καληνύχτα... μόνο για ΓΥΝΑΙΚΕΣ... (βίντεο)
Προβολές:371
… μέσα σου, κρύβεις πολλές γυναίκες…
… την λύπη…
… την χαρά…
… την αλήθεια…
… την αξιοπρέπεια…
… τη στοργή…
… την ευθύνη…
… την αγάπη…
Μέσα σου, κρύβεις κι έναν άντρα…
… τον ΣΕΒΑΣΜΟ στον εαυτό σου, που σου επιτρέπει να είσαι όλα τα παραπάνω…
Καλό κι ευλογημένο ξημέρωμα…
Καλλιόπη
(κάπου το διάβασα, το βρήκα πολύ αληθινό και το αφιερώνω σε κάθε ΓΥΝΑΙΚΑ που σέβεται τον εαυτό της)
το υπέροχο μουσικό βίντεο, εδώ…
Προβολές : 371
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΓΥΝΑΙΚΑ, ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
το να έχω γεννηθεί γυναίκα, μου έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα… βλέπετε κυρία Καλλιόπη, ο μπαμπάς ήταν πάντοτε υπέρ του αγοριού του σπιτιού και η φράση ήταν : αγόρι είναι, μην τον κοροϊδεύεις, μην του δίνεις σημασία κλπ… Από την άλλη πλευρά, οι φράσεις για μένα ήταν : πρόσεχε κακομοίρα μου τί θα πει ο κόσμος για σένα και μην ακούσω τίποτα. Επίσης όταν είχα αγόρι, με φώναξε π@τ@να μερικές φορές, κι ας μην ήμουν.. Η εμμονή στο σπίτι ήταν η παρθενία και μην χαθεί, από ποιόν κλπ… Ζούσα σε παράνοια ελληνικής ταινίας.. Ειλικρινά, καλύτερα να μην είχα γεννηθεί καθόλου αφού ήμουν θηλυκό.
Δεν γίνεται να εκθεαζουν δήθεν σε τραγούδια ή βιβλία τίς γυναίκες και η νοοτροπία να παραμένει αραβική στην Ελλάδα. Τελικά τα παπαδαρια έχουν κάνει καλή δουλειά!! Η γυναίκα, το μίασμα που έδωσε το μήλο, πού κατέστρεψε τον παράδεισο τους. Καλύτερα νεκρή, παρά γυναίκα.
Όταν στην Ευρώπη φορολογείται περισσότερο λόγω του φύλου της η γυναίκα, αυτό τα λέει όλα.
Ξύνεις πληγές… έτσι μας ανέθρεφαν τότε… με άλλο τρόπο τα κορίτσια και με άλλον τ’ αγόρια… ακραίες ανατροφές… ακραίες καταστάσεις..
Βρε Καλλιόπη, από κλάμα σε κλάμα μας ρίχνεις! Τη φάση με τον μελλοθάνατο που έκοψε το αυτί της μάνας του μού την αφηγούνταν γλαφυρώς η δική μου μητέρα – στο πλαίσιο της προετοιμασίας για ένα-δυο χαστούκια που ετοιμαζόταν να μου ρίξει!
Δηλαδή, έχουμε κάποιες κοινές παιδικές αναμνήσεις, ανατροφής;;;
Καλλιόπη, υπάρχει κι ένα – υπέροχο!- ιταλικό τραγούδι με το ίδιο σχεδόν περιεχόμενο. Όποτε το ακούω… δακρύζω. Siamo donne, τραγουδούν οι Mondine.
Όποτε ακούω σπό αυτές τον στίχο: Siamo donne non solo nel letto… σχεδόν ντρέπομαι που είμαι άντρας.
Πειράζει, που διάβασα τους δικούς σου στίχους και σου έγραψα ό,τι σου έγραψα; Εάν ναι, συ φταις!
Να μάθεις να μη συγκινείς μέχρι δσκρύων τους αναγνώστες σου. Αμάν πια! Από συγκίνηση σε συγκίνηση αενάως μας ρίχνεις. Blog είναι το δικό σου ή η Ωγυγία του ίντερνετ;
Προσωπικά κύριε Τσεργίνη, ντρέπομαι ως γυναίκα και ως μάνα, που ανατρέφουμε γιούς όπως αυτούς που διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες και όχι μόνον…
Και πάντα μου έρχονται στη μνήμη τα λόγια του Θεόφιλου στην Κασσιανή… είχε δίκιο…
Αλλά και η Κασσιανή είχε δίκιο…
Αναρωτιέμαι τι είδους “μάνες” ανέθρεψαν τέτοια σαρκοβόρα κτήνη…
Πιστεύω και ίσως να μην είναι και τόσο λάθος, πως ο άνθρωπος και γεννιέται και γίνεται…
Και θυμαμαι επίσης και τον πατέρα μου, που από παιδάκι μου επαναλάμβανε συχνά μια ιστορία…
“Κάποτε, ήταν ένας άντρας που οδηγήθηκε για τα εγκλήματά του στην αγχόνη… ο δήμιος, τον ρώτησε ποια είναι η τελευταία του επιθυμία, κι αυτός ζήτησε να φιλήσει για τελευταία φορά την μάνα του…
Μόλις η επιθυμία του έγινε δεκτή, αυτός της έκοψε το αυτί με τα δόντια του…
¨Γιατί το έκανες αυτό, κτήνος;” ρωτούσε αγριεμένο το πλήθος…
Και η απάντηση του μελλοθάνατου: “Όταν μικρός έκλεψα ένα αυγό δεν μου είπε τίποτα… μετά της πήγα μια κότα… πάλι δεν μου είπε τίποτα… μέχρι που έφτασα στο έγκλημα…!!!”
Ουδέν σχόλιον επ’ αυτού…
Υ.Γ.1. Πειράζει που χαίρομαι να προκαλώ στους αναγνώστες μου συναισθήματα όμορφα και δάκρυα συγκίνησης;;;
Υ.Γ.2. Γράφω τις σκέψεις μου σ’ ένα ημερολόγιο, λίγο πριν κοιμηθώ και τις μεταφέρω στις καλημέρες και στις καληνύχτες μου… και τις περισσότερες φορές, κλαίω… και το κλάμα μ’ ανακουφίζει… καθαρίζει την ψυχή μου…
Ο αείμνηστος Πατέρας μου, μου έλεγε από παιδί: “Να κλαις Καλλιοπάκι μου… το κλάμα θα καθαρίζει την ψυχή σου…”…
Υ.Γ.3. Καλυψώ δεν είμαι για να κρατήσω τον Οδυσσέα στην Ωγυγία… θα ήθελα όμως έστω να είμαι μια τρίχα από τα υπέροχα μαλλιά της Μούσας Καλλιόπης, που ενέπνευσε τον Όμηρο να γράψει τα ΕΠΗ του…