ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ VS ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ
Ελληνικό πατριωτικό ιστολόγιο
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ VS ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ
Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :
Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου : ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.
Γράφει ο
Α. Πέρπερας*
Οι στρατιωτικές αρετές όπως, η ηγετική ικανότητα, η δυνατή προσωπικότης, η ανάληψη πρωτοβουλιών, αλλά και οι ηθικές αξίες, αποτελούν βασικά ποιοτικά στοιχεία κάθε άξιου και ικανού αξιωματικού των Ε.Δ.
Ιδιαίτερα η έννοια του πραγματικού ηγέτη, συγκεντρώνει ίσως τις σημαντικότερες αρετές που αφορούν, το άτομο που ασκεί επιρροή, εμπνέει, εμψυχώνει, κερδίζει την εμπιστοσύνη και σεβασμό των άλλων, για κάθε επίτευξη σκοπού.
Οι πλούσιες αυτές αρετές και ηθικές αξίες που κοσμούν τον ικανό στρατιωτικό, εύλογα τυγχάνουν πάντα της επιβραβεύσεως εκ μέρους των ηγεσιών των Ε.Δ κάθε χώρας, ηγεσίες που σέβονται και εκτιμούν την ύψιστη αποστολή των.
Αντιθέτως στην χώρα μας, οι βαρύνουσας σημασίας αυτές αρετές, θεωρούνται πολλάκις ως μειονεκτήματα, στοιχεία υπηρεσιακής δυσλειτουργικότητος, εμπόδια διεκπεραιώσεως ”αλλοτρίων” επιταγών.
Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :
Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου : ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.
Το περιεχόμενο της όλης ομιλίας, σε συνδυασμό με τις γνωστές αρετές του, προσδιόριζε το στίγμα ενός αποφασιστικού ηγέτη, που αν έλθει η ώρα θα τηρήσει τον όρκο του προς την πατρίδα, ταράζοντας τα νερά, όχι μόνο του σημαντικού βιβλίου του πατέρα του ”ταραγμένες θάλασσες..”, αλλά και τα μονίμως ήρεμα νερά της υπερήφανης πολιτικής μονίμου κατευνασμού.
Στην συνέχεια υπέπεσε στο σφάλμα της λίαν επιτυχούς διαχειρήσεως της Ελληνο – Τουρκικής κρίσεως στο Αιγαίο, ιδιαίτερα το 2020, λαμβάνοντας χώρα και το συμβάν της ”επακουμβήσεως”, γεγονότα που εκτίναξαν το Εθνικό φρόνημα πολιτών και Ε.Δ, ταράζοντας και πάλι τα νερά του υπερήφανου κατευνασμού, που προτιμά μονίμως ”μέτριο” και flexible ηθικό.
Ένα διαχρονικό μειονέκτημα του ναυάρχου, όπως έχω διαβάσει, είναι ότι ως άριστος γνώστης και επαγγελματίας αξιωματικός, και ένας εκ των καθ’ ύλην αρμοδίων περί τα εξοπλιστικά του Π.Ν, κυρίως σκεπτόμενος το Εθνικό συμφέρον της χώρας του, ήταν ανέκαθεν λάτρης του project των υπερ σύγχρονων Belharra, που πληρούν απόλυτα την επιχειρησιακή κάλυψη περιοχής.
Αυτό όμως εναντιώνεται στην μόνιμη προτίμηση κάποιων, για τα δυσκίνητα, δυσλειτουργικά και κοστοβόρα Ticonderoga, γεγονός που πρωτίστως εξοργίζει τους Αμερικανούς.
Το επόμενο μειονέκτημα του ναυάρχου Λυμπέρη είναι ίσως και το πλέον..μη αναστρέψιμο.
Τυγχάνει να είναι υιός του επίσης με έντονη προσωπικότητα και ”στρατιώτου” πρώην ΓΕΕΘΑ ναυάρχου ε.α Χρήστου Λυμπέρη, ο οποίος μετά την.. αμέριστη βοήθεια που εδέχθη από την.. δεδομένη ”σύμμαχο” στην υπόθεση των Ιμίων, αποτελεί μονίμως.. κακή επιρροή προς τον υιό.
Συνομοσιολογόντας τέλος περαιτέρω, στην περίπτωση που θελήσουν οι συνήθεις ”σύμμαχοι” πάλι να.. συμπαρασταθούν, προς την δεδομένη ”σύμμαχό” τους.. Ιφιγένεια, συνιστώντας παραχωρήσεις στο Αιγαίο, ο “δυσλειτουργικός” ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης πρέπει να ”απουσιάζει”.
*Αρχιπλοίαρχος Ιατρός
Α. Πέρπερας
Επικ. Καθηγητής
Αν είχε σθενος θα μιλούσε κι ας τον ξύλωναν όσο ήταν εν ενεργεια. Ακόμα και τώρα μπορεί να μιλησει, αλλα που…
Καλοί καπεταναίοι είναι και του εμπορικού ναυτικού που γαζώνουν τις θάλασσες και τους ωκεανούς νυχθημερόν. Όχι μόνο Αιγαίο, Αδριατική και κατά πάνω Νοβοροσισκ. Όμως δεν είναι στρατιωτικοί και από τον στρατιωτικό περιμένεις και διοικητικά προσόντα που άπτονται της ασφάλειας και της τιμής της πατρίδας. Γιατί ΕΔΩΣΑΝ ΟΡΚΟ ΓΙ ΑΥΤΟ.
Ελπιζω να μην του ρθει ταμπλας απ την σκασίλα του και τον τρέχουν νυχτιάτικα στο εφημερείο του ΝΝΑ νύχτα με τις πυζάμες κι έμφραγμα, σαν καποιον γνωστό του. Τωρα πια δεν έχει νόημα.
Δεν προστάτεψε καν ΤΗΝ ΘΑΛΕΙΑ. Δεν μπήκε μπροστά να βγει η αλήθεια, αν και τρυπημένος ο ίδιος και ξέρει πολύ καλά τι είναι το μπόλι κι αν παθαίνεις θρόμβωση από αυτά. Δεν ήταν βλέπεις παιδί του….Λούφαξε, ενω σαν αρχηγός στόλου επρεπε να ειχε βγει μπροστά. Ήταν υπό την αιγίδα του το ταξιδι των Δοκίμων.
Άντε με το λιβάνισμα. Δεν συγκινούμαι.
ΥΓ ο μπαρμπα Πέρπερας που βγήκε να κρίνει, έχει αποστρατευτεί το 1821 τουλάχιστον!!! 20 χρονια είναι εκτός ΝΝΑ και ΠΝ γενικοτερα, μην πω 25. Τι ξερει από τα τεκταινόμενα; Και ηταν και στριμμενο αντερο άντε μην αρχίσω. Βγαίνουν και κρίνουν ποιοί;;;; Οι γιατροί, μια ζωή Κολωνακι, οι αξιωματικοι της πισίνας και του γλυκού νερού. Που κάνουν στολο μόλις βγουν απ την ΣΑΑΣ για έναν χρόνο στα 24 και μετα μέχρι τα 65 τους δεν ξαναβλεπουν φρεγάτα ούτε σε καρτποσταλ.
Ωχ Παναγιά μου… αυτές είναι γερές σφαλιάρες…
Αχ, στεναχωριέμαι αλλά είναι πολλά. Ουτε η θάλασσα δεν τα παίρνει πια να τα ξεπλύνει…
Ευγε συναδελφε ,εγραψες την αληθεια