθη.
Στό σπήλαιο ὅπου ἐκεῖνοι στάλιαζαν τά κοπάδια τους βρῆκε κατάλυμμα «ὁ συνέχων πᾶσαν τήν κτίσιν». Στή φάτνη ὅπου ἔβαζαν τροφή γιά τά ζωντανά τους, κείτονταν σπαργανωμένος ὁ Οὐράνιος Ἄρτος, Ἐκεῖνος πού ζωοποιεῖ ὅλη τήν κτίση. Τά ἄχυρα πού περίσσεψαν ἀπό τά ζώα, χρησίμεψαν γιά στρώμα Ἐκείνου πού ἀπό τή δημιουργία τοῦ κόσμου ἦταν «καθήμενος ἐπί τῶν Χερουβίμ»…
Άγιος Νικόλαος Αχρίδος
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_987.html?m=1
– – –
Ο χριστουγεννιάτικος ύμνος «Άγια νύχτα»: τρείς εκδοχές και οι τρείς αληθινές
Ζόγια Ζάλνινα
Η «Άγια νύχτα» σε εκτέλεση του Μπίνγκ Κρόσμπι καταλαμβάνει την τρίτη θέση στη λίστα με τα πιο δημοφιλή σινγκλ όλων των εποχών. Η ιστορία της δημιουργίας αυτού του ύμνου των Χριστουγέννων έχει κατακλυστεί από μύθους. Τι έχει συμβεί στην πραγματικότητα;
https://gr.pravoslavie.ru/150103.html
– – –
Βηθλεέμ, η Πατρίδα του Χριστού
Μιχαήλ Σκαμπαλλανόβιτς
Το σκιαγράφημα γράφτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα
https://gr.pravoslavie.ru/143605.html
Χρόνια πολλά με υγεία!
Καλές γιορτές!
ΓΕΝ
ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΘΑΛΠΩΡΗ…
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα Ψυχής…
(πανέμορφο)
Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός
https://kimintenia.com/2021/12/18/1939/
[…]
Ένα παιδάκι ήρθε τη νύχτα των Χριστουγέννων στον κόσμο, άγνωστο μεταξύ αγνώστων, φτωχό και αδιάφορο για τους πολλούς, και ΜΟΝΟΝ οι ΑΓΓΕΛΟΙ, τα ΑΣΤΕΡΙΑ, οι ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΒΟΣΚΟΙ και οι μάγοι οι ΣΟΦΟΙ ΕΣΤΕΡΞΑΝ τον ερχομό του και προσκύνησαν τη γέννησή του.
(περισσότερα στο άρθρο)
– – –
«Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου»… Ο επίκαιρος λόγος του Κωστή Παλαμά (άρθρο)
Στην Αργατιά, στη Χωρατιά
το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι
ποτάμια, πέλαγα, στεριές,
ξολοθρεμός και φρίκη.
Χειμώνας άγριος κι η φωτιά,
καλοκαιριά στην καμαρά μου.
Ντρέπομαι για τη ζέστα μου
και για την ανθρωπιά μου.
Κωστής Παλαμάς
https://kimintenia.com/2020/12/21/2310/
[…]
Καθώς ο χειμώνας θεριεύει και μας παγώνει κάθε μέρα πιο πολύ με τα κρύα του, η σκέψη μας τρέχει στους συνανθρώπους μας που πεινούν, που παγώνουν άστεγοι και ρακένδυτοι στο αγιάζι, που παλεύουν να επιβιώσουν όπως – όπως αντιμέτωποι κάθε στιγμή με τα στοιχεία της φύσης, με τον φόβο, τις κακουχίες, τις ατυχίες, τις αρρώστιες, τη μοναξιά… Όλους εκείνους στους οποίους η ζωή -για οποιοδήποτε λόγο- δεν τα έφερε και τόσο βολικά, και που ο μεγάλος μας Ποιητής τους έκλεισε στην καρδιά του, αποτυπώνοντας μοναδικά με αυτούς τους λιγοστούς, μα γεμάτους ανθρωπιά στίχους του, τον πόνο και τη δυστυχία που βιώνουν την ώρα που οι υπόλοιποι ΕΥΗΜΕΡΟΥΜΕ ΑΝΕΜΕΛΟΙ …ίσως και ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ για τη δική τους μοίρα.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που γράφτηκαν από τον Κωστή Παλαμά ετούτοι οι στίχοι, όμως παραμένουν επίκαιροι και ρεαλιστικοί. Παρά την υποτιθέμενη πρόοδο και την ευμάρεια των εποχών που μεσολάβησαν, η φτώχεια, η ανεργία, η αδυναμία και η απομόνωση, εξακολουθούν να ταλαιπωρούν πολλούς συνανθρώπους μας. ΑΡΑΓΕ ΒΑΖΟΥΜΕ ΠΟΤΕ -έστω με τον νου μας- ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ; Αναρωτιόμαστε πώς θα νιώθαμε αν είχαμε -μόνο για μια μέρα- την πικρή, σκληρή ζωή τους; Αφουγκραστήκαμε για μια στιγμή την ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙ μπροστά στους ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ και στην ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ με την οποία ζουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ;
ΠΟΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑ και ικανοποίηση ΜΠΟΡΟΥΜΕ Ν’ ΑΝΤΛΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ -όσο πετυχημένη και αν είναι- ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ πως οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ αυτοί υπάρχουν ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ και ΓΥΡΩ ΜΑΣ και πως από μια ατυχία, μια αστοχία ή κάποια κακή εξέλιξη της ζωής τους, ΒΡΕΘΗΚΑΝ σε αυτή τη ΔΥΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ, στην οποία ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝΕ ίσως ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΝ η ΖΩΗ ΜΑΣ είχε ακολουθήσει μια ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ;
[…]
Μην πολυεξετάζεις τον τρόπο της ζωής και τις πράξεις αυτών που ζητούν ένα κομμάτι ψωμί. Δεν υπάρχει εξευτελιστικότερο πράγμα από την επαιτεία.
Σκέψου ότι ο Θεός βρέχει και ανατέλλει τον ήλιο Του για όλους…
[…]
Δε θέλεις ή δεν μπορείς να τον βοηθήσεις; Απάντησέ του με τρόπο ειρηνικό και με πραότητα. Ο φτωχός χρειάζεται φάρμακα και όχι τραύματα. Όταν τον βρίζεις, είναι σαν να βρίζεις το Θεό που σου τον έστειλε ..».
[…]
«Ακόμη μερικοί παραπέμπουν στους άλλους να βοηθήσουν. “Ο τάδε έχει πολύ χρήμα και δεν κάνει τίποτε”. Τι σημασία έχει αυτό για σένα; Είσαι περισσότερο άξιος θαυμασμού, αφού φανείς γενναιόδωρος, αν και είσαι φτωχός. Θυμήσου το δίλεπτο της χήρας του Ευαγγελίου. Στα μάτια του Θεού αυτή έδωσε τα περισσότερα, γιατί ήταν από το υστέρημά της. Άλλοι παραπέμπουν στην Εκκλησία, να τους βοηθήσει. Η Εκκλησία βεβαίως και βοηθεί και τρέφει καθημερινά πάρα πολλούς φτωχούς και δυστυχείς στην πόλη μας, αν και η περιουσία της είναι τα έσοδα ενός από τους τελευταίους πλουσίους στην πόλη μας. Αν ξόδευαν μόνο δέκα πλούσιοι με τον τρόπο που ενεργεί η Εκκλησία, τότε δε θα υπήρχε στην πόλη μας κανένας φτωχός. Επειδή όμως ελεεί η Εκκλησία, εσύ δεν πρέπει να ελεείς τους φτωχούς;
[…]
«Και μην περιμένεις από τους ανθρώπους ανταπόδοση για τα καλά που κάνεις, για να σου τα ανταποδώσει ο Θεός …
[…]
«Σε σύγκριση με τις άλλες αρετές η ελεημοσύνη είναι ανώτερη και από τη νηστεία και από τη μετάνοια και από την παρθενία. Μ’ αυτές ωφελείς μόνο τον εαυτό σου, ενώ με την ελεημοσύνη ωφελείς και τον εαυτό σου και τους άλλους. Η Ελεημοσύνη πρέπει να γίνεται σε όλη μας τη ζωή. Και η πιο καλή μέρα, για να κάνει κανένας την ελεημοσύνη είναι η Κυριακή. “Κάθε πρώτη μέρα της Εβδομάδας ο καθένας από σας ας βάζει κάτι κατά μέρος, ανάλογα με τα όσα του δίνει ο Θεός” (Α’ Κορ. 16,2), λέγει ο Απόστολος Παύλος. Γιατί αυτή τη μέρα θυμηθείτε ποια δωρεά λάβατε. Είναι ακόμη μέρα ξεκούρασης, και όταν η ψυχή είναι ελεύθερη από τους κόπους, γίνεται πιο εύκολη και προσφέρεται για ελεημοσύνη.
(περισσότερα στο ξεχωριστό αυτό άρθρο)
Η Σταχομαζώχτρα (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Χριστουγεννιάτικον διήγημα, 1889
https://kimintenia.com/2020/12/24/0629/
– – –
Το βλογημένο μαντρί (Φώτης Κόντογλου)
https://kimintenia.com/2021/12/22/1453-2/
– – –
Χριστούγεννα της Θράκης
https://kimintenia.com/2020/12/23/0347-2/
– – –
Έθιμα των Χριστουγέννων στην Πόλη
https://kimintenia.com/2020/12/24/1439/
– – –
Xριστουγεννιάτικα κάλαντα της Κύπρου
Από τον σπουδαίο Κύπριο ερμηνευτή Χρήστο Σίκκη
https://kimintenia.com/2020/12/24/1517/
– – –
Χριστουγεννιάτικα έθιμα απ’ όλη την Ελλάδα
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο
και το πρώτο ρεβεγιόν στο Ναύπλιο
https://kimintenia.com/2021/12/24/0205/
– – –
Τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Σμύρνης
https://kimintenia.com/2020/12/29/2256/
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!
ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! ❤️
ΑΝΩΝΥΜΟΥ, «Το αστεράκι»
Πάνω σε νέφι γαλανό
ένα αστεράκι ουράνιο αγνό
κλαίει που αγάπη δεν μπορεί
σ’ ανθρώπινη καρδιά να βρει.
Λιώνει τ’ αστέρι από καημό
χαρίστε του αναπαμό
με μια σταλαγματιά δροσιά
γλυκάνετέ του την καρδιά.
Σεις της αγάπης κυνηγοί
φέρτε στη φάτνη ταπεινοί
μες στις ανθρώπινες καρδιές
νεροσταγόνες καθαρές.
– – –
Κωστής Παλαμάς
Ἡ νύχτα τῶν Χριστουγέννων,
Χριστούγεννα! Περίχαρα ἡ καμπάνα
κράζει, κι ἡ μάνα στό παιδί
καί τό παιδί Χριστούγεννα! στή μάνα
κι ὁ κόσμος ὅλος τραγουδεῖ
Κι ἡ νύχτα λάμπει ἀπό τό μάγο ἀστέρι
ὅπου τούς μάγους ὁδηγεῖ
τό ἐπουράνιο μυστικό τό ξέρει
καί χαίρονται οὐρανός καί γῆ
Ἀλλ’ ἕνα βογγητό βγαίνει ἀπ’ τή θύρα
φτωχοῦ σπιτιοῦ … Μέσ’ στήν καρδιά
μέ τρώει … ὁ βόγγος ἔρχεται ἀπ’ τή χήρα
τή χἠρα μέ τά ὀχτώ παιδιά
Ἔτσι γυνμή, παντέρημη, κι ἐκείνη
πεινοῦν καί τρέμουν τά φτωχά.
Δέ νιώθ’ ἡ μάνα τή δική της πείνα,
ἡ πείνα τους τήν ξεψυχᾶ.
Ὁ πόνος τήν καρδιά μου σκάφτει, ἡ λύπη
μέ δάκρυα τήν πλημμυρεῖ,
καί πού δέν φτάνουν ὡς τ’ αὐτιά μου οἱ χτύποι
τῶν Χριστουγέννων γιορτεροί.
Ἐξαφνικές λαχτάρες μέ σπαράζουν,
ἄλλη καμπάνα ἐδῶ ἀντηχεῖ
ἄχ! ἄλλοι χτύποι τῆς καρδιᾶς μου κράζουν:
Κλαῖνε καί δέρνονται οἱ φτωχοί!
Ἀρρώστια, γύμνια, ὀρφάνια, πεῖνα, φτώχεια,
ὦ σεῖς, πού σφίγγει ἡ συμφορά,
σέ σιδερένια ἁρπάγια καί σέ βρόχια
μοῦ παίρνετε κάθε χαρά!
Θέλω νά φύγω! πέρα σ’ ἄλλους τόπους,
στή νύχτα τή μοναδική,
μακριά ἀπό τή βοή καί τούς ἀνθρώπους,
γιατ’ εἶν’ οἱ ἄνθρωποι κακοί
Γιατί στήν ὥρα τήν εὐλογημένη
ὅπου γεννιέται ἕνας Θεός,
ποιός ξέρει! καταριέται καί πεθαίνει
γύρω μου ὁλόκληρος λαός
Γιατί ὁ Χριστός νά καίγωνται γυρεύει
γι αὐτόν καρδιές! ὄχι κεριά
καί μέ σταυρούς κανείς δέν τόν λατρεύει
καί γονατίσματα βαριά
Γιατί λατρεύει τό Χριστό, ὅποιος δίνει
γιά τήν πατρίδα τή ζωή,
ὅποιος τό γυμνωμένο κρυφοντύνει
καί τόν φτωχό τόν ἐλεεῖ.
