ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ!!! ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ.Κάψιμο της Γαλλίας και κίνδυνος εμφυλίου πολέμου: αλλαγή παραδείγματος ή τελικό lockdown.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ!!! ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ.Κάψιμο της Γαλλίας και κίνδυνος εμφυλίου πολέμου: αλλαγή παραδείγματος ή τελικό lockdown.

3 Ιουλίου, 2023 7 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:1,281
Μοίρασέ το

 

 

Οι ελίτ μας, διεφθαρμένες και απάτριδες στην καρδιά, εργάζονται τώρα για περισσότερο από μισό αιώνα για την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας μας.

Αλίμονο, η ζημιά έχει γίνει και τώρα δεν είναι η ώρα να ξεκινήσουμε μεγάλες ιστορικές, γεωπολιτικές ή θεολογικές επιδείξεις για να εξηγήσουμε τη λειτουργία αυτής της καταστροφής!

Μερικοί Γάλλοι σήμερα γεύονται τη σκληρή γεύση από τα σκατά που έχουν δειλά υποστηρίξει για να ενταχθούν στον κύκλο που ορίζει ο κύριός τους ως «καλοπροαίρετο».

 

Ίσως η καλλίτερη ανάλυση των γεγονότων των τελευταίων ημερών στη Γαλλία, με την ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ, ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΨΥΧΗ.

Διαβάστε προσεκτικά το άρθρο, και διαδώστε το, γιατί ανάλογες καταστάσεις θα ζήσουμε και στην Ελλάδα και πρέπει άμεσα να ενεργοποιηθούν οι ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ…

Και είναι καιρός να αντιληφθείτε πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΞΙΑ…

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΜΟ…

ΔΗΛΑΔΗ, ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΜΟ.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΕΝΩΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΕΝΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ…

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

[Πηγή: profession-gendarme.com ]

Του Francois Dubois

Εισαγωγικά σχόλια

 

Γράφω αυτό το κείμενο ως ένας άνθρωπος που αγαπά το έθνος. Είναι γραμμένο βιαστικά, γιατί το θέμα επείγει, αλλά αναπτύσσω την ανάλυσή μου εν ψυχρώ. Δεδομένης της όλης κατάστασης γύρω μας, θα ήθελα εξ αρχής να διευκρινίζω ότι είμαι αθλητικός, με άριστη υγεία και χωρίς σκέψεις αυτοκτονίας. Και καλώ τους πρώην συντρόφους μου μέσα από τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης να διαβάσουν αυτό το κείμενο και να το μοιραστούν όσο γίνεται περισσότερο. Ιδιαίτερα εσείς που αυτή τη στιγμή βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή ως ασφάλεια μιας κατάστασης που σας ξεπερνάει, θα πρέπει να καταλάβετε τον τρόπο και το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτήν την στιγμή με τόση δυσκολία λειτουργείτε. Αυτό το πλαίσιο εθνικής αποσύνθεσης προκαλείται, υποστηρίζεται, είναι επιθυμητό από πολύ ισχυρές δυνάμεις. Εκφράζομαι εδώ με απόλυτη ελευθερία, χωρίς να σας υποκινώ σε εξέγερση, με την ελπίδα ότι αυτό το κείμενο θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε το ρόλο σας και να πάρετε τις επιβαλλόμενες προσωπικές σας αποφάσεις.

 

Υπόθεση Maher: Πλαίσιο

 

Οι ελίτ μας, διεφθαρμένες και απάτριδες μέχρι το κόκαλο, εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα εργάζονται για να καταστρέψουν πλήρως τη χώρα μας. Δυστυχώς, η ζημιά έχει γίνει, και δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσουμε με μεγάλες ιστορικές, γεωπολιτικές ή θεολογικές πραγματείες για να εξηγήσουμε τις λειτουργίες εκείνες που μας έφεραν αυτήν την καταστροφή[1]! Κάποιοι Γάλλοι γεύονται τώρα την πικρή εκείνη γεύση από τα σκατά που δειλά-δειλά οι ίδιοι ενέκριναν προκειμένου να ενταχθούν στον κύκλο της ‘πολιτικής ορθότητος’ όπως ο αφέντης τους την όρισε.

Το δίκτυο Σόρος, Αττάλι, Μινκ, αυτό που γέννησε και τον Μακρόν, κατανόησε απόλυτα τη φράση του Νίτσε: “Ο μεγαλύτερος δωρητής ελεημοσύνης είναι η δειλία“. [[Εννοεί, ο δειλός παίρνει μόνο ό,τι του δώσουν ελεημοσύνη.]] Από τη δημιουργία του “ΣΟΣ-ρατσισμός” μέχρι εκείνο το “Μην αγγίζεις τον φίλο μου“, στο όνομα της ανεκτικότητας προώθησαν εν γνώσει τους, ανάλογα με την περίπτωση κάθε φορά, την ανάδυση μιας εθνικοποιημένης και κοινωνικοποιημένης υποκουλτούρας, η οποία στην πραγματικότητα ενίσχυσε τον ρατσισμό και τον κοινωνικό κατακερματισμό. Για να το πετύχουν αυτό, στηρίχθηκαν στη δειλία του πληθυσμού απέναντι στα ΜΜΕ τα οποία από την δεκαετία του 1980 συνεχώς ευτελίζουν και ενοχοποιούν τον Γάλλο ανηλεώς,  φορτώνοντάς του την εικόνα του μεγάλου ηττημένου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον οποίον έσωσαν οι καλοί Αμερικανοί, και ιστορικά στιγματισμένου ως δειλού καταδότη των Εβραίων. 

 

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, πολλοί από αυτούς τους ανίδεους δειλούς προσπάθησαν να εξιλεωθούν με την συμπεριφορά τους, έχοντας μια υπεραπλουστευμένη ιστορία στην συνείδησή τους, μια καρικατούρα της ντροπής, για να μην πω μια ιστορία παραποιημένη.  Έτσι μπορούσαν να ανέχονται και το ανυπόφορο. Ούτε λόγος πλέον για κάποια διαμαρτυρία για τα ανεξέλεγκτα μεταναστευτικά κύματα που κανένας βέβαια δεν επέλεξε. Ακόμα χειρότερα, στα στενά αριστερά μυαλά τους, όποιος ύψωνε την φωνή του γινόταν άθλιος φασίστας και σκιτσογραφία ενός λάτρη του Τρίτου Ράιχ[2].

Σήμερα, σε αυτήν την προεμφυλιακή πλέον κατάσταση, πάνω απ’ όλα επείγει το να κατανοήσουμε τους κινδύνους στους οποίους βρισκόμαστε εκτεθειμένοι. Αυτό που συνέβη ήταν αναπόφευκτο. Ήταν θέμα χρόνου. Πρόσφατα, οι τεράστιες παραγγελίες « κενταύρων », τεθωρακισμένων της Χωροφυλακής εξοπλισμένων με έναν τηλεχειριζόμενο πυργίσκο πάνω στον οποίο βρίσκεται ένα AANF1 7,62 x 51 mm (όπλο πολέμου), ή η μεγάλη εκστρατεία για την ανάκληση παρανόμως κατεχομένων όπλων, αποτελούν δέσμη ενδείξεων που δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση με τις παρατηρήσεις μου.
 Μ’ ένα σμπάρο αυτές οι διατάξεις σκοτώνουν δύο τρυγόνια. Κατ’ αρχάς αποσκοπούν στην αντιμετώπιση του κινδύνου εμφάνισης ενός αυθόρμητου κοινωνικού κινήματος τύπου “κίτρινων γιλέκων”. Ένας τέτοιος κίνδυνος είναι επίφοβος, διότι θα είναι ανεξέλεγκτος αν ποτέ οργανωθεί και δομηθεί. Επίσης, είναι δυνητικά προορισμένα για μια επιχείρηση εκκαθάρισης απέναντι σ’ ένα απολύτως προβλέψιμο κύμα άτακτων εμπρησμών οικισμών [cités – ιδιαίτερες περιοχές σε μια πόλη] και στη συνέχεια, με το φαινόμενο ντόμινο, αλυσιδωτά, του πληθυσμού ο οποίος είναι πολιτικά αγκυλωμένος στην αριστερά. Αυτό θα πρέπει να είναι αναμενόμενο γιατί υπάρχουν ισχυρές διασυνδέσεις μεταξύ των μαφιών που διοικούν αυτές τις γειτονιές και του βαθέως κράτους, καθώς και των μυστικών υπηρεσιών του- και όλα αυτά είναι ενταγμένα στο δίκτυο της μασονίας που ηγείται μιας ακροαριστεράς έτοιμης να χρησιμοποιήσει τις ταραχές ως πολιτικό εργαλείο και να συσπειρώσει τις συνοικίες κατοικιών (cités) έχοντας τους “αντιφάδες” υπό τις διαταγές της. Όσο για τους εξεγερμένους, αυτοί είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι ενός διπλοπρόσωπου συστήματος το οποίο από τη μια θέτει τις βάσεις για την εξέγερσή τους και, από την άλλη δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα τους κάνει να φανούν ως κακοποιά στοιχεία.
Σε πρώτη φάση, ο στόχος της κυβέρνησης είναι η ανάκτηση του ελέγχου με τη βία,  και, εν συνεχεία, η καθιέρωση του απόλυτου ελέγχου του πληθυσμού δια ψηφιακών μέσων έτσι ώστε να εξασφαλισθεί ο οριστικός εγκλωβισμός τους. Τα μέσα αυτά θα γίνουν αποδεκτά από τις μάζες επειδή θα επιβληθούν ως η απαραίτητη εναλλακτική λύση για τη διαφυγή από το χάος.

Υπόθεση Mahel: η προέλευση

 

Τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτά τα επεισόδια δεν ήταν τυχαία αλλά αποτέλεσμα συνδυασμού δύο φαινομένων ενορχηστρωμένων από τις ελίτ έτσι ώστε εκ των πραγμάτων να τις οδηγήσουν να προβλέψουν αυτό που επρόκειτο να συμβεί.

Ο πρώτος παράγοντας απορρέει από την δημιουργία μιας περιθωριοποιημένης εθνικής κοινότητας η οποία διαρκώς όλο και περισσότερο μετακινείται προς το περιθώριο και φθάνει σε τέτοιο σημείο απόκλισης ώστε να μην της επιτρέπεται πλέον η συμμόρφωση της με τους κανόνες της κοινωνίας.

 Εξαρχής από την μετανάστευση δημιουργήθηκαν βαθιές κοινωνιολογικές ασυμβατότητες μεταξύ πληθυσμών, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονταν από επισφαλή κοινωνικά στρώματα της αφρικανικής ηπείρου. Η δομή της οικογένειας και ιδιαίτερα η θέση που κατείχαν τα αγόρια στην οικογενειακή μονάδα, ήταν ένα γεγονός που σε ορισμένες περιπτώσεις καθιστούσε πολύ δύσκολη την ένταξη και την αφομοίωση. Το κοινωνιολογικό πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο σύνθετο, δεδομένου ότι εξαρτάται από τη χώρα, την εθνική ομάδα και την κοινωνική τάξη στην οποία αναφερόμαστε. Τα πρώτα μεταπολεμικά κύματα μετανάστευσης από την Ιταλία και την Πορτογαλία δεν προκάλεσαν μεγάλες δυσκολίες ακριβώς επειδή, ακόμη και για τις εργατικές τάξεις, η οικογενειακή μονάδα ήταν δομημένη ως προς τις σχέσεις της (τη θέση του αγοριού σε σχέση με τον πατέρα και τη μητέρα, τη σχέση με την εξουσία κ.λπ.) με παρόμοιο τρόπο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Έτσι, οι πληθυσμοί αυτοί δεν βίωσαν καμία κοινωνιολογική αντίδραση[3]. Η περίπτωση του Ισλάμ είναι διαφορετική (θα μιλήσουμε περί αυτού αργότερα).

Η απόρριψη των κοινωνικών προτύπων συνοδεύεται από την εισαγωγή νέων προτύπων που καθορίζουν την ταυτότητα της ομάδος: ο νέος των προαστίων δεν στερείται σημείων αναφοράς επειδή είναι οικονομικά ανασφαλής, αλλά επειδή ο κοινωνικός του καθορισμός όπως εξελίσσεται τον εμποδίζει να ενταχθεί στο ευρύτερο κοινωνικό πρότυπο το οποίο υποτίθεται ότι τον αφομοιώνει. Έτσι, θεσπίζει δικά του πρότυπα, τα οποία λειτουργούν έτσι ώστε να μετατρέψουν την κοινωνιολογική του απόκλιση σε μερικώς ολοκληρωμένη ταυτότητα (όπως φαίνεται από διάφορα κοινωνικά σημεία, λ.χ., την γλώσσα, το είδος ενδυματολογίας κ.λπ.). Έτσι χειραφετείται ως αυτόνομος, τόσο οικονομικά όσο και σε σχέση με τους εκπροσώπους της εξουσίας. Εάν δεν έχουν μεγαλώσει σε μια δομημένη οικογένεια, μέσα σε μια οικογένεια η οποία δεν μεγαλώνει βασιλόπουλο, οι νέοι των προαστίων μπορούν να αποκτήσουν γρήγορα μια τέτοια ανεξαρτησία που να μην λογοδοτούν σε καμία αρχή και να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους μόνο μεταξύ των ομοίων τους, κάτι που αποτελεί μια πραγματική κοινωνική ετικέτα κατά την έννοια του Becker. Προφανώς, δεν είναι όλοι οι νέοι των προαστίων έτσι – παραβατικοί είναι εκείνοι των οποίων η οικογενειακή δομή και εξουσία είναι, το λιγότερο, ανύπαρκτες.

Ο χαρακτήρας του Mahel δεν αποτελεί εξαίρεση σ’ αυτόν κανόνα, καθώς δεν αποδέχεται καμία νομιμοποίηση του νόμου ενώ σκοπεύει να φτιάξει ο ίδιος τον δικό του, αποφεύγοντας για άλλη μια φορά την εξουσία. Μ’ όλο τον σεβασμό στην Σαντρίν Ρουσσώ και στους άλλους μίζερους της LFI [La France Insoumise – Η Ανυπότακτη Γαλλία] με το απλοϊκό σκεπτικό, δεν είναι η φτώχεια που τους κάνει παραβάτες. Αυτοί οι άνθρωποι μερικές φορές βγάζουν αστρονομικά ποσά χρημάτων. Το έχω δει στην πράξη. Προσφέρετε τους υποδομές, πρόσβαση στον πολιτισμό, βοήθεια, ακόμα περισσότερα χρήματα και δεν θα αλλάξει τίποτα. Μερικοί έμποροι ναρκωτικών οδηγούν Φεράρι, μήπως παύουν να είναι παραβάτες; Ο Mahel ήταν ένας νέος που ήταν δύσκολο να ελεγχθεί, και αυτό αντικατοπτρίζεται στα διάφορα αδικήματα που διέπραττε.

Ο δεύτερος παράγοντας πίσω από αυτή την τραγωδία είναι ο ανθρώπινος. Πιθανώς προέρχεται από μια λανθασμένη εκτίμηση του νομικού πλαισίου στο οποίο βρέθηκε ο αστυνομικός και αποφάσισε να ανοίξει πυρ. Τα δικαστήρια θα αποφασίσουν αν ο πυροβολισμός ήταν δικαιολογημένος ή όχι. Εγώ ο ίδιος έχω διδάξει τη χρήση των όπλων στους σπουδαστές μου στη χωροφυλακή. Έχω πλήρη γνώση αυτού του θέματος από νομικής άποψης. Αλλά πέρα από αυτή την καθαρά τεχνική πτυχή, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αστυνομικός είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι και ότι ερχόμενος συνεχώς αντιμέτωπος με αυτόν τον αγανακτισμένο πληθυσμό, μπορεί τελικά να δει την ψυχολογική και συναισθηματική του σταθερότητα να διαταράσσεται.

Ακόμα και ο πιο έμπειρος αστυνομικός δεν είναι απρόσβλητος από το να κάνει ένα σοβαρό λάθος, επειδή η διάκρισή του είναι μειωμένη λόγω του επανειλημμένου έντασης και της χρόνιας κόπωσης τις ώρες της υπηρεσίας. Ο κάτοχος ενός όπλου έχει τεράστια ευθύνη. Οι αστυνομικοί και οι χωροφύλακες γνωρίζουν πολύ καλά ότι υπέχουν ποινική ευθύνη όταν ανοίγουν πυρ με το υπηρεσιακό τους όπλο. Με άλλα λόγια, τη στιγμή του πυροβολισμού, γνωρίζουν ότι μπορεί να καταλήξουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στη φυλακή, εάν έχουν κάνει λάθος στην κρίση τους κατά τη λήψη μιας απόφασης που διαρκεί ένα ή δύο δευτερόλεπτα το πολύ.

Φυσικά, υπάρχουν απαράδεκτες καταχρήσεις, ιδίως με τη χρήση των AFI[4] κατά τη διάρκεια κοινωνικών κινημάτων όπως τα “κίτρινα γιλέκα” ή κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων κατά των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Ωστόσο, το αίτημα για αφοπλισμό της αστυνομίας είναι εντελώς ανόητο. Θα ήταν πιο σωστό να ασχοληθούμε με το ζήτημα της τυφλής υποταγής την οποία επιδεικνύουν ορισμένοι αστυνομικοί στην παρούσα κυβέρνηση, και σε τέτοιο σημείο που να ξεχνούν τους κανόνες δεοντολογίας που διέπουν το επάγγελμα.

Είναι γεγονός ότι η τραγωδία που συνέβη δεν θα είχε συμβεί ποτέ αν δεν υπήρχε ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων: η κοινωνιολογική απόκλιση του μη αφομοιωμένου δράστη και το ανθρώπινο λάθος, το οποίο βεβαίως επιτείνεται από ένα πλαίσιο συνεχούς έντασης στον τόπο υπηρεσίας. 

Έχοντας θέσει αυτές τις βάσεις, νομίζω ότι ο γαλλικός λαός πρέπει επειγόντως να συνειδητοποιήσει ότι η εμφάνιση αυτών των στοιχείων μαζί δεν είναι αποτέλεσμα μιας ατυχής σύμπτωσης.

 

Ποια Στρατηγική Αντιμετωπίζουμε;

 

Όταν ήμουν στην ενεργό υπηρεσία, κατά τη διάρκεια της ψευδοπανδημίας, συζητούσαμε μ’ ένα συνάδελφο και “πεφωτισμένο” φίλο περί της οργάνωσης ενός πανευρωπαϊκού κύκλου εξεγέρσεων ως το επόμενο στάδιο του αφηγήματος Κόβιντ. Μια υπόθεση, ανάμεσα σε πολλές άλλες, ευνοϊκή για τις κοινωνικοοικονομικές φιλοδοξίες που υπαγορεύει το Νταβός. Τα επακόλουθα αυτών των εξεγέρσεων θα ήταν μια οικονομική ύφεση ενορχηστρωμένη σε στάδια, ωθούμενη από το Covid, σχεδιασμένη να προωθήσει σταδιακά την εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ, την εικονική πραγματοποίηση πολλών θέσεων εργασίας, την καταστροφή των PME [Petites et Moyennes Entreprises – Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις] υπέρ των πολυεθνικών και την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης που θα αντικαθιστούσε ορισμένα επαγγέλματα.

Μετά το “εναρκτήριο” αποτέλεσμα της πανδημίας, ο κύκλος των εξεγέρσεων θα επιτρέψει την ενίσχυση του κατασταλτικού οπλοστασίου και των ψηφιακών μέσων μαζικής επιτήρησης με μια άνευ προηγουμένου επιστροφή στον έλεγχο δια της βίας. Πριν από δύο χρόνια, αυτό θα έκανε κάποιους να χαμογελάσουν, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό σήμερα εξακολουθεί να ισχύει. Θα παρακολουθήσουμε να δούμε αν το φαινόμενο εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, καθώς οι Βρυξέλλες φαίνεται να έχουν ήδη καταληφθεί από ταραχές. Οι αναλύσεις μου επιβεβαιώνονται ακριβώς επειδή δεν υποτιμώ τη νοημοσύνη του εχθρού. 

Είδαμε επίσης κάποιον Assa Traoré να στέκεται δίπλα στη μητέρα του Mahel. Είναι ο ίδιος ακτιβιστής, με τα παπούτσια Louboutin (LVMH), που επίσης εργάζεται για το ίδρυμα OPEJ Baron Edmond de Rothschild. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στο θολό παρελθόν παραβατικότητας αυτής της οικογένειας. Αρκεί να πούμε ότι μια απομονωμένη και ταραγμένη μητέρα πολύ γρήγορα επωφελήθηκε από τη μαζική υποστήριξη και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για να οργανώσει, 48 ώρες μετά τα γεγονότα, μια λευκή πορεία με τυπωμένα φανελάκια (t-shirt) και διασημότητες της γαλλικής ραπ.

Υπάρχει μια πραγματική συνενοχή μεταξύ των εκ των κάτω αποβρασμάτων και των εκ των άνω αποβρασμάτων που τους υποστηρίζουν. Συμφωνώ απόλυτα με τον Alain Soral και την ανάλυσή του όταν τονίζει ότι το πρόβλημα μας δεν συνδέεται με το Ισλάμ. Όσοι για τις αιτίες των δυστυχιών που υποφέρουμε αναφέρονται σε κάποιο ισλαμικό κέντρο, είτε είναι αδαείς είτε διεφθαρμένοι και πουλημένοι στην υπερεθνική αιτία. Το Ισλάμ είναι θρησκεία της τάξης, ακόμη και αν κάποιες από τις επιταγές του μπορεί να αμφισβητηθούν από έναν χριστιανό. Αλλά δεν πρέπει να τα μπερδεύουμε όλα. Μήπως το Ιράν βιώνει παρόμοιες εξεγέρσεις με τέτοιου είδους παραβάτες; Δεν υπάρχει τίποτα το μουσουλμανικό στους παραβάτες των ‘οικισμών’ (cités). Υιοθετούν κάποιους κοινωνιολογικούς δείκτες δανεισμένους από το Ισλάμ, κωδικοποιημένους με διάφορα γλωσσικά στοιχεία και έτσι ώστε να αυτοχαρακτηρίζονται ως κοινότητα. Δεν είναι όμως πραγματικοί μουσουλμάνοι και δεν εφαρμόζουν τα ήθη που ορίζει το Κοράνι. Όταν ήμουν εν ενεργεία, κάποιοι από αυτούς έμεναν έκπληκτοι όταν έβλεπαν ότι γνώριζα περισσότερα για το Ισλάμ από ό,τι εκείνοι. Αμέσως γινόμουν πιο συμπαθής στα μάτια τους, πράγμα που τους έκανε ακόμα πιο ηλίθιους στα δικά μου. Το πρόβλημα δεν είναι το Ισλάμ αλλά η άγνοια.

Υπάρχει μια σκόπιμη συγχώνευση του εγκλήματος στη γειτονιά με την ανάπτυξη της μουσουλμανικής θρησκείας στη χώρα μας, αλλά πρόκειται για δύο διαφορετικά φαινόμενα. Οι Ρώσοι έχουν σαφώς κατανοήσει ότι η βάση του κινδύνου πολιτισμικής αναταραχής που μας απειλεί δεν είναι η μουσουλμανική θρησκεία. Πριν από δύο ημέρες, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η βεβήλωση του Κορανίου αποτελεί έγκλημα στη Ρωσία. Λοιπόν, δεν είμαι ο Τσάρλι [[σ.μ. Προφανώς αναφέρεται στο εβδομαδιαίο Γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charle Hebdo και τις εκδόσεις του σχετικά με το Ισλάμ και την τρομοκρατία που προκάλεσαν σάλο στην Γαλλία]] και δεν πρόκειται να ξεγελαστώ από την τρομοκρατική εργαλειοποίηση των “σεχταριστικών” κλάδων του Ισλάμ των Ουαχαμπιτών από τα δυτικά βαθιά κράτη και το Ισραήλ.

Πρόκειται πράγματι για μια απάτριδα παγκοσμιοποιημένη ελίτ που επιδιώκει να καταστρέψει την κατά βάση καθολική χώρα μας υποδαυλίζοντας το μίσος για τη μουσουλμανική θρησκεία. Αντλώντας τις ιδεολογικές της καταβολές από τον Ιουδαιοπροτεσταντισμό, έχει κατασκευάσει μια ψευτο-εθνοποιημένη, οικουμενική και Woke [ψευδο-αφύπνισμένη] ακυρωτική κουλτούρα, με πρότυπο μια καταναλωτική και υλιστική αξιολογία που πρωτοεμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αμερικανικός ηγεμόνας ανέλαβε στη συνέχεια τη διάδοσή της σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Στην πραγματικότητα, τα μικρά γαλλικά μας λαμόγια δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αντικαταστάτης των αμερικανών ράπερ και των μελών των συμμοριών που εξιδανικεύουν. Και χωρίς να το συνειδητοποιούν, αν λατρεύουν κάτι, αυτό είναι πάνω απ’ όλα η εικόνα του Αμερικανού γκάνγκστερ ράπερ σε ένα σπορ αυτοκίνητο περιτριγυρισμένο από πόρνες, ο οποίος έχει τις ίδιες πηγές χρηματοδότησης με την ιδεολογία των ΛΟΑΤΚΙ! Πίσω από τον Assa Traoré κρύβεται η οικουμενική ιδεολογία του George Soros, ο οποίος, μέσω των ΜΚΟ του, χρηματοδοτεί τόσο τη μαζική μετανάστευση όσο και την υπόθεση των ΛΟΑΤΚΙ.

Αν είμαστε πολύ μακριά από τα ιδανικά του Προφήτη Μωάμεθ ή του Χριστού, από την άλλη πλευρά, είμαστε πολύ κοντά στην απέχθεια προς τον Χριστό (ή τον Μωάμεθ)[5] όπως ισχυρίζεται ρητά στα μέσα ενημέρωσης ο Éric Zemmour. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ περισσότερες ομοιότητες μεταξύ αυτού και του Σόρος (ξεκινώντας από τη θρησκεία) παρά μεταξύ αυτού και του Χριστού. Ναι, η ψευδο-αντίσταση του είναι στην πραγματικότητα θεμελιωδώς αντίχριστη. Και ειρωνικά, όταν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος, ο κ. Zemmour είχε τον Julien Madar, έναν πρώην επενδυτικό τραπεζίτη των Rothschild, υπεύθυνο για την επιχειρησιακή πλευρά της χρηματοδότησής του.

Χωρίς καν να αναφέρουμε το ιστορικό του σημερινού μας Προέδρου, μπορούμε να δούμε ότι ο κόσμος της οικογένειας Rothschild δεν είναι ασύμβατος με τον οικουμενισμό του Woke [ψευδο-αφύπνησης] του οποίου η Assa Traoré είναι μούσα, όπως δεν φαίνεται ασύμβατος με τις ιδέες ενός “δεξιού” περιθωρίου, ψευδώς και συχνά καραμπινάτα πατριωτικού, που σκοπό έχει να υποδαυλίσει έναν πόλεμο μεταξύ Καθολικών και Μουσουλμάνων απορρίπτοντας τις αξίες που παρέδωσαν οι προφήτες (Papacito, Goldnadel, Finkielkraut, Zemmour κ.λπ.). Μήπως άραγε αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της σύγκρουσης μεταξύ Ιακώβ και Ησαύ που περιγράφει η Γένεσις[6];

Είμαστε λοιπόν παγιδευμένοι ανάμεσα στα αποβράσματα εκ των άνω και στα αποβράσματα εκ των κάτω. Τα αποβράσματα εκ των άνω θέτουν όλες τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας ελεγχόμενης επανάστασης. Για το σκοπό αυτό, προωθούν τον Ισλαμοκεντρισμό για να εξάρουν τις διαθρησκευτικές εντάσεις, όπως προωθούν και την άκρα αριστερά (με επικεφαλής τον Mélenchon, μέλος της Grand Orient de France [Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας – η κύρια Γαλλική μασονική οργάνωση]) για να οξύνουν τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης και το μίσος για την αστυνομία. Η αστυνομία θα είναι στόχος για γελιοποίηση, λειτουργώντας δια της παρουσίας της ως θρυαλλίδα που παρά την θέλησή της θα συσπειρώσει την άκρα αριστερά μαζί με τα αποβράσματα των συνοικιών (cités) εναντίον της, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τις διάφορες δια-εθνοτικές και δια-θρησκευτικές συγκρούσεις που είναι πιθανό να προκύψουν. Εν τω μεταξύ, τα αφεντικά της θα την χρησιμοποιήσουν για να εγκαθιδρύσουν και να δικαιολογήσουν οριστικά μια νέα εποχή ελέγχου και χρήσης πρωτοφανούς βίας, η οποία μπορεί στη συνέχεια να νομιμοποιηθεί απόλυτα από τα γεγονότα.

 

Τι λύσεις μπορούμε να προσφέρουμε; 

 

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα σημερινά γεγονότα μπορεί να ήρθαν πολύ νωρίς για τους ηγέτες μας, οι οποίοι θα ήταν σε καλύτερη θέση να εκμεταλλευτούν αυτή τη σπίθα σε δύο χρόνια από τώρα. Πράγματι, προς το παρόν, τα μεταναστευτικά κύματα δεν είχαν επαρκή αντίκτυπο στην ύπαιθρο και σε ορισμένες βαθιές αγροτικές περιοχές. Αυτός ήταν ένας από τους στόχους που υπογράμμισε πρόσφατα ο Jacques Attali.

 

Ακόμη και αν το σημερινό κίνημα εξαντληθεί λόγω έλλειψης επαρκούς δυναμικής, θα πρόκειται απλώς για ένα βήμα πίσω για να γίνει (μελλοντικά) ένα μεγαλύτερο άλμα προς τα εμπρός. Οι έντιμοι πατριώτες που μάχονται, και που δεν φοβούνται να δείξουν τον πραγματικό εχθρό με το δάχτυλο, την ιδεολογία του και τους συνεργούς του, θα πρέπει να ενωθούν. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή για να μένουμε άπραγοι και να μην κάνουμε τίποτα. Όπως είπα σε μια συνέντευξη πέρυσι στην εφημερίδα Le Média στο 4-4-2, όλα τα φώτα είναι κόκκινα, αλλά αν υπάρξει εξέγερση, αυτόματα θα την αναλάβει [δηλαδή θα την καπελώσει] ένας ελεγκτής της αντιπολίτευσης ή και η ίδια η κυβέρνηση, η οποία θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να εισαγάγει ένα σύστημα ελέγχου εμπνευσμένο από την κοινωνική πίστωση (social credit)[7]. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξήγησα πέρυσι σε αυτή τη συνέντευξη ότι χωρίς μια διοίκηση έτοιμη να αναλάβει, οι πραγματικοί μαχητές της αντίστασης δεν θα μπορέσουν να επωφεληθούν από αυτή την εξέγερση.

Επομένως, η ώρα για δράση είναι τώρα, και για να γίνει αυτό, όλοι οι αληθινοί πατριώτες πρέπει να ενωθούν. Νομίζω ότι η ιδέα του Alain Soral για την επείγουσα δημιουργία ενός CNR (Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης) είναι η σωστή, δεδομένης της επείγουσας και άμεσης φύσης της κατάστασης. Στη συνέχεια, θα προσαρμοστούμε κατάλληλα σε πραγματικό χρόνο. Το πρώτο βήμα είναι να βρούμε τρόπους ανασύνταξης και ομοσπονδοποίησης, μακριά από την ψευτοαντιπολίτευση και τους άλλους μηχανισμούς του συστήματος που δεν αναγνωρίζουν τον πραγματικό εχθρό, και που σκοπεύουν να παραμείνουν στην Ευρώπη και να προσπαθήσουν να μας βάλουν σε περιπέτειες εκ των έσω. Σήμερα θέλω να κάνω τη δική μου συμβολή στην αλλαγή.

Τέλος, πιστεύω ότι θα χρειαστεί εξωτερική, και επομένως ξένη, υποστήριξη, διότι ο εχθρός μας είναι άπατρις και απίστευτα ισχυρός οικονομικά. Αν αποτύχουμε εδώ, οι αντιδράσεις θα είναι πρωτοφανείς, γι’ αυτό ας δράσουμε με θάρρος.

Είθε η Γαλλία να παραμένει αιώνια!

 

 

WO (r) François Dubois


Σημειώσεις κειμένου:

[1] Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το βιβλίο μου Alice au pays de Lucifer [Η Αλίκη στην Χώρα του Εωσφόρου] που εκδόθηκε από τις εκδόσεις KA Editions και τα άρθρα που έχω δημοσιεύσει στις ιστοσελίδες profession gendarme.fr και Strategika.fr.

[2] Σε επόμενο άρθρο, θα εξηγήσω πώς αυτοί οι άνθρωποι υποστηρίζουν εν αγνοία τους “προσηλυτισμένους ναζί”.

[3] Για να καταλάβετε την πολυπλοκότητα της κοινωνιολογικής εξήγησης της δημιουργίας του φαινομένου των συγκροτημάτων κατοικιών (cités), διαβάστε το Le déni des cultures [Η ‘Αρνηση των Πολιτισμών] του Hugues Lagrange (κοινωνιολόγος στο CNRS), που δημοσιεύθηκε από τον εκδοτικό οίκο Points. Η οπισθοδρόμηση είναι κοινωνιολογική, ιδεολογική και ηθική οπισθοδρόμηση που γίνεται αισθητή ως αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης των παραδόσεων και της δημιουργίας μιας νέας παράδοσης μεταξύ των νεοφερμένων και της χώρας υποδοχής τους.

[4] Το AFI είναι ένα όπλο ενδιάμεσης ισχύος, που χρησιμοποιείται σε μια κλίμακα μεταξύ των γυμνών χεριών και των πυροβόλων όπλων, για παράδειγμα το LBD40 ή το τηλεσκοπικό γκλομπ.

[5] Στην εκπομπή του France Inter “Le Grand face-à-face”, όπου ο Raphaël Glucksmann αντιμετωπίζει τον Éric Zemmour, ο Raphaël Glucksmann θυμάται τα γραπτά του Zemmour: “Γράφετε κάτι ενδιαφέρον στο βιβλίο σας. Λέτε ξεκάθαρα: Είμαι υπέρ της Εκκλησίας και κατά του Χριστού! Στο οποίο ο Eric Zemmour απαντά δυναμικά: “Ναι, ναι, το λέω ξεκάθαρα!

[[σ.μ. Η ιδέα εδώ είναι ότι η ‘εκκλησία’ αποκόπτεται από την κεφαλή της, δηλαδή τον Χριστό, και αυτό που μένει είναι μια Σύναξη της οποίας οι ιερείς ακολουθούν τις εντολές των ελίτ στις οποίες η ‘εκκλησιαστική’ σύναξη είναι υποταγμένη. Αυτή ακριβώς είναι η Μεγάλη Πόρνη της Αποκάλυψης η οποία, ας το θυμίσουμε, μεθά με το αίμα των αγίων.]]

[6]https://journals.openedition.org/rhr/8552

[7] https://lemediaen442.fr/francois-dubois-macron-est-anime-par-un-ideal-messianique-en-lien-avec-la-gouvernance-mondiale/

 

Πηγή

Προβολές : 1,281


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα