“ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ” Ούτε μπορείτε να διανοηθείτε για ποιόν ΕΦΙΑΛΤΗ μιλάμε...
… ΣΤΗ ΣΤΟΑ ΤΟΥΣ, ΑΝΗΚΕΙ Ο ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ…
Όσο πιο πολύ ψάχνω την υπόθεση των ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ, και την σχέση του υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, του Γεραπετρίτη, με το μασσονικό παρακλάδι της, στο οποίο σύμφωνα με τις καταγγελίες του πολιτικού αναλυτή κ. Αντωνάκη, (διαβάστε το εδώ) είναι ενταγμένος ο σκοτεινός υπουργός, τόσο περισσότερο ανησυχώ και αναρωτιέμαι που οδηγούν την Πατρίδα μας όλοι αυτοί οι ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ…
Καλλιόπη Σουφλή
Αίγυπτος και Αδελφοί Μουσουλμάνοι: Λερναία Ύδρα;
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα συστάθηκε στην Αίγυπτο έναν αιώνα πριν και έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για δεκάδες ισλαμιστικές πολιτικές οργανώσεις, καθώς και παρακλάδια σε άλλες χώρες. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση, προκειμένου να επιβληθεί στο παράλληλο κράτος που είχε δημιουργηθεί εντός των τειχών της Αιγύπτου, κήρυξε έναν ανηλεή πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, εκμεταλλευόμενη και τις διεθνείς εξελίξεις, καθώς και την Αραβική Άνοιξη, συγκεντρώνοντας τις περισσότερες απειλές υπό την ίδια ομπρέλα, στο όνομα της εθνικής ασφάλειας.
Η ισχυρή πίεση και οι διώξεις που ασκήθηκαν από το διάδοχο καθεστώς της κυβέρνησης Morsi, επιτάχυναν τις διαδικασίες διάσπασης της οργάνωσης στην Αίγυπτο, με αποτέλεσμα πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και εξέχοντα μέλη να αναζητήσουν καταφύγιο στην Τουρκία και το Κατάρ, αφήνοντας στο Κάιρο το μεγαλύτερο αριθμό των νεαρών, ηλικιακά, υποστηρικτών της οργάνωσης.
Μία χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Mohammad Kamal, επικεφαλής της νεολαίας της οργάνωσης και ιατρός στο επάγγελμα, η οποία αποσχίστηκε από το τμήμα αυτής που απαρτιζόταν από γηραιότερα μέλη και είχε αρχηγό τον Mahmoud Ezzat.
Ο Kamal εφάρμοσε απάνθρωπες και βίαιες τακτικές εις βάρος της κυβέρνησης, προκειμένου να ανακτήσει η οργάνωση τον πολιτικό έλεγχο που κάποτε ασκούσε.
Αυτός ήταν και ο λόγος απόσχισής του, αφού η «παλαιά φρουρά» προέτρεπε σε συμβουλευτική αναμονής και προσεκτικής προσέγγισης, έως ότου ωριμάσει η κατάσταση και ανακτηθεί η εξουσία.
Ο Kamal, υπέρμαχος πιο ριζοσπαστικών επιλογών, είχε παρουσιαστεί σε συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, ενθαρρύνοντας τη δράση κατά του κράτους, παρουσιάζοντας ακόμα και λίστα δολοφονιών μελών της κυβέρνησης.
Ο Kamal είχε υπηρετήσει σε διάφορα πόστα της οργάνωσης με τελευταίο αυτό του μέλους του Γραφείου Γενικού Καθοδηγητή, έως το 2013, οπότε και ανέλαβε της ευθύνη για την Ανώτατη Δκση της οργάνωσης. Ο ίδιος υπήρξε ιδρυτής της ένοπλης πτέρυγας της οργάνωσης, αρμόδιας για τη σύλληψη, το σχεδιασμό και την εφαρμογή τρομοκρατικών επιθέσεων, με την ανάθεση και την χρηματοδότηση από στελέχη στο εξωτερικό. Είχε καταδικαστεί ερήμην για την εμπλοκή του στη δολοφονία του πρώην εισαγγελέα H Barakat, του Υπτγου W. Tahoun, μελών των ΕΔ και αστυνομικών, καθώς και για απόπειρα δολοφονίας πρώην Μουφτή.
Στο πλαίσιο εφαρμογής του σχεδίου του αιγυπτιακού ΥΠΕΣ για εξάρθρωση των τρομοκρατικών πυρήνων, που λαμβάνουν εντολές και συντονίζονται με ηγετικά στελέχη της οργάνωσης στο εξωτερικό για την αποσταθεροποίηση της εσωτερικής κατάστασης, οι Δυνάμεις Εθνικής Ασφαλείας εντόπισαν και σκότωσαν στην περιοχή Basatin του Καΐρου τον Mohammed Mohammed Kamal και τον προσωπικό φρουρό του Y. Shehata.
Οι διαφωνίες ανάμεσα στα παρακλάδια της οργάνωσης, αναφορικά με την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθηθεί για τη στρατολόγηση νέων μελών και ο θάνατος του Kamal, επιτάχυναν έτι περισσότερο τη διαδικασία διάσπασης. Τούτο σημαίνει ότι η οργάνωση, ακέφαλη πλέον, θα επιδείξει τις πρώτες αντιδράσεις της στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, οι οποίες θα αποτελούν προάγγελο εξελίξεων για τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή.
Η δολοφονία του Kamal δεν ήταν μία απλή υπόθεση. Η Αίγυπτος μπορεί να διαθέτει τη βούληση για την οριστική πάταξη του εξτρεμισμού στη χώρα, αλλά δε διέθετε το δίκτυο πληροφοριών και τεχνολογικών μέσων για να το πράξει. Το κενό αυτό αναπληρώθηκε τα τελευταία χρόνια από το Ισραήλ, που διαθέτει ισχυρό συμφέρον να στηρίξει τον Πρόεδρο Sisi, αλλά και τις δυνάμεις της Αιγύπτου που επιχειρούν να εκκαθαρίσουν τα νώτα του από θύλακες του Ισλαμικού Κράτους και κάθε άλλου ισλαμιστικού εξτρεμιστικού στοιχείου.
Επίσης άλλος ένας παράγοντας στη διευκόλυνση της ροής πληροφοριών είναι η ίδια η Δύση, η οποία επιθυμεί την διάλυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ώστε να διευκολυνθεί η επίλυση του γεωπολιτικού γρίφου της Λιβύης.
Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν ταυτόχρονα οι αιγυπτιακές πηγές ανακοίνωσαν πως στις αρχές του μήνα Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος των ΗΠΑ σκότωσε σε επιδρομή τον 60χρονο αιγύπτιο κληρικό Abu Farag Al Masri ή Ahmed Salama Mabrouk (το πραγματικό όνομά του) και ενώ επέβαινε στο αυτοκίνητό του στην επαρχία Idlib της Συρίας.
Επρόκειτο για υψηλόβαθμο στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ηγετική φυσιογνωμία της Jabhat Fateh Al Sham, άτομο πολύ κοντά στον Al Zawahiri, δεύτερο τη τάξει στην ηγεσία της Al Qaeda.
Ο Al Masri είχε ταξιδέψει στη Συρία αμέσως μετά την αποφυλάκισή του από το καθεστώς Morsi και είχε εμφανιστεί σε βίντεο, όπου δήλωνε την αποσύνδεσή του από το Ισλαμικό Κράτος επ’ ευκαιρίας της μετονομασίας της Al Nusra Front σε Jabhat Fateh Al Sham.
Τα ανωτέρω αποτελούν μία ακόμα εκ των πολλών αποδείξεων για τη διασύνδεση των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων και του φαινομένου των συγκοινωνούντων δοχείων που αυτές παρουσιάζουν.
Η επόμενη μέρα μετά από τέτοιες εξολοθρεύσεις ηγετικών στελεχών δεν χαρακτηρίζεται ως ημέρα εφησυχασμού.
Οι τρομοκρατικές οργανώσεις μέσα από το δίκτυο παρακλαδιών που έχουν αναπτύξει εμφανίζουν το φαινόμενο της Λερναίας Ύδρας.
Είναι χαρακτηριστικό πως η διώξεις ηγετικών στελεχών και η εξολόθρευση των κεφαλών θα έπρεπε να αποτελεί την ολοκληρωτική λύση. Ωστόσο στο παράδειγμα της Αιγύπτου τα πράγματα δείχνουν τη σκληρή πραγματικότητα.
Επ’ αφορμής της δολοφονίας του Kamal, τη θέση της αιχμής του δόρατος στις αντικυβερνητικές τρομοκρατικές ενέργειες πήρε η οργάνωση Hasam, η οποία ανέλαβε την ευθύνη για την πρόσφατη δολοφονική απόπειρα εναντίον του βοηθού εισαγγελέα Zakaria Abdul Aziz.
Τούτο δείχνει πως η εξόντωση της κεφαλής μίας οργάνωσης δίνει την ευκαιρία σε άλλες που μοιράζονται τις ίδιες ριζοσπαστικές ιδεολογίες να στρατολογήσουν τον κορμό της κι έτσι να τις αντικαταστήσουν, αλλάζοντας ουσιαστικά μόνο το όνομα του αντιπάλου της ειρήνης στην περιοχή.
Ο θάνατος του Kamal καθώς και παρόμοιες ενέργειες μπορούν να συμβάλουν μόνο ως σαφή προειδοποίηση για άλλα ισλαμιστικά κόμματα και οργανώσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής.
