”Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.” Νεογέννητο στη Γάζα… Η μητρότητα στη Γάζα..
Στο πρόσωπο αυτού του παιδιού που μόλις γεννήθηκε στην εμπόλεμη Παλαιστίνη στον κατακλυσμό του πολέμου στον καταυλισμό του αιώνα βλέπεις το Χριστό.
Το επιτελικό του βλέμμα σαν ν΄αναγνωρίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης ανέκφραστο με μια ουράνια νηφαλιότητα με μια απίστευτη σιγουριά ότι ο άνθρωπος θα επιβληθεί του θηρίου.
”Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν”
Παρατηρητήριο του η αγκαλιά της μάνας, πύργος η μάνα από όπου επιβλέπει αγέρωχο το πλατύγιαλο της αιωνιότητας ….
και βλέπει μακριά ενατένιση στη νίκη..
Αν δεν μπορείς να δεις ν΄αναγνωρίσεις να διακρίνεις το πρόσωπο του Ιησού στο πρόσωπο του ”άλλου” δεν είσαι χριστιανός τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…..
Να ζήσει, καλότυχο ..
Η Παλαιστίνη ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ γιατί γεννιέται ο Χριστός γιατί γεννοβολάει το Χριστό συνεχώς στα ερείπια...
ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ είναι με τη ΓΆΖΑ
το βρέφος Ιησούς είναι με τη ΓΑΖΑ ..
Και η μάνα του η ”Παναγιά” που μόνο ένας Βάρναλης θα μπορούσε ν΄αποδώσει στέκει παράμερα είναι η ζωντανή φάτνη… με άχυρο τα δάκρυα της .. με τα χνώτα της κόβει την ανάσα της να βρει να δώσει πνοή στην πνοή της.. στο μικρό ..
Οι Πόνοι της μάνας:
”Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
….
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος ή προδότης..
Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.”
αν ο 12ετής Χριστός είναι ο διδάσκαλος
το βρέφος Ιησούς είναι ο Ιησούς Παντοκράτορας
ο στρατηγός ο επιτέλαρχης Ιησούς
ο Επιβλέπων την ανθρώπινη Κόλαση...
τις φωτιές τα ερείπια το αίμα.. και τα θωρεί με ύφος απλανές γιατί ως αγαθός κι αγνός δεν ξέρει τι σημαίνουν όλα αυτά.
”όχι σκλάβος ή προδότης”
(οι στίχοι από το ποίημα του Κώστα Βάρναλη ”ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ”)