Καλύτερα να είσαι μόνος, παρά να νιώθεις μόνος
Τελικά δε πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν. Πρέπει να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια, στις δικές μας δυνάμεις και όταν είσαι ολοκληρωμένη σαν προσωπικότητα και όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου κάτσε και κάνε ένα ξεκαθάρισμα αυτών που έχεις επιλέξει να έχεις κοντά σου.
Μη λυπάστε τους μοναχικούς ανθρώπους… κρατήστε τον οίκτο σας για κείνους που συμβιβάζονται αρκεί να έχουν κάποιον δίπλα τους, γιατί τρέμουν το ενδεχόμενο της μοναξιάς… και διάγραψε… διάγραψε από τη ζωή σου, ότι σε βαραίνει…
Καλλιόπη
Μπούγιο οι άνθρωποι γύρω μου.
Άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν, άλλοι παραμένουν ακούνητοι πλάι μου μέχρι που έρχεται η στιγμή που κάποιον έχεις ανάγκη, κάποιος θέλεις να σε στηρίξει όταν νιώθεις down, όταν η ψυχολογία σου για τον οποιοδήποτε λόγο είναι χάλια και κάπου θέλεις να στηριχτείς και απλά να παραμείνει δίπλα σου ένας από όλους αυτούς που στα ωραία και στο χαβαλέ είναι εκεί και να σου πει απλά δυο κουβέντες.
Κι εγώ όταν είμαι στα καλά μου νιώθω πλήρης. Όλοι είναι παρόν ανα πάσα ώρα όμως η ζωή δεν είναι πάντα όμορφη. Έχει σκαμπανεβάσματα και κάπου εκεί που κατρακυλώ στην απογοήτευση από διάφορες δοκιμασίες ψάχνω γύρω μου, αναζητώ το συγγενή, τον φίλο που θα τηρήσει τις υποσχέσεις που μου είχε δώσει και θα είναι πάντα εδώ μαζί μου, σε όλα.
Με τα λύπης μου διαπιστώνω ότι κάποιες λέξεις μερικοί τις έχουν για καραμέλες και τις λένε χωρίς να τις εννοούν.
Πάντα θα είσαι εδώ; Ποτέ δε θα με στενοχωρήσεις; Με αγαπάς;
Καλύτερα να λες θα προσπαθήσω να μη σε στενοχωρήσω ποτέ και θα είμαι εδώ όσο αντέξω, όσο μου το επιτρέψουν οι συνθήκες και οι δυνατότητές σου. Πιο ειλικρινές μου ακούγεται.
Και με αγαπάς λες ε; Πως το ανακάλυψες αυτό αφού δεν πάλεψες καν για να διατηρήσεις το ρόλο που σου έδωσα στη ζωή μου.
Είμαι μόνη και νιώθω άδεια.
Τελικά δε πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν. Πρέπει να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια, στις δικές μας δυνάμεις και όταν είσαι ολοκληρωμένη σαν προσωπικότητα και όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου κάτσε και κάνε ένα ξεκαθάρισμα αυτών που έχεις επιλέξει να έχεις κοντά σου.
Γιατί βρίσκονται εκεί, τι ρόλο έχουν σε σχέση με σένα και που ήταν όταν τους χρειαζόσουν και αν δεν ήταν εκεί υπήρχε σοβαρός λόγος απουσίας ή απλά δεν ήθελαν να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους και βρήκαν μια πρόχειρη δικαιολογία να σου ξεφουρνίσουν.
Εκεί να δώσεις τη βαρύτητα για να αποφασίσεις ποιος αξίζει να πορεύεται μαζί σου. Ούτε πλάι σου, ούτε κοντά σου, ούτε γύρω σου αλλά μαζί σου…
Μην απογοητευτείς όταν συμπεράνεις ότι ελάχιστοι παρέμειναν στη λίστα σου. Θα ξέρεις τουλάχιστον ότι είναι λίγοι αλλά αληθινοί γιατί με την αξία τους κέρδισαν τη θέση αυτή.
Ιωάννα Ντρε
Πηγή: loveletters.gr
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
μιλώντας για σχέσεις:
Θηλυκό σπουργίτι χτυπήθηκε θανάσιμα από αυτοκίνητο και οι προσπάθειες του συντρόφου του να το επαναφέρει έκαναν όλο τον κόσμο να δακρύσει
http://www.animalplanet.gr/thilyko-spourgiti-chtypithike-thanasima-apo-aftokinito-ke-prospathies-tou-syntrofou-tou-na-epanaferi-ekanan-olo-ton-kosmo-na-dakrysi/amp/
υπάρχει άραγε κάτι που να μην πονά στη Γη;
“Μη λυπάστε τους μοναχικούς ανθρώπους… κρατήστε τον οίκτο σας για κείνους που συμβιβάζονται αρκεί να έχουν κάποιον δίπλα τους, γιατί τρέμουν το ενδεχόμενο της μοναξιάς… και διάγραψε… διάγραψε από τη ζωή σου, ότι σε βαραίνει…”
πολύ σωστό!!
όσο για το “Πάντα θα είσαι εδώ; Ποτέ δε θα με στενοχωρήσεις; Με αγαπάς;” δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να ρωτάμε τον άλλον ποτέ τέτοιες ερωτήσεις. νομίζω ότι κάποτε έχουμε σχεδόν όλοι κάνει το λάθος να το ρωτήσουμε. είναι λίγο παιδικό. όμως, η πείρα και η ζωή αποδεικνύουν ότι δεν είναι εφικτό. κι έπειτα, πού να ξέρει και ο άλλος και να προεξοφλήσει το μέλλον; μπορεί να αλλάξεις κι εσύ ο ίδιος. μπορεί να απογοητεύσεις εσύ τον άλλο, μπορεί να μην μπορεί να συνεχίσει να είναι κοντά σου, να μην σε στενοχωρεί, να σε αγαπάει. όχι, δεν πρέπει να ζητάμε τέτοια πράγματα. γιατί θα πρέπει να υποθηκεύσει κανείς την ζωή του, τα συναισθήματά του, την αγάπη του όταν κάτι έχει αλλάξει πολύ;
όντως “Καλύτερα να λες θα προσπαθήσω να μη σε στενοχωρήσω … και θα είμαι εδώ όσο αντέξω, όσο μου το επιτρέψουν οι συνθήκες και οι δυνατότητές σου”. καλύτερα να κοιτάζει ο καθένας τί μπορεί και τί θέλει να δώσει σε οποιαδήποτε σχέση και τί περιμένει από αυτή, και όπως είπες και έχεις δίκιο Πόπη πρέπει να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια και όχι στου άλλου … πρέπει να σκεφτούμε αν και ο άλλος μπορεί να αντέξει το βάρος μας. έπειτα, για αυτό έδωσε (σχεδόν) στον καθένα ο Θεός τα πόδια για να στηρίζει τον εαυτό του, τα προβλήματα, τα βάρη του, την ζωή του όλη. αλλιώς θα μας έκανε σαρανταποδαρούσες να κουβαλούμε κι άλλους δέκα.
πιστεύω ότι σε κάθε σχέση, αν είσαι ολοκληρωμένος άνθρωπος και ειλικρινής θα τα καταφέρεις. κι αν ακόμη μείνεις μόνος, αν είσαι ολοκληρωμένος θα καταλάβεις ότι είναι καλύτερα από το να έχεις γύρω σου ανθρώπους που δεν ταιριάζετε.
Κρατώ την τελευταία σου πρόταση, ως συμπερασματική… συμφωνώντας και στο σύνολο του σχολίου σου
Διάβασε Άγιο Αθανάσιο Πάριου.. απολογία χριστιανική.. θα δέσουν όλα μέσα σου..
Αγαπητή μου Καλλιόπη, αβησως οι ψυχές… Και οι δικές μας .. τόσο ευφραστες μερικές φορές που λες τι φταίει..; Πολλά φταίνε και το μαρτύριο του “σύγχρονου” ανθρώπου τα ψυχολογικά από τον φραγκοδιαφωτιζομενο κόσμο που μεγάλωσε! Παρέα με τα παθοι του .. έσχατα, εσχάτων ζούμε… Και η θυσία, αγάπη,σημπόνια άγνωστη λέξη… Ο χειρότερος εχθρός του κόσμο είναι ο εαυτός μας και αν δεν τον κερδίσουμε με την χάρη και το θέλημα του Θεού είμαστε χαμένοι από χέρι..
Σ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο που ζούμε, ο καθένας μας, ας προσπαθήσει να παραμείνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Πώς να μηνεις άνθρωπος.. από την στιγμή που γέμισε σε πλάθουν απάνθρωπο… Πάνε οι ελληνορθόδοξες πατερικές γνώσεις.. στον κάδο… Εδώ και πολλά χρόνια.. για την μάζα.. και αν δεν ενδιαφερθεί ατομικά.. σε πήγανε στον πάτο του βούρκου.. και την κλήση του πτωτικου σώματος και όχι ψυχής την ξέρουμε.. γι’αυτό και μας μεγαλώνουν μέσα στον υλισμό.. και την ευχαρήστησει μέσο αυτού .
ετσι καπετανισσααααααααα