Κείμενο της Μαρίας Αντωνογλούδη, μητέρας του αδικοχαμένου σμηναγού Μαντζαρούδη Βασιλείου
ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ…
Την εβδομάδα που πέρασε από τα ΜΜΕ μια εικόνα εισέβαλε στα σπίτια μας , η οποία μας συγκλόνισε και θα μείνει χαραγμένη ανεξίτηλα στη σκέψη μας! Είναι η εικόνα της κ. Μαρίας Καρυστιανού, μιας από τις τραγικές μητέρες που έχασαν τα παιδιά τους στο έγκλημα των Τεμπών, η οποία ως πρόεδρος του συλλόγου οικογενειών των θυμάτων κατέθεσε ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την άνευ προηγουμένου εθνική τραγωδία.
Ως μητέρα που θρηνεί τον αδικοχαμένο 31χρονο γιο της, αξιωματικό της ΠΑ, που ο θάνατός του, αποτρόπαιος και ακατανόητος, επήλθε στο χώρο εργασίας του μια εβδομάδα πριν από το σοκαριστικό δυστύχημα των Τεμπών την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2023, και που απεγνωσμένα απαιτεί απαντήσεις στα πολλά της γιατί και πώς, υποκλίνομαι στη ΜΑΡΙΑ, η οποία με παρρησία, τόλμη περισσή, βλέμμα καθάριο και σταθερό όρθωσε το ανάστημά της απέναντι στα μέλη της επιτροπής και απαίτησε το αυτονόητο και τίποτα λιγότερο, απόδοση ευθυνών, απόδοση δικαιοσύνης, δικαίωση των νεκρών, των τραυματιών και των οικογενειών τους.
Υποκλίνομαι στη ΜΑΡΙΑ για το δριμύ «κατηγορώ» της στο αδιαπέραστο και ανάλγητο σύστημα, που στο όνομα συμφερόντων και προσωπικών επιδιώξεων δεν ευθύνεται ποτέ, δεν δύναται να απαντήσει ποτέ, συγκαλύπτει, αποσιωπά οργανωμένα, συκοφαντεί, μετακυλίει ευθύνες εκεί που δεν πρέπει, ακόμη και στους ίδιους τους νεκρούς, που φυσικά αδυνατούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους!
Ευχαριστώ από καρδιάς τη ΜΑΡΙΑ που έγινε η στεντόρεια φωνή όλων των μανάδων αυτής της χώρας, που με το θάνατο των παιδιών μας η ζωή μας σε μια στιγμή κλονίστηκε συθέμελα, που μαυροφορεθήκαμε, που δεν θα ξαναδούμε τα παιδιά μας, που δεν θα ξανακούσουμε από τα χείλη τους το «μάνα, μαμά, μανούλα», που ορφάνεψε η αγκαλιά μας, που μείναμε με τις όμορφες αναμνήσεις και με μια φωτογραφία στο χέρι των παιδιών μας να μας χαμογελούν ανέμελα, γεμάτα όνειρα και ελπίδες για το μέλλον, που δεν θα φτάσει ποτέ γι’ αυτά, και που απαιτούμε δικαίωση για τον τραγικό και άδικο θάνατό τους!
Ευχαριστώ τη ΜΑΡΙΑ για τη δύναμη που μετέδωσε σε όλες μας με τη σθεναρή και αξιοπρεπή στάση της να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με το θεριό που λέγεται σύστημα και να μη σωπαίνουμε, κάνοντας τουλάχιστον περήφανα τα νεκρά μας παιδιά, που για μας βέβαια ζουν και θα ζουν για πάντα στη σκέψη μας και στην καρδιά μας!
Κλείνοντας, αναρωτιέμαι αν θα φτάσει ποτέ η στιγμή σ’ αυτή τη χώρα να μη ντρέπεται ακόμη και η ντροπή για όσα τραγικά συμβαίνουν και αν κάποτε, έστω και ένας, θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα αναλάβει ουσιαστικά και όχι υποκριτικά την ευθύνη για λάθη, εγκληματικές παραλείψεις και συμπεριφορές, οι οποίες οδηγούν στο θάνατο ανθρώπους και μάλιστα νέους ανθρώπους, που αποτελούν το μέλλον και την ελπίδα αυτού του τόπου. Για να συμβεί αυτό ωστόσο απαιτείται αρετή και τόλμη! Τη διαθέτει άραγε κανείς;
Με εκτίμηση
Μαρία Αντωνογλούδη
Η μητέρα του αδικοχαμένου σμηναγού Μαντζαρούδη Βασιλείου
ΕΥΛΟΓΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ Μαρία Αντωνογλούδη.
Κλείνοντας, αναρωτιέμαι αν θα φτάσει ποτέ η στιγμή σ’ αυτή τη χώρα να μη ντρέπεται ακόμη και η ντροπή για όσα τραγικά συμβαίνουν και αν κάποτε, έστω και ένας, θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα αναλάβει ουσιαστικά και όχι υποκριτικά την ευθύνη για λάθη, εγκληματικές παραλείψεις και συμπεριφορές, οι οποίες οδηγούν στο θάνατο ανθρώπους και μάλιστα νέους ανθρώπους, που αποτελούν το μέλλον και την ελπίδα αυτού του τόπου. Για να συμβεί αυτό ωστόσο απαιτείται αρετή και τόλμη! Τη διαθέτει άραγε κανείς;
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ Η ΣΤΙΓΜΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΤΖΕΤ, KAI EΛΙΚΟΠΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΡΑΙΝΑ ΚΑΙ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΚΟΛΕΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΜΕ ΣΑΘΡΟΥΣ ΣΟΦΑΔΕΣ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΘΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΑΝ ΧΑΒΙΑΡΙ ΑΣΤΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΤΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΡΑΠΑΤΣΑΔΑ ΜΕ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΤ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΖΑΛΙΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΠΟΥΔΑΖΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΚΟΨΑΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ ΣΤΑ ΕΞΟΔΑ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΒΡΙΣΚΟΝΤΟΥΣΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΕΞΩΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΩ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΕΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΘΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΔΑΠΕΔΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΕΥΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΒΕΝΖΙΝΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΤΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ ΝΑ ΦΑΝΕ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΣΤΑΜΑΤΩ ΕΔΩ, ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΞΕΦΥΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΜΟΥ.
ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΡΕ ΚΤΗΝΗ, ΚΛΕΦΤΕΣ, ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ, ΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΥΧΗ
Σ ΕΝΑ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΠΕΥΘΥΝΟ ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΟ.
Επειδή αυτά τα κτήνη δεν καταλαβαίνουν τίποτα, γιατί στις φλέβες τους, κυκλοφορεί το αίμα της λέπρας, μήπως να τους δείξουμε εμείς πως … ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΡΕΦΡΕΝ;;;
Όσο μας βλέπουν σκυμμένους, θα συνεχίζουν…
Όταν όμως δουν … αυτά που πρέπει, και αντιλαμβάνεσαι τι εννοώ, θα … κλάσουν μέντες, γιατί είναι ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ… ΤΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΑΣ…