Η 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967, με τη ματιά του Ιστορικού συγγραφέα Δημήτρη Μιχαλόπουλου...
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 (ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)
Η κατανόηση της Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας είναι τελείως αδύνατη, εάν δεν επιχειρηθεί πάνω στη βάση του δόγματος Mackinder: Εάν η Δύναμη η οποία κατέχει την καρδιά της Ευρασίας (=Ευρώπη+Ασία) επιτύχει πρόσβαση στα παράλια ειδικώς της Μεσογείου, τότε αυτομάτως αποκτάει ικανότητα παγκόσμιας κυριάρχησης.
Ακόμα κι αν όλη η κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή, είχε τις ρίζες της στον αντικομμουνισμό, καταλήγουμε και πάλι σε πρόσωπα που επιλέχθηκαν από ξένες δυνάμεις (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΔΥΣΗ)να κυβερνήσουν την Ελλάδα και καταλήγουμε και πάλι στους προαιώνιους εχθρούς του Ελληνισμού…
Χωρίς αυτούς, ουδείς εγκρίνεται να ανέλθει στην εξουσία… απόδειξη η παρακάτω φωτογραφία, από το αρχείο των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Για όσους ακόμα πιστεύουν στην άποψη υπεράσπισης του Παπαδόπουλου και της κλίκας τους, ας αναρωτηθούν γιατί οι… παντοδύναμοι από τότε εβραίοι, δια του ΚΙΣΕ, τους εύχονται καλή επιτυχία…
Με την ευκαιρία της γνωστής επετείου, ο Θεόδοτος δημοσιεύει αποσπάσματα των πρώτων κεφαλαίων σχετικής μελέτης (με έμφαση στην εξωτερική πολιτική του στρατιωτικού καθεστώτος των ετών 1967-1974) του κ. Δημήτρη Μιχαλόπουλου.
Η μελέτη αυτή ήταν να κυκλοφορήσει με το φύλλο της Παρασκευής, 19ης Απριλίου, του Ελεύθερου Κόσμου, μα λόγω απροσδόκητων αλλαγών στον προγραμματισμό της εφημερίδας δημοσίευσή του αναβλήθηκε για τον προσεχή Ιούνιο.
Η γεωπολιτική σημασία του ελλαδικού χώρου
 |
Η κατανόηση της Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας είναι τελείως αδύνατη, εάν δεν επιχειρηθεί πάνω στη βάση του δόγματος Mackinder: Εάν η Δύναμη η οποία κατέχει την καρδιά της Ευρασίας (=Ευρώπη+Ασία) επιτύχει πρόσβαση στα παράλια ειδικώς της Μεσογείου, τότε αυτομάτως αποκτάει ικανότητα παγκόσμιας κυριάρχησης.
Τέτοια Δύναμη είναι κυρίως η Ρωσία… ‘Καθήκον’ κατά συνέπεια των φιλελεύθερων, δημοκρατικών Δυνάμεων της Δύσης…είναι να αποτρέψουνε αυτήν την κάθοδο.
Και μια ματιά στον χάρτη είναι αρκετή, για να γίνει αντιληπτή η τεράστια, κολοσσιαία στην ουσία σπουδαιότητα του ελλαδικού χώρου όσον αφορά την εφαρμογή του δόγματος αυτού…
Η Δύση, πράγματι [ελέγχοντας την Ελλάδα], είχε καταφέρει να κρατήσει τη Ρωσία μακρυά από τη Μεσόγειο.
Η κατάσταση όμως έμελλε δραματικώς να μεταβληθεί το έτος 1967.
Η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση και οι επιπτώσεις της
…Το ενδεχόμενο νέας σύρραξης μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών Κρατών της περιοχής ήτανε ορατό ήδη από το 1966. Και το ενδεχόμενο αυτό έπαιρνε διαστάσεις παγκοσμίως δραματικές, δεδομένου ότι η «δημοκρατική Δύση» υποστήριζε το Ισραήλ, ενώ αντίθετα η Σοβιετική Ρωσία τις αραβικές χώρες…
Αυτό το τελευταίο γεγονός απασχολούσε εντόνως τους «εγκέφαλους» των φιλελεύθερων/δημοκρατικών Δυτικών Δυνάμεων, καθώς πλησίαζε η στιγμή της έκρηξης του πολέμου. Νίκη του Ισραήλ θα σήμαινε νίκη της Δύσης. Και αντιθέτως, η νίκη των Αράβων θα αποτελούσε νίκη της Ρωσίας και των συμμάχων της. Βέβαια, αυτό το δεύτερο ενδεχόμενο ήτανε…μάλλον ‘χλωμό’.
Το μέγα, όμως, πρόβλημα για τη Δύση εστιαζότανε στο ότι είτε χάνανε οι Άραβες…είτε κερδίζανε, αυτοί που έμελλε τελικώς να ωφεληθούν ήτανε οι Ρώσοι. Και τούτο, διότι, εάν μεν νικούσανε τα Αραβικά Κράτη, το γόητρο της Ε.Σ.Σ.Δ. και των συμμάχων της θα αυξανόταν ‘κατακόρυφα’, ενώ πάλι, σε περίπτωση νίκης του Ισραήλ, οι Άραβες θα είχανε ακόμα μεγαλύτερη την ανάγκη της προς αυτούς σοβιετικής (=ρωσικής) βοήθειας.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων λοιπόν, η Αλεξάνδρεια και το λιμάνι της μεταβλήθηκαν σε διεθνές διακύβευμα…[Γρήγορα, πράγματι,] το λιμάνι της Αλεξάνδρειας…άρχισε να προσλαμβάνει όψη σοβιετικής ναυτικής βάσης…
Υπό τις συνθήκες, όμως, αυτές το δόγμα του Mackinder κατέρρεε… και η κατάρρευση αυτή επέφερε δραματική αναβάθμιση της σημασίας του ελλαδικού χώρου.
 |
Οι ελληνικές πολιτικές εξελίξεις και οι συνέπειές τους
Στην Ελλάδα, η Οκταετία της Ε.Ρ.Ε. με την αντικομμουνιστική ορμή της και τη –σχετική έστω- αναπτυξιακή της πολιτική είχε αποδειχτεί αποτελεσματικό ‘ανάχωμα’ κατά του «σοβιετικού επεκτατισμού»… Το 1963 όμως ο Κ. Καραμανλής έφυγε στο Παρίσι – και η αποχώρηση αυτή σήμανε την άνοδο του Γεώργιου Παπανδρέου.
Σύμφωνα με τα πορίσματα πρόσφατης έρευνας, ο εν λόγω Γ. Παπανδρέου ήτανε «πολιτική προσωπικότης» πολύ συμπαθής στους Βρεταννούς.
Σε αυτόν, πράγματι, επιρρίπτεται η ευθύνη για το αιματοκύλισμα στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944, για την ‘επίτευξη’ του οποίου μάλιστα (πάλι σύμφωνα με τα αποτελέσματα σύγχρονης έρευνας) είχε πάρει το ποσόν των 7.000 αγγλικών (= χρυσών) λιρών. Αυτός, κατά λογική συνέπεια, θα έπρεπε να αναλάβει την ηγεσία της χώρας μας από το 1944 και μετά.
Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε – και προτιμήθηκε ο Κ. Καραμανλής… Αδίκως λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου προσπαθούσε να αναρριχηθεί στην εξουσία, ενόσω κυριαρχούσε στην πολιτική κονίστρα ο Κ. Καραμανλής με την Ε.Ρ.Ε.
Ο εξοβελισμός όμως αυτού του τελευταίου είχε ως αποτέλεσμα την ανάδυση του Γ. Παπανδρέου – έστω και αν η ηλικία του ήτανε πια πολύ προχωρημένη, δεδομένου είχε γεννηθεί τον Φεβρουάριο του 1888. Έτσι, λόγω του ήδη ορατού ενδεχόμενου του θανάτου του, πλαισιώθηκε από τον γυιο του Ανδρέα.
 |
Γεννημένος το 1919 ο Ανδρέας, είχε μητέρα τη Σοφία Μινέικο, κόρη Λιθουανού (ιουδαϊκής πιθανόν καταγωγής), ο οποίος, υπό μυθιστορηματικές και εν πολλοίς ανεξήγητες συνθήκες, βρέθηκε στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως «είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του» στο Οθωμανικό Στράτευμα.
Η ευκολία με την οποία έχει γίνει δεκτό το μύθευμα (=παραμύθι), πως δήθεν αυτός παρέδωσε στον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο και τον Ιωάννη Μεταξά, τα απαραίτητα για την κατά το 1913 άλωση του Μπιζανίου τοπογραφικά σχέδια, αποτελούν ένδειξη της προστασίας που άνωθεν τον περιέβαλλε.
Φύση ιδιόμορφη λοιπόν ο Ανδρέας (σαν εγγονός που ήτανε τέτοιας ‘προσωπικότητας’) γοητεύθηκε γρήγορα από τα κελεύσματα της τροτσκιστικής εκδοχής του Μαρξισμού και –προστατευμένος, κατά κάποιο τρόπο, από το όνομα του πατέρα του- άρχισε να αναπτύσσει… πολιτικής υφής δραστηριότητα στη μικρή Αθήνα της εποχής.
Τις εγκύκλιες σπουδές του τις έκανε… στο Αμερικανικό Κολλέγιο του Ψυχικού. Στη συνέχεια, γράφτηκε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών.
Στο μεταξύ, επιβλήθηκε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, στα πλαίσια του οποίου ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας, εξαπέλυσε μία ιδιαιτέρως επιτυχή εκστρατεία εναντίον οποιουδήποτε έργω ή δυνάμει αντίπαλου της κυβέρνησης.
Στους στόχους του συμπεριλαμβάνονταν οι Τροτσκιστές – σε από καιρό σε ανοιχτή ρήξη με τη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν.
Έτσι, ο Μανιαδάκης προχώρησε στη σύλληψη των δύο κορυφαίων, στην Ελλάδα, οπαδών του Τρότσκυ, δηλαδή του Παντελή Πουλιόπουλου και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Περιέργως όμως, ενώ τον πρώτο τον κράτησε φυλακισμένο, άφησε τον δεύτερο να φύγει στις Η.Π.Α. όπου, ως γνωστόν, σπούδασε στο Harvard, πολιτογραφήθηκε Αμερικανός, υπηρέτησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ως νοσοκόμος στο Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών και, γενικώς, διέπρεψε τόσο πολύ ως καλός, σαφούς τροτσκιστικής απόκλισης Αμερικανός, ώστε να τον καλέσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Ελλάδα το 1960 και, τελικώς, να γίνει λαοπρόβλητος πρωθυπουργός κατά το 1981.
Ο Π. Πουλιόπουλος όμως, που προφανώς δεν είχε την υψηλή κάλυψη που διέθετε ο Α. Παπανδρέου, παρέμεινε φυλακισμένος, δεν μπόρεσε να δραπετεύσει, όταν οι δυνάμεις του Άξονα κατέλαβαν την Ελλάδα, και τελικώς τουφεκίστηκε, το 1943, από τους Ιταλούς – σε αντίποινα βαρύτατης δολιοφθοράς που αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. είχανε κάνει στις σιδηροδρομικές γραμμές, στο Κούρνοβο της Θεσσαλίας.
Οι λίγοι Τροτσκιστές που απέμειναν στην Ελλάδα, όπου, πράγματι, σε αντίθεση με ό,τι έγινε στην Αμερική, η ιδεολογία τους δεν είχε τότε σοβαρή απήχηση, προτίμησαν, στη διάρκεια του δεύτερου μισού της δεκαετίας του 1940 να συμπαραταχθούν όχι με τον «Δημοκρατικό Στρατό» του Κ.Κ.Ε. αλλά με τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία…Ενώ εμάς τώρα μας ενδιαφέρει ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου.
Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν σε αυτόν.
* * *
Στην όλη ιστορία του Ανδρέα, ακόμη μεγαλύτερη περιέργεια από την επιείκεια που του έδειξε ο Μανιαδάκης…προκαλεί η προς αυτόν ευμένεια του Κ. Καραμανλή.
Αυτός ο τελευταίος, πράγματι, αντιπαθούσε βαθύτατα τον Γ. Παπανδρέου και ολόκληρη την οικογένειά του. Και αυτό, όχι μόνο για λόγους πολιτικούς αλλά και εξαιτίας μεγάλης διαφοράς χαρακτήρων…
Ο Γ. Παπανδρέου ήτανε χαρακτήρας ασταθής… ο οποίος προκαλούσε τη δυσθυμία του Κ. Καραμανλή…
Το 1960, λοιπόν, ο Γ. Παπανδρέου, απογοητευμένος από τις έως τότε ατυχείς προσπάθειές του να αναρριχηθεί στο πρωθυπουργικό αξίωμα, του ζήτησε να τον συμπεριλάβει σε ψηφοδέλτιο της Ε.Ρ.Ε.
Ο Κ. Καραμανλής φυσικά αρνήθηκε, αλλά έσπευσε να ικανοποιήσει αίτημα, που «σχεδόν με δάκρυα στα μάτια» του διατύπωσε ο ήδη ηλικίας 72 ετών Παπανδρέου: να «του φέρει τον γυιο του πίσω, από την Αμερική».
Έτσι, ο Ανδρέας ‘επέστρεψε’ στη χώρα μας και διορίστηκε σε ουσιαστικώς κυβερνητική θέση – με παχυλό, ιδίως για τα μέτρα της εποχής, και, όπως ευρέως διαδίδεται, αφορολόγητο μισθό.
 |
| Κ.Καραμανλής, ο “Εθνάρχης”… |
Όποιος έχει στοιχειώδη γνώση/εμπειρία της ψυχοσύνθεσης του Κ. Καραμανλή ευχερώς κατανοεί ότι αυτός ο τελευταίος αποκλείεται να έφερε στην Ελλάδα τον Ανδρέα, επειδή…είχε συγκινηθεί από τις παρακλήσεις του υπερήλικα πατέρα του.
Κατά πάσα πιθανότητα, και κάτι άλλο θα είχε συμβάλει (ο αμερικανικός «παράγων» πιθανότατα…)…
Το κρίσιμο σημείο, πράγματι, είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου,…τροτσκιστικής απόκλισης Μαρξιστής, άρχισε να συσπειρώνει, ευθύς μετά την αναχώρηση του Καραμανλή από την Ελλάδα, τους «αριστερούς» και να τους προωθεί στην «Ένωση Κέντρου» που, κατά το 1961, είχε συμπήξει ο πατέρας του.
Δεδομένου όμως ότι, όπως ήδη τονίστηκε, Τροτσκιστές δεν υπήρχανε τότε στη χώρα μας, αναγκαστικώς ο Ανδρέας στράφηκε προς τα κατάλοιπα του –σε παρανομία την εποχή εκείνη- Κ.Κ.Ε. και των δυνάμεων που συνέπλεαν με αυτό.
Τα κατάλοιπα αυτά εκφράζονταν έως τότε μέσω της Ε.Δ.Α. (= Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά), η οποία είχε σοβαρή εκλογική ισχύ, αλλά εμποδιζόταν να ασκήσει εξουσία μέσω της βαθύτερης δομής του τότε Ελληνικού Κράτους.
Πυρήνας αυτής της εσώτερης δομής ήτανε, βέβαια, ο Ελληνικός Στρατός.
Και ο Στρατός, όπως φάνηκε κατά τη φάση της σύγκρουσης του Κ. Καραμανλή με το Στέμμα, παρέμενε πιστός στο δεύτερο.
Έτσι, η σχέση Στρατού και Στέμματος συνιστούσε ανάχωμα ιδιαιτέρως αποτελεσματικό ως προς την παρεμπόδιση της ανόδου στην εξουσία της κομμουνιστικής Αριστεράς.
Την κατάσταση αυτήν όμως δραστικώς μετέβαλε η πολιτική ενεργοποίηση του Ανδρέα Παπανδρέου…
Οι οπαδοί της Ε.Δ.Α. δεν διώκονταν – σύμφωνα με την κατά λέξη έννοια του όρου.
Απλώς δραστικώς και αποτελεσματικώς εμποδιζόταν η είσοδός τους στην κρατική μηχανή.
Και αυτό γινόταν, όχι επειδή ήτανε «κομμουνιστές», αλλά διότι, εξαιτίας της απουσίας σημαντικού τροτσκιστικού ρεύματος στην Ελλάδα, ακολουθούσανε τη γραμμή της Ε.Σ.Σ.Δ., άρα ήταν ρωσόφιλοι.
Και στην περίπτωση αυτή δηλαδή τίποτα δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό, εάν δεν ληφθεί υπόψη το δόγμα του MacKinder: οι Ρώσοι δεν έπρεπε να αποκτήσουνε πρόσβαση στα παράλια της Μεσογείου…
 |
Σύμφωνα με μαρτυρίες που δεν έχουνε, μέχρι σήμερα, ανατραπεί η συντριπτική νίκη της Ε.Κ. (= Ένωση Κέντρου) στις εκλογές του 1964 οφειλόταν και σε πριμοδότηση από μέρους της Ε.Δ.Α.
Έτσι όμως ενισχυόταν αποφασιστικώς ο αριστερός πυρήνας της Ε.Κ., επικεφαλής του οποίου γρήγορα αναδείχτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο οποίος προβλήθηκε ως μοχλός των πολιτικών εξελίξεων μετά το περίφημο «βασιλικό πραξικόπημα» που συντελέστηκε το καλοκαίρι του 1965…
Ο Ανδρέας [πράγματι], πιστός στη μαρξιστική του ιδεολογία, μόλις, χάρη στον πατέρα του, απέκτησε εξουσία, έκανε κινήσεις οι οποίες αναστάτωσαν το ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
Πρώτα-πρώτα ενίσχυσε δραστικώς την τάση προς ανεξαρτησία του Αρχιεπίσκοπου Μακάριου, με τελική συνέπεια την οριστική ματαίωση κάθε προσπάθειας ενσωμάτωσης της Κύπρου στον εθνικό κορμό.
Οι Ελληνοκύπριοι, τραγικώς συγχέοντας την έννοια του συνθήματος «αυτοδιάθεση», που συνεχώς διατυμπάνιζε το διώνυμο Μακάριος-Ανδρέας, με το ιδεώδες της Ένωσης και παραβλέποντας την ανεξαρτησία που αυτοί οι δύο στην πραγματικότητα επιδίωκαν, τους υποστήριξαν.
Και αποτέλεσμα της υποστήριξης αυτής ήταν όχι μόνο να μη τιμωρηθούν αυτοί οι δύο πρωτεργάτες, Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, αλλά να θεωρηθούν περίπου ως ήρωες και να τους δοθεί εξουσία ουσιαστικώς απεριόριστη.
Και βέβαια, η πορεία προς την κατάσταση αυτήν επιταχύνθηκε λόγω των γεγονότων του ‘θερμού Ιουλίου’ του 1965.
Ο νέος βασιλιάς, Κωνσταντίνος Β΄, απέπεμψε τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και προσπάθησε να επιβάλει λύσεις κοινοβουλευτικές δικής του επινόησης. Η χώρα μπήκε σε φάση παρατεταμένης πολιτικής κρίσης…
Το σπουδαιότερο όμως ήταν πως η –ευχερώς προβλέψιμη- εκλογική νίκη της Ε.Κ. τον Μάιο του 1967 θα επέφερε την άρση της απαγόρευσης ένταξης παλαιών μελών του Κ.Κ.Ε. στην ελληνική κρατική μηχανή.
Αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο προκάλεσε όχι απλώς ανησυχία αλλά φόβο στο Ν.Α.Τ.Ο.
Έτσι, υπό την πίεση αυτής της πιθανότητας που έτεινε ραγδαίως να μεταβληθεί σε βεβαιότητα και υπό την επίδραση της μετατροπής της Αλεξάνδρειας σε είδος ναυστάθμου του Σοβιετικού Ναυτικού, καθ’όσον ρωσικά πολεμικά πλοία που συνοδεύονταν, για τον εφοδιασμό τους, από δεξαμενόπλοια περνούσανε τα Στενά και έφταναν στο μεγάλο αιγυπτιακό λιμάνι όπου και ναυλοχούσαν, το Ν.Α.Τ.Ο. αποφάσισε να επέμβει: Καρπός της επέμβασής του αυτής υπήρξε το ‘γεγονός’ της 21ης Απριλίου 1967.
Οι συνταγματάρχες και η κατάληψη της εξουσίας
 |
Όσον αφορά την κρίσιμη νύχτα της 20ής προς την 21η Απριλίου, ορθό είναι να ξεκαθαριστούν άπαξ δια παντός ορισμένα σημεία, τα οποία μέχρι σήμερα έχουνε γίνει αντικείμενο συνθηματολογίας και λεκτικής αντιπαράταξης, που συχνά φτάνουνε τα επίπεδα της γελοιότητας. Τα σημεία αυτά είναι τα εξής:
- Πράγματι, σχεδιαζόταν την εποχή εκείνη βασιλική παρέμβαση, χάρη στην οποία θα αποτρεπόταν η ‘εγκατάσταση’ και παγίωση στην εξουσία του Ανδρέα Παπανδρέου. Η παρέμβαση αυτή, μάλιστα, θα εκδηλωνόταν μέσω των «στρατηγών», των ανωτάτων, δηλαδή, στελεχών του Στρατεύματος, που λόγω αξιώματος είχαν συχνότερη και ευκολότερη την πρόσβαση στα Ανάκτορα. Είναι λάθος όμως να λέγεται ότι τον βασιλιά και τους στρατηγούς «του» τους πρόλαβαν οι «συνταγματάρχες»…[Ο βασιλιάς και οι στρατηγοί, πράγματι] ήθελαν να παρέμβουν κατά του Ανδρέα Παπανδρέου όχι πριν αλλά μετά τις εκλογές του Μαΐου του 1967. Αυτό το ενδεχόμενο όμως ανησυχούσε πάρα πολύ τους ηγετικούς κύκλους του Ν.Α.Τ.Ο., διότι ο ευχερώς προβλέψιμος ‘ξεσηκωμός’ της ελληνικής Αριστεράς, με σκοπό την προάσπιση και τελική κατίσχυση του Ανδρέα, οπωσδήποτε θα προκαλούσε μεγάλη αναταραχή στη «νοτιοανατολική πτέρυγα» της Ατλαντικής Συμμαχίας. Και η αναταραχή αυτή, με τη σειρά της, θα διευκόλυνε ακόμα περισσότερο την κάθοδο στη Μεσόγειο των Σοβιετικών (= Ρώσων). Έτσι προτιμήθηκε η «λύση των συνταγματαρχών»,…[που]…αποφασισμένοι να δράσουνε πριν από τις εκλογές και να τις ματαιώσουνε.
- Αντίθετα με τα περίφημα συνθήματα του τύπου «ΝΑΤΟ-CIA-προδοσία» ή και «Χούντα-CIA-προδοσία», η αμερικανική C.I.A. (Central Intelligence Agency) δεν είχε ανάμειξη στην κατάληψη της εξουσίας από τους «συνταγματάρχες»… Βάσει των ανωτέρω ερμηνεύεται και η αμερικανική στάση ως προς το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Οι στρατιωτικοί κύκλοι των Η.Π.Α. το επικρότησαν -ή, έστω, παρέμειναν φαινομενικώς αδιάφοροι- και αποφασιστικώς συνέβαλαν στο να μη διακοπεί η στρατιωτική βοήθεια προς τη χώρα μας. Αντίθετα, το εκεί πολιτικό κατεστημένο έδειξε εξαρχής τη δυσαρέσκειά του..
-
O Moshe Dayan Μετά από τις επισημάνσεις αυτές, μπορεί να επιχειρηθεί και η προσέγγιση της στάσης του Ισραήλ.
Δεν υπάρχουνε ούτε καν ενδείξεις συμμετοχής ισραηλινών στρατιωτικών στα γεγονότα της νύχτας της 21ης προς την 22α Απριλίου. Ατεκμηρίωτη επίσης παραμένει η κατά τις ‘κρίσιμες ημέρες’ εκείνης της ‘γκαστρωμένης άνοιξης’ επίσκεψη και παραμονή στην Αθήνα του Moshe Dayan, ισραηλινού υπουργού Άμυνας εκείνη την εποχή. Όπως και να είναι όμως, η κατάληψη της εξουσίας από τους «συνταγματάρχες» στην Ελλάδα σαφώς ευνοούσε το Ισραήλ. Και αυτό, επειδή, όπως ήδη τονίστηκε, η μη ανάσχεση της πολιτικής ανόδου του Ανδρέα Παπανδρέου θα επέφερε τη σε βαθμό καθοριστικό ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο – και αυτό μεγάλωνε τους από την πλευρά των Αράβων κινδύνους του Ισραήλ… Την ισραηλινή υποστήριξη προς το καθεστώς της 21ης Απριλίου, πάντως, πλήρως τεκμηριώνει γεγονός δραματικό στο οποίο, περιέργως, ελάχιστοι αποτόλμησαν μέχρι σήμερα να αναφερθούν. Και το γεγονός αυτό είναι ο θάνατος του υπολοχαγού Γιώργου Παναγούλη, αδελφού του Αλέκου που αποπειράθηκε, το 1968, να σκοτώσει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Ο Γιώργος Παναγούλης, μετά την επικράτηση των «συνταγματαρχών», εγκατέλειψε τον Ελληνικό Στρατό και μέσω Τουρκίας και Λιβάνου κατέφυγε στο Ισραήλ, για να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Οι ισραηλινές αρχές όμως τον έπιασαν και τον παρέδωσαν δέσμιο στον πλοίαρχο ελληνικού επιβατικού σκάφους που έφευγε για τον Πειραιά. Στη διάρκεια του ‘ταξιδιού’ ο Γιώργος Παναγούλης «εξαφανίστηκε»: Το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ… και ο επίσης μυστηριώδης θάνατος, την Πρωτομαγιά του 1976,του Αλέκου, εσφράγισαν ερμητικώς το όλο θέμα των –αρχικώς- φιλικών σχέσεων της 21ης Απριλίου με το Ισραήλ.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967, ΙΣΡΑΗΛ, ΚΙΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
ΣΤΡΙΓΓΑΣ
https://evaggelatos.com/?p=9708
Σωστά… είναι αναδημοσίευση από δική μου παλιά ανάρτηση… που όμως είναι και πάλι επίκαιρη…
Ηθελα να ρωτήσω κάτι στον κ.Μιχαλόπουλο.Έχω διαβάσει,έχω δει βίντεο,μαρτυρίες κ.τ.λ. για το θέμα της τουρκικής εισβολής το 74.
Ήθελα να ρωτήσω,που κατά την γνώμη του οφείλεται τέτοια αδράνεια από στρατιωτικής άποψης κατά την εισβολή στα υψηλά κλιμάκια.
Εχει ξανασυμβεί τέτοιο πράγμα στην ιστορία,να γνωρίζουν όλοι ότι οι Τούρκοι έρχονται για απόβαση και να μην γίνονται ούτε τα στοιχειώδη από στρατιωτικής άποψης;
Έχετε ανακαλύψει ποιος ήταν αυτός που κατάφερε να επιβάλλει την στρατιωτική αδράνεια;Αναρωτιέμαι όλη εκείνη η χουντοπαρέα ..από τι και από πού την είχαν πιασμένη ώστε να μην τολμήσει να πράξει απολύτως τίποτα και μέχρι ακόμα την στιγμή της απόβασης να μιλάει για τουρκική άσκηση και να επιστρέφει πίσω υποβρύχια και να μην στέλνει αεροπλάνα.
Θα σου απαντησω εγω. Με λιγα λογια, ο κισσιντζερ διαβεβαιωσε τον ιωαννιδη οτι δεν θα γινει τιποτα και ο ιωαννιδης το εχαψε. Μετα τα τραγικα γεγονοτα, ο ιωαννιδης ειχε παραλυσει. Αμιλητος και με σκυμμενο το κεφαλι, επεστρεψε σπιτι του, καθως δεν μπορουσε να πιστεψει οτι την ειχε πατησει ετσι. Αυτα προκυπτουν απο τις υπαρχουσες μαρτυριες και τα ντοκουμεντα.
Ζουμε σε ζουγκλα και το μεγαλο ψαρι τρωει το μικρο. Ο κισσιντζερ αποδειχθηκε μεγαλυτερο και πιο αδιστακτο. Καποτε ενας πρωην αρχικαγκεμπιτης ειχε πει τα ιδια και για τον γκορμπατσοφ (αυτον που διαφημιζε πιτσες) για οσα διαδραματιστηκαν στις αρχες της δεκαετιας του ’90. Παρομοιασε τον γελτσιν (θυμηθειτε τον καβαλαρη στο τανκ) με λιονταρι και τον γκορμπατσοφ με αλεπου.
Στο μεταξυ ο ευρυμαθης και ευφυεστατος Διονυσης Κλαδας αναδιπλωθηκε στο θεμα των θρομβολιων/τραμπ/πουτιν. Η αντιρρητικη εφτασε σε σημειο που δεν μπορουσε να την αγνοησει πια και επελεξε να απαντησει, αναφερομενος σε βερμαλιστικη υποστηριξη προς τον τραμπ και τον πουτιν, διαχωριζοντας τα ειδη της υποστηριξης και εξηγωντας τους μηχανισμους της εξουσιας, επι τη βασει της επιστολης του αλμπερ παικ, ως καθοριστικο ρυθμιστικο παραγοντα στα κοινωνικα δρωμενα.
Το εχω ξαναγραψει και το θα το ξαναγραψω. Η αιτια του προβληματος ειιναι οι “βεβαιοτητες” που μας διδαξαν, οταν περναγαμε απο πλυση εγκεφαλου στο αναμορφωτηριο του ροτσιλντ. Ομως, οταν η ερευνα της πραγματοτητας δεν ταιριαζει με τις “βεβαιοτητες” μας, ειτε αυτες ανασημασιοδοουνται εντος μας και γινονται αυταπατες, ειτε αρνουμαστε την πραγματικοτητα. Καποιοι δυσκολευεστε πολυ να χωνεψετε οτι μας ταισαν ψεμα με το φτυαρι. Διοτι χωρις τις “βεβαιοτητες” σας θα καταρρευσετε.
Αλλη μια ενδιαφερουσα περιπτωση ειναι ο Δημητριος ο τραπεζικος, ο οποιος ειναι επισης ευρυμαθης και ευφυεστατος και με πολυ καλη μνημη, καθως οταν μιλαει δεν διαβαζει κειμενο, και μιλαει στοιχειοθετημενα απο μνημης. Αν τον παρακολουθησετε επι μακρον (εγω εχω παρακολουθησει πολλα οσα απο εχει πει δημοσιως) και σκιαγραφησετε την μεγαλη εικονα της σκεψης του, θα καταλαβετε οτι τα συμπερασματα του τιναζουν στον αερα το αφηγημα της καθεστηκυιας ταξης. Ποσοι θα ενστερνιστειτε οσα αναδεικνυει απο την ερευνα, ανατρεχοντας εως τους μυθους των ενδοξων προγονων μας; Ελαχιστοι. Οποτε σχεδον ολοι μενετε στις παραθεσεις των εγκυκλοπαιδικων γνωσεων, χανοντας την ουσια.
Αντιθετως, εγω δεν αντιμετωπισω τετοιο προβλημα; Γιατι; Διοτι η εκφραση της Ελληνικοτητας μου στην Ιερη μου Γη ειναι η ειλικρινης βιωματικη μου αληθεια που αναβλυζει διαρκως, ανευ υποθεσεων και αστερισκων. Δεν δηλωνω παντογνωστης. Και δεν χρειαζεται να αποδειξω κατι. Αγωνιζομαι για λεφτερια απο του χαζαρους κατακτητες και για να υπαρχουν Ελληνες στο μελλον, οσο ζοφερο και αν ειναι αυτο. Δεν θα γινει ποτε ντεμοντε αυτο. Το ιδιο συμβαινει και με οσους αναζητατε χωρις προκαταληψεις αληθεια, και οχι την επαληθευση των πρακαταληψεων σας.
Το βράδυ της αναμονής της εισβολής όλοι είχαν πάει για ύπνο μαζί και ο Ιωαννίδης ενώ γνώριζαν από παντού ότι οι Τούρκοι έρχονται για αποβίβαση.
Από το μέρος περιεχομένου της κασέτας στο πολεμικό συμβούλιο της 20ης Ιουλίου,λένε ιστορίες για “άγριους”,ενώ θα περίμενε κάποιος πρακτικά την άμεση εφαρμογή κάποιων σχεδίων τέλος πάντων.
Ο Ιωαννίδης εντάξει,μπορεί να πήγε σπίτι του ή στο σπίτι της αδερφής του,αλλά όλοι οι υπόλοιποι παρέμειναν εντελώς αδρανείς,αδιάφοροι και εξαφανισμένοι.Ένας δεν βρέθηκε να πει να εφαρμόσουμε ρε παιδιά τα σχέδια,έστω τα αεροπλάνα που ήταν να πάνε να κάνουν επιχείρηση έστω αυτοκτονίας και τα υποβρύχια επίσης.
Βρεθηκε κάποιος στο επιτελείο στην Ελλάδα,αφού έγινε ο αιφνιδιασμός,να πει κατά τις 10-11 το πρωΐ χτυπάτε.
Τα υποβρύχια ακόμη και στις 22 να έφταναν στην Κερύνεια θα τορπιλιζαν και θα δημιουργούσαν σύγχυση.Οι Τούρκοι με την ελάχιστη αντίσταση που συνάντησαν αρχικά ήταν σε σημείο να αναβάλουν την επιχείρηση.
Εαν αυτοί οι λίγοι που ήταν στην Κύπρο,δεν προέβαλαν αυτή έστω την αντίσταση για την τιμή των όπλων οι Τούρκοι θα είχαν πάρει όλη την Κύπρο από τον Α Αττίλα.
Δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα ότι ενώ γνώριζαν από παντού ότι οι Τούρκοι έρχονται,δεν τόλμησαν ούτε έστω να δοσουν διαταγή να βγουν οι μονάδες εκτός στρατοπέδων με το αιτιολογικό της εκπαίδευσης.Δεν μπορεί να είναι αφέλεια αυτη η αδράνεια.Προδοσια καραμπινάτη είναι.Πραγματικα τέτοια περίεργα μόνο στην Ελληνικη ιστορία θα τα συναντήσει κανείς.
Πιστευω ότι και ο Ιωαννίδης και άλλοι πήραν στον τάφο τους πληροφορίες που δεν τόλμησαν να τις ξερασουν από φόβο ίσως για την ζωή τους.Αν θυμάμαι καλά στη δικη μετά την χούντα,σε κάποια φάση κάτι ρωτάει ο πρόεδρας του δικαστηρίου τον Ιωαννίδη και ο Ιωαννίδης αντί να τα ξεράσει όλα,λέει μη φοβάστε κ.Προεδρε δεν θα πω κάτι επιζήμιο για τα εθνικά συμφέροντα.Δηλαδη εδώ σε πάνε στη φυλάκα,ας υποθέσουμε ότι στην έχουν φέρει,κι αντί να ξεράσεις έναν έναν αυτούς που σου εδιναν εντολές και ψευδείς διαβεβαιώσεις τάχα μου γίνεσαι όψιμος προστάτης των εθνικών συμφερόντων…;
Και ένα άλλο είναι ότι πως είναι δυνατόν να φέρει ευθύνη μόνο ο Ιωαννίδης και να μην δικαστούν ο “Προεδρας Δημοκρατιας” Γκιζίκης,ο πρωθυπουργός,οι Αρχηγοί ΑΕΔ(ΓΕΕΘΑ),ΑΓΕΣ,ΑΓΕΝ,ΑΓΕΑ για την καταφανή στρατιωτική αδράνεια.
Σε καμία 50αρια χρόνια ίσως μαθευτούν στοιχεία από τις ΗΠΑ και βάλε ακόμα 50 από Αγγλία για όλα αυτά τα πρόσωπα και τον ρόλο τους και φυσικά την διαδοχή κατάσταση καραμαλή και παπανδρέα και φυσικά δεν περιμένω τίποτα άλλο από επιβεβαίωση εθνικής ντροπής.
Το χειρότερο που φοβάμαι είναι ότι μπορεί να ζήσουμε τα ίδια σε ανάλογες στιγμές σε μια πιθανή σύγκρουση με την Τουρκία.Ειδικα εάν πάνε να χαρίσουν τον πλούτο του Αιγαίου μας θα είναι κανονική εθνική αυτοκτονία διότι η τακτική της Τουρκίας είναι δώστε μου αυτά που θέλω με το καλό και τα υπόλοιπα θα τα πάρω με το άγριο.
Υπαρχει λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι η Τουρκία ακόμη και σε μοιρασιά Καζάν Καζάν ότι θα χορτάσει;Ευκαιρια θα βρει να υλοποίηση την γαλάζια πατρίδα της… επάνω στα νησιά του Αιγαίου.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ, σε ότι αφορά στην Κύπρο, έχει γραφτεί απόλυτα ιστορικά και πολιτικά, από τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟ, στο συγκλονιστικό βιβλίο του ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ.
“ας αναρωτηθούν γιατί οι παντοδύναμοι από τότε εβραίοι, δια του ΚΙΣΕ, τους εύχονται καλή επιτυχία;”
Η απαντηση ειναι καταγεγραμμενη σε βιβλιο και ειναι εξης. Ως γνωστον, ο διακαης ποθος των περιουσιων ειναι τα περι της ουσιας, δηλαδη τα $εκελς. Επομενως καθε πραξη τους ειναι προσανατολισμενη προς αυτον τον σκοπο. Τοτε, το ΚΙΣ ηταν νομικο προσωπο ιδιωτικου δικαιου. Τα νομικα προσωπα ιδιωτικου δικαιου πληρωναν φορους, ενω τα νομικα προσωπα δημοσιου δικαιου οχι. Το ΚΙΣ προσεγγισε απο τις πρωτες ημερες τον Παπαδοπουλο και του προτεινε το ακολουθο. Αν μετατρεπε το ΚΙΣ σε νομικο προσωπο δημοσιου δικαιου, τοτε ολα τα μαζικα μεσα ενημερωσης της Δυσης θα διακειντο θετικα και θα δημοσιευαν θεματα, αναφερομενοι στο νεο καθεστως. Οπερ και εγινε. Ομως, οταν υπογραφεις συμφωνια με τον διαολο, δεν βγαινεις ποτε κερδισμενος. Στην πορεια του χρονου η προπαγανδα αλλαξε (θυμηθειτε το αρθρο με την μελινα μερκουρη και πως το φιδοσυστημα χρησιμοποιησε την εξωλης και προωλης), και μια μερα το καθεστως ανατραπηκε. Ωστοσο το ΚΙΣ παρεμεινε νομικο προσωπο δημοσιου δικαιου.
Εχοντας διαβασει αρκετα αποδιαθαθμισμενα αρχεια της CIA, συμπερανα οτι οι ΗΠΑ καί ηθελαν το καθεστως καί κοροιδευαν το καθεστως. Διοτι το φιδοσυστημα δεν ενδιαφερεται για τα καθεστωτα, αλλα για την προωθηση των γενοκτονικων συμφεροντων του, μεσα απο καθε καθεστως. Το απεδειξε με τα “μεγαλομαριονετια” του στο 3ου ραιχ, τα οποια αξιοποιηθηκαν και στο νεο καθεστως. Εαν το οποιοδηποτε καθεστως δεν τους βολευει, τοτε απλως το ανατρεπουν. Πως; Φερνοντας μισθοφορους απο αλλες χωρες, οπου κρατανε τις καβαντζες τους (θυμηθειτε τους ακροβολιστες στο πολυτεχνειο, θυμηθειτε την blackwaters το 2017 στην χωρα μας που φυλαγανε το κυνοδουλιο, θυμηθειτε την πρωτη νομοθετικη πραξη του αγραμματου και της αρτηνιας να διανοιξουν τουνελ κατω απο το Μαξιμου). Καθε φορα επαναλαμβανεται το ιδιο μοτιβο. Καποιος φερελπις χρησιμοποιει το φιδοσυστημα και το φιδοσυστημα ξεζουμιζει τον φερελπιν. Η αλληλοεκμεταλλευση γινεται μεσα απο τις υπαρχουσες δομες, δηλαδη απο το πολιτικο σκελος της κοτρονας της σιων, τα λαγουμια ντε. Ακομα και οι σινες αυτην την δομη αξιοποιουν, διοτι ειναι η πιο σταθερη και η πιο διαδεδομενη. Εν τελει ο Παπαδοπουλος ηταν λιγος και δεν θα μπορουσε να ηταν αλλιως. Αυτο το καταλαβα καλυτερα, οταν μελετησα τα πεπραγμενα του Νασσερ. Και εκεινος λιγος αποδειχθηκε και δεν θα μπορουσε να ηταν αλλιως. Ζουμε στην εποχη των φιδιων. Οποιος ονειρευεται οτι μπορει μια χωρα να γινει η 4η υπερδυναμη του πλανητη, ειτε εχει αυταπατες (οπως ο ερντογαν) ειτε εχει κρυφα υπεροπλα (θυμηθειτε τι ελεγε ο Γκιολβας που χαρισε υπεροπλο στον εθνρχιδη, αλλα εκεινος το εδωσε στους καταληψιες της Παλαιστινης).
