Ελληνικό πατριωτικό ιστολόγιο
Τελικά, αν ο χειρισμός της πανδημίας του Covid-19 μας έχει διδάξει κάτι, είναι ότι ο ΠΟΥ πούλησε την ψυχή του σε εταιρικά συμφέροντα και δεν μπορεί να του εμπιστευτούμε τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την παγκόσμια υγεία.
Είναι σίγουρα προς το συμφέρον όλων μας να απαιτήσουμε από τους εθνικούς νομοθέτες μας να μην υπογράψουν την κυριαρχία που επιδιώκει ο ΠΟΥ.
Ελάτε καλέ… εμείς στο ελλάντα, την υπογράψαμε την συμφωνία της απόλυτης υποταγής…
Καλέ, εμείς είμαστε κιμπάρης λαός… τα δίνουμε όλα σε όλους… και δεν κρατάμε τίποτα για την πάρτη μας…
Ψηφίζουμε ότι χειρότερο κυκλοφορεί στην πιάτσα από πωλητικά καθάρματα, σηκώνουμε το μανίκι για οτιδήποτε μπόλι και… μην μας πρήζετε τα… αμελέτητα…
“Θα κάνετε αυτά τα μπόλια” θα μας διατάσσει ο γλυκούλης Τέντρος, κι εμείς θα τα κάνουμε εις πενταπλούν και θα λέμε κι ένα “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω”…
Καλλιόπη Σουφλή
Με σκοπό να αποτελέσει μέρος του διεθνούς δικαίου, οι προετοιμασίες για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (“ΠΟΥ”) Πανδημικής Συνθήκης ή Πανδημικής Συμφωνίας ξεκίνησαν το 2001.
Εκτός από την ενίσχυση της πρόληψης, της ετοιμότητας για μελλοντικές πανδημίες, όπως υποστηρίζει το τελευταίο προσχέδιο του κειμένου, η εφαρμογή του θα μπορούσε να υπονομεύσει σοβαρά τη δημοκρατία περιορίζοντας την ικανότητα των εθνικών κοινοβουλίων να λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για την υγειονομική περίθαλψη προς το συμφέρον των πολιτών τους.
Με τη βοήθεια προτεινόμενων τροποποιήσεων στους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας του 2005 , η Συνθήκη απειλεί να μετατρέψει τον ΠΟΥ σε μια παγκόσμια δικτατορία υγείας.
Του Paul Anthony Taylor αναδημοσίευση από το Ίδρυμα Υγείας Δρ. Rath
Η σαρωτική επιρροή που άσκησε ο ΠΟΥ κατά την πανδημία του Covid-19 ήταν το αποτέλεσμα των αναθεωρημένων Διεθνών Κανονισμών Υγείας (“IHR”) που εγκρίθηκαν σε συνεδρίαση της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας (“WHA”) το 2005. Το όργανο λήψης αποφάσεων του ΠΟΥ , οι συνεδριάσεις του WHA πραγματοποιούνται ετησίως στη Γενεύη της Ελβετίας και στις οποίες συμμετέχουν αντιπροσωπείες από τα 194 κράτη μέλη του ΠΟΥ .
Πριν από το 2005, ο ΠΟΥ ενεργούσε κυρίως ως συντονιστής, βοηθός ή συνεργάτης των υπηρεσιών δημόσιας υγείας και των ρυθμιστικών αρχών για τα φάρμακα των κρατών μελών του.
Όμως, με την ψήφιση του αναθεωρημένου ΔΚΥ, ο ΠΟΥ ανέλαβε τεράστιες νέες εξουσίες που ήταν άνευ προηγουμένου στον τομέα της παγκόσμιας υγείας. Αυτά ουσιαστικά του επιτρέπουν να αποφασίζει πότε υπάρχει έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία διεθνούς ενδιαφέροντος και να λαμβάνει βασικές αποφάσεις σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν ως απάντηση. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, οι συνιστώμενες ενέργειες του ΠΟΥ μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, εμβολιασμό, καραντίνα, απομόνωση, φαρμακευτική αγωγή και εντοπισμό επαφών.
Τώρα, ωστόσο, στον απόηχο της πανδημίας του Covid-19, προετοιμάζεται ο δρόμος ώστε οι ήδη σημαντικές εξουσίες του ΠΟΥ να επεκταθούν ακόμη περισσότερο. Ιδιαίτερα ανησυχητικό, το τελευταίο σχέδιο των προτεινόμενων τροποποιήσεων στους κανονισμούς δείχνει ότι οι ρήτρες που προηγουμένως καθιστούσαν τις διατάξεις τους μη δεσμευτικές αναδιατυπώνονται – ουσιαστικά καθιστώντας τις υποχρεωτικές και δίνοντας στον ΠΟΥ πραγματικές εξουσίες λήψης αποφάσεων στα κράτη μέλη του. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί ότι η σχεδιαζόμενη Συνθήκη για την Πανδημία δεν θα υπονομεύσει την εθνική κυριαρχία είναι στην καλύτερη περίπτωση ανειλικρινείς, καθώς το κείμενό της πρέπει να εξεταστεί υπό το φως της αυξημένης εξουσίας που, εάν εγκριθεί, θα δοθεί στον ΠΟΥ βάσει του τροποποιημένου ΔΚΥ.
Η αυξανόμενη ανησυχία για τη Συνθήκη για την Πανδημία του ΠΟΥ δεν είναι απλώς ότι θα μπορούσε να υπονομεύσει τη δημοκρατία εμποδίζοντας τα εθνικά κοινοβούλια να μπορούν να λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για την υγειονομική περίθαλψη προς το συμφέρον των πολιτών τους. Με την εισαγωγή του όρου « infodemic », η συνθήκη φαίνεται να προσπαθεί να αποτρέψει τη διάδοση αληθών πληροφοριών σχετικά με προσεγγίσεις φυσικής υγείας που βασίζονται στην επιστήμη και επικίνδυνα πειραματικά εμβόλια.
Χωρίς να αναφέρει κανένα αποδεικτικό στοιχείο, το κείμενο ισχυρίζεται ότι η ύπαρξη «υπερβολικών πολλών πληροφοριών» κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας ασθένειας προκαλεί «σύγχυση και συμπεριφορές ανάληψης κινδύνου που μπορούν να βλάψουν την υγεία». Υποδεικνύοντας ποιον προορίζεται πρωτίστως να ωφελήσει αυτή η διατύπωση –δηλαδή τον ίδιο τον ΠΟΥ– το κείμενο αναφέρει ότι η υπερβολική πληροφόρηση προφανώς «οδηγεί σε δυσπιστία προς τις υγειονομικές αρχές». Για να αντιμετωπιστεί αυτό, προτείνεται η «Infodemic Management, σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο».
Η συνθήκη για την πανδημία διευρύνει επίσης δραματικά τους τομείς ενδιαφέροντος του ΠΟΥ. Μέσω αυτού που αποκαλεί «Προσέγγιση One Health», ο παγκόσμιος οργανισμός σκοπεύει τώρα να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις σε θέματα υγείας που σχετίζονται με τα ζώα, τα οικοσυστήματα και το περιβάλλον.
Η συνθήκη αναφέρεται συγκεκριμένα στην «ανάληψη δράσης για την κλιματική αλλαγή», για παράδειγμα. Αρκετοί παρατηρητές έχουν προτείνει ότι με αυτές τις εκτεταμένες εξουσίες, ο ΠΟΥ θα μπορούσε ενδεχομένως να κηρύξει περιβαλλοντική ή κλιματική έκτακτη ανάγκη και να επιβάλει lockdown.
Δεδομένων των στενών δεσμών του παγκόσμιου οργανισμού με τον Μπιλ Γκέιτς και τη φαρμακοβιομηχανία και των εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων σε ετήσια χρηματοδότηση που λαμβάνει από αυτούς, υπάρχει μια αυξανόμενη παγκόσμια αναγνώριση ότι αυτή η διαφαινόμενη αρπαγή εξουσίας αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη απειλή για τη δημοκρατία. Τουλάχιστον, η αυξανόμενη μεταβίβαση εξουσιών στον ΠΟΥ εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την εθνική κυριαρχία και την προσωπική ελευθερία.
Τελικά, αν ο χειρισμός της πανδημίας του Covid-19 μας έχει διδάξει κάτι, είναι ότι ο ΠΟΥ πούλησε την ψυχή του σε εταιρικά συμφέροντα και δεν μπορεί να του εμπιστευτούμε τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την παγκόσμια υγεία. Είναι σίγουρα προς το συμφέρον όλων μας να απαιτήσουμε από τους εθνικούς νομοθέτες μας να μην υπογράψουν την κυριαρχία που επιδιώκει ο ΠΟΥ.
Ο Paul Anthony Taylor είναι ο Διευθυντής του Ιδρύματος Υγείας Dr. Rath και ένας από τους συν-συγγραφείς του βιβλίου του Ιδρύματος, « The Nazi Roots of the «Brussels EU » ». Το Dr. Rath Health Foundation είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός αφιερωμένος στη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας σε παγκόσμια κλίμακα μέσω έρευνας, εκπαίδευσης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ασθενών να επιλέγουν φυσικές θεραπείες υγείας.
Ο Taylor είναι επίσης εμπειρογνώμονας του Ιδρύματος στην Επιτροπή Codex Alimentarius (“CAC”) και είχε εμπειρία από αυτόπτες μάρτυρες, ως επίσημος εκπρόσωπος παρατηρητή, στις συνεδριάσεις του.
Ο CAC είναι ένας διεθνής οργανισμός που διευθύνεται από κοινού από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας («FAO») και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας («ΠΟΥ»). Αναπτύσσει και υιοθετεί πρότυπα τροφίμων που χρησιμεύουν ως σημείο αναφοράς για το διεθνές εμπόριο τροφίμων και συντονίζει όλες τις εργασίες σχετικά με τα πρότυπα τροφίμων που εκτελούνται από διεθνείς κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς.
https://www.youtube.com/watch?v=_e6RRJj3ZPQ νεο φρουτο εγω οταν το βλεπω αυτο το απομακρινω σα να ηξερα οτι κατι βρωμα με το τεμου
Ανοίξτε σαμπάνιες
Το πατριωτικό και κάργα χριστιανικό απόκομμα δεκαΝίκη έκανε επερωτηση στη βολή για τα χαζαρικα θανατομπόλια !!!
Και έδωσε ωραία πάσα στο δαιμονισμένο τσουλάκι του Σόρος της χούντας των (εβραιο)πολυεθνικών να κράξει και να απειλήσει. Στο τέλος όλα καλά συμφωνήσανε οι δαίμονες νεροκουβαλητές της μασονοβολής. https://www.sofokleousin.gr/kontra-sti-vouli-gia-ton-emvoliasmo-kata-tis-covid-19
Ακουστε την ατυχη…CHRYSIIDA DIMOULIDOU
https://apagoreuetai-group.blogspot.com/2023/11/v-v-oo.html