Κατά τον ίδιο τρόπο που η Μουσουλμανική Αδελφότητα αποτέλεσε έμπνευση για τη δημιουργία φατριών της οργάνωσης σε χώρες όπως η Ιορδανία και η Τυνησία, ο θάνατος του ηγέτη αυτής στην Αίγυπτο συνιστά προειδοποίηση προς τους άλλους ισλαμιστές ηγέτες ότι σε περίπτωση που ενθαρρύνουν την εξτρεμιστική ιδεολογία θα βρεθούν στο στόχαστρο της Αιγύπτου και της Δύσης.
Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δεδομένο πως οι εν λόγω προσωπικότητες θα κατανοήσουν το μήνυμα αυτό και πως δε θα ακολουθήσουν μία πιο σκληρή πολιτική επιχειρώντας τη μετατροπή κάθε χώρας που αντιμάχεται την ιδεολογία τους σε κινούμενη πολιτική άμμο μέσω αναζωπύρωσης έντονων ταραχών στο εσωτερικό, τύπου Αραβικής Άνοιξης.
Ο ύποπτος ρόλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας
Του Υποπτεράρχου (Ο) ε.α. Δημητρίου Δρόσου (MBA, MSc, PM, MA, LLB, BSc) Μέλους ΔΣ/ΣΕΕΘΑ
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι μία φονταμενταλιστική οργάνωση Ισλαμιστών που πρωτοεμφανίσθηκε στην Αίγυπτο το 1928. Ξεκίνησε ως Πανισλαμικό, θρησκευτικό και κοινωνικό κίνημα με στόχο την «επανίδρυση του Ισλάμ».
Ανέπτυξε φιλανθρωπική δράση, ακτιβιστική ιδεολογία, οργανωτική δομή, κοινωνικές υπηρεσίες, νοσοκομεία, αθλητικούς συλλόγους, σχολεία, τζαμιά, ισλαμικά κέντρα. Σε αυτό το σημείο μοιάζει στη δράση της με τη Hezbollah του Λιβάνου. Διαθέτει ισχυρότατο ένοπλο σώμα (εθελοντικό) στην Παλαιστίνη.
Έχει πέντε θεμελιώδη συνθήματα.
Ο Αλλάχ είναι ο τελικός στόχος
Το Κοράνι έχει ισχύ όπως το Σύνταγμα
Ο Προφήτης Μωάμεθ είναι ο Ηγέτης
Η Jihad είναι ο Δρόμος
Ο θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η τελική επιθυμία των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Από την Αραβική Άνοιξη και μετά, το θεμελιώδες σύστημα του γεωγραφικού υπερσυμπλόκου της Rimland όπου συστατικό μέρος του τελευταίου αποτελεί η Μέση Ανατολή, η Βόρειος Αφρική και η Ανατολική Μεσόγειος, εισήλθαν σε περίοδο αστάθειας. Υποσυστήματα όλου του συμπλόκου είναι και οι Σουνιτικές Αραβικές Χώρες, με ειδικό βάρος η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Την Αραβική Άνοιξη ακολούθησε ο Ισλαμικός Χειμώνας με αλεπάλληλους εμφυλίους (Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Σουδάν, Μπαχρέϊν, Σομαλία). Σε αυτή την αστάθεια οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι διαδραμάτισαν καίριο ρόλο.
Ποιά κράτη στηρίζουν σήμερα την εν λόγω αδελφότητα; Η Τουρκία, το Κατάρ, το Πακιστάν. Ο ίδιος ο Recep Tayyip Erdoğan αποτελεί μέλος της Αδελφότητας. Στην αστάθεια αυτή πρέπει να προσθέσουμε την αποσταθεροποιητική πολιτική της Τουρκίας (στο Κουρδικό, τις επεμβάσεις στο Afrin, στην Idlib, Jarablus, Βόρεια Συρία, Λιβύη), όπου δημιούργησαν στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής και Ανατολικής Μεσογείου ακόμη μεγαλύτερες γεωπολιτικές ανισορροπίες.
Το 2012 κατάφεραν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και εξέλεξαν στην Αίγυπτο τον Mohamed Morsi.
Αρχικά υποσχέθηκε μετριοπαθή ισλαμιστική ατζέντα με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά στη συνέχεια άρχισαν να αποκαλύπτονται οι προθέσεις της οργάνωσης. Η Αδελφότητα υποσχέθηκε «Αιγυπτιακή Αναγέννηση με Ισλαμικά θεμέλια», το οποίο σήμαινε απεριόριστες εξουσίες και ακραία φιλοϊσλαμική πολιτική. Η δράση τους στην Αίγυπτο κατεστάλη από τον Abdel Fattah el-Sisi, ο οποίος φυλάκισε τον ηγέτη τους Mohamed Morsi, όπου ο τελευταίος απεβίωσε στη φυλακή στις 19 Ιουνίου 2019.
Ο Recep Tayyip Erdoğan τον χαρακτήρισε «Μάρτυρα» και ο Εμίρης του Κατάρ εξέφρασε τη «βαθειά του θλίψη».
Η τζιχαντιστική ανταρσία συνεχίζεται έως σήμερα στην Αίγυπτο τόσο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους αλλά και από την Al- Qaeda το παρακλάδι της στο Σινά (Sinai Peninsula). Η Μουσουλμανική Αδελφότητα πέραν του Αιγυπτιακού καθεστώτος, έχει στοχοποιήσει τους Κόπτες της Αιγύπτου (10% με 12% περίπου του πληθυσμού των 96.000.000 Αιγυπτίων) και κατά διαστήματα τους ξένους τουρίστες.
Στη Συρία, ο εμφύλιος ξεκίνησε από την πόλη Homs, όπου πάλι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι πρωτοστάτησαν για την ανατροπή του κοσμικού Μπααθικού καθεστώτος του Assad. Αρκετές σκληρές τζιχαντιστικές οργανώσεις στο Συριακό εμφύλιο ανήκουν στο δόγμα των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θεωρούνται ως τρομοκρατική οργάνωση από το Μπαχρέϊν, την Αίγυπτο, τη Συρία, τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ. Οι ΗΠΑ εκδήλωσαν πρόθεση να τους χαρακτηρίσουν τρομοκράτες αλλά ακόμη δεν το έχουν πράξει. Η οργάνωση επιμένει ωστόσο ότι είναι ειρηνική οργάνωση και ότι καταδικάζει τη βία.
Ο Σουνιτικός Αραβικός κόσμος βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τους Σιΐτες και φυσικά με την αίρεση των Αδελφών Μουσουλμάνων. Εξαίρεση στους Σουνίτες αποτελούν η Τουρκία και το Κατάρ οι οποίοι στηρίζουν πλήρως την εν λόγω οργάνωση. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που η Αίγυπτος, η Ιορδανία, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, το Κουβέϊτ, το Μπαχρέϊν, το Ομάν (Σουνιτικές χώρες) της Μέσης Ανατολής με Δυτικό γεωπολιτικό προσανατολισμό, είναι σε ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία και το Κατάρ.
Συνοπτικά η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή σε σχέση με την Αδελφότητα έχει ως εξής:
Το Κατάρ ως αντίπαλο Σουνιτικό κράτος ανταγωνίζεται τη Σαουδική Αραβία στην άσκηση επιρροής. Συνεκμεταλλεύεται το κοίτασμα South Persian North Field με το Ιράν στον Περσικό Κόλπο, συνεπώς προστίθεται και άλλος λόγος (Σιΐτες) για την αντιπαλότητα με τη Σαουδική Αραβία. Το «Σιϊτικό τόξο», έχει στόχο τον έλεγχο της ισχύος στη γεωγραφικά περιοχή που ονομάζομε «Περσικό Κόλπο», τα στενά του Ορμούζ που ελέγχουν την έξοδο στον Ινδικό. Οι Μοναρχίες της Αραβικής Χερσονήσου το θεωρούν ως απειλή (πλην του Κατάρ). Το Κατάρ διαδραματίζει καίριο ρόλο στην αίρεση των Αδελφών Μουσουλμάνων χρηματοδοτώντας μέσω της Αδελφότητας επενδύσεις στην Τουρκία.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι δρούν σε Αίγυπτο, Παλαιστίνη και Συρία ως αποσταθεροποιητικός παράγων. Πολλά από τα ηγετικά στελέχη της Al Qaeda (Οσάμα Μπιν Λάντεν, Αϊμάν Αλ Ζαουάχρι) σε νεαρή ηλικία είχαν στρατολογηθεί από την οργάνωση.
Είναι γνωστή η έχθρα της Τουρκίας με τους Άραβες, ένεκα Οθωμανικής καταπίεσης και βεβαίως η αντιπαλότητα με τις δύο προεξάρχουσες δυνάμεις του Σουνιτικού Αραβισμού, τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο.
Σε αυτή πρέπει να προσθέσουμε πλέον και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ενώ με τη βάση των Τούρκων στο Κατάρ (νότια της Ντόχα) και τη διμερή συμφωνία ασφάλειας που υπεγράφη, ο στόχος ήταν να αντιμετωπίσουν “κοινούς εχθρούς”. Ποιούς άραγε;
Οι Μοναρχίες της Αραβικής Χερσονήσου θεωρούν ότι η Τουρκία και το Κατάρ λόγω των σχέσεών τους με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους δρουν αποσταθεροποιητικά στην Αραβική Χερσόνησο αλλά και στην Αίγυπτο. Αποσταθεροποιητικά δρουν και οι Houthis στην Υεμένη με τη στήριξη των Ιρανών, και με συνεχείς επιθέσεις στη Σαουδική Αραβία (επίθεση στην Aramco).
