ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ (ΜΕΡΟΣ Α’) (ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ;;; ΝΑΙ!)

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ (ΜΕΡΟΣ Α’) (ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ;;; ΝΑΙ!)

13 Ιανουαρίου, 2023 111 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:2.683
Μοίρασέ το

 

Δημήτριος Τσεργίνης: “Αυτό που το ελληνικό κοινό επιμένει να αγνοεί είναι το ότι η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο έγινε όχι μόνο προς την Παλαιστίνη αλλά και προς την Ελλάδα.

Τόσο οι αρχαίοι ιστορικοί, άλλωστε, όσο και ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος υπήρξαν σαφείς: Κατά τους πολύ Αρχαίους Χρόνους εισέβαλλαν συνεχώς στην Ελλάδα λαοί πολλοί και διάφοροι, η ενοποίηση των οποίων επιτεύχθηκε μόνο κατά τους Περσικούς πολέμους.”

 

Έγραψα στο σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση: “Έπεται πολύ σημαντική συνέχεια…”

 

Λάθος μου… έπρεπε να γράψω: ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΑΠΤΙΚΗ συνέχεια… κι αυτό, γιατί από το 500 π.Χ. έχει διαμορφωθεί πάνω σε σαθρά θεμέλια η “ελληνική” Ιστορία που διδαχθήκαμε εδώ και διμόμισυ χιλιάδες χρόνια…

Κι αυτό θα εξετάσει με ντοκουμέντα η νέα σειρά Ιστορικών αναρτήσεων που ξεκινούν τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, με συγγραφέα τον κ. Δημήτριο Τσεργίνη… και τίτλο “ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;”

 

Κι ΑΥΤΟΙ που έβαλαν αυτά τα σαθρά θεμέλια, ήταν ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ…

 

Από την εποχή των ΓΕΦΥΡΑΙΩΝ Αρμόδιου και Αριστογείτονα στην Αθήνα, μέχρι σήμερα, σχεδόν τα πάντα ήταν  και είναι ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΑ στην Ιστορία μας αλλά λυπάμαι… και στην Θρησκεία μας…

 

Οι ΓΕΦΥΡΑΙΟΙ εισήγαγαν την “δημοκρατία”, δηλαδή την ΟΧΛΟΚΡΑΤΙΑ… δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο ΧΑΖΑΡΟΕΒΡΑΙΟΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ έχει επιβάλει στα περισσότερα κράτη τον ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ…

 

Να θυμίσω πως ο Αριστοτέλης, είχε προειδοποιήσει τους Έλληνες για την δημοκρατία, στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ…

 

Αυτοί που εισήγαγαν την ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ και την ΔΟΥΛΕΙΑ, ήταν επίσης ΟΙ ΓΕΦΥΡΑΙΟΙ…

 

Οι ίδιοι εισήγαγαν και τα πολεμοχαρή ένστικτα, για τα οποία και πάλι μίλησε ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ…

 

«Ετοιμάζομαι για πόλεμο για να διασφαλίσω την ειρήνη»

 

Οι ίδιοι, κατέστρεψαν την Ελληνική πατρώα θρησκεία του Πανός με τον δωδεκαθεϊσμό που στο σχολείο, τον μάθαμε ως … ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ…

 

Κι όλα αυτά, και πολλά περισσότερα που ελπίζω να τα δούμε στην πορεία, τα κατάφεραν με την συνεργασία των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ…

 

Πιστεύω πως θα πρέπει να ξανακαθίσουμε στα θρανία και να μάθουμε την πραγματική μας ΙΣΤΟΡΙΑ… όσο κι αν αυτό μας πονέσει…

 

Με το παρόν άρθρο, ο συγγραφέας Δημήτριος Τσεργίνης και τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, κάνουν την αρχή…

 

Εύχομαι, όταν θα φτάσουμε στο τέλος αυτής της σειράς με τίτλο “ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ” ο έγκριτος συγγραφέας, να μας έχει δώσει όλα εκείνα τα ντοκουμέντα και τις ιστορικές αποδείξεις, ώστε  όχι μόνο να γνωρίζουμε ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ… και πως να πετάξουμε από την πλάτη μας, την κόπρο του Αυγεία των Εβραίων…

 

Θέλω την Πίστη μου και την Ιστορία μου καθαρές και διαυγείς… χωρίς τις προσμίξεις της ΛΑΖΑΡΕΙΑΣ ΛΕΠΡΑΣ…

 

Υποθέτω κι εσείς…

 

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

Υ.Γ. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ, ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ

 

 

Δημήτριου Τσεργίνη

 

Α΄

 

Σύμφωνα με ρήση Χριστιανού διανοούμενου, “τίποτα το σημαντικό δεν αρχίζει θεαματικώς”.

Αυτό ευχερώς επαληθεύεται με τη Γέννηση του Χριστού σε “φάτνη αλόγων”.

Υπάρχει όμως και μία άλλη επαλήθευση που -δυστυχώς!- αφορά κυρίως εμάς, τους Έλληνες.

Πράγματι, η πορεία προς την ολοκλήρωση του εξιουδαϊσμού της Πατρίδας μας καθοριστικώς επιταχύνθηκε κατά τα τέλη του περασμένου αιώνα. Και αυτό, διότι τότε, το 1998,  κυκλοφόρησε, από το πασίγνωστο “Βιβλιοπωλείον της ‘Εστίας’ των Ι.Δ. Κολλάρου και Σίας” η β΄έκδοση έργου συλλογικού που έφερε τον βαρυσήμαντο τίτλο: Όψεις της ελληνικής κοινωνίας του 19ου αιώνα (ISBN 960-05-0795-3).

Στο πλαίσιο της εκπόνησης του εν λόγω έργου είχαν συνεργαστεί ηχηρά ονόματα των εν Ελλάδι ανθρωπιστικών σπουδών, όπως Β. Φίλιας, Ι. Κολιόπουλος, Ν. Διαμαντούρος κ.ο.κ.

Έχουνε, συνεπώς, σημασία οι εκεί μελέτες των συγκεκριμένων πανεπιστημιακών, αλλά εμάς τώρα ιδιαιτέρως μας ενδιαφέρει εκείνη που συνέγραψε ο ελληνοκύπριος Πασχάλης Κιτρομηλίδης και ευθαρσώς τιτλοφορείται “Ιδεολογικά ρεύματα και πολιτικά αιτήματα: προοπτικές από τον ελληνικό 19ο αιώνα” (σελίδες 23-38)

Γιατί έχει σημασία ειδικώς το κείμενο του κ. Πασχάλη Κιτρομηλίδη; Διότι στη σελίδα 36 αναγράφονται κατά λέξη τα εξής:

 

Ο βιβλικός εκείνος περιούσιος λαός της Παλαιάς Διαθήκης      κατάφερε μέσα από διάφορες μαγικές μεταμορφώσεις και     μετατοπίσεις της ιστορικής  μοίρας να μετακινηθεί στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα…

Και, αφότου εγκαταστάθηκε μονίμως και  στη νότια Ελλάδα ο εν λόγω “βιβλικός περιούσιος λαός” αντικατέστησε την αναμονή του Μεσσία των εν Παλαιστίνη αδελφών του με μορφή “άκρατου ἑθνικού μεσσιανισμού”, η οποία επικεντρώνεται στην προσπάθεια πραγμάτωσης της Μεγάλης Ιδέας.

Ο κ. Πασχάλης Κιτρομηλίδης, βέβαια, βάσει του επωνύμου του, ελέγχεται ως άτομο ιουδαϊκής καταγωγής. Κιτρομηλίδης κατά λέξη σημαίνει: τέκνο του κίτρου και του μήλου. Τα φρούτα αυτά όμως, ως γνωστόν, δεν συνουσιάζονται  – και, εάν υποτεθεί πως έρχονται σε σεξουαλική επαφή, ο καρπός του έρωτά τους δεν μπορεί να είναι ον ανθρώπινο.

Πρόκειται δηλαδή για χαρακτηριστικώς ιουδαϊκό επώνυμο, δεδομένου ότι οι ανά την Ευρώπη Ιουδαίοι συνήθιζαν και συνηθίζουν να παίρνουν ως οικογενειακά τους επίθετα ονόματα φυτών, ιδίως ανθέων, ή, ακόμη συνδυασμούς λέξεων αυτόχρημα αστείους ή και γελοίους.

Τελοσπάντων…

Το θέμα μας όμως τώρα δεν είναι αυτό.

Το ζήτημά μας έγκειται στο κατά πόσον ο κ. Πασχάλης Κιτρομηλίδης είχε δίκιο σε αυτά που  έγραψε.

Προτού όμως να ενσκήψουμε στην επιστημονική έρευνα της άποψής του, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι από το 1998 και μετά ραγδαία υπήρξε η εξέλιξη του εν λόγω πανεπιστημιακού.

Καθηγητής της Νομικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών, την εποχή που τα έγραφε αυτά, έγινε το 2000 διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

Λίγο αργότερα (2013) αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, τιμήθηκε, το 2015, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, Κάρολο Παπούλια, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής, του απονεμήθηκε, το 2016, από άλλον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, τον Προκόπη Παυλόπουλο, το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας και τελικώς, το 2020, έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών!

Εάν συναριθμήσει κανείς όλα αυτά, ευχερώς καταλήγει στο συμπέρασμα ότι την άποψή του τη σχετική με την εβραϊκή καταγωγή των Αρχαίων Ελλήνων ομοθυμαδόν την επικροτεί το σύνολο της πολιτειακής και πνευματικής ηγεσίας της δικής μας χώρας.

Ας έρθουμε όμως και στα δικά μας: Έχει δίκιο, ναι ή όχι, ο κ. Πασχάλης Κιτρομηλίδης;

Και να τώρα που εγώ, Τσεργίνης άνθρωπος, βρίσκομαι -σχεδόν με το ζόρι!- να αναλάβω ρόλο του “δικηγόρου του διαβόλου”.

Ναι, έχει δίκιο ο κ. Κιτρομηλίδης – εάν όχι 100%, οπωσδήποτε σε βαθμό καθοριστικώς μεγάλο.

Η περίπτωση των Γεφυραίων της αρχαίας Αθήνας είναι γνωστή και δεν χρειάζεται εδώ ευρεία ανάλυσή της.

Η λέξη “Γεφυραίος”, πράγματι, αποτελεί μεταφραστική εκδοχή του όρου “Περάτης” με τον οποίο στην Παλαιά Διαθήκη αρχικώς χαρακτηρίζονταν οι Εβραίοι (Γένεσις ΙΔ΄, 13).

Οι Γεφυραίοι όμως δεν είναι παρά “σταγόνα στον ωκεανό”.

Αυτό που το ελληνικό κοινό επιμένει να αγνοεί είναι το ότι η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο έγινε όχι μόνο προς την Παλαιστίνη αλλά και προς την Ελλάδα.

Ο Διόδωρος Σικελιώτης (1ος αιώνας π.Χ.) είναι εν προκειμένω σαφής (Ιστορική Βιβλιοθήκη,  40. 3. 1-3):

Κατὰ τὴν Αἴγυπτον τὸ παλαιὸν λοιμικῆς περιστάσεως γενομένης            ἀνέπεμπον οἱ πολλοὶ τὴν αἰτίαν τῶν κακῶν ἐπὶ τὸ δαιμόνιον·  πολλῶν γὰρ καὶ παντοδαπῶν κατοικούντων ξένων καὶ διηλλαγμένοις ἔθεσι χρωμένων περὶ τὸ ἱερὸν καὶ τὰς θυσίας, καταλελύσθαι συνέβαινε παρ’ αὐτοῖς τὰς πατρίους τῶν θεῶν τιμάς.  Διόπερ οἱ τῆς χώρας ἐγγενεῖς ὑπέλαβον ἐὰν μὴ τοὺς  ἀλλοφύλους μεταστήσωνται, λύσιν οὐκ ἔσεσθαι τῶν κακῶν. εὐθὺς οὖν ξενηλατουμένων τῶν ἀλλοεθνῶν, οἱ μὲν ἐπιφανέστατοι καὶ δραστικώτατοι συστραφέντες ἐξερρίφησαν, ὥς τινές φασιν, εἰς   τὴν Ἑλλάδα καί τινας ἑτέρους τόπους, ἔχοντες ἀξιολόγους     ἡγεμόνας, ὧν ἡγοῦντο Δαναὸς καὶ Κάδμος τῶν ἄλλων  ἐπιφανέστατοι· ὁ δὲ πολὺς λεὼς ἐξέπεσεν εἰς τὴν νῦν καλουμένην Ἰουδαίαν, οὐ πόρρω μὲν κειμένην τῆς Αἰγύπτου, παντελῶς δὲ  ἔρημον οὖσαν κατ’ ἐκείνους τοὺς χρόνους. γεῖτο δὲ τῆς ἀποικίας ὁ προσαγορευόμενος Μωσῆς, φρονήσει τε καὶ ἀνδρείᾳ πολὺ διαφέρων…”

(Αριστερά ο Δαναός με τις Δαναϊδες κόρες του και δεξιά ο Κάδμος)

 

Και εν ολίγοις: Κάποτε ξέσπασε στην αρχαία Αίγυπτο λοιμός, οι ντόπιοι θεώρησαν ως υπεύθυνους τους εκεί ξένους και τους απέλασαν (= έδιωξαν).

Ο πολύ λαός, με επικεφαλής τον Μωυσή, κατευθύνθηκε προς την Ιουδαία της Παλαιστίνης, αλλά οι επιφανείς, οι περισσότερο σημαντικοί από τους οποίους ήταν ο Δαναός και ο Κάδμος, μετανάστευσαν  στην Ελλάδα και σε κάποιους άλλους τόπους.

Τι άλλο να προσθέσει κανείς; Ουσιαστικώς τίποτα… εκτός από το ότι οι Σπαρτιάτες, στην Παλαιά Διαθήκη, περιγράφονται ως Εβραίοι (Μακκαβαίων Α΄, 12: 5-23).

Η διαβεβαίωση αυτή, παρά το ότι αντιμετωπίζεται ειρωνικώς από το ελληνικό κοινό, περιέχει ισχυρό πυρήνα αληθοφάνειας.

Η πόλη των Σπαρτιατών λεγόταν όχι Σπάρτη αλλά Σπάρτα.

Και Σπάρτα ονομαζόταν στην Αρχαιότητα η όλη περιοχή της Λυδίας.

Άλλωστε, ακόμη και σήμερα υφίσταται μια İsparta (= Σπάρτα) στη Μικρά Ασία η οποία αποδεδειγμένως ουδέποτε υπήρξε αποικία “Σπαρτιατών από την Ελλάδα”.

Και έσχατον αλλά όχι ασήμαντον: Το αίνιγμα της διπλής βασιλείας της αρχαίας Σπάρτης παραμένει άλυτο ενόσω γίνεται προσπάθεια επίλυσής του βάσει δεδομένων αποκλειστικώς ελληνικών.

Τόσο οι αρχαίοι ιστορικοί, άλλωστε, όσο και ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος υπήρξαν σαφείς: Κατά τους πολύ Αρχαίους Χρόνους εισέβαλλαν συνεχώς στην Ελλάδα λαοί πολλοί και διάφοροι, η ενοποίηση των οποίων επιτεύχθηκε μόνο κατά τους Περσικούς πολέμους.

Κατάλοιπα αυτής της φυλετικής πανσπερμίας εύκολα εντοπίζονται σε μύθους και τοπωνύμια.

Πρώτος ο Παπαρρηγόπουλος κατέδειξε ότι το τοπωνύμιο Σαλαμίς προέρχεται από τη σημιτική λέξη shalam, που σημαίνει “ειρήνη” – επειδή στο νησί αυτό οι Φοίνικες είχανε στήσει ναό του θεού της Ειρήνης.

Ως προς τον Ηρακλή και πάλι ο Παπαρρηγόπουλος εξήγησε ότι πρόκειται για τον  ΜΕΛΚΑΡΘ, θεό των Φοινίκων, το όνομα του οποίου οι Έλληνες το διαβάζανε ανάποδα.

Ως προς τους Ίωνες, τέλος, ο Γουλιέλμος Νταίρπφελντ, βοηθός του Σλήμαν και  διεθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, εξήγησε, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε επί καθεστώτος της 4ης Αυγούστου στην εφημερίδα Η Καθημερινή, ότι πρόκειται για τους Γιαβάν, λαό σημιτικό, μείγμα Φοινίκων και Αράβων, που τελικώς εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία και πολιτιστικώς εξελληνίστηκαν.

Καλό είναι να μη προχωρήσω άλλο, Τσεργίνης άνθρωπος εγώ, διότι ψυχανεμίζομαι ότι το μίσος των αναγνωστών μου ραγδαίως γιγαντώνεται.

Δεν μπορώ όμως παρά να επικροτήσω τη γνώμη του Σπυρίδωνος Μαρινάτου, κορυφαίου Έλληνα αρχαιολόγου, ο οποίος επέμενε ότι όλα στην Ελλάδα ήλθαν από την Ανατολή. (Αλήθεια, γιατί δεν έγινε νεκροψία στο πτώμα του Μαρινάτου, όταν αυτός γλύστρησε, έπεσε και έμεινε νεκρός στη Θήρα το 1974;)

Ακόμη μία απόδειξη; Βεβαίως!

Η φοινικιά που σύμφωνα με την Οδύσσεια υπήρχε στη Δήλο, δίπλα στον εκεί βωμό του Απόλλωνα! (Οδυσσείας Ζ, 162-163.) Φοινικιά στη Δήλο; Από πού κι ως πού; Η φοινικιά, ως γνωστόν, είναι δέντρο ιερό των Αράβων…

* * *

Και τώρα δεν μας μένει παρά το δια ταύτα. Γιατί όλη αυτή η φασαρία με το “μεγαλείο των Αρχαίων Προγόνων”;

Εδώ μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν – και η περισσότερο λογική από αυτές έχει να κάνει με την πολιτική.

Η Ελλάδα είναι τόπος ιδιαίτερα σημαντικός. Ήδη στα Αττικά Νέα έχει γίνει εμπεριστατωμένη αναφορά στη θανάτωση του Δημήτριου Μπάτση (1916-1952).

Η έρευνα που αυτός είχε κάνει -και για την οποία τουφεκίστηκε!- είχε δείξει ότι στο ελληνικό υπέδαφος υπάρχουν ορυκτά αξίας ανυπολόγιστης.

Πέρα όμως από τον Μπάτση, μαζί με τον οποίο καταδικάστηκε σε θάνατο και ο Μπελογιάννης, προκειμένου να μη φανεί για ποιον ακριβώς λόγο “έπρεπε” να θανατωθεί ο Μπάτσης, υπάρχει και κάτι άλλο που αναφέρεται σε έργα δυτικών κυρίως ερευνητών.

Πρόκειται για τις exhalaisons, δηλαδή τις “διαχύσεις”, που εκπέμπουν  στην επιφάνεια του εδάφους ρεύματα (κυρίως μαγνητικά), τα οποία κυκλοφορούν υπογείως στην Ελλάδα: Οι διαχύσεις αυτές έχουν, όπως φαίνεται, καθοριστική επίδραση στην ανθρώπινη σκέψη.

Και σε αυτά, βέβαια, πρέπει να προστεθεί  η τεράστια γεωπολιτική σημασία του ελλαδικού χώρου.

Κατά συνέπεια, ο Ελληνικός Λαός πρέπει να παραμένει “ενωμένος”, παραμυθιασμένος και υπάκουος, ώστε τον υπόγειο πλούτο της ελληνικής γης να τον εκμεταλλεύονται (μερικώς τώρα) και πλήρως να τον εκμεταλλευτούν στο μέλλον, αξιοποιώντας τον για αποκλειστικώς δικό τους όφελος, οι υπερεθνικές ιουδαϊκές ελίτ και τα τσιράκια τους.

Δεν με πιστεύετε; Ιδού τα γεγονότα!

Μόλις πάνε να στριμωχτούν/καταπιεστούν οι Έλληνες, αμέσως ξεπηδάει το μεγαλείο των Αρχαίων Προγόνων! 

Πότε βρέθηκε ο τάφος του Μεγαλέξαντρου, πότε ανακαλύφθηκε ελληνική επιγραφή χαραγμένη σε βράχο της Άπω Ανατολής, πότε διευκρινίζεται ότι η λέξη “Ιαπωνία” είναι ελληνική (= η Άπω Ιωνία), πότε διασαλπίζεται πως το DNA των Νεοελλήνων είναι ίδιο και απαράλλαχτο με εκείνο των ηρώων της Ιλιάδας, πότε επέστρεψε στην Αθήνα θραύσμα γλυπτού της Ακρόπολης, πότε ξαναρχίζει η φασαρία για τα Ελγίνεια Μάρμαρα, πότε βρέθηκε αρχαίο, “ανεκτίμητης αξίας” Τετραβάγγελο” το οποίο ξανάρθε στη “χώρα των ηρώων του Χριστιανισμού” κ.ο.κ.

Παράλληλα, κανείς ποτέ δεν εισέβαλε στον ελλαδικό χώρο!

Οι Βλάχοι δεν είναι αυτό που λέει το όνομά τους, δηλαδή Βλάχοι από τη Βλαχία (της τωρινής Ρουμανίας) αλλά “Έλληνες φρουροί ορεινών περιοχών” οι οποίοι, λόγω της ένταξής τους στο ρωμαϊκό στράτευμα ήταν υποχρεωμένοι να μιλούν λατινικά.

Οι Αρβανίτες δεν είναι αυτό που λέει το όνομά τους, δηλαδή Αλβανοί, αλλά κατ’ευθείαν απόγονοι των αρχαίων Δωριέων.

Όσο για τους έρμους τους Σλάβους… ε, αυτοί ποτέ δεν κατέβηκαν στη χώρα μας… όλα τα σχετικά με αυτούς είναι “ψεύδη ανθελλήνων”…

Εξυπακούεται, βέβαια, ότι θα χρειαστεί να επανέλθουμε.

 

ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ

 

 

Υ.Γ. Σχετικά με τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ, τη ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER και τον ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ, μπορείτε να διαβάσετε εδώεδώ… και εδώ

 

Προβολές : 2.683


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα