1) Είναι το παθογόνο, ο ιός, επικίνδυνο για όλους (“δολοφόνος ιός”);

Όχι, ο SARS-CoV2 είναι συγκρίσιμος με τον ιό της γρίπης, συχνά παραμένει ασυμπτωματικός ή προκαλεί (κυρίως ήπια) ασθένεια που μοιάζει με την γρίπη. Ακόμη και η προσθήκη SARS (σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο) προκαλεί φόβο και εφαρμόζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις, κυρίως σε αμφιλεγόμενες κινεζικές κλινικές.

2) Είναι οι ιοί SARS “νέοι”;

Όχι, ο ιός Wuhan ήταν επίσης μια άλλη προσωρινή μετάλλαξη στη γνωστή οικογένεια των ιών της κορώνας. Είναι γνωστό ότι πολύ παρόμοιοι ιοί είχαν εξαπλωθεί ήδη από το 2019 ή ακόμα και νωρίτερα. Υπήρχε ήδη μερική ή διασταυρούμενη ανοσία στον πληθυσμό έναντι πολλών κοροναϊών, συμπεριλαμβανομένου του SARS-CoV2 όταν ξέσπασε η «πανδημία».

3) Ο ιός συμπεριφέρεται διαφορετικά σε διαφορετικές χώρες;

Όχι, οι ιοί εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο, αλλά τα αποκλίνοντα ποσοστά ασθένειας / θανάτου μπορούν να εξηγηθούν από τις τοπικές διαφορές διαχείρησης του ιού. Τα κακά συστήματα υγείας, τα μικρόβια του νοσοκομείου, τις αποφάσεις πανικού, τα σφάλματα θεραπείας, τα πειραματικά φάρμακα, η περιττή τεχνητή αναπνοή, διασωλήνωση, οι μέθοδοι καταμέτρησης και τα ψευδή οικονομικά κίνητρα κ.λπ. έχουν προκαλέσει ζημιά σε πολλά μέρη με διαφορετικούς τρόπους.

4) Είναι η ασθένεια σοβαρή και διαδεδομένη;

Όχι, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα γρίπης. Τα παιδιά και οι έφηβοι επηρεάζονται πολύ σπάνια. Οι αυτοψίες ιατροδικαστή του Αμβούργου σε πάνω από 100 ηλικιωμένους που πέθαναν με θετικό τεστ κορώνας αποκάλυψαν τουλάχιστον μία άλλη σοβαρή αιτία θανάτου. Άλλα δημοσιευμένα στοιχεία βασίζονται κυρίως σε αδιαφανείς αποδόσεις και παραδοχές χωρίς να αποκλείονται άλλες αιτίες.

5) Διατρέχουν κίνδυνο τα υγιή (ανοσοποιημένα) άτομα;

Όχι, το σώμα προστατεύεται από διασταυρούμενη ανοσία, αντισώματα και / ή με την σε κυτταρικό επίπεδο από την ανοσοποιητική του μνήμη. Όπως συμβαίνει με κάθε γρίπη, διατρέχουν κίνδυνο τα ηλικιωμένα άτομα, πολλών ασθενών με φτωχό ανοσοποιητικό σύστημα.

6) Πεθαίνεις από την Covid-19;

Όχι, αλλά οι κοροναϊοί μπορούν επίσης να ξεχειλίσουν το βαρέλι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εάν το τεστ ιών είναι θετικό, η αιτία θανάτου είναι μια σοβαρή υποκείμενη ασθένεια. Η μέση ηλικία ήταν μεταξύ 80 (Ιταλία) και 86 (Σουηδία) ετών. Η μεγάλη πλειοψηφία δεν πεθαίνει από τον ιό, αλλά με τον ιό (θετικό τεστ). Ο ιός δεν είναι καθόλου τόσο επικίνδυνος όσο θεωρήθηκε αρχικά. Το US-CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) εκτιμά επίσης ότι μόνο περίπου το 6% των 170.000 “θανάτων κορώνας” που έχουν υπολογιστεί μέχρι σήμερα έχουν πεθάνει αποκλειστικά από το Covid 19. Μετατροπή στην κλίμακα D, αυτή τη στιγμή θα ήταν μόνο περίπου 570 θάνατοι αντί των 9.300 “θανάτων κορώνας” που συσσωρεύονται επί του παρόντος στα μέσα ενημέρωσης.

7) Είναι πανδημία (βλέπε σχέδια καταστροφών των χωρών);

Όχι, εάν κάποιος λάβει τα προηγούμενα κριτήρια του ΠΟΥ με την πιο σοβαρή εξέλιξη της νόσου, την ακραία θνησιμότητα και, ως εκ τούτου, μια εξαιρετική υπερβολική επιβάρυνση της υγειονομικής περίθαλψης ως βάση. Ήδη από τον Μάιο του 2009, προτού κηρυχθεί η αβλαβής γρίπη των χοίρων ως πανδημία, ο ορισμός περιορίστηκε στα κριτήρια της υπερπεριφερειακής εξάπλωσης και των νέων παθογόνων και οχι οι θανάτοι τα οποία, ωστόσο, αναμένονται πάντα με κάθε ετήσιο κύμα γρίπης.

8) Είναι «επιδημία εθνικού πεδίου» στη Γερμανία;

Όχι, ούτε ο αριθμός των ασθενών, ούτε η πληρότητα του νοσοκομείου ούτε τα ποσοστά θανάτου στη Γερμανία που έδωσαν ανά πάσα στιγμή. Όλα τα μέτρα βασίζονται σε αποτελέσματα άσχετων δοκιμών PCR και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Χωρίς τις δοκιμές, κανείς δεν θα είχε παρατηρήσει κάτι ιδιαίτερο.

9) Είναι το κύμα λοιμώξεων πιο επικίνδυνο από τα προηγούμενα κύματα γρίπης;

Όχι, το κύμα της γρίπης 2017/2018 οδήγησε σε 25.000 επιπλέον θανάτους στο D., από την άλλη πλευρά, “σε σχέση με την Covid 19”, υπάρχουν λιγότεροι από 10.000 θάνατοι από το Φεβρουάριο έως τον Αύγουστο του 2020, με φυσιολογικούς 2.500 θανάτους την ημέρα.

10) Μπορεί να υπάρξει ένα “δεύτερο κύμα”;

Όχι, αυτός είναι ένας ισχυρισμός χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, επειδή τα χειμερινά κύματα γρίπης συνήθως εξαντλούνται περίπου την 14η εβδομάδα. Η «καλοκαιρινή γρίπη» βασίζεται κυρίως σε άλλους ιούς (π.χ. ρινοϊούς), οι οποίοι προφανώς θα πολλαπλασιαστούν ασυνήθιστα έντονα το καλοκαίρι του 2020, παρά ή ακόμα και λόγω των μάσκας. Το φθινόπωρο / χειμώνα υπάρχουν νέες μεταλλάξεις των πολυάριθμων εποχικών ιών.

11) Είναι η διαγνωστική δοκιμή PCR για ανίχνευση ιών;

Όχι, το τεστ ανιχνεύει μόνο θραύσματα ιών και δεν λέει τίποτα για την μόλυνση, μετάδοση ή ασθένεια. Δεν είναι συγκεκριμένο όσον αφορά τον ιό Wuhan και δίνει επίσης θετικά αποτελέσματα για παλαιότερους ιούς που βρίσκονται ακόμη σε κυκλοφορία και τους απογόνους τους. Τα άτομα που έχουν θετικά αποτελέσματα είναι σπάνια (επικράτηση από τον Ιούνιο του 2020 λιγότερο από 1%) και, ως εκ τούτου, μπορεί να αναμένεται ψευδώς θετικό αποτέλεσμα στη συντριπτική πλειονότητα αυτών.

12) Υπάρχει λόγος φόβου και πανικού;

Όχι, όλα τα γεγονότα είναι καταφανώς εναντίον του. Επειτα από τους αρχικούς φόβους, είναι σαφές ότι ο ιός είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνος από ό, τι υποθέσαμε. Στο Γουχάν ολοκληρώθηκε στις αρχές Μαρτίου. Η πολιτική καθώς και ο κύριος και εντυπωσιακός τύπος εδώ και σε πολλές άλλες χώρες ακούνε μονομερώς τις θεσμικά εξαρτώμενες πηγές και διαδίδουν ανεύθυνα φόβο για τον οποίο δεν υπάρχει επιστημονικός λόγος.

13) Έχει νόημα να αποτρέπεται η εξάπλωση του ιού με κάθε κόστος;

Όχι, μόνο οι πραγματικά απειλούμενοι, ως επί το πλείστον ηλικιωμένοι ή ανοσοκατεσταλμένοι άνθρωποι θα πρέπει να προστατεύονται εάν το θέλουν. Είναι σαν οποιαδήποτε επιδημία γρίπης: δεν μπορείτε να αποτρέψετε την εξάπλωση του ιού, αλλά μπορείτε να προστατέψετε αυτούς που διατρέχουν κίνδυνο. Έχουμε μάθει πώς να το κάνουμε αυτό για πολλά χρόνια.

14) Είναι χρήσιμες οι μάσκες (καλύμματα στόματος και μύτης);

Όχι, για τουλάχιστον τέσσερις λόγους:

α) οι ιοί είναι μικρότεροι από τους πόρους των “καθημερινών μασκών” και δεν προστατεύουν ·

β) η εκπνοή του CO2 (υπερκαπνία) προκαλεί κακή απόδοση και πονοκεφάλους.

γ) η υγρασία κατά τη διάρκεια παρατεταμένης φθοράς αποτελεί έδαφος αναπαραγωγής βακτηρίων, ιών και μυκήτων ·

δ) Η συχνή τοποθέτηση, απογείωση και απόρριψη των μασκών οδηγεί στην εξάπλωση των ιών.

Για να μην αναφέρουμε τις ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

15) Έχει νόημα η “κοινωνική απόσταση” (απόσταση 1,5 m ή μεγαλύτερη);

Όχι, μια λοίμωξη εξαρτάται επίσης από το φορτίο και με βραχυπρόθεσμη επαφή που διαρκεί μερικά λεπτά, είναι απίθανη η μετάδοση από έναν μη επηρεασμένο φορέα ιού. Χωρίς μόλυνση από βήχα, φτέρνισμα και φτύσιμο, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Τα συμπτωματικά μολυσμένα άτομα θα πρέπει να αποφεύγουν την επαφή, ειδικά με τους αδύναμους και τα πλήθη, όπως σε λεωφορεία, τρένα και αίθουσες αναμονής και, εάν είναι απαραίτητο, μένουν στο σπίτι

16) Υπάρχουν μέτρα που απαιτούνται στα παιδιά;

Όχι, τα παιδιά και οι έφηβοι (και τα τακτικά πρόσωπα επαφής τους) σπάνια επηρεάζονται από συμπτώματα της νόσου και γνωρίζουν συνεχώς νέους ιούς χωρίς σοβαρά προβλήματα (“μυστικές μύτες”) Το απειλούμενο διδακτικό και εποπτικό προσωπικό πρέπει να προστατεύεται μόνο σε μερικές βάσιμες περιπτώσεις. Η συνταγή μάσκας στα παιδιά κάνει πολύ περισσότερο κακό παρά καλό.

17) Ήταν απολύτως απαραίτητο το «κλείδωμα»;

Όχι, ήταν επιβλαβές με πολλούς τρόπους και, σύμφωνα με τα δεδομένα του RKI, το κύμα των λοιμώξεων υποχώρησε πολύ πριν ξεκινήσει, ακόμη και χωρίς κλείδωμα. Ακόμη και η πολύ πλούσια τιμή R το δείχνει το αργότερο από το Πάσχα. Η τιμή R μπορεί να αυξηθεί τεχνητά με αυξημένες δοκιμές (περισσότερες ψευδείς θετικές δοκιμές).

18) Μειώθηκαν οι αριθμοί θνησιμότητας μετά το «κλείδωμα»;

Όχι, αντίθετα, οι στατιστικές καμπύλες δείχνουν ότι μετά την επιβολή του «κλειδώματος», τα ποσοστά θανάτου αυξήθηκαν σε πολλές χώρες. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την παράπλευρη βλάβη του κλειδώματος: αναβολή χειρουργικών επεμβάσεων, πρόληψη και θεραπεία καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, αποφυγή επισκέψεων στο γιατρό και νοσηλεία, μοναξιά και παραμέληση όσων χρειάζονται φροντίδα, αύξηση ψυχικών ασθενειών, αυτοκτονίες κ.λπ.

19) Θα μας βοηθήσει η επέκταση με νέες δοκιμές PCR;

Όχι, όπου δεν υπάρχει τίποτα (αναφορές από την πρακτική παρατήρησης RKI), τα ψευδώς θετικά ευρήματα (κατά 1%) προκαλούν μόνο ζημιά. Η αυτοματοποιημένη αξιολόγηση δεν το καθιστά καλύτερο, απλώς γίνεται λιγότερο διαφανές.

Μια υψηλής ποιότητας και διαφανής επέκταση του οργανωμένου από το κράτος φρουρού θα ήταν ένα καλό μέτρο για την αξιολόγηση των κινδύνων και του αντίστοιχου φάσματος των παθογόνων στα ετήσια κύματα της γρίπης.

20) Μπορεί να είναι ότι ένα μέτρο υγείας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό;

Όχι, η ακόλουθη αρχή ισχύει επίσης για τους γιατρούς στον τομέα της δημόσιας υγείας: Primum nil nocere = πάνω απ ‘όλα δεν προκαλούν βλάβη. Τα μέτρα που προκαλούν περισσότερο κακό παρά καλό είναι ανήθικα και πρέπει να αποφεύγονται.

21) Δικαιολογείται η διατήρηση περιοριστικών μέτρων;

Όχι, και με την επέκταση των δοκιμών δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση. Αντίθετα, η δοκιμασία ευθύνεται για την κρίση. Όπως παρατηρήθηκε στην Κίνα από τον Μάρτιο του 2020, αυτό θα εξαφανιζόταν. Εάν το τεστ δεν υπήρχε, θα ζούσαμε κανονικά και χωρίς φόβο, γιατί όλα τα άλλα ευρήματα μιλούν για μια σοβαρή κρίση στην υγεία.

Συμπέρασμα:

Προκειμένου να διατηρηθεί ο πληθυσμός υπάκουος, οι «πραγματικοί ελεγκτές» εφευρέθηκαν από τα μεγάλα ΜΜΕ. Ωστόσο, αυτά περιορίστηκαν ως επί το πλείστον στην δυσφήμιση των αντίθετων απόψεων και στην ενίσχυση των γενικών μηνυμάτων που προκαλούν φόβο.

Τα μικρά κρίσιμα μέσα, από την άλλη πλευρά, έχουν κερδίσει την απαραίτητη ποικιλία απόψεων στην κρίση: π.χ. Rubikon, Multipolar, KenFM, Achgut.com, ελβετική έρευνα πολιτικής και πολλά άλλα.

Προκειμένου να ρίξει επίσης φως στη νομική εκτίμηση της ζημίας που προκλήθηκε, η “Ελεγκτική Επιτροπή για την Κορώνα” πραγματοποιεί ακροάσεις σχετικά με αυτά τα θέματα.

Προς το συμφέρον της δημόσιας υγείας, είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωριστεί η διαφορά μεταξύ της προπαγάνδας και της επιστήμης.

Η επιστήμη ερωτά επαγγελματικά, η προπαγάνδα θέλει να αποτρέψει ακριβώς αυτό επαγγελματικά.

Ας ακολουθήσουμε τη σύσταση της κυβέρνησης: “Μόνο αξιόπιστες πηγές αξιόπιστων” Οι παρεχόμενες πληροφορίες χρησιμεύουν για τη διαμόρφωση της γνώμης κάποιου. Πιο αναλυτικά δεδομένα και η συζήτησή τους με επιστημονικές πηγές μπορείτε επίσης να βρείτε σε αυτήν την αρχική σελίδα. Υπάρχουν επίσης πολλές αναφορές σε άλλες πηγές.

Για αυτό το  

ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Αγαπητοί δικηγόροι, αγαπητοί φίλοι της ιατρικής βάσει αποδεικτικών στοιχείων,

Το αίτημά μου είναι να εξετάσετε τις συνημμένες ερωτήσεις και – εάν θέλετε / μπορείτε – να συμβάλετε στην έναρξη διαδικασίας αποσαφήνισης σε Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο.

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η ιατρική βάση όλων των μέτρων, δηλαδή των δοκιμών PCR που χρησιμοποιούνται, μπορεί να αμφισβητηθεί με νομικό και αποτελεσματικό τρόπο. 

Κατά την άποψή μου, οι υπεύθυνοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EMA Commission, ECDC;) και εθνικό (G-BA, IQWIG;) έχουν διατηρήσει μια επιστημονικά ορθή βάση για αυτό.

Αγαπητές κυρίες και κύριοι,

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως συντονιστής πολλών μέτρων προστασίας της υγείας, υποστηριζόμενη από τους ειδικούς της οργανισμούς, έχει ηθικό, νομικό και πολιτικό καθήκον να τηρεί την αρχή της προφύλαξης στην κρίση Covid-19.

Είναι σημαντικό οι αρμόδιοι ευρωπαϊκοί οργανισμοί και αρχές να σταθμίσουν την ενημερωτική αξία, την πιθανή βλάβη και το αναμενόμενο όφελος των ιατρικών διαγνωστικών συσκευών που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη για την εκτίμηση της επιδημιολογικής κατάστασης.

Ωστόσο, οι επιστημονικές μελέτες που απαιτούνται γι  αυτό λείπουν σε μεγάλο βαθμό.

Οι διαφορετικές στρατηγικές δοκιμών και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν έγιναν ανεκτά χωρίς τις απαραίτητες απαιτήσεις έγκρισης στο πλαίσιο της χρήσης έκτακτης ανάγκης. 

Δεν έχουν εγκριθεί για ιατρική διάγνωση. 

Τα εργαστήρια μπορούν να συντάξουν τις δικές τους δοκιμές και να τις χρησιμοποιήσουν ως “εσωτερικές δοκιμές”. 

Αυτό χρησιμοποιήθηκε πιο έντονα και με διάφορους τρόπους σε όλη την Ευρώπη. 

Επομένως, τα αποτελέσματα δεν είναι συγκρίσιμα.

Έτσι, με το πρόσχημα μιας έκτακτης ανάγκης, ένα επιστημονικά σημαντικό μέσο παρακρατείται από το κοινό και τους δημοκρατικούς φορείς που τους εκπροσωπούν προκειμένου να προσδιορίσουν μια τέτοια κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε έγκυρη επιστημονική βάση και να την ελέγχουν τακτικά και σύντομα, όπως απαιτείται.

Τα αποτελέσματα των προηγούμενων «άγριων» δοκιμών ήταν και συνεχίζουν να αποτελούν τη βάση για πολλούς δραστικούς περιορισμούς στις νομικά εγγυημένες ελευθερίες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κρατικές αρχές έχουν το βάρος της απόδειξης της αναγκαιότητας, της καταλληλότητας και της έλλειψης εναλλακτικών λύσεων έναντι των μέτρων τους. 

Αυτό μέχρι στιγμής ήταν αμέλεια ή κατάφωρα αμέλεια, επειδή αποφεύχθηκε ο έλεγχος της ενημερωτικής αξίας των εξετάσεων σε σχέση με ασθένειες και την εξάπλωσή τους.

Ένας ιός που έχει διαφορετική παθογένεια σε γειτονικές περιοχές και σε συγκρίσιμους πληθυσμούς δεν έχει ακόμη επινοηθεί. 

Παρ ‘όλα αυτά, τα αποτελέσματα των δοκιμών διαφέρουν σημαντικά σε περιφερειακό και / ή εθνικό επίπεδο.

Επιπλέον, οι δοκιμές αποκαλύπτουν μόνο καθορισμένες αλληλουχίες ιών που τώρα φαίνεται προφανώς σε πολλές εκατοντάδες μεταλλαγμένους απόγονους ιού SARS, χωρίς καμία έγκυρη απόδειξη της αντίστοιχης παθογένειας και των χαρακτηριστικών εξάπλωσής τους.

Λόγω των συναφών συνεπειών για τους περιορισμούς, τις απαιτήσεις και την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων στην Ευρώπη, είναι καθήκον της δέουσας επιμέλειας να διευκρινίσουμε τα ερωτήματα που τίθενται εδώ επιστημονικά και με διαφάνεια.

Τα αποτελέσματα θα ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντικά για να προσδιοριστεί εάν ενδείκνυται ένα ad hoc εμβόλιο με όλους τους σχετικούς κινδύνους και ότι οι σχετικοί κίνδυνοι είναι αποδεκτοί, όπως ανακοινώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χωρίς βάση δεδομένων.

Για να κατανοήσουμε σωστά την επιδημιολογική αξιολόγηση των λοιμώξεων του SARS-CoV-2 στην Ευρώπη, χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες.

