Κωνσταντίνος Βαθιώτης: “Κάλπικα Μπεχλη-μπίδια.” Ο διοπτροφόρος νταής που απειλεί ψευδόμενος τους θιασώτες της αποχής,
Κωνσταντίνος Βαθιώτης: “Είναι αξιόποινος όποιος προτρέπει ή (ανάποδα) όποιος φοβερίζει αυτόν που προτρέπει σε αποχή;”
Τη λαϊκή ρήση: «Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει μέσα ο ίδιος μέσα», την γνωρίζετε…
Το μπούμερανγκ, γνωρίζετε τι είναι;
Η λέξη μπούμερανγκ χρησιμοποιείται μεταφορικά στη φράση: «Κάτι γυρίζει μπούμερανγκ».
Στη φράση αυτή η λέξη μπούμερανγκ χρησιμοποιείται μεταφορικά και σημαίνει ότι κάποιος δέχεται τις αρνητικές συνέπειες των πράξεών του, ενώ δεν το περίμενε, και, αντίθετα, υπολόγιζε ότι θα βγει και κερδισμένος.
Δύο στα δυο…
Πρέπει να προσθέσω άλλη μια λαϊκή παροιμία: “ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ, ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ”…
Τρία στα τρία…
Και οι τρεις ταιρίαζουν απόλυτα στον Ζώη Μπέχλη, από τούδε και στο εξής “ΖΜ 0021”, όπως τον αποκαλεί ο Καθηγητής Ποινικού Δικαίου Κωνσταντίνος Βαθιώτης, στο ακόλουθο εξαιρετικό πόνημά του, για τον εν λόγω, ο οποίος απειλεί τις τελευταίες μέρες, πως “Όποιος μιλάει για αποχή είναι ύποπτος και θα πρέπει να παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη.”!!!!!!!!!!!!!!!
Κι εκεί που νόμιζε ο δόλιος ο ΖΜ 0021, πως θα τυλίξει νομικά σε μια κόλλα χαρτί όποιους “τολμούν να μιλήσουν για αποχή και να προτείνουν αποχή απο τις εκλογές”, οι δηλώσεις του, γύρισαν μπούμερανγκ… έπεσε δηλαδή, στον τάφο που μόνος του άνοιξε…
Προσπαθώ να τον φανταστώ κουρεμένο, μετά την πεπονόφλουδα που πάτησε… και πως θα ξεμπλέξει αν βρεθεί με κάποιες μηνύσεις και αγωγές στην πλάτη…
Κι έχει το θράσος και την απαίτηση να ψηφιστεί, αυτός που το βρίσιμο, τον διασυρμό αθώων ανθρώπων και τις απειλές τις είχε δυο χρόνια και πλέον, ψωμοτύρι…!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλά ξεμπερδέματα… αν και δεν το βλέπω…
ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ…
ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ…
ΕΓΩΙΣΜΟΣ;
ΠΑΡΑΝΟΙΑ;
ΨΥΧΩΣΗ;
ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ…
ΚΑΚΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Φιλική παραίνεση: ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΓΝΗΣΙΟ… ΠΟΤΕ ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΜΠΙΧΛΙΜΠΙΔΙΑ…
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών
Άλλοι για να απειλήσουν βγάζουν πιστόλι κι άλλοι τα γυαλιά του ηλίου τους… O tempora, o mores!
Ι. Εισαγωγικά
«Να στείλω μια προειδοποίηση, ότι η προτροπή σε αποχή αποτελεί ποινικό αδίκημα και θα έχουμε μεγάλη χαρά αυτό το πράγμα [sic] να το στείλουμε εκεί που πρέπει. Διότι θέλουν εσείς να μην ψηφίσετε για να ψηφίσουν οι δικοί τους και να αυξήσουν τα ποσοστά τους. Όποιος μιλάει για αποχή είναι ύποπτος και θα πρέπει να παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη. Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, κοιτώντας τους στα μάτια [στο σημείο αυτό ο ομιλών βγάζει τα γυαλιά του ηλίου και κοιτά απειλητικά τον φακό], οποιαδήποτε ώρα και στιγμή, στο φως της ημέρας, να κάνω το καθήκον μου».
Οι παραπάνω «φοβέρες» προέρχονται από τον κ. Ζώη Μπέχλη, Πρόεδρο του «Κινήματος 21» (εφεξής: ΖΜ 0021), ο οποίος πριν από λίγες ημέρες μίλησε στο κοινό του μέσα από αυτοκίνητο.
Παρότι και επί του ζητήματος της νομικής μεταχείρισης της αποχής ο γράφων έχει αναφερθεί ήδη σε προγενέστερα κείμενά του
, τα οποία ο ΖΜ 0021 φαίνεται να αγνοεί σκοπίμως, προκειμένου να υποδυθεί τον διοπτροφόρο νταή που απειλεί ψευδόμενος τους θιασώτες της αποχής, είναι αναγκαίο να επισημανθούν εδώ εκ νέου κάποιες θεμελιώδεις παράμετροι, ώστε να αποκατασταθεί η αλήθεια, την οποία ο ΖΜ 0021 εβίασε ανερυθρίαστα.
Είναι δε εντυπωσιακό ότι, ενώ στο από 19 Μαΐου 2023 Δελτίο Τύπου του Κινήματος 21
, έκανε λόγο για «απεγνωσμένες προσπάθειες διαφόρων φερεφώνων που κινούνται στο διαδίκτυο να διασπείρουν ψευδείς ψιθύρους σε βάρος του Κινήματος 21», με την απατηλή και εν ταυτώ εκφοβιστική δήλωσή του περί δήθεν αξιόποινης προτροπής σε αποχή, ο ΖΜ 0021 έπεσε μόνος του μέσα στον λάκκο της «διασποράς ψευδών ψιθύρων», ορθότερα: «ψευδών οχηματαγωγών κραυγών», τον οποίο έσκαβε για τους άλλους, αυτούς που πληκτικά συνηθίζει να ονομάζει «φερέφωνα».
ΙΙ. Οι τέσσερεις κατηγορίες υποχρεωτικότητας
Ας δούμε, λοιπόν, τώρα ποιες κατηγορίες υποχρεωτικότητας προβλέπονται στο Δίκαιό μας και σε ποια από αυτές πρέπει να εντάξουμε την περίπτωση της αποχής από τις κάλπες, δηλ. της άρνησης των πολιτών να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Κατ’ αρχάς, όπως επισημαίνεται στο βιβλίο του γράφοντος «Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»
, είναι άλλο πράγμα η υποχρεωτικότητα και άλλο ο καταναγκασμός/εξαναγκασμός.
Ανάλογα με το αν ένας κανόνας Δικαίου περιέχει μόνο το ένα από τα δύο αυτά στοιχεία ή και τα δύο, μπορούμε να διακρίνουμε τέσσερεις κατηγορίες κανόνων Δικαίου: των απλώς υποχρεωτικών, των υποχρεωτικών-καταναγκαστικών, των άμεσα υποχρεωτικών-εξαναγκαστικών και των έμμεσα υποχρεωτικών-εξαναγκαστικών κανόνων. Ειδικότερα:
Α. Απλώς υποχρεωτικοί κανόνες
Τέτοιοι είναι οι κανόνες εκείνοι μέσω των οποίων θεσπίζεται μια συμπεριφορά ως απλώς υποχρεωτική, χωρίς όμως να προβλέπονται έννομες συνέπειες.
Πρόκειται για τις λεγόμενες «ατελείς διατάξεις» (leges imperfectae), οι οποίες τυποποιούν μεν υποχρεώσεις των πολιτών, πλην όμως αυτές δεν είναι εξαναγκαστές, αφού στερούνται εννόμων συνεπειών. Εξ αυτού του λόγου, έχουν συμβολικό ή διακηρυκτικό χαρακτήρα.
Είναι προφανές ότι δεν ανήκουν εδώ οι διατάξεις στις οποίες προβλέπονται οι ιατρικές πράξεις της χρήσης μάσκας, των διαγνωστικών τεστ και του εμβολιασμού, αφού η παραβίασή τους επάγεται συγκεκριμένες έννομες συνέπειες. Εν τούτοις, είναι πλέον καθιερωμένος ο όρος «υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις».
Β. Υποχρεωτικοί-καταναγκαστικοί κανόνες
Τέτοιοι είναι οι κανόνες εκείνοι μέσω των οποίων παρακάμπτεται η (αντίθετη) βούληση των πολιτών, τους οποίους η έννομη τάξη μεταχειρίζεται ως «άψυχο πράγμα» (res), αρνούμενη να τους αναγνωρίσει την κατοχυρωμένη στο άρ. 2 παρ. 1 του Συντάγματος, εγγενή αξία του ανθρώπου.
Με όρους καθομιλουμένης, η επίμαχη επέμβαση τελείται εδώ «με το ζόρι» από τα κρατικά όργανα πάνω στο σώμα ενός πολίτη.
Πρόκειται για νομοθετική τεχνική που απηχεί την περίφημη λογική του «Ποινικού Δικαίου του Εχθρού»
, βάσει του οποίου (υποτίθεται ότι) το κράτος επιτρέπεται να στερεί τους πολίτες από τα κλασικά τους δικαιώματα, προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά έναν κίνδυνο που εκπορεύεται από την εχθρική προς το κράτος συμπεριφορά τους και απειλεί τον πυρήνα της έννομης τάξης.
Τον ιδεότυπο μιας τέτοιας απειλής ενσαρκώνει ο (ύποπτος) τρομοκράτης ή ακριβέστερα: αυτός που βαπτίζεται κατά το δοκούν από τα γρανάζια του συστήματος ως (ύποπτος) τρομοκράτης.
Παράδειγμα υποχρεωτικής-καταναγκαστικής επέμβασης πάνω στο σώμα των πολιτών θα ήταν ένας εμβολιασμός που θα διενεργείτο από κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι θα εισέβαλλαν μέσα στην οικία των πολιτών, θα τους έδεναν σε μια καρέκλα και θα τους κάρφωναν την σύριγγα στο μπράτσο
.
