Γεμίσαμε από λόγια μεγάλα και ποιητές του σωρού..

Γεμίσαμε από λόγια μεγάλα και ποιητές του σωρού..

10 Φεβρουαρίου, 2021 1 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:247
Μοίρασέ το

 

Υπάρχουν και άλλοι μάγκες, όχι ψευτόμαγκες έχει διαφορά, που ότι λένε βγαίνει από της ψυχή τους την αλήθεια.

Και αυτοί γλεντάνε ξέρετε και το ζεϊμπέκικο βαρύ ξέρουν και το χορεύουν μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι και μ’ ένα δάκρυ που αντί να βγει στο μάγουλο, στάζει μέσα τους και σβήνει στάχτες που άφησαν κάρβουνα από φωτιές δυνατές και δε φοβούνται.

 

 

 

 

Λίγοι… απελπιστικά λίγοι… πλεονάζουν οι ψευτόμαγκες…

Αυτοί που τα λόγια τα έχουν πλουσιοπάροχα και τις πράξεις στο κοντέρ που δείχνει στο μηδέν…

 

Καλλιόπη

Γεμίσαμε από λόγια μεγάλα και ποιητές του σωρού..

Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη

 

Κοίτα να δεις που τελικά δεν είσαι ο μόνος που με τα λόγια τα όμορφα προσεγγίζεις καρδιές που έχουν ανάγκες. Ανάγκες για νοιάξιμο, για μοίρασμα, για μια γλυκιά κουβέντα.

Όμως δε σκεφτήκατε πως η μούσα σας είναι μούσα και άλλων.
Λόγια παχιά και γλυκανάλατα, δοκιμασμένα! Λόγια δανεικά. Λόγια κλεμμένα βαφτισμένα «λόγια καρδιάς».

Με δανεικά και κλεμμένα έχετε μάθει να γλεντάτε στην υγειά των άλλων, των «κόποις κτώνται».

Όμως κοίτα να δεις «και εσύ, και εσύ!» ποιητές του σωρού και της δεκάρας!

Υπάρχουν και άλλοι μάγκες, όχι ψευτόμαγκες έχει διαφορά, που ότι λένε βγαίνει από της ψυχή τους την αλήθεια.

Και αυτοί γλεντάνε ξέρετε και το ζεϊμπέκικο βαρύ ξέρουν και το χορεύουν μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι και μ’ ένα δάκρυ που αντί να βγει στο μάγουλο, στάζει μέσα τους και σβήνει στάχτες που άφησαν κάρβουνα από φωτιές δυνατές και δε φοβούνται.

Έχεις ακούσει ποτέ τον ήχο του υγρού που σβήνει στάχτες και αποκαΐδια;
Είναι ο ήχος του χεριού που σκάει στο πάτωμα την ώρα ενός αντρίκιου ζεϊμπεκιού.

Είναι ο ήχος που σιγοτραγουδούν αντρίκια χείλη που από δαγκωματιές περίσσιες ίσα που ανοίγουν και αυτό ίσα για να βγει από μέσα τους ο πόνος.

Είναι ο ήχος της ντροπής την ώρα που ο άντρας θα προφέρει το όνομά σου. Ήχος ντροπής από σεβασμό και φόβο μην στο βεβηλώσει.

Είναι ο ήχος του πρώτου φιλιού όταν τα χείλη ξεμακραίνουν, που τσούζει από προηγούμενες πληγές, μα το σάλιο που απομένει επάνω τους, τη στάχτη αλισίβα κάνει!

Γι’ αυτό λοιπόν από λογάκια όμορφα και ποιηματάκια με γιοφύρια, νεράιδες και ξωτικά δηλαδή από ποιητές του σωρού εγώ προτιμώ καλύτερα τους ήχους τους αντρίκιους.

 

Πηγή

Προβολές : 247


Μοίρασέ το:



Ετικέτες:

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα