Ταξείδι στο χρόνο...Ελάτε μαζί μου... (βίντεο)
Χριστούγεννα στο … Μινιόν… δεκαετία του 1960…
Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή
Φαντάζει τόσο μακρινό, μα και κοντινό, γιατί οι θύμισες είναι να μην πάρουν μπρός… κι ύστερα ένα ποτάμι από αναμνήσεις σε κατακλύζουν και σου θυμίζουν στιγμές που νόμιζες ξεχασμένες…
Ξεπετιούνται οι αναμνήσεις κι εσύ, ξαναγίνεσαι παιδί… ξανανοιώθεις παιδί… η ψυχή ανοίγει τα δωμάτια που νόμιζες κλεισμένα, και μπαίνει φως… κι αυτό το φως, φαίνεται στα μάτια σου…
Βλέπεις, σαν παιδί, τα μάτια σου ήταν τόσο αθώα…
Μπορεί να έχεις άσπρα μαλλιά… μπορεί να γέμισες ρυτίδες στο πρόσωπο και στην ψυχή, μα περνάει ένας γλυκός άνεμος και οι νεράϊδες που πίστευες στα παιδιάστικα χρόνια σου, σ’ ακουμπούν με το μαγικό τους ραβδάκι και σε γυρίζουν δεκαετίες χρόνια πριν…
Έλα, μην μου πεις πως δεν λαχταρούσες τούτες τις μέρες, που μαζί με τον μπαμπά και την μαμά σου, θα κατεβαίνατε στην Αθήνα, για να πάτε στο ΜΙΝΙΟΝ, και να χαθείς στη μαγεία του…
Να χαζέψεις για ώρες τις υπέροχες βιτρίνες του, να χαθείς στα χιλιάδες παιχνίδια του, να νοιώσεις τα μαγουλάκια σου να καίνε και τα μάτια σου να πετούν φλόγες θαυμασμού…
Να μπορούσες ν’ αγόραζες όλα τα παιχνίδια ως εκεί που απλωνόταν η ματιά σου…
Δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις… όλα ήταν μαγικά… όλα ήταν τόσο φωτεινά… τόσο γυαλιστερά στα παιδικά σου μάτια…
Χριστούγεννα κι έπρεπε να ντυθεί όλη η οικογένεια… και τα χρήματα λιγοστά… άλλες εποχές… με μια Ελλάδα που δεν είχε συνέλθει ακόμα από τον πόλεμο και από τον άλλον… τον εμφύλιο που την τσάκισε…
Χριστούγεννα και Πάσχα ντύνονταν τότε οι άνθρωποι… λιγοστά τα ρούχα της οικογένειας στις ντουλάπες… ίσως γι αυτό και τα εκτιμούσαν περισσότερο…
Πού μείναμε; Αααα… στο ΜΙΝΙΟΝ…
Δεν ήθελες να φύγεις από κει μέσα… ανέβαινες και κατέβαινες τους ορόφους με τις κυλιόμενες σκάλες, και στα χιλιάδες τετραγωνικά ήσουν ανάμεσα σε κάποιο φορεματάκι ή σε κάποιο παντελονάκι, και σε κάποιο παιχνίδι… ή αν υπήρχαν λίγα χρήματα, σου τα έπαιρναν και τα δυο…
Κι όταν φεύγατε από το ΜΙΝΙΟΝ, πέταγε η καρδούλα σου, φορτωμένη από τη μαγεία που είχες ζήσει…
Ξέρετε κάτι; Αναπολώ εκείνα τα χρόνια… τα χρόνια που εκτιμούσαμε και το πιο φτηνό δωράκι… και το πιο φτηνό ρούχο…
Δεκαετίες τώρα, δεν εκτιμάμε τίποτα… και τίποτα δεν μας γεμίζει χαρά, όπως τότε…
Ας κάνουμε αυτό το ταξείδι στο χρόνο… και ας ξαναζήσει ο καθένας μας τις δικές του αναμνήσεις…
Και μια χάρη προσωπική θα σας ζητήσω:
Όταν μετά από το δικό σας σεργιάνι στις δικές σας αναμνήσεις, γυρίσετε στην σημερινή πραγματικότητα, εμένα αφήστε με εκεί μέσα στο ΜΙΝΙΟΝ… χρειάζομαι αρκετό χρόνο για να φορτίσουν οι μπαταρίες της ψυχής μου, με τα συναισθήματα εκείνης της εποχής… τις έχω ανάγκη για τις δύσκολες μέρες που φέρνει η καινούργια χρονιά…
Αν πάλι θέλετε να μου κάνετε παρέα, μοιραστείτε μαζί μου τις δικές σας αναμνήσεις…
Να είστε καλά, όλοι οι καλοί… όλοι όσοι αγαπάτε τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ και αφήνετε την χρωματιστή πινελιά σας…
Καλά Χριστούγεννα… και… ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ…
Καλλιόπη Σουφλή
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Δεν το πρόλαβα το Μινιόν σαν παιδί λόγω ηλικίας αλλά πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί μέσα αυτές τις μέρες!από φωτογραφίες και άρθρα πάντως ήταν μαγικά!μια Ελλάδα άλλη σε όλα τα επίπεδα!!!
10-12 χρονων τοτε και αυτη η μαγεια δεν σβηνει ποτε απο την ψυχη !!! τοτε που τα πιο απλα ειχαν Αξια , μαγικος κοσμος για τα παιδικα ματια το Μινιον .Εδινε το σημα για την εναρξη των γιορτων !!! χρονια πολλα ,χρονια καλα σε ολους !!!
Αυτή τη μαγεία, ας την κρατήσουμε στην ψυχή μας όλο το καινούργιο χρόνο και όλες αυτές τις μέρες… αυτή η μαγεία θα μας δίνει δύναμη στα δύσκολα…
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ… ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ…
ΚΟΡΥΦΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!