Η Άγκυρα είναι σε ανοιχτή σύγκρουση με την Αίγυπτο προσβάλλοντας τον Abdel Fattah-el-Sisi συνεχώς, επειδή μάχεται τους Τζιχαντιστές του Σινά και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ενώ και οι σχέσεις της με τη Σαουδική Αραβία είναι κακές.
Η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ πίεσαν το Κατάρ να τερματίσει τη συνεργασία με την Άγκυρα και έθεσαν το Κατάρ υπό αποκλεισμό στα μέσα του 2017.
Η Τουρκία απάντησε αναπτύσσοντας περισσότερα στρατεύματα στη χώρα και οδηγώντας σε περαιτέρω ψυχρότητα τις σχέσεις Άγκυρας και Ριάντ.
Το δόγμα Davutoğlu περί “στρατηγικού βάθους” όπου σύμφωνα με αυτό η Τουρκία δεν είναι περιφερειακή δύναμη αλλά «Κεντρική Δύναμη» πολλαπλών ταυτοτήτων, αγγίζει πλέον όλη τη διπλωματική σκηνή της Τουρκίας και όλα τα κόμματα, άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο, προκαλώντας τριβές με όλους της τους γείτονες αλλά και περιφερειακά.
Μήπως η αλαζονεία του Σουλτάνου και οι τριβές με τον Αραβικό Σουνιτικό Κόσμο (πλην Κατάρ), οδηγούν σε αξιοποίηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων για την Ελληνική πλευρά που πρέπει να τα εκμεταλλευτεί κατάλληλα;
Πηγή: RIMSE
«Το μακρύ χέρι» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στα Βαλκάνια
9 Ιανουαρίου, 2021
αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο
.
Μια νέα γενιά ‘Αδελφών’ στα Βαλκάνια
Οι χώρες των Βαλκανίων διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διεθνή ατζέντα για την υποστήριξη των ρευμάτων του πολιτικού Ισλάμ.
Η οθωμανική αποικιακή ιστορία, ειδικότερα, συνέβαλε στην εδραίωση της επιρροής της Άγκυρας και του συμμάχου της, Ντόχα, που διαδραματίζουν αναπτυξιακούς και κοινωνικούς ρόλους που εγείρουν αντιπαράθεση σχετικά με την ανεξαρτησία της βαλκανικής πραγματικότητας.
Η ξένη χορηγία της Τουρκίας και του Κατάρ στις βαλκανικές χώρες διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του πολιτικού Ισλάμ στην γηραιά ήπειρο, έτσι ώστε πολλοί πήγαν να θεωρήσουν αυτές τις χώρες ως «Το μακρύ χέρι της Αδελφότητας» για να εξαπλωθεί ο εξτρεμισμός στην καρδιά της Ευρώπης.
Η παραμέληση της Ευρώπης έδωσε την ευκαιρία στην Άγκυρα και το Κατάρ
Η Τουρκία πέτυχε με επιτυχία ήπια διείσδυση στα θεσμικά όργανα και τις κοινωνίες των βαλκανικών χωρών, οι οποίες θεωρούνται η πίσω θύρα για την εξάπλωση του εξτρεμισμού στην καρδιά της Ευρώπης, με βάση αποικιακές ιστορικές αρχές που χρονολογούνται από την παρουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην περιοχή πριν από δεκαετίες, αλλά έχει κινηθεί με σχεδιασμό, σύμφωνα με τους παρατηρητές, ώστε να επενδύσει επάνω στην παραμέληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ανατολικά της σύνορα. Αυτό επέτρεψε στα ρεύματα του πολιτικού Ισλάμ που είναι υπέρ της Άγκυρας να ριζωθούν και να διεισδύσουν στους θεσμούς αυτών των ευάλωτων κρατών.
Τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις χώρες των Βαλκανίων ως χώρες εξαγωγής μεταναστών, σε μια εποχή που οι ειδικοί επιβεβαιώνουν ότι αυτές οι χώρες είναι επίσης πηγές ισλαμικού εξτρεμισμού και αντιδυτικής ιδεολογίας.
Οι χώρες των Βαλκανίων φαίνονται ξεχασμένες υπό το φως των αυξανόμενων απειλών για την Ευρώπη, αλλά ελλείψει ευρωπαϊκού και διεθνούς ενδιαφέροντος, η τουρκική επιρροή αναμένεται να συνεχιστεί σε αυτήν τη στρατηγική περιοχή, γεγονός που καθιστά αμφισβητήσιμες τις ευρωπαϊκές στρατηγικές καταπολέμησης του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας.
Κοιτάζοντας τις εκθέσεις που εκδίδονται από τις υπηρεσίες πληροφοριών στην Ευρώπη, διαπιστώνουμε ότι οι κίνδυνοι του πολιτικού Ισλάμ είναι πιο σοβαροί από τις ομάδες Σαλαφιτών- Τζιχαντιστών, επειδή οι δραστηριότητες του ρεύματος του πολιτικού Ισλάμ κρύβονται πίσω από τις προσόψεις των ενώσεων, των κέντρων, των τζαμιών και ενός λόγου που χαρακτηρίζεται από επανάληψη.
Που αρχίζει και εδραιώνεται η «τουρκική αδελφότητα»
Πολλοί εμπειρογνώμονες των ισλαμικών κινημάτων παρακολούθησαν τις πρώτες αρχές του κινήματος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και ειδικότερα στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, μέσω της «Μουσουλμανικής Ένωσης Νεολαίας», η οποία ιδρύθηκε από τον πρώην Πρόεδρο της Βοσνίας Αλί Ιζετμπέγκοβιτς , έτσι ώστε η επιρροή της ομάδας να επεκταθεί και στα υπόλοιπα Βαλκάνια.
Οι τρεις μεγάλες μουσουλμανικές ομάδες συγκεντρώνονται στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και οι μουσουλμάνοι τους είναι κυρίως Σλάβοι, οι οποίοι εξισλαμίστηκαν τους τελευταίους αιώνες, εκτός από την παρουσία αριθμού τουρκικών, αραβικών και άλλων καταγωγών. Ο αριθμός των Βοσνίων Μουσουλμάνων είναι περίπου δύο εκατομμύρια, από τα συνολικά τεσσεράμισι εκατομμύρια.
Όσον αφορά τη δεύτερη μεγάλη μουσουλμανική ομάδα, βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο, με συνολικό αριθμό περίπου 1,2 εκατομμυρίων ανθρώπων, και η τρίτη ομάδα βρίσκεται στη «Βόρεια Μακεδονία», και κατανέμεται μεταξύ των μουσουλμάνων της Βόρειας Μακεδονίας, των οποίων ο αριθμός είναι πιθανότατα περίπου 100.000 άνθρωποι, επιπλέον μισό εκατομμύριο Αλβανοί και 100 χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι.
Σε αυτές τις μεγάλες ομάδες προστίθενται και άλλοι αριθμοί μουσουλμάνων που διανέμονται στο Μαυροβούνιο, του οποίου ο αριθμός εκτιμάται σε αρκετές δεκάδες χιλιάδες, και περίπου εκατό χιλιάδες άλλοι μουσουλμάνοι καταγωγής Ρομά και άλλων καταγωγής που ανήκουν σε όλες τις φυλές και κατανέμονται σε διάφορες περιοχές, πόλεις και χωριά της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Η «Eurasia Review» αποκάλυψε πώς πολιτικές ισλαμικές ομάδες και θρησκευτικές ομάδες με αρχικά πολιτικούς στόχους έχουν διεισδύσει στις κοινωνίες των βαλκανικών χωρών μέσω της κάλυψης ανθρωπιστικών και φιλανθρωπικών εταιρειών και οικονομικής και αναπτυξιακής εταιρικής σχέσης.
Ο ιστότοπος ανέφερε ότι η περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας (Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, Κοσσυφοπέδιο) είδε μια μεγάλη παρουσία ισλαμικών πολιτικών ομάδων που υποστηρίζονται από το Κατάρ και την Τουρκία, καθώς αυτές οι εξτρεμιστικές ομάδες εκμεταλλεύτηκαν τη βαθιά οικονομική κρίση και τις πολιτικές εντάσεις που επικράτησαν στην πρώην περιοχή της Γιουγκοσλαβίας τις τελευταίες δύο δεκαετίες του παρελθόντα αιώνα (20ος αιώνας), ειδικά τις συνθήκες πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κοσσυφοπέδιο.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο, ένας μεγάλος αριθμός ισλαμικών ανθρωπιστικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων στο Κατάρ και την Τουρκία, οι οποίες αργότερα αναγνωρίστηκαν ως οργανώσεις χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, επένδυσαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να χτίσουν μια ισχυρή υποδομή προπαγάνδας με σκοπό τη διάδοση ριζοσπαστικής ιδεολογίας και την υποκίνηση μίσους και θρησκευτικών συγκρούσεων στη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία και την Βόρεια Μακεδονία.
Μεταξύ των εξτρεμιστικών οργανώσεων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κοσσυφοπέδιο είναι το Ισλαμικό Φόρουμ, το οποίο προκαλεί συνεχώς μίσος και θρησκευτική μισαλλοδοξία. Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, το Ισλαμικό Φόρουμ αντιπροσωπεύει την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κοσσυφοπέδιο.
Σφιχταγκάλιασμα με την Αλβανία
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας τον Δεκέμβριο του 2020, η Τουρκία ενίσχυσε την παρουσία της στην Αλβανία υποστηρίζοντας την οικονομία και τις επενδύσεις σε διάφορους τομείς, κυρίως ενέργεια, στρατιωτικές υποθέσεις, ακίνητα και εκπαίδευση.
Τον Απρίλιο του 2020, το Κοινοβούλιο της Αλβανίας ενέκρινε μια συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, η οποία περιλαμβάνει μια μεγάλη οικονομική υποστήριξη που χρησιμοποιείται στον τομέα των εξοπλισμών.
Οι κοινωνικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πτυχές παραμένουν τα πιο σημαντικά και πιο επικίνδυνα θέματα με τα οποία ασχολείται η Άγκυρα στα Βαλκάνια, κυρίως η κατασκευή τζαμιών και η ιστορική ανανέωσή τους.
Στις 4 Μαΐου 2019, το BBC ανέφερε ότι η Βοσνία άνοιξε ξανά το τζαμί Αλατζά, σχεδόν 30 χρόνια μετά την καταστροφή του κατά τη διάρκεια του πολέμου της απόσχισης από την Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του ’90. Με τεράστια τουρκική, επίσης, οικονομική συνεισφορά, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άνοιξε ένα τεράστιο τζαμί στα Τίρανα της Αλβανίας το 2015, το οποίο κόστισε περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του.
Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά το τέλος του βοσνιακού πολέμου, η σχέση μεταξύ θρησκείας και πολιτικής έχει ενισχυθεί και ο κληρικός ασκεί μεγάλη επιρροή στην πολιτική ελίτ και στις πολιτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων των βαλκανικών χωρών.
Στη «Βόρεια Μακεδονία» η Τουρκία εργάζεται για να εκμεταλλευτεί την ιστορική και πολιτιστική της θέση μέσω της σύνδεσής της με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τονίζει τον εθνοτικό δεσμό της μέσω μιας μεγάλης τουρκικής μειονότητας και τις χρηματοδοτικές δωρεές της ισλαμικής θρησκευτικής κοινότητας που αντλεί χρήματα από την Άγκυρα, για να εξωραΐσει την εικόνα της Τουρκίας στη Βόρεια Μακεδονία και να επεκτείνει τη μαλακή δύναμη της Τουρκίας στη χώρα.
Και το Κατάρ
Η τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια έδωσε στο Κατάρ την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του για να διεισδύσει στο εσωτερικό, καθώς το Φιλανθρωπικό Κατάρ – που εμφανίζεται ως μη κυβερνητική οργάνωση – παίζει αυτόν τον ρόλο. Αυτό το ίδρυμα λειτουργεί εντός των χωρών της περιοχής εδώ και δεκαετίες και έχει κεντρικά γραφεία στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, τα οποία άνοιξε το 2002.
Η έρευνα των δύο Γάλλων δημοσιογράφων, των Christian Chino και Georges Malbrunot, δείχνει πώς οι θρησκευτικές υποθέσεις των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη έχουν γίνει μια αρένα ανταγωνισμού μεταξύ κρατών, με την Τουρκία και το Κατάρ να παρέχουν κρίσιμη υποστήριξη σε ιδρύματα που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι δημόσιες επιδιώξεις της Άγκυρας και της Ντόχα στοχεύουν να «ανοσοποιήσουν τους Ευρωπαίους Μουσουλμάνους από τη δυτική επιρροή και να ζητήσουν την υιοθέτηση της φονταμενταλιστικής εκδοχής του Ισλάμ που υιοθέτησε η Μουσουλμανική Αδελφότητα», η οποία «έρχεται σε αντίθεση με τους στόχους των ευρωπαϊκών χωρών που επιδιώκουν να προωθήσουν την ένταξη των μουσουλμανικών κοινοτήτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η ρητορική που αποσκοπεί στην αποκατάσταση των ισλαμικών εδαφών, που χρησιμοποιείται από το «Qatar Charity» και τους υποστηρικτές του, αναφύεται ως μια ιδιαίτερη απειλή για την κοινωνική συνοχή.
Όσο οι Ευρωπαίοι γυρίζουν την πλάτη τους σε αυτήν την περιοχή και συνδυάζουν τη βοήθειά τους με συχνά άδικους όρους, αυτές οι χώρες θα πρέπει να αναζητήσουν χρηματοδότες από την Άγκυρα και τη Ντόχα.
«Η ευρωπαϊκή κοινωνία θα καταφέρει να τερματίσει την παρουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας;»
23 Αυγούστου, 2021
Ένα σύνθετο δίκτυο οργανώσεων και οικονομικών μετώπων διευθύνεται από τα ρεύματα του πολιτικού Ισλάμ στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με επικεφαλής τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, με στόχο τη διάδοση της εξτρεμιστικής ιδεολογίας της και τη δημιουργία ενός δικτύου ισχυρών σχέσεων στα εργαλεία των δυτικών πολιτικών αποφάσεων.
Οι πηγές διαφέρουν σχετικά με το έτος κατά το οποίο η Μουσουλμανική Αδελφότητα έβαλε το πόδι της στην Ευρώπη, αλλά όλοι συμφωνούν σε μια κομβική φιγούρα της ίδρυσης, και είναι ο Σαΐντ Ραμαζάν, ο προσωπικός γραμματέας του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Χασάν αλ Μπάννα.
Το 1958, ο Σαΐν Ραμαντάν έφτασε στο Μόναχο, φεύγοντας από την Αίγυπτο, και ίδρυσε την Ισλαμική Συνέλευση στη Γερμανία, στη συνέχεια μετακόμισε δύο χρόνια αργότερα στη Γενεύη και ίδρυσε εκεί το Ισλαμικό Κέντρο.
Από τότε, η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήρθε στις χώρες της γηραιάς ηπείρου για να δημιουργήσει ένα πολύπλοκο δίκτυο οργανώσεων, που αριθμεί περισσότερους από 500 οργανισμούς, σύμφωνα με το Αιγυπτιακό Κέντρο Σκέψης και Μελετών.
60 οργανώσεις στη Βρετανία
Στη Βρετανία, η Μουσουλμανική Αδελφότητα κατέχει περισσότερους από 60 οργανισμούς που κυμαίνονται από πνευματικά και φιλανθρωπικά ιδρύματα έως τηλεοπτικά κανάλια, τα πιο σημαντικά από τα οποία είναι ο Ισλαμικός Σύνδεσμος στη Βρετανία, το Βρετανικό Ισλαμικό Συμβούλιο, το Cordoba Foundation και άλλα.
Ιδρύματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Γαλλία
Όσον αφορά τη Γαλλία, φιλοξενεί πολλά ιδρύματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με κυριότερο την Ένωση Ισλαμικών Οργανώσεων, η οποία περιλαμβάνει 250 ενώσεις.
Ενώ οι παρατηρητές θεωρούν τη Γερμανία μια σημαντική θερμοκοιτίδα για κέντρα που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, καθώς είναι το λίκνο της εξάπλωσης της οργάνωσης στην ήπειρο, η μεγαλύτερη οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι η Οργάνωση Roya, η οποία περιλαμβάνει 40.000 μέλη.
Στην Αυστρία
Στην Αυστρία, η Μουσουλμανικής Αδελφότητας έχει ένα ισχυρό δίκτυο σχέσεων με τις πολιτικές και πολιτιστικές ελίτ μέσω της επέκτασης της ίδρυσης εκπαιδευτικών ακαδημιών και φιλανθρωπικών φορέων, κυρίως της Ισλαμικής Θρησκευτικής Αρχής στην Αυστρία, η οποία αποτελείται από τέσσερα όργανα.
Με τις αυξανόμενες δημοφιλείς και πολιτικές πιέσεις στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την καταπολέμηση της υπέρβασης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις κοινωνίες τους, τα ερωτήματα αύξησαν την έκταση της προσέγγισης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Ευρώπη και είναι δυνατόν να σταματήσει η παρουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην ευρωπαϊκή ήπειρο;
Τα Οικονομικά Εργαλεία του Πολιτικού Ισλάμ στην Ευρώπη
Το ‘Trends Center for Research and Studies’
Η ‘Al-Taqwa Bank’ έχει υποκαταστήματα στο Λιχτενστάιν και τη Βρετανία
Η ‘Akeda International Bank’, η οποία συμμετέχει στη χρηματοδότηση φονταμενταλιστικών ομάδων
Το Foundation Europe που εδρεύει στο Λέστερσιρ του Ηνωμένου Βασιλείου
Οι υπεράκτιες εταιρείες είναι χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν σε νησιά κοντά στην Ευρώπη
Η MÜSİAD, το μεγαλύτερο τουρκικό οικονομικό λόμπι στην Ευρώπη, περιλαμβάνει 3.000 επιχειρηματίες
Η WORLD MEDIA SERVICES LTD δραστηριοποιείται στον τομέα των υπηρεσιών πολυμέσων.
Εκμετάλλευση των δημοκρατικών ελευθεριών
Ο Γιάσεμ Μοχάμεντ, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας και Πληροφοριών, δήλωσε μέσω του προγράμματος «Madar Al-Ghad» ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές δίνουν χώρο ελευθερίας έκφρασης πίστης και γνώμης, γεγονός που ώθησε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να επενδύσει αυτόν τον χώρο στη διάδοση των ιδεών της.
Ο Μοχάμεντ επεσήμανε ότι η ομάδα βρήκε ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη, ειδικά στη Γερμανία, στην οποία η ομάδα μετακόμισε στην Ευρώπη, επισημαίνοντας μια αδυναμία στην κατανόηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για τη διαφορά μεταξύ της ελευθερίας των πεποιθήσεων και του εξτρεμισμού.
Ο Μοχάμεντ είπε ότι η Βρετανία είναι η πιο ευρωπαϊκή χώρα που έχει επενδύσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην αντιμετώπιση των κυβερνήσεων των χωρών της περιοχής.
Επισήμανε ότι η Ευρώπη συνειδητοποίησε πρόσφατα, συγκεκριμένα το 2015, μετά το κύμα της τρομοκρατίας, τους κινδύνους που έχουν γίνει απειλητικοί ως αποτέλεσμα της διάδοσης αυτών των εξτρεμιστικών ιδεών.
Ευρωπαϊκά συμφέροντα στην Ανατολή
Ο Άχμεντ Καμέλ αλ Μπουχάιρι, ερευνητής στο Κέντρο Πολιτικών και Στρατηγικών Σπουδών Al-Ahram, πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές θεωρούν ότι η άμεση στόχευση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με την απαγόρευση των δραστηριοτήτων της στην Ευρώπη, μπορεί να απειλήσει τα συμφέροντα αυτών των χωρών στη Μέση Ανατολή, λόγω της επιρροής της ομάδας, και ως εκ τούτου ορισμένες χώρες θέλουν να διατηρήσουν τα συμφέροντά τους στη Μέση Ανατολή μη στοχοποιώντας την ομάδα.
Ο αλ Μπουχάιρι είπε ότι ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πέτυχαν να χρησιμοποιήσουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα για να επιτύχουν τα συμφέροντά τους, είτε στο εσωτερικό μέσω της κινητοποίησης των ψήφων των μειονοτήτων και των μουσουλμανικών κοινοτήτων σε τοπικές και άλλες εκλογές, είτε στο εξωτερικό μέσω διαδικασιών πολιτικής πρόσληψης, ως εργαλείο πίεσης και κυματίζει στο όνομα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Φιλοδοξίες πέρα από τα σύνορα
Από την πλευρά του, ο Ζαν Πιερ Μιλάλι, ειδικός σε ευρωπαϊκά θέματα, πιστεύει ότι το άνοιγμα που γνώρισε η Ευρώπη και η παγκοσμιοποίηση που εισέβαλε στην παγκόσμια αγορά, έκαναν την ευρωπαϊκή πολιτική πιο ευέλικτη με το ρεύμα του πολιτικού Ισλάμ.
Ο Μιλάλι θεώρησε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να δημιουργήσει σφαίρες επιρροής στην ευρωπαϊκή ήπειρο και την Αμερική, όπου οι φιλοδοξίες της ξεπερνούν τα σύνορα των χωρών, λέγοντας: «Αυτή η ομάδα διαφέρει από κάθε πολιτικό κόμμα ή τοπική ένωση, καθώς επιθυμεί να εξαπλωθεί και να επεκταθεί σε ολόκληρο τον κόσμο».
alghad.tv
.
Η Ιστορία των Αδελφών Μουσουλμάνων: κίνημα ή οργάνωση;
της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου
Ιστορικού- Διεθνολόγου[1]
Η μελέτη του Ισλάμ και των κοινωνιολογικών «παραγώγων» του είναι μία συνθήκη που έπρεπε να είχε απασχολήσει το δυτικό Κόσμο ήδη από τη δεκαετία του 1960, όταν άρχισε σταδιακά η αποαποικιοποίηση των χωρών της Μέσης Ανατολής και η εποίκηση μουσουλμανικών πληθυσμιακών ομάδων σε ευρωπαϊκά περιβάλλοντα. Μία επισταμένη ενασχόληση με το Ισλάμ από διεθνολόγους, πολιτικούς επιστήμονες και θρησκειολόγους παρατηρήθηκε (σταδιακά) από το 1990 και μετά, όταν διασπάστηκε η Σοβιετική Ένωση, η οποία, όπως διατείνονται οι ειδήμονες των Διεθνών Σχέσεων και της Διπλωματίας, αποτελούσε το μέσο ανάσχεσης τής πολιτικό- ιδεολογικής πτυχής του Ισλάμ προς τα δυτικά περιβάλλοντα.
Παρενθετικά, οφείλουμε να τονίσουμε αυτό. Η Δύση, από το 1923 και εξής, όταν το τουρκικό κράτος οργανώθηκε σε πολιτειακό μόρφωμα και έχοντας αναπτύξει πολιτικό- κοινωνικές σχέσεις μαζί του, διαμόρφωσε τις πολιτικό- διπλωματικές συνθήκες (λχ. υπαγωγή του στους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς), ώστε να εκλαμβάνεται ως σημειακός εταίρος της. Και όχι μόνο να έχει το ρόλο της συμμάχου, αλλά η γειτονική χώρα μαζί με την πρώην ΕΣΣΔ «βοηθούσαν» τα ισχυρά κράτη της Δύσης, ώστε αυτά να έχουν τη δυνατότητα εφαρμογής μίας παρελκυστικής πολιτικής με βάση τα εκάστοτε συμφέροντά τους στη μεσανατολική περιοχή, χρησιμοποιώντας τις δύο αυτές χώρες (κάτω από διαφορετικό, φυσικά, πλαίσιο) ως κατ’ ουσίαν «μαξιλάρι» για την παρείσφρησή τους στην περιοχή του Κόλπου και περιμετρικά αυτής.
Όταν, λοιπόν, έγινε η διάσπαση της ΕΣΣΔ, τα ομόσπονδα πολιτειακά μορφώματα που ως κυρίαρχο είχαν μία χώρα –εκτός των άλλων- θρησκευτικά και πολιτισμικά ξένη προς αυτά, εύλογο ήταν να καταστούν πιο φανατισμένα σε σύγκριση με άλλα, συνεχίζοντας την «πάλη» τους –παρά την αυτονόμησή τους- ακόμα και έτη αργότερα της Πτώσης του Υπαρκτού Σοσιαλισμού –για τη «διατράνωση» του θρησκευτικού τους αισθήματος, το οποίο είχαν στερηθεί όλες αυτές τις δεκαετίες. Ο εθνοτικός και αποσχιστικός εθνικισμός, μετά τον κατακερματισμό της ΕΣΣΔ, παρατηρείται σε όλο και περισσότερες κοινωνίες, κυρίως, του ανατολικού κόσμου, οι οποίες σε κάποια στιγμή της Ιστορίας τους είχαν διαστρωματωθεί και οργανωθεί σε πλαίσια εθνικού, φυλετικού και κυριότατα θρησκευτικού ετερομορφισμού. Η (παρενθετική) ανάλυση, κάτω από ποια πλαίσια η Σοβιετική Ένωση αποτέλεσε «μαξιλάρι» ανάσχεσης κοινωνικών ιδεολογιών προς τη Δύση, βοηθά στο να κατανοηθεί το πρίσμα στο οποίο διαμορφώθηκαν (ή πιο σωστά) άρχισαν να «εισχωρούν» οι μουσουλμανικές οργανώσεις στα δυτικά περιβάλλοντα.
Καθώς πρέπει να τονιστεί ότι τα κινήματα, έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί στη μεσανατολική περιοχή κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, μετά το 1990 είτε μετασχηματίστηκαν κοινωνιολογικά είτε οι οργανώσεις που προέκυψαν, προσομοιάζουν ως προς αυτά κάτω από το πλαίσιο της θρησκειολογικής διάστασης (και όχι της θρησκευτικής). Η ιστορική αποτύπωση του κινήματος του Αδελφών Μουσουλμάνων θα καταδείξει αφενός ότι δεν υπάρχει πλήρη γνώση για ένα από τα πρώτα κινήματα της Μέσης Ανατολής αφετέρου ότι η ορολογία για το μουσουλμανισμό που πολλές φορές χρησιμοποιείται στο δημόσιο λόγο από πολλούς επιστήμονες πόρρω απέχει από την πραγματική ετυμολογία.
Προτού αναφερθούμε στην Ιστορία του Κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων, είναι επιβεβλημένο να οριοθετήσουμε την κοινωνιολογική- σημασιολογική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο κίνημα και την οργάνωση, ώστε αναλύοντας το θέμα να κατανοηθεί, ποια διαφορά φέρει η Μουσουλμανική Αδελφότητα πχ. με το Ισλαμικό Κράτος. Το κίνημα είναι η δράση που αποσκοπεί στην αλλαγή του κοινωνικού ή του πολιτικού συστήματος. Αντίθετα, η οργάνωση –συνήθως- εμπνέεται από την ιδεολογία ενός κινήματος, προκειμένου μέσω των μηχανισμών που διαθέτει να λάβει «σάρκα και οστά» μία ιδέα. Είναι τόσο λεπτή η εννοιολογική διάσταση ανάμεσα στο κίνημα και την οργάνωση, που όπως αποδείχτηκε με βάση την Πολιτική Επιστήμη, πολλά κινήματα μετεξελίχθηκαν σε οργανώσεις και πολλές οργανώσεις, λόγω αλλαγής πολιτικών και πολιτειακών συνθηκών, μεταβλήθηκαν σε κινήματα. Μία από τις οργανώσεις αυτές που ενώ θα έπρεπε να εμπνέεται από μία ιδεολογία (επομένως να αποτελεί το μέσο ευόδωσης μίας πολιτικής ή κοινωνικής δράσης), αντίθετα χρησιμοποιήθηκε ως κομματικό αντίβαρο, ήταν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, οι οποίοι σε μεταγενέστερο χρόνο στις δεκαετίες που «άνθιζαν» τα κελεύσματα της αποαποικιοποίησης απόκτησαν ιδεολογικό περιεχόμενο (και επομένως μεταβλήθηκαν σε κίνημα).
Υπάρχει μία λανθασμένη ιστορική και κοινωνική αντίληψη, ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα οργανώθηκε στα πλαίσια εξοβελισμού των Βρετανών πατρώνων από το αιγυπτιακό κατεστημένο (και εν γένει των αποικιοκρατών από τα μεσανατολικά πολιτειακά μορφώματα). Ωστόσο, όταν ιδρύθηκαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι το 1928 στην Αίγυπτο, η χώρα (αν και φαινομενικά, καθώς μέχρι το 1937 βρισκόταν σε καθεστώς έμμεσου προστατευτισμού, λόγω του καθεστώτος των διομολογήσεων) είχε ήδη από το 1923 αποκτήσει την πολιτειακή ανεξαρτησία της. Οπότε, τυπικά, οι Βρετανοί λογίζονταν στο συγκεκριμένο θεσμικό κατεστημένο, όπως και οι υπόλοιπες εγκατεστημένες ομάδες. Ανατρέχοντας στις ιστορικές πηγές (όπως αυτές φυλάσσονται λχ. στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (αρχείο Gallica) στο Ιστορικό Αρχείο του Ελληνικού Υπ.Εξ. ή στο Αρχείο του Ελληνικού Ιστορικού και Λαογραφικού Αρχείου) διαπιστώνεται, ότι η συγκεκριμένη οργάνωση ιδρύθηκε με σκοπό να αποτελέσει από την αιγυπτιακή βασιλική εξουσία, του Φουάτ Α’, το αντίβαρο απέναντι στον κομματικό μηχανισμό της Ουάφντ. Η Ουάφντ ήταν μία παναραβική οργάνωση, η οποία είχε ιδρυθεί ήδη από τα τέλη του 19ου αι. και στόχο είχε τη συσπείρωση όλων ανεξαίρετα των αραβικών ομάδων (ανεξαρτήτως θρησκεύματος- η πλειονότητα των ηγετικών μελών ήταν Κόπτες Μονοφυσίτες) κάτω από μία φυλετική ιδεολογία, αυτή του Παναραβισμού, προκειμένου την απελευθέρωση της Μέσης Ανατολής από τους δυτικούς αποικιοκράτες.
Τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην ανατολική περιφέρεια (αλλά και σε διεθνές επίπεδο τις δεκαετίες του 1910 και 1920) ανάγκασαν τους Βρετανούς να συναινέσουν στην ανεξαρτητοποίηση της Αιγύπτου (μετά και από κινηματικές επαναστατικές πιέσεις και της ίδιας της Ουάφντ, εκτός των άλλων). Οι Άγγλοι όρισαν ως πρώτο βασιλιά της ανεξάρτητης Αιγύπτου, τον Φουάτ Α’, επίγονο της γενεάς του Μωχάμετ Άλι (που κάθε άλλο παρά ήταν Αιγύπτιος ή Άραβας). Επομένως, γίνεται αντιληπτό, ότι η ανώτατη εξουσιαστική Αρχή του νέου πολιτειακού μορφώματος δεν έφερε κοινό εθνοφυλετικό υπόβαθρο με την πλειονότητα του γηγενούς πληθυσμού, παρά μόνο θρησκευτικό. Καθώς η διάσταση της θρησκείας ήταν η πιο «εύπεπτη» ιδεολογία για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα της ανατολικής περιοχής, οι μουσουλμάνοι διανοούμενοι άρχισαν να οργανώνονται ήδη από τις αρχές του 20ου αι. ως αντίβαρο απέναντι στην παναραβική ιδεολογία, αφού ας μην λησμονούμε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία –εκείνη την χρονική περίοδο- ως πολιτειακό περιβάλλον που συνένωνε τους λαούς της ευρύτερης νοτιοανατολικής μεσογειακής περιοχής βρισκόταν υπό θεσμική αποσύνθεση. Και ενώ τα περισσότερα μορφώματα είχαν ένα ιδιόμορφο πολιτειακό σύστημα διακυβέρνησης (καθώς θεσμικά ανήκαν στην Υψηλή Πύλη, ενώ πολιτειακά διοικούνταν από Ευρωπαίο πάτρωνα), η σταδιακή κατάρρευση του Οθωμανικού Κράτους προετοίμαζε τους λαούς να αναζητήσουν την ταυτότητα κάτω από την οποία θα οργάνωναν το νέο πολιτειακό κατεστημένο τους. Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι μετά τη γαλλική απόβαση του Βοναπάρτη στα τέλη του 18ου αι. και της σημαίνουσας γεωστρατηγικά θέσης της Αιγύπτου, το κράτος του Νείλου λάμβανε την θέση ως ηγετική φυσιογνωμία ανάμεσα στα αραβικά κράτη.
Και ενώ στο αιγυπτιακό μόρφωμα, οι Παναραβιστές στάθηκαν οι πρωτεργάτες για την οργάνωση κινημάτων με σκοπό την ανεξαρτητοποίηση από τον δυτικό παρεμβατισμό, ωστόσο η ανάρρηση στον αιγυπτιακό θρόνο του Φουάτ Α’ αφενός, αφετέρου η εγκαθίδρυση στο διπλωματικό προσκήνιο του Παλαιστινιακού Ζητήματος (ας μην ξεχνάμε και τη σημερινή σχέση Χαμάς και Μουσουλμανικής Αδελφότητας), αποτέλεσαν καθοριστικής σημασίας γεγονότα/ παράγοντες, προκειμένου την οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων και την σταδιακή επικράτηση του πανισλαμικού ιδεώδους. Ο Χασάν αλ Μπάνα το 1928, υπό την σκέπη του βασιλιά Φουάτ Α’, ίδρυσε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία άρχισε να «ξεδιπλώνει» τις πολιτικές και ιδεολογικές «παραφυάδες» της σε όλη τη μεσανατολική περιοχή, ιδίως την περίοδο του Μεσοπολέμου, ως μία οργάνωση που στόχο είχε να αποτρέψει την ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη και ο οποίος στόχος θα επιτυγχανόταν μόνο στην περίπτωση που ο μουσουλμανικός κόσμος (ανεξαρτήτως δόγματος) συνενωνόταν κάτω από τη θρησκευτική «ομπρέλα» ως αντίβαρο του σιωνιστικού κινήματος που προωθούσαν τα δυτικά συμφέροντα στην περιοχή. Κάτω από το πλαίσιο αυτό, παρέμεινε λανθασμένα η ιστορική θέση, ότι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ιδρύθηκαν με σκοπό την εκδίωξη των Ευρωπαίων από την περιοχή. Αντίθετα, τα δεινά από την αποικιοκρατία τα χρησιμοποίησαν τεχνηέντως, ώστε να εδραιώσουν τη θέση τους (και την ιδεολογία τους στην περιοχή) έναντι των Παναραβιστών.
Η πανισλαμιστική ιδεολογία των Αδελφών Μουσουλμάνων, έτσι όπως «στοιχειοθετούνταν» μέχρι το 1945,
εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να βρει ισχυρή αποδοχή κατά τις μετέπειτα δεκαετίες στον μουσουλμανικό Κόσμο (τον βαθειά δογματικό και για το λόγο αυτό διαχωρισμένο, που αντικατοπτρίστηκε ιδιαίτερα η διάσταση αυτή μέσω της Συνθήκης της Βαγδάτης), καθώς: α. ο πανισλαμισμός των πρώτων και των μέσων δεκαετιών του 20ου αι. είναι η ένωση όλων ανεξαίρετα των μουσουλμανικών ομάδων (χωρίς την επιρροή του δόγματος ή των ταγμάτων), β. οι πανισλαμιστές του Μεσοπολέμου άρχισαν να αναπτύσσουν σχέσεις με το Σοβιετισμό (μία ιδεολογία που επειδή στόχευε στην ταξική δόμηση των ομάδων, εκ των πραγμάτων, δεν υπήρχε ως θέση στις ιερές διδαχές του Κορανίου), γ. ο Νάσερ με την ανάρρησή του στην εξουσία το 1955 επανάφερε (ή πιο σωστά) έδωσε «σάρκα και οστά» στη διάσταση του Παναραβισμού, έτσι όπως η ιδεολογία αυτή είχε αναπτυχθεί στις αρχές του 20ου αι.. Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, ως μία ιδιαίτερα οξύνους πολιτική προσωπικότητα, είχε κατανοήσει ότι η Δύση αναπτύχθηκε ταχύτατα, καθώς τα πολιτειακά μορφώματα που την αποτελούσαν, είχαν οργανωθεί στις αρχές του εθνοτισμού/ φυλετισμού.
Ωστόσο όμως, η αποαποικιοποίηση της Μέσης Ανατολής σε συνδυασμό με τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους αποτέλεσαν γενεσιουργές αιτίες, ώστε οι ανατολικές κοινωνίες κατά τις δεκαετίες (μέσα) 1960 και 1970 να επανέλθουν σε ιδεολογίες (ακραίου) θρησκευτικού περιεχομένου ως αντίβαρο στην Δύση (του σιωνιστικού –διπλωματικά- προσήμου) . Τότε, ήταν που οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι (που έχοντας περιθωριοποιηθεί αφενός από τη δημόσια πολιτική σκηνή της Αιγύπτου από την εποχή του Νάσερ, αφετέρου από τις υπόλοιπες αραβικές κοινωνίες, οι οποίες τους εκλάμβαναν ως κίνημα που «εξίσωνε» τα δύο μεγάλα θρησκευτικά δόγματα του Ισλάμ), αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν στη ρητορική τους μία πιο δογματική αντίληψη, ώστε να ξαναποκτήσουν ρόλο στα κοινωνικά περιβάλλοντα της περιοχής. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να κάνουμε μία επισήμανση, καθώς αρκετά συχνά ακούγεται στο δημόσιο διάλογο να λέγεται και να υποστηρίζεται από πολιτικούς επιστήμονες και διεθνολόγους, ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι σαλαφιστική.
Ο σαλαφισμός είναι η παραδοσιακή ερμηνεία του Κορανίου, έτσι όπως παραδόθηκε από το Μωάμεθ και υιοθετήθηκε από τις μουσουλμανικές κοινωνίες μέχρι τον 9ο αι..
Αντίθετα, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, έχοντας αναπτυχθεί στην αιγυπτιακή κοινωνία ως μία ιδεολογική κίνηση με θρησκειολογικό χαρακτήρα και όχι στη βάση ενός συγκεκριμένου θρησκευτικού δογματικού προφίλ, καθώς όπως αναφέραμε ήδη κύριοι στόχοι ήταν αφενός η δημιουργία διασύνδεσης ανάμεσα σε λαό και Αιγύπτιο βασιλιά αφετέρου δε, καθώς αναπτύχθηκε σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία ο σιωνισμός ως φιλοσοφική ιδεολογία του Ιουδαϊσμού «εισχωρούσε» τόσο στις ανατολικές όσο και τις δυτικές κοινωνίες, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εμφανίστηκαν ως οι αντίστοιχοι ιδεολόγοι του Ισλαμισμού στη Μέση Ανατολή.
Το ότι αναγκάστηκαν μετά τη δεκαετία του 1960 να υιοθετήσουν και πιο δογματικής διάστασης χαρακτηριστικά στην ιδεολογία που ήδη πρέσβευαν, αυτό σε καμία περίπτωση δεν τους καθιστά σαλαφιστές.
Τελειώνοντας θα πρέπει να κατανοήσουμε αυτό. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι αποτελούν ένα κίνημα που προσπάθησε διαχρονικά να συγκεράσει τη μουσουλμανική (σε φιλοσοφικά ερείσματα) θεωρία με τις εναλλαγές στον κοινωνισμό των μουσουλμανικών Πολιτειών. Το γεγονός αυτό καθίσταται σαφές από δύο γεγονότα, ένα πολιτικό και ένα κοινωνικό. Το πολιτικό είναι, ότι οι σαλαφιστές δεν επιδιώκουν ανάρρηση στην πολιτική εξουσία, αντίθετα δε, η Μουσουλμανική Αδελφότητα ανέκαθεν έδρασε ως κομματικός σχηματισμός.
Για το λόγο αυτό, όταν το 2011 ιδρύθηκε η Αραβική Άνοιξη στην Αίγυπτο, μία οργάνωση με σαλαφιστικό περιεχόμενο, έσπευσε η αιγυπτιακή Αρχή (ο τότε Πρόεδρος και μέλος των Αδελφών Μουσουλμάνων, Μόρσι) να την προσεταιριστεί, προκειμένου να προσελκύσει τις αιγυπτιακές σαλαφιστικές ομάδες, δηλαδή τους μουσουλμάνους με θρησκευτικό (παραδοσιακό) δογματισμό.
Το κοινωνικό στοιχείο που αποδεικνύει ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα αποτελεί ένα ιδεολογικό κίνημα με πανισλαμιστικά και όχι σαλαφιστικά χαρακτηριστικά εντρυφεί στο γεγονός ότι μέσω κοινωνικών και μορφωτικών ιδρυμάτων προσπαθεί να εισχωρήσει σε όλες τις αραβικές κοινωνίες, πρεσβεύοντας κυρίως την αναγκαιότητα συνένωσης όλων των μουσουλμανικών ομάδων, προκειμένου να αποτελέσουν το θρησκευτικό- ιδεολογικό αντίβαρο απέναντι στη Δύση.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Άννα Κωνσταντινίδου, (2017), ο ρόλος της Ελληνικής Παροικίας στην Αίγυπτο- Η Έξοδος και το Αιγυπτιακό Ζήτημα, Θεσσαλονίκη: Κ&Μ. Σταμούλη
της ίδιας, (2019), Το Ισλάμ και το ενεργειακό ζήτημα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, Θεσσαλονίκη: Σταμούλη- Χαρπαντίδη
Ιωάννου Θ. Μάζη, (2012) Γεωγραφία του Ισλαμιστικού Κινήματος στη Μέση Ανατολή, γ’ έκδοση, Αθήνα: Παπαζήσης
του ιδίου, (2000), Μυστικά Ισλαμικά Τάγματα και πολιτικό- οικονομικό Ισλάμ στη σύγχρονη Τουρκία, β΄έκδοση, Αθήνα: Προσκήνιο
Γιώργος Καραμπελιάς, (2001), Ισλάμ και Παγκοσμιοποίηση- η θανάσιμη διελκυνστίδα, Αθήνα: Εναλλακτικές Εκδόσεις.
Αλέξης Ηρακλείδης, (2002), Εθνικισμός και ενδοκρατικές συγκρούσεις: το φαινόμενο του αποσχιστικού εθνικισμού, στο Σύγχρονα Προβλήματα των Διεθνών Σχέσεων- Κρατική Κυριαρχία: απειλές και προκλήσεις, Αθήνα: Ι. Σιδέρης
[1] Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, στην οποία εργάζεται ως ερευνήτρια. Είναι εξωτερική συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου και επιστημονική συνεργάτιδα στο Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.).
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ, ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΜΟΣ, ΤΟΥΡΚΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Τώρα θυμήθηκα στο σήριαλ δύο ξένοι που σε 2 επεισόδια είχε παίξει η Τζέσι Παπουτσή κ ήθελε να μιλήσει σε κάποιον δημοσιογράφο κ τις πρότειναν να μιλήσει στον Ευαγγελάτο είπε στην ατάκα της,είπαμε να βγω στην τηλεόραση αλλά όχι να πέσω κ τόσο χαμηλά!!!
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ…………. ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ
https://twitter.com/da_underlord/status/1736870549261873620
=======
https://twitter.com/WallStreetSilv/status/1736916640837562773
Ο πολιτιστικός Επενδυτής πιστεύει ότι έχει προβάδισμα. Πέρα από κάθε φαντασία!
https://twitter.com/RadioGenoa/status/1737033344754303108
.
.
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΕΣ ΤΟ ΧΑΜΗΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΑΝ ΕΙΧΑΝ 3 – 4 ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΑΝΑ ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΖΟΥΣΑΝ ΚΑΛΑ
ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΔΙΣ ….
ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΟΓΟΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΑ – ΜΠΛΑ …
ΟΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ Π.Χ. ΜΚΟ …
ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ – ΚΡΑΤΩΝ
ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΕΡΓΗ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΕΡΓΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ
ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΑ – ΜΠΛΑ ΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟΥΜΕ….
ΟΣΟ ΓΙΑ ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΦΥΛΗ ΠΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ
ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ ΕΑΝ ΝΟΙΑΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ
ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΝΑΛΥΣΗ…
ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ
ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΑΣΧΕΤΟΙ
ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ…
ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΘΑ ΠΩ – ΝΕΜΕΣΙΣ –
ΙΣΛΑΜ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ = ΥΠΟΤΑΓΗ = ΠΕΤΡΟΔΟΛΛΑΡΑ……
.
Εύγε για το άρθρο και της αποκαλύψεις στο ευρύ κοινό. Στο εφετείο για την δική της χρυσής αυγής ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας είναι ο Ναιμ Ελγαντουρ που ανήκει στους αδερφούς μουσουλμάνους .Ο πολιτικός κρατούμενος Ιωάννης Λαγός έδωσε μια σειρά φωτογραφίες για το ποιοι είναι οι αδερφοί μουσουλμάνοι και τις σχέσεις τους με την Τουρκία και τον Ερντογάν. Ο Ναιμ Ελγαντουρ έχει βρεθεί σε φόρουμ στην Τουρκία και έχει πει για καταπιέσεις ενάντια στους μουσουλμάνους στην Ελλάδα. Την ώρα που ο Γιάννης Λαγός αποκάλυπτε τον βρόμικο ρόλο του Ελγαντουρ και των αδερφών μουσουλμάνων έντρομη η πρόεδρος φώναζε δεν μας ενδιαφέρει αυτό,σε ερώτηση του Γιάννη Λαγού προς την έδρα δεν σας ενδιαφέρει ότι ο μάρτυρας εκτός από ψεύτης καθώς δεν ήταν σε κανένα περιστατικό μπροστά και ότι είναι πράκτορας της Τουρκίας,η πρόεδρος είπε όχι. Δυστυχώς όλα αυτά δεν ακούστηκαν γιατί στο αίτημα του Γιάννη Λαγού να υπάρχει τηλεοπτική κάλυψη της δίκης αρνήθηκαν οι Μιχαλολιάκος,Κασιδιάρης,Ζαρουλια,Γερμενης.
“Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Ζαρούλια, Γερμενής”… η σάρα η μάρα και το κακό συναπάντημα…κι υπάρχει κόσμος που εμπιστεύεται ακόμα τον Κασιδιάρη…
Για τόση ηλιθιότητα μιλάμε…
ΤΟΥΛΑΤΟΣ – “Equinox” η Βίβλος των Σατανιστών !!!
Όταν ακόμα υπήρχε το κανάλι ALTER του Κουρή, στην απογευματινή εκπομπή “Γυάλινος Κόσμος” που παρουσίαζε η γνωστή σε όλους Τατιάνα Στεφανίδου, σε κάποιο επεισόδιο είχε καλεσμένο τον Παναγιώτη Τουλάτο.
Εκείνη την εποχή, στα μέσα Ιουνίου του 2005 είχαν αποκαλυφθεί στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη περίεργες εξάρσεις Σατανιστικών τελετών στην ύπαιθρο και σε εγκαταλελειμμένα σπίτια από άγνωστες παγανιστικές ομάδες.
Ο Τουλάτος κλήθηκε να δώσει εξήγηση για το φαινόμενο.
Ο Τουλάτος σαν αυτόκλητος ερευνητής, αλλά με την ιδιότητα του μελετητή απόκρυφων γνώσεων δεν δίστασε να παρουσιάσει το «Equinox». την άγνωστη βίβλο των Σατανιστών.
Εκθίασε τον Εωσφόρο και τον διαχώρησε από το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα. Επαίνεσε με υπόγειο τρόπο τους Εωσφοριστές και προκάλεσε την περιέργεια των αφελών να ασχοληθούν με τον Σατανισμό, διαφημίζοντας την Βίβλο τους.
Φυσικά η εκπομπή και η εμφάνιση του Τουλάτου ήταν στημένη! Όπως τότε στα πρώτα του τηλεοπτικά βήματα, στη σειρά εκπομπών «Τα παιδιά της Νύχτας» του Γιώργου Μυλωνά, στο κανάλι 5 (η αρχική μορφή του ALTER).
Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ
https://adesmevtos.blogspot.com/2015/06/equinox.html
Πάντα με απωθούσε ο Τουλάτος… καλά για την τατάνα, δεν το συζητάμε… εμετός…
Από το 2011 και μετά τους μάθαμε… Έσκασε το αυγό του φιδιού… Με τις αραβικές ανοίξεις… Ειδικά Συρία .. και ποιοί κρύβονται από πίσω .. μεγάλες τράπεζες πολυεθνικές στοες εβραιοσιωνιστες… Και βαλε… και τα πολιτικά πιονακια παγκοσμίως … Ξεβρακώθικαν εντελώς .. με την στήριξη πλύση εγκεφαλου… προπαγάνδα από τα ΜΜΕξαπατησεως των γνωστών κέντρων εξουσίας… Αλλά χαμπάρι… Και όχι μόνο … Τους έφεραν και εδώ… Δήθεν μετανάστες καταπονημένους .. και Ευρώπη… είναι αργά .. πλέον… Μην μου πείτε για Στρατό … Θα γελάσω… Οι υψηλές ιεραρχίες είναι μασονικες… ή βρόμικες και τους έχουν όλους στο χέρι .. Εντολές… Καλωσορισμα .. μαμ κακά και νάνι… Να είναι δυνατά τα παιδιά όταν χρειαστεί… Αντί να τους πετάξουν πίσω…
Και ο κόσμος τραβούσε κουβερτούλα και αλλαγή πλευρού .. όλα καλά..αφού το λένε τα κανάλια;…
Σε τόσο κραυγαλέα ιστορικά σφαγεία… Εκεί… Και δε… Μην γίνουμε ρατσιστές .. είπαμε αγάπη μόνο…
Ο εγκέφαλος έγινε κουβάρι…
Δεν ξεχωρίζουμε το μαύρο από το άσπρο ..
Άλλο βούρτσα… Άλλο π…..σα
Που δεν έρχεται… είναι εδώ…
Και είναι πάρα πολλές άλλες ακόμη….
Και παίρνουν και ιθαγένεια…
Για δουλειά βρε παιδιά…
Και ο Έλληνας στην πείνα να του περνούν και το σοβρακο… Και για να του δείξουν σαν επιβραβευση τι καλό και τυφλό υπάκουο σκυλακι που είναι …!!!! Δίνοντας του με το ζόρι ή μη .. και την φόλα μπολι… Και ψοφα… άλλο ξεβρακομα και εκεί…
Αλλά και πάλη δεεε….
Είναι τόσα τα ξεβρακώματα των αντίχριστων πολιτικών ιδεολογικών φιδιών που χάσαμε το μέτρημα….
αποτελειώσαν τα πάντα…
Τι έμεινε …;
Τι έμεινε;;; Ένας λαός που στην πλειοψηφία του δεν έχει καταλάβει τίποτα απ’ αυτά που γράψατε…
Τι να καταλάβει…;
Ενδιαφέρον μεδεν….
Η πλύση εγκεφάλου τα προϊγουμενα χρόνια έκανε τέτοια λοβοτομή που δεν νιώθουν πλέον ..
Και έναν τσομπανο να του τα δείξεις θα καταλάβει…
Και θα τρέχει με την κρανιά να ανοίγει κεφάλια…!
Για τους νέους τους δικαιολογώ απόλυτα ..
Έσβησαν και το μέλλον…
Αλλά για 40ιδες και βάλε…
Αίσχος .. όχι όλοι… Οι περισσότεροι ..
Συν και τα άλλα που μας ετοιμάζουν ..
Δυστυχώς …
Απελπιστικη η κατάσταση ..
Συμφωνώ..
Οικογένιες Τέλος …
Ελάχιστες είναι Ορθές…
Σχολεία εντελώς τέλος…
Καλά για πενεπιστημια πρέπει να είσαι Ράμπο με αρχές για να μην πάθεις λοβοτομή .. από κάπου ..
Εκλησία ότι απέμηνε και εκεί .. πρέπει να προσέχεις τι ακους και από ποιούς τα ακους
…
Έξω στο δρόμο να προσέχεις εκμετάλλευση ..πονηρία .. δόλο… Φιλοχρηματία…
Εγκληματικότητα…
Γιατί είναι ο κανόνας πλέον ..
Κοινωνία σε πλήρη αποσύνθεση… κι ο Θεός βοηθός σ’ όσους ακόμα αντιστέκονται…
Για αυτές τις πληροφορίες ο ευαγγελάτος παρά το ότι είναι ένας άξιος και έμπειρος δημοσιογράφος στην εκπομπή του δεν έβγαλε κιχ για τα χρωματιστά τιμολόγια,δεν μίλησε για τα κόκκινα δάνεια,ούτε για την νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών όπως και την συμφωνία μεταφοράς χιλιάδων πακιστανών για εργάτες γης δεν είπε απολύτως τίποτα,επίσης δεν ανέφερθηκε καν για τους εφοπλιστές που δεν πληρώνουν ούτε σεντ φόρο με το ύψος της φοροδιαφυγής να φτάνει κάθε χρόνο τα δις,δεν είπε ούτε λέξη για τις μίζες με τις ανεμογενήτριες,δεν έβγαλε λόγο για τα σκάνδαλα για τις ανεμογεννήτριες,δεν έκανε παρά μόνο αναφορά ΜΟΝΟ για 2 λεπτά στο νομοσχέδιο του κούλη που θα ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια,για την αύξηση του φπα 13% στο 24% σε χώρους εστίασης από 1 γενάρη δεν έκανε σημείο αναφοράς ούτε κατ’ελάχιστον και γενικότερα απέναντι σε διάφορα ζητήματα της καθημερινότητας τα παραλείπει στην αναφορά του εκτός από το αστυνομικό δελτίο που το έχει ξεσκονίσει απ’άκρη σ’άκρη.
Που βλέπετε την αξιοσύνη του συγκεκριμένου “δημοσιογράφου”;;; Ας μην μιλήσω γαλλιστί ως προς το συγκεκριμένο υποκείμενο…
Δεν μιλάω για το αν είναι εξαγορασμένος.
Με την αξιοσύνη αναφέρομαι σε σχέση με στοιχεία όπως η σωστή μεταδοτικότητα,και η διερεύνηση της είδησης,που απαιτούνται να τα’χει ένας δημιοσιογράφος.
Βέβαια ένας δημιογράφος οφείλει να είναι αντικειμενικός,δίκαιος,και όχι πουλημένος αλλά αυτά είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο……
Έχει ένα τεράστιο επιτελείο που δουλεύει γι αυτόν… όσο για την διερεύνηση της είδησης… αφήστε το καλλίτερα… αυτά που τον πληρώνει ο Μητσοτάκης να κρύβει, τα κρύβει… που την είδατε την αξιοσύνη;;;
Δική μου εφημερίδα είχα χωρίς εργαζόμενους δημοσιογράφους και ξέρω πολύ καλά πόσα μπορεί να κρύψει ένας δημοσιογράφος αν τα παίρνει απ’ αυτούς που κυβερνούν…
Εγώ τους έβγαζα όλα τα βρώμικα στη φόρα…
*δημοσιογραφος
Μην το διορθώνεται αυτό σωστά το γράψατε… ΔΗΜΙΟγράφος…
γλώττα λανθάνουσα αληθεία λέγει…..
Σύμφωνώ,είναιένας δήμιος της δημοσιογραφίας,παρά το γεγονός πως έχει τα προσόντα,δηλαδή αυτό που λέμε ταλέντο,”η τέχνη κυλάει στο αίμα”για να υπηρετήσει την δημοσιογραφία.
Με αυτή την έννοια απευθύνεται η αξιοσύνη του.
Έτσι τον βλέπετε εσείς… γι αυτό και αναφέρεστε σε αξιοσύνη…
Εγώ σαν δημοσιογράφος, τον έβλεπα πάντα σαν ένα ρεμάλι που ξεπουλήθηκε… ποτέ δεν έκανε ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ.
H ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕ ΤΗΝ ΣΑΤΑΝΟΜΑΣΩΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ “EQUINOX” ΤΟΥ ΚΡΟΟΥΛΥ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ, ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΕΦΗΜΕΡΗ ΔΟΞΑ, ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ….
Δεν έχω τηλεόραση οπότε δεν βλέπω αυτά τα σιχάματα…
Την απάντηση όμως δώστε στον σχολιαστή που κάνει λόγο για αξιοσύνη…