Ὅποιος τήν ἀδικία κεραυνώνει,
καί ἀγνό τό μέτωπο κρατεῖ
κι ἔχει ὁδηγό τήν καλωσύνη μόνη
κι ἔχει Θεό τήν ἀρετή!
Θέλω νά φύγω πέρα σ’ ἄλλους τόπους.
σέ μιά ἄλλη γῆ πονετική …
μακριά ἀπ’ τόν κόσμο αὐτό κι ἀπ’ τούς ἀνθρώπους
γιατ’ εἶναι οἱ ἄνθρωποι κακοί.
Γιατ’ εἶναι ὁ κόσμος ἄπονη ἐρημία,
πού μαρτυρεύουν οἱ φτωχοί,
Γιατί δέν ἔχω δύναμη καμμία
νά κάμω ἕναν εὐτυχῆ.
– – –
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
«Ονειρεμένη Προσευχή»
Χριστέ μου, κράτα με μακριά απ’ τις κακίες του κόσμου,
Στην φάτνη βρέφος, όσο ζω να σε λατρεύω δος μου.
Κι όσο θα ‘ρθει από Σε σταλτός ο χάρος να με πάρει,
κάμε συ, βρέφος, να σταθώ μπροστά στη θεία Σου χάρη.
Και κάμε λόγια τα έργα μου σαν των αγρών τα κρίνα,
προφητικά, φεγγοβόλα κάμε τα σαν εκείνα,
της νύκτας των απλών βοσκών. Γεννιόσουν και γρηκούσαν.
Τους ουρανούς ολάνοικτους που σε δοξολογούσαν.
– – –
ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ, «Είδα χθες στ’ όνειρό μου»
Είδα χτες το βράδυ στ’ όνειρό μου,
το γεννημένο μας Χριστό,
τα βόδια επάνω του εφυσούσαν,
όλο το χνώτο τους ζεστό.
Το μέτωπό του ήταν σαν ήλιος,
και μέσα η φάτνη η φτωχική,
άστραφτε πιο καλά από μέρα,
με κάποια λάμψη μαγική.
Στα πόδια του έσκυβαν οι Μάγοι,
κι’ έμοιαζε τ’ άστρο από ψηλά,
πως θα καθίσει σαν κορώνα,
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.
Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες,
τον προσκυνούσαν ταπεινά,
ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόνταν,
κι’ έψελναν γύρω του «ωσαννά».
Μα κι’ από αγγέλους κι’ από μάγους,
δεν ζήλεψα άλλο πιο πολύ,
όσο της Μάνας Του το στόμα,
και το ζεστό – ζεστό φιλί.
– – –
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Α΄
Τί φως και χρώμα κι εμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι
οπού στην κούνια του Χριστού τους Μάγους έχει φέρει!
Ποιός άγγελος το διάλεξε για τέτοιο ταχυδρόμο!
Τ’ άλλα τ’ αστέρια θα ’βλεπαν το φωτεινό του δρόμο,
5
κι από τη ζήλια θα ’τρεμαν… Αστέρι, σε ποιά χώρα
του απεράντου σ’ ουρανού να λαμπυρίζεις τώρα;
Η παντοδύναμη Φθορά μην έσβησε το φως σου;
Ή μήπως είσ’ αθάνατο κι εσύ σαν το Χριστό σου;
Δεν κατεβαίν’ η λάμψη σου κι εδώ στα χώματά μας;
10
Για όλα τ’ άστρ’ αλίμονο! δεν είναι η ματιά μας…
Και μόνον όταν τα λαμπρά Χριστούγεννά μας θά μπουν,
θαρρώ πως οι ακτίνες σου μες στην ψυχή μου λάμπουν.
Τί φως και χρώμα κι εμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι,
οπού στην κούνια του Θεού τους Μάγους έχει φέρει!
Β΄
15
Αχ, αχ, Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι
που ταίρι ταίρ’ η όρεξη με την αγάπη παίζει!
Τα ποτηράκια ηχούν γλυκά, λαμποκοπούν τα πιάτα,
γύρω φαιδρά γεράματα και προκομμένα νιάτα!