Tα 3 βασικά ερωτήματα είναι.

1.Έχετε διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους το ποσοστό θνησιμότητας περιστατικών (CFR), δηλαδή το ποσοστό των θανάτων μεταξύ εκείνων που είχαν θετικά αποτελέσματα, ποικίλλει τόσο ευρέως στις χώρες;

Εάν ναι: Πού συλλέγονται και αξιολογούνται αυτές οι αξιολογήσεις και πώς αξιολογούνται τα αποτελέσματά τους, εάν υπάρχουν;

Εάν όχι: Πότε και πώς σκοπεύει η ΕΕ να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα με την απαιτούμενη επιστημονική ποιότητα ενόψει της χρήσης έκτακτης ανάγκης, πως ανέχεται δοκιμές PCR που δεν έχουν εγκριθεί στη συνήθη διαδικασία;

2.Τι στρεβλώσεις προκαλούν οι εθνικά πολύ διαφορετικές στρατηγικές διαγνωστικών δοκιμών ως επιστημονική και νομική βάση για την αξιολόγηση της αντίστοιχης επιδημιολογικής κατάστασης και, συνεπώς, για τη μέτρηση των περιορισμών στην ελευθερία των κατοίκων στα κράτη μέλη της ΕΕ;

3.Ποιες μελέτες και αποτελέσματα υπάρχουν που αποκλείουν τις διαφορές στα διαγνωστικά προϊόντα ή / και τις διαδικασίες που χρησιμοποιούνται ή διαφορετικές πρακτικές εφαρμογής ως αιτία των περιφερειακών ή εθνικών διαφορών;

Ακόμα κι αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να απαντήσετε σε αυτά τα ουσιώδη ερωτήματα, θα το σημειώσουμε αυτό και θα προσπαθήσουμε να υποστηρίξουμε τα συμφέροντα των ατόμων που επηρεάζονται από αντιφατικές διαδικασίες, κανονισμούς και μέτρα με όλους τους νομικούς τομείς.

Δρ. Wolfgang Wodarg

Ειδικός στην εσωτερική ιατρική, πνευμονική και βρογχική ιατρική

Ειδικός στην ιατρική υγιεινής και περιβάλλοντος

Ειδικός Δημόσιας Υγείας – Κοινωνική Ιατρική

πηγη

21 typische Fragen und Antworten zur Coronakrise  (Stand 7.9.2020)

Δρ. Wolfgang Wodarg

Γεννημένος το 1947, είναι παθολόγος και πνευμονολόγος ιατρός, ειδικός για την Δημόσια Υγεία και την Περιβαλλοντική Ιατρική, καθώς και την Κοινωνική Ιατρική.

Μετά την κλινική του δραστηριότητα ως παθολόγος, ήταν, μεταξύ άλλων, διευθύνων στέλεχος της Δημόσιας Υγείας στο Σλέσβιχ-Χολστάιν της Γερμανίας για 13 χρόνια, ταυτόχρονα Λέκτορας σε πανεπιστήμια και τεχνικά κολέγια και Πρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το Περιβάλλον που σχετίζεται με την Υγεία και την προστασία στον ιατρικό σύλλογο Schleswig-Holstein.

Το 1991 έλαβε υποτροφία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, Βαλτιμόρη, ΗΠΑ στον τομέα της επιδημιολογίας.

Ως μέλος του Γερμανικού ομοσπονδιακού κοινοβουλίου από το 1994 έως το 2009, ήταν πρωτοπόρος και ομιλητής στην επιτροπή Enquête «Ethics and Law of Modern Medicine, μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου διετέλεσε πρόεδρος της υποεπιτροπής Υγεία και αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού, Παιδείας και Επιστημών.

Το 2009, ξεκίνησε την Εξεταστική Επιτροπή για τον ρόλο του ΠΟΥ στην H1N1 (γρίπη των χοίρων) στο Στρασβούργο, όπου παρέμεινε ως Επιστημονικός Εμπειρογνώμονας μετά την αποχώρησή του από τοΚοινοβούλιο.

Από το 2011 εργάζεται ως ανεξάρτητος Λέκτορας πανεπιστημίου, γιατρός και επιστήμονας υγείας και ήταν εθελοντικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου και επικεφαλής της ομάδας εργασίας για την υγεία στο Transparency International Germany έως το 2020.