Επισης, στον αιωνα αυτον, τα συστηματα των πυραυλικων συστοιχιων κατεστησαν την θεωρια της Heartland-Rimland ξεπερασμενη. Συν τοις αλλοις, η προσβαση εν πλω στον αρκτικο κυκλο αλλαξε τα δεδομενα. Η “Ομαδα Ισχυς” δημοσιευσε χιλιαδες αρθρα, εκ των οποιων εκατονταδες γεωπολιτικες/γεωστρατηγικες αναλυσεις. Ποσοι τις μελετησαν; Ελαχιστοι. Αρα πως θα μαθετε; Απο τους ντελμπεντερηδες και τις ντελμπεντερισσες, τους κερματοδεκτες του λισταρχου π€τσα, στο φιδοσυστηματα του ροτσιλντισμου; Αμα σας τα ελεγε αυτα καποιος φερελπις το 2010, θα τον πιστευατε; Οχι! Θα τον περναγατε για τρελο και θα ψηφιζατε τον αγραμματο ψευταρα του ψευδοψηφισματος.
Διδαχτηκαμε παραμυθια της χαλιμας. Μας ταιζαν ψεμα με το φτυαρι. Η αληθεια ξεπερναει την φαντασια (σε οποιον εχει ορεξη να μελετησει τις “πηγες”, επι χρονια, και να αναθεωρησει). Γι’αυτο και γελοιοποιειται απο το φιδοσυστημα. Η αληθεια ποναει, διοτι γκρεμιζει τις αυταπατες μας. Η αφετηρια ειναι βιολογικη. Διεξαγεται ανηλεης πολεμος ειδων. Οι ριζες του προβληματος οδηγουν στα κρυφα ιερατεια. Τα κρυφα ιερατεια κατεστρωσαν πρωτοκολλα, εδω και αιωνες, και εστειλαν στα περατα της γης τους προφητες τους (βλεπε τον αρχιπροφητη M.A.R.s). Και οι προφητες τραπεζωσαν (cubed) την επιτομη του ιερου τους κειμενου, το ενσαρκωμενο $εκελ. Με αυτο ανα χειρας, κατακτουν τα κρατη και εξολοθρευουν τα εθνη, και ολα αυτα στα οποια πιστευουν οι εθνικοι (αλλωστε αυτο σημανει γκοιμ). Το οπλο τους ειναι το ψεμα και το ψεμα ευδοκιμει μονο στο μυαλο. Επομενως, η καθε πολυξερη-πολυξερου κερατενια μακρη (που κανει το κομματι της και εχει και τα τυχερα της) ειναι η τελευταια “τρυπα της φλογερας” σε εναν λυσσαλεο πολεμο προπαγανδας. Στοχος της εισαι εσυ, και η ισχυς της ειναι η προσοχη σου, διοτι ανευ αυτης ειναι ανισχυρη!
Επομενως, η πρωτη και μεγαλυτερη μαχη ειναι στο μυαλο, με ηχους και εικονες. Ειναι μαχη ορισμων, διοτι οποιος γραφει το λεξικο, ελεγχει το μυαλο. Ομως, ακομα και αν οι περισσοτεροι αντιλαμβανονταν και καταλαβαιναν, το οποιο δε θα συμβει, οπως αποδειχτηκε περιτρανα με τον κοροϊδοϊο και τα δηλητηριασμενα “προβατα”, ο αγωνας θα παρεμενε ανηλεως καταστροφικος. Με αλλα λογια, ακομα και αν επικρατουσε η αληθεια, παλι δυσκολα θα ηταν τα πραγματα. Γιατι; Διοτι οπου δεν πιπτει (ψευτικος) λογος, πιπτει ραβδος. Τι σημαινει αυτο στην πραξη; Θα δολοφονουσαν τους καλυτερους απο εμας (θυμηθειτε τα λογια του Στρατηγου Αυφαντη, θυμηθειτε την δολοφονια των αφρικανων και του γιαπωνεζου ηγετη, θυμηθειτε την εν ψυχρω δολοφονια στο κυνοδουλιο της Αρμενιας). Κι ομως, το υπερφιαλο οραμα/προταγμα των ιερατειων θυμιζει νεα βαβελ, και ειναι καταδικασμενο σε παταγωγη αποτυχια. Γιατι; Διοτι αυτοι που το κατεστρωσαν, αυταπατωνται οτι ειναι θεοι, ενω δεν ειναι. Αν ηταν, θα ειχαν ηδη επικρατησει. Επομενως, ο,τι κι αν κανουμε, χαμενοι θα βγουμε. Η καταστροφη που ακολουθει ειναι ασυλληπτη. Αρα, το υψιστο διακυβευμα ειναι εαν σε λιγες γενιες θα υπαρχουν Ελληνες! Περι αυτου αγωνιζομαστε εμεις οι Ελληνες!
«Στη χούντα ο εχθρός φορούσε στολή, σήμερα όλοι φοράνε κοστούμια»! Ο Ιωάννης Μάζης «ζωγραφίζει»
https://www.youtube.com/watch?v=LpR9MxlxdCA
Εξαιρετική ανάλυση βήμα βήμα.
Καλλιόπη, ευχαριστώ για τη δημοσίευση!
Υποχρέωσή μου, αγαπητέ Δημήτρη Μιχαλόπουλε, γιατί δυστυχώς η πλειοψηφία δεν γνωρίζει… αλλά και γιατί κι εγώ μαθαίνω…
Να είσαι καλά…