Κούρκος στη μέση ολόζεστος μοσχοβολά, ροδίζει,
20
και τρέχει ολούθε το κρασί και κελαδεί κι αφρίζει.
Και να θωρείς αγνάντια σου δυο αδελφές, κοπέλες
με κουβεντούλες άσωστες γλυκιές γλυκιές, δυο τρέλες,
ή να σου λέει αγνάντια σου για το ξανθό παιδί σου
δυο χρόνων γυναικούλα σου, ο έρως της ζωής σου.
25
και να σ’ αρχίζει ακούραστη ο πάππος φλυαρία,
των Χριστουγέννων μια γνωστή πανάρχαια ιστορία…
Αχ, αχ, Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι
που ταίρι ταίρ’ η όρεξη με την αγάπη παίζει!
Γ΄
Να ’μουν του στάβλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,
30
την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του,
να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σα διαμαντάκι,
κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι,
35
να μοσχοβοληθώ κι εγώ από την ευωδία
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία,
να ιδώ την Αειπάρθενο, να ιδώ το πρόσωπό της
πώς εκοκκίνισε, καθώς πρωτόειδε το μικρό της,
όταν λευκό, πανεύοσμο το προσωπάκι εκείνο,
40
της θύμισ’ έτσι άθελα του Γαβριήλ τον κρίνο…
Να ’μουν του στάβλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,
την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
– – –
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ, «Η Γέννηση» (1983)
Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες-μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.
– – –
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, «Η γέννηση» (1961)
Τι άνεμος, Θεέ μου! Πώς μούσκεψες έτσι;
Πώς μπλέχτηκαν έτσι τα μαλλιά σου, Μαρία;
Τι στέκεις στην πόρτα; Πέρασε μέσα.
Έχω λίγη φωτιά. Θα σου κάνω ένα τσάι.
(Ο μισθός μας μικρός κι’ οι φίλοι μας άμισθοι.
Αυτός είναι ο κόσμος μας). Περισσεύει ένα σάλι.
Το σπίτι είναι ανάστατο. Κοιτάζεις περίεργα.
Πέρασε μέσα.
Λίγο πριν έρθεις,
σε τούτη τη φάτνη, εγεννήθη ένα ποίημα.
Λίγο πριν έρθεις ήρθε και γέννησεν
η λύπη του κόσμου.
– – –
Στέλιου Σπεράντσα το χριστουγεννιάτικο «Χιόνια στο Καμπαναριό» σε μουσική του Ευάγγελου Καραηλία
https://kimintenia.com/2020/12/22/1840-2/
Χιόνια στο καμπαναριό
Χιόνια στο καμπαναριό
που Χριστούγεννα σημαίνει
Χιόνια στο καμπαναριό
ξύπνησε όλο το χωριό!
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν ντιν νταν.
Κι όλοι παν’ στην εκκλησιά
το Χριστό να προσκυνήσουν
Κι όλοι παν στην εκκλησιά
λάμπει απόψε η Παναγιά!
Ντιν νταν ντιν ντιν νταν
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν ντιν νταν.
Στην ολόφωτη εκκλησιά
ώρα πια κι εμείς να πάμε
Στην ολόφωτη εκκλησιά
με καθάρια φορεσιά.
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν ντιν νταν.
Κι ας τραβήξουμε μπροστά
μ’ αναμμένα φαναράκια
Κι ας τραβήξουμε μπροστά
τυλιγμένοι στα ζεστά.
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν
Ντιν ντιν νταν ντιν ντιν νταν ντιν νταν.
κι εγώ ακούστε το:
https://youtu.be/_IpBOFW0Gg8
Που με γύρισες τώρα… !!!
Δημοτικό σχολείο και όλα αυτά τα ποιήματα, τα έλεγα στη σχολικές γιορτές των Χριστουγέννων…
Σ’ ευχαριστώ πολύ που μου τα θύμισες…
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα για όσους αγαπάς…
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΠΗ ΜΟΥ! ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
χαίρομαι πολύ που χάρηκες!!!!εύχομαι πάντα να τα θυμάσαι και να τα αναπολείς με γλυκιά νοσταλγία!!
χρόνια πολλά και σε εσένα και στην οικογένειά σου και στα αγαπημένα σου πρόσωπα! ❤️
Σ΄ευχαριστώ… ξύπνησες μνήμες παιδικές κι αυτό ήταν ένα υπέροχο δώρο…
Να είσαι καλά κι εσύ και η οικογένειά σου…
“Σας αρέσουν τα παραμύθια;”
πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!
❤️