Ελληνικό πατριωτικό ιστολόγιο
Εκρηκτική βλακεία, εκρηκτική ξερολίαση, εκρηκτική επιμονή για το αλάνθαστο της γνώμης του.
Ακόμα κι αν εσύ, ζεις στο εδώ και στο τώρα μια πραγματικότητα, εκείνος μπορεί να επιμείνει πως δεν την ζεις έτσι. Δεν την κατάλαβες καλά ρε φίλε την πραγματικότητά σου! Εκείνος ξέρει.
Μάτια μου, ο … ξερόλας, είναι ένα αντράκι, που θέλει να το παίξει άνδρας… αλλά δεν του βγαίνει…
Εμμονικός, τοξικός και κυρίως… ΑΝΑΝΔΡΟΣ.
Καλλιόπη
Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης
Ό,τι και να τους πεις, έχουν να σου πουν μια αντίστοιχη ιστορία. Ό,τι και να σου έχει συμβεί, τους έχει συμβεί. Ό,τι και να έχεις να θυμάσαι, εκείνοι το θυμούνται καλύτερα.
Και κοινός παρονομαστής όλων αυτών, η λέξη “ξέρω”. Όχι “νομίζω”, όχι “πιστεύω”, όχι “θεωρώ”. Ξέρω. Έτσι ξερά και απόλυτα. Ο συνομιλητής σου τα ξέρει όλα και συμφέρει.
Γιατρός, δικηγόρος, πυροτεχνουργός, εισαγγελέας, πυρηνικός επιστήμονας, σεισμολόγος, πυροσβέστης, κατά περίπτωση κερατάς ή πιστός, άγιος ή διάβολος, τους παίζει όλους τους ρόλους με οσκαρικές ερμηνείες.
Κάτι που έχει τσιμπήσει από συζητήσεις, κάτι που το internet στις μέρες μας, μας έκανε όλους ειδικούς, κάτι που υποθέτει και φαντάζεται, φτιάχνει ένα κράμα εκρηκτικό.
Εκρηκτική βλακεία, εκρηκτική ξερολίαση, εκρηκτική επιμονή για το αλάνθαστο της γνώμης του.
Ακόμα κι αν εσύ, ζεις στο εδώ και στο τώρα μια πραγματικότητα, εκείνος μπορεί να επιμείνει πως δεν την ζεις έτσι. Δεν την κατάλαβες καλά ρε φίλε την πραγματικότητά σου! Εκείνος ξέρει.
Και άντε κι έχεις τα κέφια σου, χαμογελάς, το ρίχνεις και στην τρελή κι όλα καλά.
Τι γίνεται όμως, όταν η μέρα δεν είναι και τόσο ίσια; Όταν τα κέφια δεν είναι στο ζενίθ αλλά στο ναδίρ; Τι γίνεται τότε;
Τότε ο “ξερόλας” κινδυνεύει να ακούσει ένα μεγαλειώδες “σκάσε, ρε!”. Κινδυνεύει να ακούσει για την άγνοιά του, για τις μπαρούφες που πετάει σαν να είναι ο Αϊνστάιν, για τις αμπελοφιλοσοφίες του που νομίζει πως μετράνε.
Κινδυνεύει να ακούσει πως είναι ένας γελοίος. Πως είναι ένας σαλτιμπάγκος. Πως είναι ένας βλάκας..
Κι εσύ που τον ακούς, εσύ που μπορεί να βρεθείς απέναντί του σε ένα νοσοκομείο, σε μια αίθουσα αναμονής, σε ένα μετρό, μην χάσεις το χρόνο σου. Μην διαθέσεις τον εαυτό σου στη μπουρδολογία του.
Ένα “αχ, καημένε ξερόλα”.. αρκεί!
