Γιασέρ Αραφάτ; Το ψέμα, η απάτη, ο διεφθαρμένος και πάνω από όλα ο προδότης
Ο Αμπάς, ο εγκληματίας και προδότης με τη βοήθεια και την υποκίνηση από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία ανακήρυξε τη Γάζα ως «εξεγερμένη περιοχή» προσκαλώντας το Ισραήλ να πολιορκήσει και να αποκλείσει ολοκληρωτικά που κράτησε 17 χρόνια.
Πριν από 20 χρόνια, σαν σήμερα πέθανε ο πρόεδρος της PLO Yasser Arafat!
Η VT δημοσιεύει αυτό το άρθρο μετά το σενάριο από έναν ανώνυμο συγγραφέα που θεωρεί τον Abu-Amar προδότη της Παλαιστινιακής υπόθεσης
Από τον Ανώνυμο
Πράξη περί προδοσίας αριθμός 1
Χρησιμοποιώντας τη διεθνή αναγνώριση της PLO ως μοναδικού και νόμιμου εκπροσώπου του παλαιστινιακού λαού, μόνο για να διαπραγματευτεί και να υπογράψει τη Συμφωνία του Όσλο την οποία η PLO/Fatah έδωσε στο Ισραήλ πλήρη άνευ όρων αναγνώριση παραιτώντας τα δικαιώματα επιστροφής για όσους Παλαιστίνιους εκδιώχθηκαν από την Παλαιστίνη στην 1947-48 (Al-Nakba) συμφωνώντας να ιδρύσει την Παλαιστινιακή Αρχή για να υπηρετήσει την Ισραηλινή Κατοχή ως εκπρόσωπο της πολιτικής διοίκησης και να παρέχει βοηθητική βοήθεια ασφαλείας στο Ισραήλ.
Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς με τον Πρόεδρο της PLO Yasser Arafat
ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ 2
Αυτό ακούγεται υπέροχο μέχρι στιγμής. Ωστόσο, ο Αραφάτ/Αμπάς παραχώρησε το 78% της Παλαιστίνης στο Κράτος του Ισραήλ και συμφώνησε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για τη διαχείριση τόσο της Γάζας όσο και της Δυτικής Όχθης εξοικονομώντας έτσι το Ισραήλ περισσότερα από 45 δισεκατομμύρια δολάρια σε κόστος για το οποίο ήταν υπεύθυνο το Ισραήλ ως Δύναμη Κατοχής.
Πράξη περί προδοσίας Αριθμός 3
Πιο ενοχλητικός σίγουρα και πρόσθετος προδοτικός φόρος, ο Αραφάτ/Αμπάς συμφώνησαν να χωρίσουν το υπόλοιπο 23% ή την Παλαιστίνη σε 3 περιοχές. Υπό διοικητικό έλεγχο και έλεγχο ασφαλείας της ΠΑ με τα δικαιώματα του Ισραήλ να εισέρχεται στην περιοχή ανά πάσα στιγμή.
Η περιοχή Β επρόκειτο να είναι υπό κοινή διοίκηση τόσο από το Ισραήλ όσο και από την Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά τον πλήρη έλεγχο ασφαλείας από το Ισραήλ.
Γεια τι έγινε με αυτό; Πάνω από 11.000 δολοφονήθηκαν στη Γάζα το 2023 από βόμβες ΗΠΑ/Ισραήλ, πάνω από 5.000 από αυτούς παιδιά. Πάνω από 25.000 τραυματίες και πάνω από 1.000.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν. Αυτό ΔΕΝ ακούγεται αντάξιο μιας χειραψίας στο VT
Η περιοχή C που αντιπροσωπεύει περίπου το 65% του 23% παραχωρήθηκε στο Ισραήλ τόσο στη διοίκηση όσο και στην ασφάλεια. Αυτή η περιοχή περιέχει επίσης τον φυσικό υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και τη δεξαμενή της Παλαιστίνης και την πιο εύφορη γη στην οποία το Ισραήλ με τα χρόνια μετέφερε 700.000 εποίκους στην περιοχή.
Πράξη περί προδοσίας Αριθμός 5 Αραφάτ/Αμπάς
Σύμφωνα με τους όρους του Όσλο, η Παλαιστινιακή Αρχή έπρεπε να διοργανώσει τοπικές εκλογές για να διευθύνει τις περιοχές υπό την ΠΑ. Η εκλογή περιελάμβανε επίσης το γραφείο του προέδρου και του νομοθετικού συμβούλου. Οι πρώτες εκλογές διεξήχθησαν το 2006 στις οποίες διαγωνίστηκαν τόσο η Χαμάς όσο και η Φατάχ.
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν μια ηχηρή νίκη της Χαμάς εναντίον της Φατάχ που διοικούσε τα κατεχόμενα εδάφη υπό την κυριαρχία του Ισραήλ με τεράστια αμέτρητη και ανεξέλεγκτη διαφθορά, κακοποίηση και βασανιστήρια από τις Δυνάμεις Ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο Αραφάτ δημιούργησε 13 ξεχωριστές οργανώσεις ασφαλείας, η καθεμία με τις δικές της φυλακές, θαλάμους βασανιστηρίων και δικαστική οργάνωση.
Ο Abu Amar γνωστός και ως Yasser Arafat (Αύγουστος 1929 – Νοέμβριος 2004) ήταν Πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) από το 1969 έως το 2004 και Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής (PNA) από το 1994 έως το 2004. Ιδεολογικά Άραβας εθνικιστής και σοσιαλιστής ήταν ιδρυτικό μέλος του πολιτικού κόμματος Fatah, του οποίου ηγήθηκε από το 1959 έως το 2004.
Ο Αμπάς που εξελέγη πρόεδρος δεν άρεσε αυτό που συνέβη, αυτός και τα μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου της PLO και των διαφόρων υποοργανώσεων εντός της Φατάχ αποφάσισαν να ματαιώσουν τις εκλογές και να αμφισβητήσουν τη νίκη της Χαμάς. Η Χαμάς με κύρια βάση τη Γάζα ήταν το σημείο ανάφλεξης στη σύγκρουση μεταξύ Χαμάς και Φατάχ.
Ακολούθησε μια αιματηρή μάχη με τον επικεφαλής της Φατάχ, τον Μοχάμεντ Νταλάν, επικεφαλής της Προληπτικής Ασφάλειας της Γάζας και τους συντρόφους του που εκδιώχθηκαν από τη Γάζα.
Ο Αμπάς, ο εγκληματίας και προδότης με τη βοήθεια και την υποκίνηση από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία ανακήρυξε τη Γάζα ως «εξεγερμένη περιοχή» προσκαλώντας το Ισραήλ να πολιορκήσει και να αποκλείσει ολοκληρωτικά που κράτησε 17 χρόνια.
Η 7η Οκτωβρίου δεν ήταν η γέννηση της συνεχιζόμενης σύγκρουσης μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ. Είναι 17 χρόνια συνολικής πολιορκίας, 4 πολέμων που προκάλεσαν περισσότερους από 10.000 θανάτους και καταστροφή του σπιτιού και των υποδομών της Γάζας πολλές φορές. Εκτός από 38 χρόνια στρατιωτικής και εποίκου κατοχής της Γάζας.
Πράξη προδοσίας Αριθμός 6 Καταπάτηση της Πρώτης Ιντιφάντα ως «προκαταβολή» για το Όσλο
Αυτή η πρώτη λαϊκή εξέγερση κατά της Ισραηλινής Κατοχής και ευρέως γνωστή ως Πρώτη Ιντιφάντα διήρκεσε από τις 8 Δεκεμβρίου 1987 έως τις 13 Σεπτεμβρίου 1993.
Έπιασε τον Αραφάτ και τους φίλους του αιφνιδιασμένους. Γνώριζε καλά ότι, ενώ ο Αραφάτ βρισκόταν στον Λίβανο, δεν κοίταξε ποτέ πίσω εκείνους τους Παλαιστίνιους υπό κατοχή στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Καταπνίγοντας την Πρώτη Ιντιφάντα και σώζοντας τη διεθνή καταδίκη του Ράμπιν για τη χρήση της πολιτικής «σπάζοντας όπλα» εναντίον των Παλαιστινίων.
Πράξη περί προδοσίας Νο 7 Απερίσκεπτη κακοδιαχείριση και ελαττωματική οργάνωση της Δεύτερης Ιντιφάντα (28 Σεπτεμβρίου 2000 – 8 Φεβρουαρίου 2005)
Ο Αραφάτ θεώρησε ότι ήταν πολύ έξυπνος έχοντας εγκαταλείψει τα πάντα στο Όσλο αποφάσισε να αμφισβητήσει τότε τον Αριέλ Σαρόν που προκάλεσε μια οργισμένη εξέγερση των Παλαιστινίων όταν αποφάσισε με εμπόδιο οπαδού και ένοπλη φρουρά να εισέλθει στο τέμενος Άκσα. Αυτό ήταν το έναυσμα για τη Δεύτερη Ιντιφάντα που ήταν μια ένοπλη εξέγερση ενάντια στην ισραηλινή Κατοχή.