Μέχρι εκεί δεν τόλμησαν ακόμη να φθάσουν οι υπηρέτες της υγειονομικής δικτατορίας. Αντιθέτως, διαλαλούσαν με κάθε ευκαιρία ότι αυτή η επέμβαση θα ήταν αντισυνταγματική.
Γ. Άμεσα υποχρεωτικοί-εξαναγκαστικοί κανόνες
Τέτοιοι είναι οι κανόνες εκείνοι μέσω των οποίων προβλέπονται έννομες συνέπειες, σε περίπτωση που οι «αρνητές» πολίτες δεν συμμορφώνονται προς την επιταγή του εκάστοτε υποχρεωτικού κανόνα. Σε αυτές τις έννομες συνέπειες, οι οποίες δεν στοχεύουν στην παράκαμψη αλλά στην κάμψη της αντίθετης βούλησης –κοντολογίς: στον εξαναγκασμό– των «αρνητών» υποκρύπτεται συνήθως μια απειλή ενέργειας· π.χ. αν ο πολίτης Π αρνηθεί να συμπράξει, τότε θα του επιβληθεί πρόστιμο Χ ή στερητική της ελευθερίας ποινή Ψ.
Εδώ υπάγονται οι υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις της χρήσης μάσκας και της διενέργειας διαγνωστικού τεστ, στην τέλεση των οποίων το κράτος επιχείρησε να εξαναγκάσει τους πολίτες με την πρόβλεψη υψηλού προστίμου ή αντιστοίχως με τη θέσπιση ενός άλλης φύσεως επώδυνου κακού, δηλαδή της απομάκρυνσης των μαθητών από τη σχολική μονάδα ή της στέρησης της εργασίας και την περικοπή των αποδοχών των εκπαιδευτικών ή άλλων εργαζομένων.
Τελικώς, αυτό το εξαναγκαστικό μοντέλο ακολούθησε ο Έλληνας νομοθέτης αναφορικά με τον άμεσα υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού, αφού προέβλεψε ότι η μη συμμόρφωση των επαγγελματιών υγείας θα επάγεται την αναστολή των καθηκόντων ή της εργασίας τους (Ν. 4820/2021 και 4829/2021), ενώ εκείνη των πολιτών ηλικίας άνω των 60 ετών διοικητικό πρόστιμο 100 € (Ν. 4865/2021).
Υπό αυτό το πρίσμα, θα ήταν ορθότερο να γίνεται λόγος όχι απλώς για υποχρεωτικό αλλά για εξαναγκαστικό εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού (πρβλ. τον γερμανικό όρο Zwangsimpfung).
Δ. Έμμεσα υποχρεωτικοί-εξαναγκαστικοί κανόνες
Τέτοιοι είναι οι κανόνες εκείνοι μέσω των οποίων προβλέπονται έννομες συνέπειες σε περίπτωση που οι πολίτες συμπεριφερθούν διαφορετικά απ’ ό,τι επιθυμεί ο νομοθέτης. Όπως στην τρίτη περίπτωση, έτσι και εδώ ο νομοθέτης χρησιμοποιεί την απειλή ως μέσο εξαναγκασμού, με την διαφορά, όμως, ότι εδώ η επιθυμητή από το κράτος συμπεριφορά του πολίτη δεν ορίζεται ευθέως ως υποχρεωτική.
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι αθέμιτοι περιορισμοί των ατομικών ελευθεριών των μη εμβολιασμένων, οι οποίοι, όταν ίσχυσε το διαβατήριο/πιστοποιητικό εμβολιασμού, δεν είχαν το δικαίωμα π.χ. να γευματίσουν σε εσωτερικό χώρο εστιατορίου, σε αντιδιαστολή με τα περίφημα (παραπλανητικώς χαρακτηρισθέντα) προνόμια/διευκολύνσεις υπέρ των εμβολιασμένων.
Επειδή η απειλή αυτή προκαλεί μεν το ίδιο αποτέλεσμα με εκείνο που παράγεται από την αντίστοιχη απειλή της προαναφερθείσας τρίτης περιπτώσεως, πλην όμως χωρίς να τυποποιείται ευθέως η υποχρεωτικότητα της επιθυμητής για το κράτος συμπεριφοράς, γίνεται λόγος για έμμεση υποχρεωτικότητα.
Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι ιδιαιτέρως προβληματική, διότι το κράτος συμπεριφέρεται υποκριτικά και ύπουλα έναντι των πολιτών, σαν να παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι: Εφόσον μια αξιολόγηση γίνεται γνήσιος νομικός κανόνας μόνο όταν εξοπλίζεται με προσταγή, είναι απαράδεκτο, χωρίς τέτοια προσταγή, να αξιώνει το κράτος την συνεργασία των πολιτών.
Κατά τούτο, το κράτος εξομοιώνεται με εκβιαστή, ο οποίος, άνευ προϋπάρχουσας αξιώσεως έναντι του θύματος, ζητά από αυτό να ικανοποιήσει μια επιθυμία του, με την απειλή ότι, σε περίπτωση αντιστάσεώς του, θα υλοποιήσει το προαναγγελθέν κακό!
ΙΙΙ. Σε ποια κατηγορία εντάσσεται o κανόνας για την υποχρεωτική άσκηση του εκλογικού δικαιώματος;
Όπως τα ψευδοσυντάγματα της δικτατορίας των απριλιανών πραξικοπηματιών (1968, 1973), έτσι και ο συντακτικός νομοθέτης του 1975 ανήγαγε την υποχρεωτική ψηφοφορία σε συνταγματική αρχή
.
Στο άρθρο 51 παρ. 5 οριζόταν ότι:
«Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Νόμος ορίζει κάθε φορά τις εξαιρέσεις και τις ποινικές κυρώσεις».
Επομένως, με βάση την προαναφερθείσα κατηγοριοποίηση, ο συντακτικός νομοθέτης του 1975 θέσπισε αρχικώς έναν υποχρεωτικό-εξαναγκαστικό κανόνα του είδους της τρίτης κατηγορίας.
Η επιλογή αυτή θεωρήθηκε ότι είχε έναν παιδευτικό ρόλο, υπό την έννοια ότι «απέβλεπε στην διάπλαση δημοκρατικής συνείδησης απέναντι στις μοναρχικές, φεουδαλιστικές και άλλες αντιδημοκρατικές τάσεις»
.
Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν με την αναθεώρηση του Συντάγματος που πραγματοποιήθηκε το 2001. Από την παράγραφο 5 του άρθρου 51 απαλείφθηκε το εδάφιο β΄, όπου προβλεπόταν ότι «νόμος ορίζει κάθε φορά τις εξαιρέσεις και τις ποινικές κυρώσεις», με αποτέλεσμα να μείνει ορφανό το εδάφιο του συγκεκριμένου άρθρου:
«Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική».
Τελεία και παύλα. Καμία αναφορά πλέον σε νομοθετική εξουσιοδότηση για πρόβλεψη ποινικών κυρώσεων σε βάρος των «αρνητών της κάλπης».
Όπως επισημαίνεται στα σχετικά εγχειρίδια Συνταγματικού Δικαίου:
«Από την απάλειψη αυτή προκύπτει με σαφήνεια η βούληση του αναθεωρητικού νομοθέτη να μην υποβάλλεται πλέον σε κυρώσεις οποιασδήποτε φύσης αυτός που δεν ασκεί το εκλογικό δικαίωμά του, υπ’ αυτή δε την έννοια δεν δύναται πλέον, ως αντίθετο προς το Σύνταγμα, να τύχει εφαρμογής το άρθρο 117 παρ. 1 και 3 του π.δ. 26/2012».
Ομοίως και ο Χρυσόγονος
επισημαίνει το μη αξιόποινο της αποχής από τις κάλπες:
«Αντιλαμβανόμενος το άτοπο να είναι υποχρεωτική η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και να προβλέπεται ποινική κύρωση για την μη άσκησή του, αλλά να ασκείται ποινική δίωξη σπανίως, ιδίως όταν επρόκειτο για ομαδική άρνηση ψήφου, ο αναθεωρητικός νομοθέτης κατάργησε το εδ. β΄, όχι με την έννοια ότι οι ποινικές κυρώσεις απόκεινται στη διακριτική ευχέρεια του κοινού νομοθέτη, αλλά με την έννοια ότι απαγορεύεται πλέον συνταγματικά η πρόβλεψη και επιβολή ποινικών και κατ’ επέκταση διοικητικών ή άλλων κυρώσεων».
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η αναφορά περί υποχρεωτικής άσκησης του εκλογικού δικαιώματος στο ισχύον Σύνταγμα έχει πλέον συμβολικό μόνο χαρακτήρα και ο σχετικός κανόνας Δικαίου αποτελεί, κατά τα προεκτεθέντα, ατελή διάταξη (lex imperfecta).
Όποιος απορεί πώς είναι δυνατόν ένα δικαίωμα, όπως το εκλογικό, να αποτελεί ταυτοχρόνως και υποχρέωση, αξίζει να εντρυφήσει στην ιστορικο-συνταγματική πτυχή του ζητήματος:
Ο ερμαφρόδιτος χαρακτήρας του «υποχρεωτικού εκλογικού δικαιώματος» ανάγεται στην πρώτη συντακτική συνέλευση (Assemble) της γαλλικής επαναστάσεως, όπου αναπτύχθηκε η θεωρία του δημόσιου λειτουργήματος και τονίσθηκε η υποχρεωτικότητα της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος. Υπό αυτό το πρίσμα, «το εκλογικό δικαίωμα αποτελεί βασικό λειτούργημα κρατικού οργάνου και, επομένως, υποχρέωση των πολιτών».
IV. Το αξιόποινο του ΖΜ 0021
Από τα παραπάνω κατέστη εναργές ότι, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος 2001, η άρνηση άσκησης του εκλογικού δικαιώματος δεν αποτελεί αξιόποινη πράξη.
Συνακολούθως, ελλείψει κυρίας αξιόποινης πράξεως, δεν μπορεί να είναι αξιόποινος ούτε όποιος απλώς τάσσεται δημοσίως υπέρ της λύσης της αποχής ή προτρέπει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους να απόσχουν από την κάλπη, συνήθως με το επιχείρημα ότι ζούμε όμηροι υπό ένα καθεστώς «έξυπνης/κοινοβουλευτικής δικτατορίας» και άρα η παροχή ψήφου υπέρ οιουδήποτε κόμματος, ή ακόμη και η ρίψη λευκού ή άκυρου ψηφοδελτίου, μεταφράζεται σε πράξη νομιμοποίησης της εκλογικής διαδικασίας που έχει οργανωθεί από πολιτικούς-δικτατορίσκους και εμπαίκτες του δήθεν «κυρίαρχου λαού».
Η ποινικώς ουδέτερη πράξη της άρνησης ψήφου και της προτροπής σε αυτήν που, με το προαναφερθέν σκεπτικό της επιδίωξης απονομιμοποίησης ενός καμουφλαρισμένου δικτατορικού καθεστώτος, αποδίδεται σε πολίτες οι οποίοι συμπεριφέρονται ως «αντιρρησίες συνειδήσεως»
, εγείρει ζήτημα ποινικής ευθύνης του ΖΜ 0021.
Δύο είναι τα εγκλήματα που αξίζει να ερευνηθεί αν έχουν διαπραχθεί στην συγκεκριμένη περίπτωση: η διασπορά ψευδών ειδήσεων του άρ. 191 ΠΚ και η απειλή του άρ. 333 ΠΚ. Ειδικότερα:
Α. Διασπορά ψευδών ειδήσεων (άρ. 191 ΠΚ);
Σύμφωνα με όσα προβλέπονται στην ισχύουσα διάταξη περί διασποράς ψευδών ειδήσεων:
«Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων που αναγκάζονται έτσι να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωσή τους, με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή με χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις του παρόντος».
Μολονότι, όμως, είναι αναμφίβολα ψευδής η δήλωση του ΖΜ 0021 ότι «η προτροπή σε αποχή αποτελεί ποινικό αδίκημα» και ότι «όποιος μιλάει για αποχή είναι ύποπτος και θα πρέπει να παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη», εξαιτίας δε αυτής της δήλωσης μπορεί να προκληθεί φόβος σε αόριστο αριθμό εν δυνάμει ψηφοφόρων, οι οποίοι ενδέχεται να αναγκαστούν να προβούν σε μη προγραμματισμένη πράξη, δηλ. να σπεύσουν να ρίξουν το φακελάκι στην κάλπη, παρότι είχαν αρχικώς αποφασίσει να απόσχουν, είναι προφανές ότι από την πράξη τους αυτή δεν απορρέει κίνδυνος ζημίας στην οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία.
Επομένως, είναι άλλο πράγμα ο όρος «διασπορά ψευδών ειδήσεων», όπως την αντιλαμβάνεται ο μέσος πολίτης, ο οποίος τον χρησιμοποιεί στο πλαίσιο της καθομιλουμένης, και άλλο ο αντίστοιχος τεχνικός όρος (terminus technicus) του Ποινικού Δικαίου, ο οποίος διέπεται από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Β. Απειλή (άρθρο 333 ΠΚ);
Στο άρ. 333 παρ. 1 ΠΚ προβλέπεται ότι:
«Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή».
Η ψευδής δήλωση του ΖΜ 0021 δεν χωρεί αμφιβολία ότι μπορεί να προκαλέσει «ανησυχία ποινικής εμπλοκής» σε όσους πολίτες (του γράφοντος, φυσικά, εξαιρουμένου) έχουν ξεσπαθώσει υπέρ της αποχής, γράφοντας πύρινα κείμενα εναντίον της «έξυπνης/κοινοβουλευτικής δικτατορίας».
Εκείνο που μένει να εξετασθεί είναι αν η ανησυχία αυτή αποτελεί προϊόν απειλής και δη «με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη», σύμφωνα με την ρητή επιταγή της οικείας παραγράφου.
1. Απειλή versus προειδοποίηση
Μολονότι ο ΖΜ 0021 χρησιμοποίησε την φράση «να στείλω μια προειδοποίηση», πρέπει να καταστεί σαφές ότι, με βάση την συνέχεια των λεγομένων του, δεν πρόκειται για προειδοποίηση αλλά για απειλή.
Και τούτο, διότι, υπό το πρίσμα του Ποινικού Δικαίου, η απειλή (threat / Drohung) ορίζεται ως προαναγγελία κακού, η υλοποίηση του οποίου εμφανίζεται ως άμεσα ή έμμεσα εξαρτημένη από την βούληση του απειλούντος.
Αντιθέτως, από την έννοια της προειδοποίησης (warning / Warnung) ελλείπει το στοιχείο της άμεσης ή έμμεσης εξάρτησης της υλοποίησης του προαναγγελθέντος κακού από την βούληση του ομιλούντος
.
Όπως επισημαίνει ο Karl Hagel:
«Όποιος προειδοποιεί θέλει να στρέψει την προσοχή του προειδοποιουμένου σε κάτι που αποτελεί ανεξάρτητη από την δική του θέληση συνέπεια μιας συγκεκριμένης δράσης. […] Στην προειδοποίηση οι συνέπειες δεν οφείλονται σε εκείνον που προειδοποιεί, αλλά σε εκείνον που αψηφά την προειδοποίηση».
Κατά την χαρακτηριστική ρήση του Ηλία Γάφου:
«Η απλή πρόγνωσις μιας καταστροφής εις την οποίαν ο προφήτης δεν πρόκειται να παίξει κανέναν ρόλον δεν αποτελεί απειλή».
Επομένως, υποβάλλοντας ο ΖΜ 0021, όπως υπονοεί, έγκληση σε βάρος όσων πολιτών έχουν προτρέψει τους συμπολίτες τους σε αποχή από τις κάλπες, προαναγγέλλει ένα κακό που εμφανίζεται να εξαρτάται έμμεσα από αυτόν, δεδομένου ότι μια έγκληση δύναται να οδηγήσει τον εισαγγελέα να ασκήσει ποινική δίωξη σε βάρος του εγκαλουμένου
.
2. Η προαναγγελία του παράνομου κακού
Σε ό,τι αφορά το αντικείμενο της απειλής, δηλ. της προαναγγελίας του παράνομου κακού, είναι προφανές ότι αυτό δεν συνίσταται σε χρήσης βίας αλλά σε απειλή «άλλης παράνομης πράξης», δηλ. της εκ μέρους του ΖΜ 0021 ψευδούς καταμηνύσεως όσων προτρέπουν τους τρίτους σε αποχή από τις κάλπες.
Χαρακτηριστικές εν προκειμένω είναι οι φράσεις του ΖΜ 0021:
«θα έχουμε μεγάλη χαρά αυτό το πράγμα να το στείλουμε εκεί που πρέπει» / «Όποιος μιλάει για αποχή είναι ύποπτος και θα πρέπει να παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη. Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, κοιτώντας τους στα μάτια, οποιαδήποτε ώρα και στιγμή, στο φως της ημέρας, να κάνω το καθήκον μου».
Σημειωτέον ότι η απειλή ψευδούς καταμηνύσεως επιτείνεται και από το γεγονός ότι ο ΖΜ 0021, καθώς μιλούσε, έβγαλε τα γυαλιά του ηλίου του για να υπονοήσει ότι εμφορείται από έντονη απειλητική διάθεση ψευδούς καταμηνύσεως.
Μόλις που χρειάζεται να αναφερθεί ότι η καταμήνυση θα είναι ψευδής, διότι όπως κατεδείχθη παραπάνω, η αποχή ως άρνηση εκπλήρωσης του υβριδικού εκλογικού καθήκοντος (που ταυτοχρόνως αποτελεί και δικαίωμα), δεν αποτελεί πλέον πράξη αξιόποινη και, κατά λογική αναγκαιότητα, δεν δύναται να είναι αξιόποινη ούτε η προτροπή σε αποχή.
3. Συμπέρασμα
Εφόσον στην εξεταζόμενη περίπτωση η δήλωση του ΖΜ 0021 πληροί όλα τα κρίσιμα στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως του άρθρου 333 ΠΚ, εξάγεται το συμπέρασμα ότι αυτός είναι αξιόποινος για το έγκλημα της απειλής.
Ωστόσο, επειδή το συγκεκριμένο έγκλημα είναι κατ’ έγκλησιν διωκόμενο (άρ. 333 παρ. 3 ΠΚ), για να ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του, θα πρέπει κάποιος ή κάποιοι πολίτες να υποβάλουν την απαιτούμενη έγκληση.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι για μία ακόμη φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα τερτίπια του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου, αφού τελικώς απεδείχθη ότι αξιόποινος δεν είναι όποιος προτρέπει, αλλά (ανάποδα) όποιος φοβερίζει αυτόν που προτρέπει σε αποχή από την κάλπη.
Συνεπώς, ο Θαυμαστός Ανάποδος Κόσμος μας είναι στολισμένος, μεταξύ των άλλων, και με… κάλπικα Μπεχλη-μπίδια!
«Τέλος αποχής – Φέτος ψηφίζουμε!»
Κάθε ψήφος, κάθε εμβόλιο, κάθε σταγόνα μετράει!
Απέχω, άρα υπάρχω!
Εκδ. Αλφειός, Τρίτη επικαιροποιημένη έκδοση, Αθήνα 2023, σελ. 289 επ.
Επ’ αυτού βλ. αναλυτικά Βαθιώτη, Τραγικά διλήμματα στην εποχή του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”. Από την σανίδα του Καρνεάδη στο “Ποινικό Δίκαιο του Εχθρού”, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2010, σελ. 193 επ.
Για την αντίστοιχη επέμβαση με σκοπό την λήψη DNA βλ. Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία, ό.π., σελ. 291.
Μαυριάς, Συνταγματικό Δίκαιο, Π.Ν. Σάκκουλας, 5η έκδ., Αθήνα 2016, σελ. 387.
Κασιμάτης, Οι βάσεις του πολιτεύματος και οι θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος με βάση την ερμηνεία του άρθρου 1 του Συντάγματος, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2022, σελ. 238· πρβλ. και Βενιζέλο, Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου, Νέα Έκδοση, Εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2021, σελ. 440.
Βλ. π.χ. Μαυριά, Συνταγματικό Δίκαιο, ό.π., σελ. 387.
Συνταγματικό Δίκαιο, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2η έκδ., 2014, σελ. 416.
Βλ. π.χ. Χρυσόγονο, ό.π.
Βλ. Ανθόπουλο, Το συνταγματικό δικαίωμα στην ελευθερία της συνείδησης, εκδ. Σάκκουλα, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 56: Το κλασικό παράδειγμα είναι «η αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία». Άλλες διαδεδομένες μορφές «είναι η αντίρρηση συνείδησης στον όρκο, […] στη μετάγγιση αίματος […], στην ψήφο, […] στη διενέργεια αμβλώσεων, η “φορολογική” αντίρρηση συνείδησης στις πολεμικές δαπάνες».
Για την σχετική διάκριση της απειλής από την προειδοποίηση βλ. αναλυτικά Βαθιώτη, Απάτη και Εκβίαση: Ομοιότητες – Διαφορές – Διασταυρώσεις, εκδ. Π.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 2014, αριθμ. περ. 641 επ.
Raub und Erpressung nach englischem und deutschem Recht und aus rechtsvergleichender Sicht, 1979, σελ. 391.
Ποινικόν Δίκαιον, Ειδικόν Μέρος, Τεύχος Δ΄, 1963, σελ. 192, υποσ. 11.
Πρβλ. Δημάκη, Η απειλή στο έγκλημα της εκβιάσεως, σειρά: Ποινικά Χρονικά – Μελέτες 13, εκδ. Π.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 2014, σελ. 105, σύμφωνα με τον οποίο «αρκεί για την ύπαρξη απειλής και η εξαγγελία του δράστη ότι θα θέσει σε κίνηση μια αιτιώδη διαδρομή, η οποία ενδέχεται μόνον να οδηγήσει στην επέλευση του κακού, χωρίς η επέλευση αυτή να παρίσταται και ως βεβαία, αλλά ως εξαρτωμένη από κάποιον όρο».
Πηγή https://kvathiotis.substack.com/p/ea4
Συμπεριλαμβάνεται σχόλιο από την ανάρτηση του κ. Κωνσταντίνου Βαθιώτη, στην προσωπική του σελίδα στο f.b.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΠΟΧΗ, ΕΚΛΟΓΕΣ 2023, ΖΩΗΣ ΜΠΕΧΛΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΘΙΩΤΗΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Ο δάσκαλος είναι λεβεντιά..
Και μπράβο του.
κ. Βαθιώτη σας είχα σε μεγάλη εκτίμηση!
Τι κρίμα όμως!
Το καβαλήσατε και σεις το καλάμι!
Όποιος βάζει τα πράγματα στη θέση τους δηλαδή, επικαλούμενος νόμους για τις τζούφιες απειλές Μπέχλη, κατ’ εσάς έχει καβαλήσει το καλάμι…
Ψάχνω να βρω την πολιτική σκέψη και τις όποιες τεκμηριωμένες απόψεις και αντιρρήσεις σας στο άρθρο του κ. Βαθιώτη, και διαπιστώνω ένα κενό εγκέφαλο, ανίκανο να παράξει τεκμηρίωση…
Για δείξτε μου το… καλάμι…
Μπράβο , μπράβο… ” ξεμπροστιάσατε ” το ΜΠΕΧΛΗ και σώσατε τον τόπο…
Τόσο σου κόβει, τέτοια γράφεις…
Εισαι εσυ και ο Βαθιωτης απο τους ελαχιστους που εκτιμω. Τοσο του “covid” να λες!!!
Το ότι απειλεί όσους έχουν άλλη άποψη και κρίση για τις στημένες από γνωστά παράκεντρα εκλογές , δεν σε ενοχλεί εεεε ;
Αντί να ασχολείστε με την ουσία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Έλληνας πολίτης και η πατρίδα μας σαν πατριώτες όπως εσείς αποκαλείστε , ανακαλύψατε τον εχθρό ;
Έχετε πάει την πολιτική σε άλλο επίπεδο ! Ακόμα πιο χαμηλά .
“ΘΒ καλεί πατσοκοιλιά, over “
χα,χα,χα
μπορείς να το πεις και Πα(τ)σοκ-οιλιά
Τι κωμικοτραγικές φιγούρες , τι σάλεμα του νοός έχουν , πως διασύρονται , δεν έχουν μια σταλιά αυτογνωσία , ποιόν απειλούν ;
Περίμενα να πει την κλασσική ατάκα ” ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε ; ”
Για όποιον δεν το έχει εννοήσει , ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ !
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΔΙΧΟΝΟΙΑ , ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΣΤΕ ΩΣ ΣΟΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ .
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΩ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΣΩ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ .
ΚΑΙ Ο ΚΟΥΛΗΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ !
Επιτέλους! Χορταστική ανάρτηση με Μπέχλη! Τυχερούλα! Σε λίγες μέρες θα έχεις το προνόμιο να έχεις τη δυνατότητα να τον ψηφίσεις… Κοίτα που πήγαινε για μαλλί και θα βρεθεί κουρεμένος, αν βρεθεί κάποιος να κάνει την έγκλιση. Με εκείνες τις μηνύσεις που είχε κάνει τί να έγινε άραγε;
τους ξέσκισε τα ροδοπέταλα, σαν τον άλλο σωτήρα, δικηγοράκος εκείνος, Nick the Greek τ΄ όνομα
μας σώζουν πανταχόθεν
Αγαπητέ μου γατούλη, κι εγώ αναρωτιέμαι τι έγινε στα βάθη της Ανατολής … φαίνεται πως από εκεί ξεκίνησαν τα μάτια που γυαλίζουν…
ΔΕΝ μπορώ να καταλάβω ΓΙΑΤΙ καποιοι ενοχλούνται από την αποχή καποιων άλλων από τας εκλογάς.
Αυτοί έκαναν αυτό που νομίζουν σωστό, και ΜΕΧΡΙ εκεί τους παίρνει, …μη τους πάρει και τους σηκώσει …
Μήπως γιατί μέσα τους υποκρύπτεται ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ;;; Ρωτάω εγώ τώρα…
ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΕΘΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΌΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΊΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΗ ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ
ΛΕΩ ΕΓΩ…
Ο κ. Βαθιώτης έγραψε πάλι .
Μας παρουσίασε και με επιστημονικό και με χιουμοριστικό τρόπο πως ένας άνθρωπος όταν δεν κατέχει αυτό που θέλει να δείχνει , αυτογελιοποιείται και βγάζει τον πραγματικό του εαυτό , δηλαδή έναν άνθρωπο εκδικητή, τιμωρό και φασίστα ο οποίος δημοκρατικότατα αρνείται το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να έχει άλλη άποψη , συμπεριφορά , γνώμη .
ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΝΕΟΣ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ . ” L ETAT C EST MOI “
Και τι … Λουδοβίκος… ΜΕ ΓΥΑΛΙΑ…
Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ…
αυτοι ολλοι τωρα ξεμπροστιαζοντε
Aφήστε τον άνθρωπο ήσυχο. Κακό είναι που μας διασκεδάζει με τις ατάκες του. Ο σεναριογράφος που τα γράφει και την κοπάνησε στα μουλωχτά από την σκηνή έχει την ευθύνη, αυτός απλός είναι ο ερμηνευτής.. Αν και ντόκτορ, υπέστη πλύση εγκεφάλου από την επιτήδεια πράσινη γουστέρα ,να κάνει τον πράκτορα. ΖΜ-0021 από εσωτερικό αυτ/του καλεί βάση.. όβερ…. Μόνο που η βάση την κοπάνησε δεν λαμβάνει πέταξε τον ασύρματο και ασχολείται με δελτία αναμνήσεων.
Πότε ο σεναριογράφος την κοπάνησε μουλωχτά;;; Δεν μου έδωσε ποτέ αυτή την εικόνα, μέχρι σήμερα….
Ο ντόκτορ, ενημερώθηκε από την πρώτη στιγμή, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, για την επιτήδεια πράσινη γουστέρα… αλλά δεν άκουσε…
“ΘΒ καλεί πατσοκοιλιά, over “
Δε πάει να πάρει καμιά ακόμη συνέντευξη, να μας διαφωτίσει ?
https://attikanea.info/%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%B4%CE%AC%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%87%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BC/
Σχόλια από ανάρτηση Βαθιώτη
Argiro Sarri
Διαβάστε το άρθρο, ακόμα και το πρωί που θα ξυπνήσετε. Θα πάει καλά η μέρα σας. Είναι άκρως κωμική η κατάσταση. Έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Αν το παρατηρήσετε στις λεπτομέρειες θα γελάσετε μέχρι δακρύων παρ’ότι είναι εντελώς επιστημονικό στο σκελετό του. Η τελευταία εικόνα με τις πιπίλες είναι απίστευτα ευφάνταστη. Τα κοντινά καρέ του θηριοδαμαστή από άλλο πλανήτη, και όλο το κείμενο και λεξιλόγιο τόσο καλά επεξεργασμένο ισορροπεί μεταξύ της απολύτου σοβαρότητας και της ξεκάθαρης τραγελαφικότητας που ταιριάζει στον μεγάλο πρωταγωνιστή Μπέχλη.
Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Argiro Sarri Ανακάλυψες και αποκάλυψες! Εύγε