Οι ευαίσθητοι άνθρωποι είναι οι πιο δυνατοί αν τους δώσεις αγάπη.
Αν και όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ευαισθησίες τους, σε κάποιους ο δείκτης ευαισθησίας είναι σε μεγαλύτερο βαθμό και αυτό τους κάνει ξεχωριστούς. Κουβαλούν τη θλίψη και την αγωνία των άλλων και εισπράττουν τα προβλήματα των γύρω τους ως δικά τους.
Αγαπώ τους ευαίσθητους ανθρώπους! Αγαπώ τους ανθρώπους που η ψυχούλα τους νιώθει πολλές φορές αδύναμη μπροστά στον σκληρό κόσμο.
Αν και όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ευαισθησίες τους, σε κάποιους ο δείκτης ευαισθησίας είναι σε μεγαλύτερο βαθμό και αυτό τους κάνει ξεχωριστούς.
Κουβαλούν τη θλίψη και την αγωνία των άλλων και εισπράττουν τα προβλήματα των γύρω τους ως δικά τους.
Δέχονται πολλά ερεθίσματα από το περιβάλλον τους και αντιλαμβάνονται σε βάθος τις καταστάσεις. Δυστυχούν για πράγματα που σε άλλους θα περνούσαν απαρατήρητα!
Η διορατικότητά τους είναι έντονη και η ενσυναίσθησή τους εκπληκτική.
Είναι αρκετά ευάλωτοι.
Γι’ αυτό αγαπώ τους ευαίσθητους ανθρώπους! Είναι φορές που ζηλεύουν και θέλουν να μοιάσουν σε αυτούς που αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις πιο αψήφιστα και αδιάφορα. Δεν μπορούν όμως.
Πληγώνονται και κατηγορούν την ευαισθησία τους γι’ αυτό.
Αγαπούν δυνατά και παρορμητικά. Και απογοητεύονται.
Πάλι με την ευαισθησία τους τα βάζουν.
Αντιλαμβάνονται λεπτομέρειες σε κουβέντες, σε παρέες.
“Συγκλονίζονται” πιο εύκολα από τους άλλους και γίνονται παθιασμένοι φίλοι, εραστές, σύντροφοι.
Αγαπούν να δίνουν και λιγότερο να παίρνουν.
Ελπίζουν πως κάποτε θα αλλάξουν όλα προς το καλύτερο.
Μέσα τους μπορεί να πονούν μα έξω τους χαμογελούν!
Θέλουν μόνο αγάπη και αγκαλιά.
Μετά βρίσκουν απίστευτη δύναμη για τα δύσκολα. Κλαίνε εύκολα, επηρεάζονται από τις διαθέσεις των άλλων, είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να στηρίξουν.
Θέλουν να βλέπουν τους άλλους ευτυχισμένους.
Δεν είναι ντροπή η πολλή ευαισθησία!
Αγαπήστε λίγο παραπάνω τους ευαίσθητους και πάλι σε σας θα γυρίσει η ΑΓΑΠΗ!
γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Υπέροχο… !
Υπέροχοι και αυτοί οι άνθρωποι…
Ο καθένας με την χάρη του…
Όμως όλοι αυτοί οι λαβύρινθοι… Που άλλοι θα σε οδηγήσουν σε μια αλήθεια… Και είναι τεράστιο πράγμα αυτό…
Και άλλοι μπορεί να τα καταστρέψουν όλα…
Θέλει πολύ προσοχή η υπερευαισθησια…
Γιατί περιέχει μεγαλύτερη αντίληψη και νιωσιμο ..
Που αντί για καλό… Να χρησιμοποιηθεί καταστροφικά…
.. .εισπράττουν τα προβλήματα των γύρω τους ως δικά τους..
Εδώ νομίζω την πατάνε όλοι…!
Αλλήλων τα βαροι βασταζετε ναι…
να συμπασχουμε σαν δικά μας του αδελφού…
Αλλά όχι ..να γίνει ένα με το είναι σου…
Συμπαράσταση, συμπάσχω, χρειάζεται στο πρόβλημα του άλλου και όπως είναι το σωστότερο ανάλογος την περησταση να βοηθάμε … Όπως μπορεί ο καθένας…
Όχι όμως να κατακτήσει το είναι μας σαν δικό μας… Ναι συνπονώ… Όμως δεν είναι δικός μας Σταυρος… Και αυτό το ξέρει ο Θεός γιατί και πώς μπορεί ο καθένας να σηκωνει .. για τους λόγους του .. (εκτός όμως ότι πολλοί σήμερα σηκώνουμε μεγαλύτερο Σταυρό από αυτόν που επέλεξε ο Θεός για εμάς ή το αντίθετο πάλη έρχεται και διωρθωνει τα πραγματα … Και αυτό λόγο των λάθων επιλογών μας… ) Δυστηχώς…
Αλλιώς αν κατακτήσει το είναι μας… θα διαλυθούμε… Από τον κόσμο…
Υπερβολική στεναχώρια και θλίψη φέρνει και την αρωστια… Και αυτό δεν το θέλει ο Θεός γιατί μόνοι μας το προκαλούμε …
Ναι αλλήλων τα βαροι πρέπει να βασταζουμε… Και Μακαρι να μας δίνει δύναμη να ανταπεξέλθουμε σωστά…
Και από τις χαρές να χαιρόμαστε δεκαπλα…
Καλή σας ημέρα! Και σε όλους!
…Μία γνωμη…
Όσο ζούμε να μαθαινουμε…
Υπέροχα λόγια, αλλά δεν έχουμε κουράγιο να σηκώσουμε ούτε τα δικά μας βάρη, πλέον…οι ζωές μας έγιναν βραχνάς…
Όσο μπορούμε όμως, ας είμαστε αλληλέγγυοι…
Καλή σας μέρα…
Δεν μπορούμε ακριβώς γιατί ίσως προσθέσαμε βαροι που δεν έπρεπε δεν ήταν η ώρα;… Εκτός αν έπρεπε οπότε πρέπει να πλατίνουμε τις ψυχές μας…
Ο Άνθρωπος πλάστικε να γίνει ένας μικρός Θεός …
Οπότε; κάπου δεν το πιάνουμε καλά το νόημα…
Επιτρέπεται να λιγιζουμε ανθρώπινο ειναι… Και θα λιγιζουμε..
Δεν επιτρέπεται να σπάμε…
Όλα κάποιο μάθημα μπορούν να μας δώσουν για καλό…
Και για εμένα τα λέω μπας και αλαξω τίποτα…