Βλέποντας αυτό ως ξεκάθαρη παραβίαση των όρων του Όσλο, το Ισραήλ χρησιμοποίησε όλη του τη στρατιωτική του δύναμη για να καταπνίξει την εξέγερση καταλήγοντας στην οικοδόμηση του Τείχους του Απαρτχάιντ που χώρισε τις πόλεις σε δύο ή τρία τμήματα στερώντας τους χωρικούς από τα αγροκτήματα τους και στρατιωτική εισβολή σε όλα τα χωριά και τις πόλεις.
Τελικά, ο Σαρόν κίνησε τον στρατό του εναντίον του αρχηγείου του Αραφάτ και τον απομόνωσε στην ιδιωτική του συνοικία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι πράκτορες του Αραφάτ που έκαναν χάρη στο Ισραήλ έδωσαν στο Ισραήλ τις απαραίτητες πληροφορίες που οδήγησαν στη σύλληψη του Μαρουάν Μπαργκούθι, τον οποίο ο Αραφάτ θεωρούσε σοβαρό αντίπαλο της διακυβέρνησής του.
Ο Ariel Sharon, ο οποίος ήταν υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ το 1998, διαπραγματεύτηκε με τον Παλαιστίνιο ηγέτη Yasser Arafat στη φυτεία του ποταμού Wye, Md. Κατέληξαν σε περιορισμένη συμφωνία, αλλά ο Sharon αρνήθηκε να δώσει τα χέρια με τον Arafat, τον ισόβιο αντίπαλό του. Αυτή είναι μια από τις λίγες φωτογραφίες που τους δείχνουν μαζί
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλοί από τους απατεώνες και τους κακοποιούς που έφερε ο Αραφάτ από την Τύνιδα για να διοικήσουν την επικράτειά του άρχισαν να σκέφτονται τρόπους για να απαλλαγούν από τον Αραφάτ, να τερματίσουν τη Δεύτερη Ιντιφάντα και να κάνουν μια συμφωνία με το Ισραήλ.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πολιορκίας του Αραφάτ εμφάνισε την ασθένειά του που έβαλε τέλος στη ζωή του. Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί από τον παγκόσμιο ηγέτη απλώς εγκατέλειψαν τον Αραφάτ και πολλοί αρνήθηκαν να δεχτούν την κλήση του.
Αντί να αμφισβητήσει τους Ισραηλινούς γύρω από τη συνοικία του και ενάντια σε όλη την ανδρεία που εξέθεσε όλο αυτό το χρόνο με την υπόσχεση ότι θα πεθάνει ως μάρτυρας, ο Αραφάτ ήταν στο γραφείο του και δεν είχε το θάρρος να βγει και να οδηγήσει τον κόσμο σε μια πορεία προς την Ιερουσαλήμ. πάντα υπόσχονταν. Ήταν δειλός και πέθανε δειλός.
Ο Γιασέρ Αραφάτ γεννήθηκε ως Μοχάμεντ Αμπντέλ Ραχμάν Αμπντέλ Ραούφ Αραφάτ αλ-Κούντβα αλ-Χουσεϊνί στο Κάιρο της Αιγύπτου. Ο πατέρας του, Abdel Raouf al-Qudwa al-Husseini, ήταν Παλαιστίνιος από την πόλη της Γάζας, του οποίου η μητέρα, η γιαγιά του Yasser από τον πατέρα, ήταν Αιγύπτια.Ο πατέρας του Αραφάτ πάλεψε στα αιγυπτιακά δικαστήρια για 25 χρόνια για να διεκδικήσει οικογενειακή γη στην Αίγυπτο ως μέρος της κληρονομιάς του, αλλά δεν τα κατάφερε.Εργάστηκε ως έμπορος υφασμάτων στη θρησκευτικά μικτή συνοικία Σακακίνι του Καΐρου. Ο Αραφάτ ήταν το δεύτερο μικρότερο από τα επτά παιδιά και ήταν, μαζί με τον μικρότερο αδερφό του Φάθι, ο μόνος απόγονος που γεννήθηκε στο Κάιρο.Η Ιερουσαλήμ ήταν το σπίτι της οικογένειας της μητέρας του, Zahwa Abul Saud, η οποία πέθανε από νεφρική πάθηση το 1933, όταν ο Αραφάτ ήταν τεσσάρων ετών.
Πράξη περί προδοσίας Νούμερο 8
Στέλνοντας μια ανίκανη, ανόητη σχεδόν αναλφάβητη ομάδα δύο ατόμων για να διαπραγματευτεί στο Όσλο απέναντι σε μια διεθνή ομάδα Ισραηλινών και Αμερικανών εμπειρογνωμόνων για να διαπραγματευτεί το Όσλο.
Ο διεφθαρμένος Αραφάτ δεν αρνήθηκε ποτέ, ούτε καν αρνήθηκε να έχει οικονομικό και νομικό γραφείο επιμένοντας πάντα να διατηρεί τα κονδύλια της PLO υπό απόλυτο προσωπικό έλεγχο.
Ακόμη και μετά το Όσλο, το Ισραήλ κατέθετε τα φορολογικά δολάρια που εισπράττει από τις εισαγωγές στην Παλαιστινιακή Αρχή στον ιδιωτικό του λογαριασμό. Δεκάδες δισεκατομμύρια από τα Χρήματα του Ανθρώπου αγνοούνται μέχρι σήμερα.
Πράξη προδοσίας αριθμός 9 Εμφύλιος πόλεμος στην Ιορδανία 1970
Υποκίνηση της σύγκρουσης με την Ιορδανία κατά τη διάρκεια της οποίας καλά οπλισμένοι κακοποιοί του Αραφάτ πήραν τον έλεγχο των δρόμων του Αμμάν, στήνοντας φυλάκιο σε όλη την πόλη, κακοποιώντας πολίτες και δημιουργώντας χάος στην Ιορδανία και δημιουργώντας κοινωνική, εθνοτική σύγκρουση μεταξύ των Παλαιστινίων της Ιορδανίας και εκείνων που θεωρούσαν εαυτούς ως αυθεντικό Ιορδανικό. Τα σημάδια παραμένουν και δύσκολα θα ξεχαστούν.
Πράξη προδοσίας αριθμός 10 Αποτυχία παρακολούθησης της σφαγής της Sabra και της Shatilla.
Κατά τη διάρκεια του Αραφάτ για πολλά χρόνια στον Λίβανο, όπως η Ιορδανία, προσπάθησε να δημιουργήσει το δικό του επαναστατικό κράτος «Δημοκρατία Φαχανί», ενώ δεκάδες χιλιάδες Φενταγίν στρατολογήθηκαν για να πολεμήσουν το Ισραήλ από τον Λίβανο, πολλοί από το ανώτερο κλιμάκιο της PLO συμμετείχαν στην απελευθέρωση από την οίκους ανοχής του Λιβάνου και πολλές πρωτεύουσες πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.
Αυτή η συμπεριφορά σε μια χώρα όπου η σεχταριστική σύγκρουση δεν μείωσε ποτέ τον Αραφάτ και η PLO έγινε η πηγή τριβής μέσα στην εύθραυστη κοινωνία του Λιβάνου.
Το 1975 ένα λεωφορείο φορτωμένο με Παλαιστίνιους δέχτηκε επίθεση από μια ομάδα Λιβανέζικης Φάλαγγας (φασιστική παραστρατιωτική οργάνωση).
Η Suha Tawil Arafat και ο σύζυγός της Yasser στο τέλος
Προκάλεσε μια εμφύλια διακοπή για περίπου 15 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε και κατέλαβε τη Βηρυτό και ο Αραφάτ και η PLO εκδιώχθηκαν από τον Λίβανο με όρους διαπραγμάτευσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Αραφάτ άφησε πίσω του δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους που ήταν το βασικό του στήριγμα στον Λίβανο.
Με τον Αραφάτ έξω από τον Λίβανο, τόσο οι Ισραηλινοί υπό τη διοίκηση του Αριέλ Σαρόν όσο και η Λιβανέζικη Φάλαγγα αποφάσισαν να εισέλθουν στα παλαιστινιακά στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίγια, σφαγιάζοντας και σφαγιάζοντας αρκετές χιλιάδες.
Ο Αραφάτ δεν κοίταξε ποτέ πίσω και ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να συστήσει ένα διεθνές συμβούλιο έρευνας για τις σφαγές και θα έπρεπε να το έκανε, ιδίως από τη στιγμή που οι ΗΠΑ έδωσαν γραπτή εγγύηση για την ασφαλή προστασία των Παλαιστινίων που έμειναν πίσω.
Στις 11 Νοεμβρίου 2004 ο Yasser Arafat πέθανε. ένας τιμητικός φρουρός του γαλλικού στρατού πραγματοποίησε μια σύντομη τελετή για τον Αραφάτ, με το φέρετρό του ντυμένο με παλαιστινιακή σημαία.Ένα στρατιωτικό συγκρότημα έπαιξε τον γαλλικό και παλαιστινιακό εθνικό ύμνο και μια κηδεία Chopin.
Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ στάθηκε μόνος δίπλα στο φέρετρο του Αραφάτ για περίπου δέκα λεπτά σε μια τελευταία ένδειξη σεβασμού προς τον Αραφάτ, τον οποίο χαιρέτισε ως «άνθρωπο με θάρρος».
Την επόμενη μέρα, η σορός του Αραφάτ μεταφέρθηκε από το Παρίσι με μεταγωγικό αεροπλάνο της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Κάιρο της Αιγύπτου, για μια σύντομη στρατιωτική κηδεία εκεί, στην οποία συμμετείχαν πολλοί αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών.
Ο κορυφαίος μουσουλμάνος κληρικός της Αιγύπτου Sayed Tantawi οδήγησε στο πένθος προσευχές που προηγούνται της νεκρώσιμης ακολουθίας.
Στις 11 Νοεμβρίου 2004, ο Γιασέρ Αραφάτ, ο Πρόεδρος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ο Πρόεδρος της Φατάχ και ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής πέθανε σε γαλλικό στρατιωτικό νοσοκομείο.
Δεδομένου ότι κανένας από την οικογένειά του ούτε η Παλαιστινιακή Ηγεσία δεν μπαίνει στον κόπο να κάνει αυτοψία, η αιτία του θανάτου παραμένει αντικείμενο διαμάχης και κατηγορίες για δολοφονία με δηλητηρίαση από την ισραηλινή Μοσάντ ακόμη και από στενούς συνεργάτες του.
Όλοι, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς του, ενδιαφέρθηκαν περισσότερο να μάθουν πού βρίσκονται τα χρήματα παρά να μάθουν πώς πέθανε.
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΑΠΟΔΟΧΗ
Πολιτική Απορρήτου
Επισκόπηση απορρήτου
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά τα cookie, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Τα απαραίτητα cookie είναι απολύτως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookie που διασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και δυνατότητες ασφάλειας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά στοιχεία.
Τυχόν cookies που ενδέχεται να μην είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρήστη μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων, άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων χαρακτηρίζονται ως μη απαραίτητα cookie. Είναι υποχρεωτικό να εξασφαλιστεί η συναίνεση των χρηστών πριν από την εκτέλεση αυτών των cookies στον ιστότοπό μας.
There may well be more to this USreali invasion of Gaza than just hatred of the Palestinians. Is this a land grab to make way for the Ben Gurion Canal?
https://davidicke.com/2023/11/14/gaza-land-grab-the-ben-gurion-canal-plan/
Καλλιόπη, μπράβο σου, που τα γράφεις: Τα πράγματα, πάντως, με τον Αμπάς είναι πολύ χειρότερα από όσο μπορείς να φανταστείς. (Δυστυχώς έχω προσωπική εμπειρία.)
Και κάτι άλλο: Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ο Αραφάτ να μη είναι όχι Παλαιστίνιος μα ούτε καν Άραβας. Και αυτός που καθοριστικώς συνέβαλε στην καθιέρωσή του ως ηγέτη των Παλαιστινίων υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Κατάλαβα τι εννοείς Δημήτρη, σχετικα με τον Αραφάτ…
Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μοιραστείς μαζί μας την προσωπική σου εμπειρία…
Με την ειρήνη του 1995, που πέτυχε ο Αραφάτ, τί παίχτηκε ?
https://dimpenews.com/2023/11/13/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%81%cf%89-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%81%ce%b5%cf%80%cf%8c%cf%81%cf%84%ce%b5%cf%81-%cf%84%ce%b7%cf%82-figaro-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd/